Cap.

 1 6  |             ut lubet: ego enim eam minime tangam.» Ita invitus mulierem
 2 28 |            libertas, tu tam libere minime loquereris.» Libere enim
 3 55 | appropinquans, eoque quo vehebatur minime annumerato, visum est ei
 4 58 |            respondendum promptus: «Minime,» inquit, «mirum, si Canes
 5 62 |         hac nocte parva, quae tibi minime nocebit; postea majori,
 6 85 |          Teldam nomine, vetulam et minime formosam. Hic coepit in
 7 90 |          ire cupio: sed equum meum minime inter alios recognosco.
 8 96 |          corvos se adire dixisset, minime mirum videri debere alter
 9 98 |           asserebat homo doctus et minime mendax. Primum est sanguinem
10 100|       alieni nullam curam haberet, minime apti ad tantum onus, cum
11 106|   contemnendam, quam vicinus suus, minime insulsus homo, sibi accidisse
12 109|        factum, quo mirabatur illum minime mortuum esse; asinum quippe