1-audie | audio-culpa | culpe-falsi | fama-juven | la-optab | optim-querq | quest-summa | summo-zucha
bold = Main text
Cap. grey = Comment text
505 3 | nullam in partem declinans, audio disputantes, exspectans
506 116 | quemadmodum se habitura esset audire, se in aula ad terram mortuo
507 79 | agis?» inquit. «Numquid non audisti nova haec recentia tam salutaria
508 105 | Luscus: «Numquidnam,» ait, «audistis temeritatem Florentini» (
509 12 | essent, opifex risus materiam auditis hominibus quaerens, vivumne
510 94 | demens appellatus est. Hoc audito: «Quando,» inquit, «me dementem
511 37 | criminis, qua illi pecunias auferret; vocato ad se viro, dixit
512 31 | magnoque mugitu edito exterrita aufugere vellet, erectus serpens
513 31 | relicta ad silvas vicinas aufugit. Ubera postmodum et ea crurium
514 53 | accenso (erat autem mensis Augusti), sese pelliceis vestibus
515 116 | habitura esset audire, se in aula ad terram mortuo similis
516 61 | Quaerebat~ ~Petebat a Duce Aurelianensi subrusticus moribus et vita
517 2 | impensa?» «Quinquaginta aureorum,» affirmavit. Tum admiratus
518 34 | duobus tanquam cornibus super auriculas eminentibus, grossioribus
519 2 | Heus tu,» inquit ille, «ausculta, oro, me paucis, ac, si
520 3 | Litigantes disceptantesque ausculto. Adsunt enim mane mihi e
521 34 | aqua modica), magno clamore auxilium ceterarum imploravit. Accurrentibus
522 70 | Curialis unus e nostris notae avaritiae, saepe mensam familiae accedebat,
523 99 | dolore haesissent, ita ut avelli nequirent, adolescentula
524 59 | verborum pertinacia posset avertere. At illa, loquendi facultate
525 5 | famelicus concupitique cibi avidus, prior aggreditur aciem
526 2 | hinc ocius, oro, atque adeo avola, antequam Medicus domum
527 100 | pedibus junctis ligavit, atque baculo suspensum, suo filiique
528 68 | mulierem viro insulso ac balbutienti nuptam. Semel cum noctu
529 114 | tonsore illatum, qui in balneum accersitus ab ea ut partes
530 103 | 103 - De Quodam Sene Barbato~ ~Vir doctissimus atque
531 14 | pinguem reddat Franciscum Barbavaram, hominem opulentum, summaque
532 17 | Antonius Bartholomeo de Bardis, qui aderat: «Faciam,» inquit, «
533 6 | propter vitae sanctimoniam, Beatus vulgo cognominabatur, sedit
534 51 | cur non egrederetur ad bellum Redolphus? Eques, cum unam
535 97 | In Arca Noe,» inquit, «beluae fuerunt permultae.» ~
536 57 | ditandum. Cum illum veluti beluam insulsam, Dantes, vir doctissimus,
537 67 | postmodum nunquam erexit caput. Benedic ergo eam, te rogo,» ait, «
538 67 | postea addidisset: Deus eos benedicat, prout vulgo dici solet.
539 1 | Dei gratiam affuisse: -- «Benedicatur,» inquit vir, «Deus, pro
540 96 | hi duo Abbates Ordinis S. Benedicti erant) Concilii Constantiensis
541 67 | nequaquam addidit ejusmodi benedictionem, quo factum est, ut fascinatam
542 93 | stipem in eleemosyna petens: «Benefacite,» aiebat, «ei quae peccatum
543 113 | sed indoctis et insciis beneficia conferunt.» Risimus facete
544 15 | cum multi peterent varia beneficii loco, summopere in cena
545 118 | Principem De Muliere Facta~ ~Bernabos, Princeps Mediolani, fuit
546 51 | Obsidebatur civitas Bononiensis a Bernabove, ex familia Vicecomitum
547 51 | prudenter respondisti. Vade, dic Bernabovi: «Redolphus ait se ideo
548 51 | ageretur, et quae verba Bernabovis ad eum fuissent, cum intellexisset
549 48 | Fratre, Qui Tempore Belli Bernardo Pacem Nominavit~ ~Bello,
550 43 | quem ruri nuper conspexi, bestia est, et adeo» (extenso brachio) «
551 43 | hominibus longius quam bestiis ejusmodi membrum inesse
552 103 | civitatis (is Ugulottus Biancardus fuit, vir doctus atque severus),
553 17 | cras antequam edat, vel bibat, redibo, et litterae bene
554 70 | more suo, et cum urinam bibisset, nauseans ac semieructans,
555 32 | natum Ferrariae cattum bicipitem, seque id conspexisse. ~
556 34 | piscem desinebat, esset bifurcata. Barba erat profusa, duobus
557 20 | unus prae ceteris Thomas Biracus liberius respondisset, versus
558 | bis
559 98 | sanguinem inter Ligerim, Biturigas, et Pictones pluisse, exque
560 79 | ascenderant, ad Gallum blande accessit, quem comiter cum
561 1 | scitulus puer triennio major, blandiens (ut mos est puerorum) matri.
562 4 | Christianis; cum ei omnes blandirentur, et laudarent factum. Ille
563 62 | audentior, cum noctu viro suo blandiretur: «Mi vir,» inquit, «si libet,
564 103 | inquit Ugulottus, «omnibus bombis, quae unquam ab hominibus
565 3 | 3 - Bonacii Guasci Qui Tam Tarde E Lecto
566 3 | Tarde E Lecto Surgebat~ ~Bonacius, adolescens facetus ex familia
567 91 | enim res magni pretii et bonae dare pignori possunt. At
568 18 | nullus meus unquam tibi tam bonam tunicam reliquisset.» ~
569 22 | esse: «Atqui,» inquit, «o bone vir, non recte vim mandati
570 77 | cuidam dolium vini sapidi et boni admodum parvum. Ad eum pro
571 35 | lucri cupiditate. Ingresso Bonifacio urbem sequebatur turba primorum,
572 35 | Pulchra Facetia Histrionis Ad Bonifacium Papam~ ~Bonifacius, Pontifex
573 70 | simulabat autem se id agere, ut bono vino uterentur. Hoc cum
574 50 | rogarem: «Histrio fuit nuper Bononiae,» ait, «qui, proposito palam
575 94 | retulit ille fuisse Doctorem Bononiensem, qui, cum a Legato quid
576 50 | effecit, quod histrio quidam Bononiensibus se asserens volaturum.»
577 110 | Litigantibus~ ~Oppidum est Bononiensium nomine Medicina. Eo missus
578 31 | inerat uberibus: deinde bove relicta ad silvas vicinas
579 31 | se vidisse affirmarunt, bovem quoque vitulum postea peperisse;
580 84 | credens, coepit illacrimans brachia uxoris fricare. Tum illa,
581 43 | bestia est, et adeo» (extenso brachio) «oblongum membrum habet:
582 98 | ex ea regione quam vocant Britanniam redierat, retulit mihi in
583 27 | Facta~ ~Nobilis Episcopus ex Britanniis, ad ostendendam quam tunc
584 81 | timentem adorti, rupto foedere, Brixiam occuparunt: veriti ne, si
585 4 | prius ut usque ad interitum cacarem sanguinem permisit.» Dictum
586 17 | digestionem surrexerit, ac ierit cacatum, vestis erit amplissima.»
587 50 | Cum ille interim in turris cacumine ostenderetur, alasque quateret
588 96 | respondit, si corvi ad ejectum cadaver accederent: exprobrans ei
589 96 | a Concilio damnatus pro cadavere haberetur. ~
590 74 | ad se vocavit semel Simon Caeculus, cognatus ejus, senex magnae
591 59 | caedens ac calcibus. Quo magis caedebatur, eo plus illa pediculosum
592 71 | levem latrocinia et hominum caedem, quae apud eos usu probarentur,
593 59 | verberibus contendebat, pugnis caedens ac calcibus. Quo magis caedebatur,
594 117 | paterer me verberibus a viro caedi.» Simplicitas mira puellae,
595 87 | scientiam et pillulas ad caelum laudibus extulit. Ad hunc
596 104 | gratia, atque ille, sumpto calamo, scribere incipiens quaesisset
597 59 | contendebat, pugnis caedens ac calcibus. Quo magis caedebatur, eo
598 61 | Dux, qui naturam hominis callebat: «Divitem,» inquit, «te
599 5 | alter vero superfluus.» Tum callida uxor, quae a Sacerdote parochiano
600 3 | propter frigoris vim in calore lecti permanendum, indulgendumque
601 100 | altero superimpositis absque calumnia progredi posset, tandem
602 54 | Vulneravit~ ~Viri nonnulli Camerinenses extra urbem exercitii causa
603 76 | Redolpho~ ~Hic ipse cuidam Camerinensi, qui visendi causa orbem
604 51 | Ad Bernabovem~ ~Redolphi Camerinensis dictum prudens refertur.
605 75 | inquit, «Redolphus ex Camerino Ducis Andegavensis, cum
606 45 | ipse novi), cum Seciae urbe Campaniae in quadam contione luxuriam
607 20 | Hierosolymitanus, qui totam Cancellariam Apostolicam regebat, convocatis
608 2 | cum accipitre et duobus canibus, ex his qui sagaces dicuntur,
609 36 | si nosceres qua prudentia caniculus fuit, non mirareris si sepulturam
610 83 | recitaturum. Hic noster, antequam cantor abiret, pretio redemit,
611 83 | 83 - De Cantore Qui Praedixit Se «Mortem
612 83 | audiebat quempiam ex ejusmodi cantoribus, qui in fine sermonis ad
613 82 | cum audisset unum e grege cantorum (qui gesta heroum ad plebem
614 2 | homo: «Quaenam est equi, canumque et accipitris impensa?» «
615 116 | comederet. Fame urgente, cibum capere decrevit, et frusto succidiae
616 10 | Quid agis, infelix? Si caperis, actum est.» Cum ille uxoris
617 2 | Hae autem aves, quarum capiendarum causa tot res paras, cujus
618 10 | Praetoris satellites ad te capiendum universam domum perscrutati
619 78 | verbera devenerunt, ac unguium capillorumque certamen. Primo vicini,
620 33 | natum esse vitulum duobus capitibus, unico corpore, posterioribus
621 22 | hujus cognovisti: non enim cappas et cottas, sed capones coctos
622 2 | curandum cum ceteris mente captis, atque ultra omnes usque
623 54 | Redolphum leviter vulneravit. Capto illo, cum variae de poena
624 34 | postmodum ab eo monstro necatos captosque crediderunt. ~
625 34 | protendebantur, quibus natabat. Captum hoc pacto ferebant. Erant
626 2 | unum conferas totius anni capturam?» Parum quid nescio cum
627 51 | a quo Redolphus aberat, captus eques ad Bernabovem ductus
628 75 | cetera margaritas, saphiros, carbunculos, et ceteros lapides, magno
629 36 | graviter accusans, jussit ad carceres sacerdotem duci. Hic vir
630 10 | asserens velle eum degere in carceribus: «Modo,» inquit, «Praetoris
631 29 | posteaquam dementes et insani Cardinales fieri coeperunt, prope diem
632 95 | cujuspiam dictum retulit. Cum Cardinali Neapolitano, homini stolido
633 41 | summa aliquando erat annonae caritas, accessit pauper luscus
634 41 | designans his verbis annonae caritatem. Hoc audiens scitulus qui
635 116 | Cum sitiret nimium propter carnes salitas, sumpto urceolo,
636 65 | universum annum, ut ea in Carnisprivio uti possim.» Monuit hoc
637 11 | causam hanc cognoscite: Carnisprivium hoc anno fuit lentum ac
638 88 | inquit ille, «res quae tam caro constant,» atque e vestigio
639 104 | superiores stylo reliquisse; Carolus Bononiensis, vir admodum
640 pref| Ne Aemuli Carpant Facetiarum Opus, Propter
641 36 | opulentus. Hic caniculum sibi carum, cum mortuus esset, sepelivit
642 80 | Non enim alio pacto possum carus esse his qui nunc regnant,
643 71 | hortatu sacerdotis ait, se cum caseum faceret jejunii tempore,
644 109 | pavimento supersit; veluti si castaneae, aut ficus corticem, vel
645 39 | Rusticum~ ~Rusticus cum castaneam arborem ad excutiendos fructus
646 99 | affirmavit. Esse ait juxta castellum civitatis parochiam quamdam
647 100 | asellus, cum annuisset, castigatus est verbis, quod ejus tanquam
648 20 | nescio quidem verbis acriter castigavit. Huic cum unus prae ceteris
649 75 | Redolphus ad eum visendum in castra venisset, ostendit ei Dux
650 51 | Redolphus sciscitans quid in castris hostium ageretur, et quae
651 55 | meus, frumento ad Figignum Castrum asellis vehendo exercebatur,
652 82 | aliquando, astantibus nobis, casum atque eversionem Imperii
653 32 | retulit, natum Ferrariae cattum bicipitem, seque id conspexisse. ~
654 91 | per omnes fori tabernas et cauponas circumferret, nemo te nec
655 91 | oppigneratum relinquerem apud cauponulam tabernam. Razello Bononiensi,
656 40 | nihil est mihi.» Alter nihil causae esse cur ploraret intelligebat;
657 90 | vellet, equum ascenderet, causamque morae percontabatur. Tum
658 5 | Igitur, eo vocato ad cenam, causaque exposita, cum sumpto cibo
659 78 | inimicitiam servant reclusi in caveis, more Romano. Pannus est
660 89 | inter quae unus subridens: «Cechinus,» inquit, «Medicus Aretinus,
661 99 | colum fusumque e manibus cecidisse. Haec in sua parochia accidisse
662 19 | asserens qui in illo proelio cecidissent, cum Deo et Angelis pransuros;
663 6 | obscenius instaret, tandem cedens viduae importunitati: «Posteaquam,»
664 59 | ut se mori malint quam cedere ex sententia. Tum unus: «
665 8 | pervenimus ad locum ubi celebrabantur nuptiae. Postridie quam
666 79 | Animalium omnium concilium celebratum est, in quo pacem perpetuam
667 38 | festum convenerant. Erat enim celebritas S. Stephani. Religiosus
668 39 | Minacius: «Fac semper, ne sis celerior in descensu quam in ascensu:
669 106 | recta via divertit. Hic homo celerius ambulavit, veritus ne mulieris
670 116 | descendere, ut vinum ex cellario hauriret. Superveniente
671 89 | prompti, multa ridenda inter cenandum dicebantur, inter quae unus
672 104 | De Quodam Notario~ ~Cum cenaremus in palatio Pontificis, nonnulli
673 89 | 89 - De Medico~ ~Cum cenarent mecum contribuli nonnulli,
674 pref| appellari volo) qui nimis rigidi censores, aut acres existimatores
675 54 | gratificaturum putaret, unus censuit manum illi esse amputandum,
676 4 | satietas cibandi hominis cepisset, jamque rarus invitator
677 72 | Est in oppido Terrae Novae certa constituta poena his qui
678 88 | pro statu rerum inter se certabant, cum quidam alterius factionis
679 20 | regebat, convocatis aliquando certam ob causam discutiendam advocatis,
680 78 | ac unguium capillorumque certamen. Primo vicini, inde etiam
681 87 | quemdam nomen et virtutem certarum pillularum, quae ad varios
682 2 | qui ad se delatos intra certum tempus sanandos suscipiebat.
683 50 | ut etiam Pontificatui se cessurum, si opus esset, sponderet.
684 43 | alacris, aut jocunda, ut ceterae assolent, sed maesta, ac
685 34 | magno clamore auxilium ceterarum imploravit. Accurrentibus
686 113 | magis Pontificum quam ceterorum Principum culpa, apud quos
687 18 | querebatur quidam se spoliatum chlamyde in via a quodam suo milite.
688 4 | cum multi hortarentur ad Christi fidem, aegre ille bona sua
689 4 | est honorifice a diversis Christianis; cum ei omnes blandirentur,
690 4 | Judaeo Nonnullorum Suasu Christiano Facto~ ~Judaeum cum multi
691 82 | Rolandus, qui solus tuebatur Christianos!» Solata est mulier insulsam
692 4 | et cum multos satietas cibandi hominis cepisset, jamque
693 43 | mulieres, sumptis jam fere cibis, surgens adolescens: «Patres,»
694 6 | formosus) exarsit in Paulum, ciboque dato rogavit, ut postridie
695 35 | vulgari sermone tomacelli cibus factus ex jecore suillo
696 37 | erat in Piceno in oppido Cingulo. Audivit hoc Tyrannus loci,
697 | circa
698 pref| idem tempus quod reliqui in circulis et coetu hominum confabulando
699 31 | posterioribus cruribus cauda circumdatis ad ubera os admovit, tamdiu
700 33 | monstrum quidam ad quaestum circumferebant, multique id vidisse affirmabant. ~
701 91 | fori tabernas et cauponas circumferret, nemo te nec pro aereo quidem
702 48 | frater quidam ex his mendicis circumforaneis, qui in triviis astantes
703 109 | cubiculum aegroti,» ait, «circumspicio in primis diligenter, si
704 73 | pueris quoque permultis qui circumstabant ridentibus atque illudentibus,
705 103 | ventris crepitum edidit, ut circumstantes: Ad barbam ejus, qui nihil
706 98 | accedere potuisse, cum multi circumstarent, fatuos illos existimantes.
707 82 | Comparatio Antonii Lusci~ ~Ciriacus Anconitanus, homo verbosus
708 47 | sicut et vir, tamen homines citius peterent sequerenturque
709 105 | rediit, multisque ultro citroque dictis, tandem se cum ea
710 27 | Fuisse ait Constantiae civem, cujus soror innupta gravida
711 88 | civitatis Florentiae qua cives pro statu rerum inter se
712 94 | ignarum legum Doctorem juris civilis feci.» Erat enim Doctor
713 51 | prudens refertur. Obsidebatur civitas Bononiensis a Bernabove,
714 114 | dicendo, curandoque ut in omni civitate absque molestia esse possint.
715 51 | tandem dimissus rediit in civitatem. Tum Redolphus sciscitans
716 113 | Mediolanensem antiquiorem illum qui civitati imperabat a Principe mitterentur,
717 85 | quem pro ancilla se Telda clam contulit. Accedens ad locum
718 49 | tuebatur. Tum vir inter clamandum: «Joanna, Joanna,» ait, «
719 109 | clitellam conspexit. Tum clamare coepit e vestigio, tandem
720 111 | enim Medici consilii erat), clamaretque saepius ob rei novitatem, «
721 24 | similis coeunti, ac magna voce clamitans: «Ego,» inquit, saepius
722 103 | multis verbis jactabundus clamitaret, se nullius ulla in re debitorem
723 78 | cuique portio. In divisione, clancula contentio orta est inter
724 43 | terram. Advocatam in cubiculo clanculum rogat mater: «Nunquid res
725 26 | perventurum in urbem, antequam clauderentur portae. Ille vero in pinguedinem
726 10 | modum: sed jam portae oppidi clausae erant. Tum mulier: «Quid
727 108 | illum dicentibus, semper clauso ore tacuit, neque verbum
728 113 | eam rem ab eo (erat enim clericus), pluribus ecclesiis donatus.
729 109 | tandem sub lectulo aselli clitellam conspexit. Tum clamare coepit
730 66 | Superimposito autem juvene, clunes ejus cruribus ac pedibus
731 14 | Illustrem Principem~ ~Idem cocus, bello insuper vigente,
732 36 | mortuus esset, sepelivit in coemeterio. Sensit hoc Episcopus, et,
733 59 | refragabatur, perstans in eo quod coeperat, ita ut superior esse vellet.
734 29 | insani Cardinales fieri coeperunt, prope diem cum Angelotus
735 84 | cum eam consolari stultus coepisset, ac si quid vellet petere
736 84 | simplex uxorem cum altero coeuntem deprehendisset, illa statim
737 24 | vestigio nates movere, similis coeunti, ac magna voce clamitans: «
738 87 | cum asinum quaereret, ac cogentibus pillulis de via discessisset,
739 22 | undenam ea sibi pararet. Hunc cogitabundum vultu demisso conspicata
740 119 | verborum, veluti stupidus ac cogitabundus, quid diceret haesitabat.
741 119 | a longe cum aspexisset, cogitans, quod erat id ad puniendam
742 1 | comparandis, se absente, liberis cogitarit. ~
743 1 | Deo habeo agoque, qui tot cogitationes suscepit de rebus meis.»
744 pref| laudarunt, mentem nostram variis cogitationibus ac molestiis oppressam,
745 74 | vocavit semel Simon Caeculus, cognatus ejus, senex magnae auctoritatis
746 90 | remanserit, sciam esse meum.» Cognito hominis stupore, Antonius
747 6 | sanctimoniam, Beatus vulgo cognominabatur, sedit aliquando cujusdam
748 120 | expendas, ut des operam ne cognoscaris.»~
749 6 | inde abiturum, priusquam se cognoscat. Ille reluctanti similis,
750 120 | Florenos Vult Expendere Ut Cognoscatur, Et Responsio In Eum Facta~ ~
751 68 | Pater cujusdam amici nostri cognoscebat mulierem viro insulso ac
752 44 | ut mallet decem virgines cognoscere quam unicam mulierem nuptam.
753 11 | jejunium, cujus rei causam hanc cognoscite: Carnisprivium hoc anno
754 22 | ceteros edicti sententiam cognovisse. ~
755 24 | omnes, cum insaniae medelam cognovissent, non esse opus incantationibus
756 106 | tacentem, ad terram stravit, cognovitque. Quo facto, illa subito
757 112 | antequam ea expiraret, coire. Semotis omnibus (cum nescio
758 62 | nolebat haerere viro, neque coitum pati. Sensit vir tandem
759 106 | Romanis vineas diligenter colere. Egressus porta Ostiensi (
760 74 | detestans vitia, virtutes vero collaudans, postquam tandem peroravit: «
761 67 | vicinae, quae, cum illos collaudasset, nequaquam postea addidisset:
762 76 | asserens mundum hunc quam colles, convalles, montes, planitiem,
763 49 | stans, audivi eos acriter collitigantes: increpabat enim vir uxorem,
764 2 | ad mentum in aquam summam collocabit.» Ostendit aucupii porro
765 10 | crepusculo: tum illa, subito collocato subtus lectum adultero,
766 12 | ad consultandum, secreto collocuti, demum responderunt, se
767 79 | et mihi gratum,» et simul collum altius protendens, prospecturoque
768 10 | Ascende,» inquit, «ad hoc columbarium: eris ibi hac nocte, ego
769 10 | delituit inter stercora et columbos. ~
770 8 | bonis, patrimonium omne comedendo ludendoque consumpserat. ~
771 58 | mirum, si Canes ossa sua comederunt: ego autem non sum Canis.» ~
772 116 | prunas imposito perpropere comedit, nihil prae festinatione
773 2 | Tum alter: «Hi qui te comitantur, qui sunt, age, et quid
774 9 | Exitum deinceps ex Urbe comitatumque recensuit: primo die Sutrium
775 79 | Gallum blande accessit, quem comiter cum salutasset: «Quid in
776 23 | essent. Sua insuper studia commemoravit, et in discendo labores.
777 9 | molestum; nam ordiri in suam commendationem coepit se fuisse Romae senatorem,
778 55 | asinis uxori quos restitueret commendatis, confestim eodem asino quo
779 10 | dormire solitum, abierunt, comminantes se paulo post reversuros.»
780 17 | Per Viam Comparationis~ ~Commiserat olim Martinus Pontifex Antonio
781 86 | inquit, «quicquid enim unquam commisi, et multo plura etiam, ab
782 5 | prior aggreditur aciem sibi commissam: qua in re uxor quoque submurmurans
783 51 | Levi semel per excursores commisso proelio a quo Redolphus
784 16 | caerimonias verborum; reliqua committebat secretario, qui afferebat
785 42 | atque infirma exstiti, quin commode possem resupina jacere.»
786 90 | stupore, Antonius paulum commoratus est, quoad stultus ac stipes
787 118 | Confessoris adventu, pauloque commotior, ut eum in responso caperet: «
788 73 | absterritus, sed vini cupiditate commotus. ~
789 66 | uxore supra juvenem pedes commovente: «Ohe! Petrucia,» inquit, «
790 43 | filiae, mater rem cum viro communicat. Deinde re, ut fit, inter
791 70 | animadvertissent nonnulli, tandem communicato consilio recentem quandoque
792 103 | convivium, rem ridendam. Est communis loquendi modus, cum quis
793 52 | adeo nutans ita saepe se commutaret: «Quoniam,» inquit, «in
794 104 | in formulis suis nomina commutasset.» ~
795 1 | curiosum fuisse, qui etiam de comparandis, se absente, liberis cogitarit. ~
796 17 | Quodam Vicecomitis Per Viam Comparationis~ ~Commiserat olim Martinus
797 2 | domum redeat. Nam si hic te compererit, veluti insanissimum omnium
798 34 | accessissent, nusquam postea comperti sunt, quos postmodum ab
799 55 | vehendo exercebatur, quos ille compluries ad vecturam sumebat. Cum
800 89 | psallendo contorserat genu; in componendo cum et tibiam feminae et
801 17 | improbavit, et alium in modum componi jussit. Tunc Antonius Bartholomeo
802 74 | Simon,» inquit ille, «composite atque ornate admodum, sicuti
803 13 | sapidi sunt, et summa arte compositi: sed te nimium concalefaciunt,
804 106 | in diverticulum mulierem comprehendit tacentem, ad terram stravit,
805 34 | conspexi. Cibi gratia mulierem comprehensam argumento fuere pueri nonnulli,
806 37 | ac rebelles tibi statim comprehensos dabo.» Missos itaque lictores
807 91 | dicacitatem hominis dicacitate compressit. ~
808 69 | subagitasse, sed se ab ea compressum dixit. Igitur, redintegrata
809 36 | testamentum et sepulturam comprobans, accepta pecunia, sacerdotem
810 55 | quemdam praestantiorem, computatis in via asinis qui praeibant,
811 70 | minatus multa illis qui haec conati essent. Illi vero risu cenam
812 14 | nam duo impossibilia Dux conatur: unum, ne habeat confinia:
813 34 | apprehendens ad se trahere conatus est: illa reluctans (erat
814 13 | compositi: sed te nimium concalefaciunt, et appetitum auferunt Florentini.»
815 17 | cum paulo esset in cena concalefactus a vino, litteras penitus
816 115 | anhelitus autem juvenilis virum concalefecisset, coepit tandem qui jacebat
817 65 | vasa quaedam vinaria mutuo concederet. Tum ille inquit: «Do uxori
818 30 | dementium numero, cui nihil conceditur: hoc mihi solius accidit
819 91 | tibi,» inquit, «facillime concedo: cito enim res magni pretii
820 5 | stultus ille, quod Ecclesiae concesserat, libere uti iussit. ~
821 79 | alacritatem. Animalium omnium concilium celebratum est, in quo pacem
822 104 | cujusdam» (et nomen retulit) «concivis mei; ad quem cum duo accessissent
823 105 | cum hominem in remotius conclave advocasset, existimans aliquid
824 50 | antequam Pontifex crearetur, in Conclavi, et postea quoque, plurima
825 3 | exspectans quoad sint sententia concordes. Hoc fit ut surgam tardius,
826 79 | amplius queant, sed pace et concordia omnes fruantur. Licet abire
827 86 | dubitabat conventuram inter eos concordiam. Paruit Eques, et cum Religiosus
828 105 | plurimum persuaserat, Reginam concubitus postulavit. Tum illa, nihilo
829 5 | uteretur, Sacerdos famelicus concupitique cibi avidus, prior aggreditur
830 66 | cruribus ac pedibus amplexa, concupito operi intendebat. Vir interim
831 78 | lapidibus acta res est, donec concurrentium interventus proelium diremit.
832 78 | vicini, inde etiam mariti concurrunt, dissidii causam ignorantes,
833 88 | conspiciens, atque homines concursantes, percontatus est a circumstantibus
834 87 | magnus fiebat rusticorum concursus, qui audierant Medici medelas
835 36 | sacerdos, «in fine vitae condens, sciensque egestatem tuam,
836 1 | ultra quam ferret uxoris condicio, cum percontatus esset,
837 13 | epulas insuper, ut non rite conditas, esset aspernatus, accitum
838 91 | nequam, vilis et abjectae conditionis es, ut, si quis te per omnes
839 pref| circulis et coetu hominum confabulando conterunt, in scribendi
840 30 | rebus, ut fit, in palatio confabulantes, quidam iniquitatem Fortunae
841 30 | 30 - Confabulatio Nicolai Anagnini~ ~In hanc
842 pref| arbitror qui has nostras confabulationes, tum ut res leves et viro
843 pref| protulerunt ea hi qui in confabulationibus conjiciuntur. ~Existimabunt
844 pref| Verum facessant ab istarum Confabulationum lectione (sic enim eas appellari
845 113 | Nobilisque, ut erat homo confabulator, risum Archiepiscopo movisset,
846 93 | meretrici quae, jam aetate confecta, stipem in eleemosyna petens: «
847 50 | omnes, inedia, et taedio confecti, in urbem noctu redierunt.
848 87 | facili Medicum evasurum. Confecto earum magno numero, urbem
849 100 | asinum posito, ipse aetate confectus pedes asellum sequeretur.
850 2 | pretii sunt, si in unum conferas totius anni capturam?» Parum
851 109 | sensisset, culpam in aegrotum conferebat, asserens eum ficus, aut
852 113 | indoctis et insciis beneficia conferunt.» Risimus facete hominis
853 86 | poneret, rogavit virum ad confessionem peccatorum. Qua facta non
854 46 | 46 - De Confessore~ ~Mulier adolescens, quae
855 55 | restitueret commendatis, confestim eodem asino quo ferebatur
856 104 | instrumentum (ita enim appellatur) confici inter se non posse. Quaerentibus
857 17 | Antonio Lusco litteras quasdam conficiendas, quas cum postmodum legisset,
858 104 | contractus venditionis inter eos conficiendi gratia, atque ille, sumpto
859 17 | nostrum, in quo plurimum confidebat. Ille autem cum paulo esset
860 87 | Fuit nuper Florentiae homo confidens ac temerarius, nulli arti
861 71 | Quodam Pastore Simulatim Confidente~ ~Pastor ovium, ex ea Regni
862 113 | indoctus.» Atqui, statim et confidenter respondit Nobilis: «More
863 14 | conatur: unum, ne habeat confinia: alterum, ut pinguem reddat
864 115 | De Religioso Cui Vidua Confitebatur~ ~Audiebat Religiosus ex
865 11 | quo vobiscum mansura est, confitemini, et paenitentiam agite omnes.»
866 46 | profecta est aliquando ad confitendum peccata sua, prout fit tempore
867 115 | formosam Florentiae peccata sua confitentem. Cum mulier inter loquendum
868 38 | ergo crucis facto, dicite Confiteor et reliqua quae sequuntur.»
869 35 | permulti, qui ad eum, ut fit, confluxerant bonorum ac lucri cupiditate.
870 57 | similem et meis moribus conformem, sicuti tu tuis, et ipse
871 108 | quas misisti ita os meum congelarunt, ut nequeam verbum proferre.» ~
872 50 | extra urbem, praedixit. Congregato ad diem constitutum omni
873 109 | aliud quippiam viderim, conjector infirmum tale quid ex his
874 109 | edisse, prout ex reliquiis conjectura assequi poterat. Semel ad
875 85 | quam domi habebat, oculos conjicere, et cum illam saepius molestasset,
876 2 | vivant, in lacunam suam conjiciet curandum cum ceteris mente
877 pref| qui in confabulationibus conjiciuntur. ~Existimabunt aliqui forsan
878 33 | duplicatis, ita tamen ut essent conjuncta. Hoc monstrum quidam ad
879 59 | ungulis utriusque pollicis conjunctis, saltem quod potuit gestu,
880 114 | 114 - De Meretrice Conquerente De Tonsoris Maleficio~ ~
881 104 | Nisi,» inquit, «venditor Conradus, emptor vero Titius vocetur» (
882 43 | Deinde re, ut fit, inter consanguineos mulieresque quae ad convivium
883 62 | majori, si tibi videbitur.» Consentiens puella obsecuta est viro,
884 pref| humanis (sicut Lucilius a Consentinis et Tarentinis) legi cupio.
885 106 | gradum properavit, ut eam consequeretur, et, quoniam sola esset,
886 44 | Praedicabat Tibure Frater parum consideratus ad populum, aggravans multis
887 100 | ille, supra ripam fluminis consistens, ligatum asinum in flumen
888 104 | didicerat), «rogari aut jure consistere hic contractus nequit.»
889 42 | Esset Veniam Postulavit~ ~Consolabatur uxorem vir, quae adversa
890 39 | effregit pectoris. Hunc ad consolandum accessit Minacius quidam,
891 84 | percussam dixit, et cum eam consolari stultus coepisset, ac si
892 62 | quid timeret adolescentula, consolatusque illam, verum esse quod audierat,
893 119 | quid diceret haesitabat. Conspecta hominis, quem probe noverat,
894 73 | nequicquam redarguisset, conspecto semel in via ebrio, erectis
895 66 | parasset, ostium egressa, conspectoque simul quem summe adamabat
896 32 | cattum bicipitem, seque id conspexisse. ~
897 76 | inquit, «terrarum universum conspexisti,» nihil esse aliud asserens
898 1 | mos est puerorum) matri. Conspicanti hunc marito sciscitantique
899 58 | ante ipsum solummodo ossa conspicerentur. Tum ille, ut erat ad respondendum
900 43 | maerenti atque afflicto conspiceret, miratus rei novitatem,
901 66 | ita ut ex ostio posset conspici. Superimposito autem juvene,
902 88 | aberant, gladios exsertos conspiciens, atque homines concursantes,
903 100 | pedibus iter faciens. Hoc alii conspicientes increparunt stultitiam senis
904 105 | viros, praesertim forma conspicuos, ad Reginam rediit, multisque
905 37 | rebelles, qui contra me conspirarunt, domi absconditos tenuisti.»
906 88 | ille, «res quae tam caro constant,» atque e vestigio recessit. ~
907 4 | pratulum propinquum: ubi cum constitisset, quaesitis post egestionem
908 50 | praedixit. Congregato ad diem constitutum omni ferme Bononiensi populo,
909 9 | hodiernus dies sit vobis constitutus ad veniendum, officium hoc
910 75 | ad molendinum quod ipse construi fecerat duxisset, duos molares
911 71 | ait, «apud nos est ita consuetum, ut nulla conscientia fiat.»
912 38 | praelocutus quaedam prout consueverat: «Fratres mei,» inquit, «
913 59 | pediculi a feminis occidi consueverunt.» ~
914 16 | Hoc in omnibus suis facere consuevit.» ~
915 92 | faenore, et animae suae saluti consulens, et corporis quieti, pluribusque
916 12 | sumpto paulo temporis ad consultandum, secreto collocuti, demum
917 39 | hoc antea,» inquit aeger, «consuluisses, attamen in futurum poteris
918 pref| conterunt, in scribendi cura consumere, praesertim cum neque labor
919 66 | ambulaveris, nunquam istos calceos consumes.» ~
920 8 | Isti,» inquit, «matrimonium consummarunt, ego jam patrimonium consumpsi.»
921 8 | omne comedendo ludendoque consumpserat. ~
922 8 | consummarunt, ego jam patrimonium consumpsi.» Facete in se ipsum dixit,
923 9 | universum diem in his fabulis consumpturus, et cum nox jam appropinquaret,
924 106 | saepius retulit rem haud contemnendam, quam vicinus suus, minime
925 91 | cum quempiam prae nobis contemnere volumus, ut dicamus: Ego
926 57 | modestus, ut aequum erat, contemneret: «Quid est» inquit ille, «
927 99 | ductam ad altare Sancti quem contempserat, atque ibi voto suscepto
928 98 | faeni in agro reliquissent, contempto die, ne faenum amitteretur,
929 99 | caerimonias, se in ejus contemptum filaturum dixit, ac deinceps
930 59 | retractaret, uxorem verberibus contendebat, pugnis caedens ac calcibus.
931 pref| coetu hominum confabulando conterunt, in scribendi cura consumere,
932 76 | quae omnia eo loci spatio continentur. ~
933 104 | quoniam ita formulae suae continerent, homines missos fecit, cum
934 59 | constituta, verbum illud continuans. Tum vir, ne amplius loqui
935 pref| oppressam, recreari quandoque a continuis curis, et eam aliquo jocandi
936 95 | vero, quia mos suus erat, continuo rideret, petivit a socio
937 45 | urbe Campaniae in quadam contione luxuriam detestaretur, nonnullos
938 115 | molestia carnis oscitans, et se contorquens, cuperet mulierem abire,
939 89 | adolescentulam, quae psallendo contorserat genu; in componendo cum
940 89 | sumus; ego enim tibi membrum contortum direxi, tu item mihi aliud
941 72 | meus, in ludo deprehensus, contracta poena, in carcerem trusus
942 60 | contraria, ut nunquam nisi contrario et adverso flumine etiam
943 65 | Cujusdam~ ~Rogabat quidam contribulem meum virum facetum tempore
944 35 | ex jecore suillo admodum contrito, atque in modum pili involuto
945 9 | recensuit: primo die Sutrium contulisse se dixit, et quae ibi a
946 78 | ignorantes, utraque sibi verborum contumeliam illatam asserente. Viris
947 103 | barbam, quae nos malo odore conturbat, amove.» Cum ille stupidus,
948 43 | haec causa quae aut vos conturbet, aut convivium disperdat.
949 76 | mundum hunc quam colles, convalles, montes, planitiem, culta
950 69 | ingredere, et de pretio conveniemus.» Ingressus domum, cum perstaret
951 5 | inquit, «amice, inter nos conventa, et tua portione utere,
952 110 | quo licet abeatis.» Ita conventum re indiscussa permisit.
953 86 | Qua facta non dubitabat conventuram inter eos concordiam. Paruit
954 31 | longiore. Hunc editum cum bos conversa respexisset, magnoque mugitu
955 4 | Persuasus tandem ad fidem conversus est, distributis inter pauperes,
956 pref| hilaritatem remissionemque converti. Eloquentiam vero in rebus
957 43 | novitatem magnitudinemque convertit, et, an culpandus aut rejiciendus
958 102 | commovit. Nam die festo, in convivio sacerdotum, cui praeparando
959 20 | Cancellariam Apostolicam regebat, convocatis aliquando certam ob causam
960 22 | quem novimus, aliquando convocavit ad Synodum sacerdotes suos,
961 53 | sese pelliceis vestibus cooperiri in lecto jussit. Vocatis
962 43 | pars, ut viris suis talis copia inesset, optabant. Viri
963 62 | Priapea supellectile satis copiosus. Divulgaverat hoc uxor inter
964 66 | mane gallinam in prandium coqui. Uxor, cum cibum parasset,
965 34 | profusa, duobus tanquam cornibus super auriculas eminentibus,
966 93 | Mendicante~ ~Dum hoc in corona recitaretur, «Similis hic
967 112 | tanquam vir novam vitam in corpus ejus indidisset, coepit
968 4 | hospitale quoddam, in quo morbo correptus ad extremum vitae devenit,
969 16 | nihilo immutatam ferens, et correxisse se et rescripsisse dicebat.
970 16 | atque ipse in certo loco corrigere atque emendare jussisset;
971 109 | si castaneae, aut ficus corticem, vel nucis testam, aut pomorum
972 96 | debere alter respondit, si corvi ad ejectum cadaver accederent:
973 96 | illis conspectis, duos corvos se adire dixisset, minime
974 39 | ascendisset, decidens ex ea costam effregit pectoris. Hunc
975 22 | cognovisti: non enim cappas et cottas, sed capones coctos Episcopus
976 89 | cum et tibiam feminae et coxam peralbam ac mollem aliquamdiu
977 16 | sed corpore et ingenio crasso. Is saepius advocato secretario
978 50 | Gregorius XII, antequam Pontifex crearetur, in Conclavi, et postea
979 116 | venisset, invento mortuo, prout credebat, marito, dubitans haerebat
980 34 | monstro necatos captosque crediderunt. ~
981 98 | Quod sequitur, nequaquam credidissem, nisi asseverantis jusjurandum
982 103 | admodum prolixa, vocatus a creditore in judicium coram Praeside
983 38 | reperiuntur, quae omnia vos credo memoria tenere. Postmodum
984 103 | modus, cum quis ventris crepitum edidit, ut circumstantes:
985 10 | vir insperatus rediit in crepusculo: tum illa, subito collocato
986 37 | ad se viro, dixit illum crimine laesae majestatis reum teneri.
987 2 | reduceretur. Ille hominem exemit a cruciatu, ea tamen condicione, ne
988 38 | fecisse intellexi, signo ergo crucis facto, dicite Confiteor
989 18 | Facinum Canem, qui fuit vir crudelis, ac dux praecipuus in hac
990 31 | aufugit. Ubera postmodum et ea crurium pars quam serpens cauda
991 43 | intuens terram. Advocatam in cubiculo clanculum rogat mater: «
992 109 | pollicitus: «Cum pervenio in cubiculum aegroti,» ait, «circumspicio
993 1 | nos suo!» Videns insuper cubile, lectumque ornatiorem, reliquamque
994 17 | farsisset, post cenam cum iret cubitum, vocari ad se sutorem suum
995 78 | discernens quanta esset futura cuique portio. In divisione, clancula
996 78 | illatam asserente. Viris suae cujusque uxoris causam tuentibus,
997 64 | haec,» inquit, «vestes suas culo effecit, pudendorum artificium
998 109 | saepius eodem malo aegros culpabat, asserens edendi formulam
999 48 | Abeo,» inquit, «ne quis me culpae affinem putet.» Hoc dicto
1000 109 | graviorem solito sensisset, culpam in aegrotum conferebat,
1001 43 | magnitudinemque convertit, et, an culpandus aut rejiciendus esset, quaesivit.
1002 100 | progressus, audivit alios se culpantes, quod parvulum filium, nulla
1003 108 | facetissimus vir Antonius Luscus, culpantibus nobis ingratitudinem eorum,
1004 3 | Cum socii eam tarditatem culparent, quidne tamdiu in lecto
1005 43 | Patres,» inquit, «sentio me culpari in ea re, cujus vos testes
1006 100 | agris operas facientes senem culparunt, quod asellum nihil ferentem
1007 20 | controversia.» «Te igitur culpas?» ait Patriarcha. Tum ille: «
|