1-audie | audio-culpa | culpe-falsi | fama-juven | la-optab | optim-querq | quest-summa | summo-zucha
bold = Main text
Cap. grey = Comment text
1008 pref| volunt, modo scriptorem ne culpent, qui ad levationem animi
1009 76 | convalles, montes, planitiem, culta atque inculta loca, nemora
1010 | Cumque
1011 114 | inferiores raderet, rasorio ita cunni partem incidit, ut pluribus
1012 115 | oscitans, et se contorquens, cuperet mulierem abire, illa vero
1013 35 | ceteri ex ea familia. Quidam cupidiores noscendorum hominum, quaerebant,
1014 69 | haec sit controversia: «Cupiebam,» inquit uxor, «tibi cenam
1015 76 | visendi causa orbem peragrare cupiebat, jussit usque Maceratam
1016 116 | horto domum revertisset, cupiens quid mulier, se mortuo,
1017 6 | inquit, «tantum malum patrare cupis, testor Deum, opus tuum
1018 100 | vir, dum omnibus parere cupit, nemini satisfaciens, asellum
1019 111 | Medici sententia, ad te curandam medela; nam isto quidam
1020 114 | jure meretricibus dicendo, curandoque ut in omni civitate absque
1021 111 | indoctus Medicus, ut morbum curaret, urinam (cujus servandae
1022 24 | quamdam, cujus ope vel opere curaretur. Cum per Arnum fluvium transituri
1023 2 | suscipiebat. Erat autem curatio hujusmodi: habebat domi
1024 111 | viro nuntiatum extitisset, curato in cena opipara stomacho,
1025 24 | inquiunt, «optimus uxoris curator eris.» Redeuntibus igitur
1026 2 | dies coepit resipiscere, ac curatorem rogare ut ex aqua reduceretur.
1027 6 | ut postridie rediret, se curaturam ut bene pranderet. Cum frequens
1028 23 | Probitate Inferiores~ ~In Curia Romana ut plurimum Fortuna
1029 23 | promptus ad lacessendum Curiae vitia Cardinalis: «Hic scientia
1030 25 | Ferrariam, una cum certis curialibus, duae mulieres, ex his quae
1031 pref| quaerere, hominis nimium curiosi esse videtur. Sunt enim
1032 1 | est homini, Deum nimium curiosum fuisse, qui etiam de comparandis,
1033 40 | Nihil,» Minacius ait. «Curnam ergo, si nihil habes, ploras?» «
1034 26 | jocatus: «Atqui,» inquit, «currus faeni, nedum tu, portam
1035 79 | Duos,» inquit, «magno cursu, ore patulo adventantes
1036 60 | cum deorsum secundum aquae cursum illam quaeri admoneret: «
1037 43 | egregiae Priapo (vestibus enim curtis tunc utebatur), ac supra
1038 51 | Mediolani. Erat autem ad custodiam civitatis dux positus a
1039 106 | Ostiensi (exitum enim a custodibus, ut ea aperiretur rogarat),
1040 71 | olim latrociniis operam dabat, semel Confessorem adiit,
1041 37 | tibi statim comprehensos dabo.» Missos itaque lictores
1042 106 | surrexit, domumque rediit. Daemonis eam illusionem fuisse omnes
1043 34 | monstri nuper in litore Dalmatico inventi. Corpore erat humano
1044 96 | exprobrans ei quod a Concilio damnatus pro cadavere haberetur. ~
1045 114 | admittere nequivisset, ex quo damni infecti illum accusabat,
1046 114 | meretrix, questa injuriam damnumque a tonsore illatum, qui in
1047 42 | possem resupina jacere.» Danda est igitur viris opera,
1048 4 | eos qui tardi in beneficio dando et reddendo existunt. ~
1049 58 | mensa, versi omnes in solum Dantem, mirabantur, cur ante ipsum
1050 91 | res magni pretii et bonae dare pignori possunt. At vero
1051 4 | Suadebant complures, ut ea daret pauperibus, quoniam, secundum
1052 109 | asserens edendi formulam ab se datam excessisse, et aliquid edisse,
1053 11 | palmarumque dari ex consuetudine debent: octava die Pascha erit;
1054 110 | increpavit, qui peteret quod non deberetur. Illo rursus causam suam
1055 103 | ejus, qui nihil cuiquam debet, dicant. Senex quidam Vincentiae,
1056 81 | diceret: «Nobis libertatem debetis: nam nostra opera liberi
1057 67 | habuit his diebus admodum debilitata. Nam cum eam quispiam laudasset,
1058 111 | concubuit. Illa, cum hoc sibi ex debilitate molestissimum esset (ignara
1059 10 | agro saepius ob pecuniam debitam pernoctabat. Cum aliquando
1060 110 | rursus causam suam tuente, ac debiti rationem afferente, debitorem
1061 110 | deductis, cum solutus esset debito, Potestas quoque creditorem
1062 102 | ignoscite; non fecimus quod debuimus, sed pro modo facultatis
1063 100 | satis unus ad ferendum esse debuisset. Hic homo perturbatus tot
1064 82 | qui gesta heroum ad plebem decantant) recitantem mortem Rolandi,
1065 81 | erat cum Duce Mediolani ad decennium. Interim primo inter Florentinos
1066 107 | inquit, «equidem te, insulse, decepi.» Tum ille: «Ut lubet,»
1067 111 | febris abscessit. Ita Medici deceptio causam praebuit sanitatis. ~
1068 118 | esses?» At ille: «Quid me deceret,» ait, «scio, quid vero
1069 74 | sicuti virum eloquentem decet, fecisti verba: verum centies
1070 39 | excutiendos fructus ascendisset, decidens ex ea costam effregit pectoris.
1071 52 | Florentini cum Gregorio decimo Pontifice gesserunt, diversas
1072 79 | Esuriens quondam Vulpes, ad decipiendas gallinas, quae, Gallo duce,
1073 3 | judex, nullam in partem declinans, audio disputantes, exspectans
1074 109 | asserebat, existimans sellam decocti asini, velut os carnis reliquias
1075 79 | an canes isti audierunt decretum pacis.» Hoc pacto, dolo
1076 105 | Florentini in mandatis quoque dedere?» Tacentem atque erubescentem
1077 10 | profecti ea nocte Veneri operam dederunt; vir delituit inter stercora
1078 23 | perge et aliquod tempus ad dediscendum et addiscendum vitia vaca,
1079 116 | visum ei esset satis ludorum dedisse, vociferante muliere, ac
1080 54 | acceptum vulnus consilium dedisset. Plena prudentiae et humanitatis
1081 15 | quibus honores et magistratus dedisti, superbia et fastu elatos
1082 58 | cum ministri utriusque, dedita opera, ante pedes Dantis,
1083 87 | ac temerarius, nulli arti deditus. Is cum legisset apud Medicum
1084 12 | ecclesia eorum poneretur. Deducti ad hujusmodi opificem quemdam,
1085 110 | aliis rationibus in medium deductis, cum solutus esset debito,
1086 22 | Presbyter, cui haec vestimenta deerant, maestus domi erat, ignorans
1087 55 | annumerato, visum est ei unum deesse. Turbatus igitur ac reliquis
1088 119 | Servo Oblivioso Ex Pondere Defatigato~ ~Robertus ex Albiciorum
1089 108 | causa qua sibi adesse ad eum defendendum rogarat, die ad tuendam
1090 22 | postulat, qui tibi sunt deferendi.» Apprehendit Sacerdos muliebre
1091 100 | superpositum, ad mercatum deferre coepit. Omnibus propter
1092 17 | Pontifex illas legendas quoque deferri ad quemdam amicum nostrum,
1093 7 | reliquit domi, sed totum secum defert.» Significans eum asinum,
1094 56 | onere gravatus sub pondere deficeret, sentit tandem Pierus asellum
1095 109 | nesciens, cum huc atque illuc deflexisset oculos, nullasque ejusmodi
1096 10 | De Muliere Quae Virum Defraudavit~ ~ ~Petrus contribulis meus
1097 83 | dilatione. Et cum pecuniae defuissent, tandem mortem ejus multo
1098 102 | faciens: «Patres mei, si quid defuit vobis,» inquit, «ignoscite;
1099 84 | prosternens se ad terram, similis defunctae. Accedens vir propius, ac
1100 82 | Heu! mea uxor,» inquit, «defunctus sum!» «Mi vir,» uxor ait, «
1101 25 | meretrices vobis Ferrariae defuturas, cum certe plures inveniuntur
1102 10 | redisset, asserens velle eum degere in carceribus: «Modo,» inquit, «
1103 87 | ille, et ei sex pillulas deglutiendas dedit. Quibus sumptis abiens,
1104 119 | mandatis misit ad amicum suum, Degum nomine, qui habitabat prope
1105 70 | accedebat, dum comederet, degustans vinum, an satis aquatum
1106 70 | 70 - De Avaro Qui Urinam Degustavit~ ~Curialis unus e nostris
1107 73 | etiam ejus vini dulcedinem degustem?» non ebrii turpitudine
1108 100 | ligatum asinum in flumen dejecit, atque ita amisso asino
1109 34 | ligneam ad nos Ferrariam usque delatam conspexi. Cibi gratia mulierem
1110 2 | insanorum Medicus, qui ad se delatos intra certum tempus sanandos
1111 57 | consuetudine qui sibi sunt similes delectantur. ~
1112 pref| facetiis, jocis et fabulis delectatos, non reprehensionem, sed
1113 53 | picturam, quae postea ex pacto deleta est. ~
1114 113 | et ridiculos homines in deliciis haberi, doctrina vero excellentes
1115 71 | Pater mi, quoniam graviter deliqui.» Cum juberet dicere quid
1116 71 | dixisset graviter illum deliquisse, qui Quadragesimam non servasset,
1117 10 | Veneri operam dederunt; vir delituit inter stercora et columbos. ~
1118 111 | adolescenti filiae innuptae demandata erat, ut moris est), postulavit.
1119 102 | essent, hic cui negotium demandatum erat, admodum senex, verba
1120 94 | instantius peteret, fatuus ac demens appellatus est. Hoc audito: «
1121 94 | audito: «Quando,» inquit, «me dementem esse cognovisti?» Ad haec
1122 59 | loqui posset, in puteum demersit, tentans si eam mortis periculo
1123 59 | per funem in aquae puteum demisit, suffocaturum se dicens,
1124 85 | diutius tractans, tandem, demissa mentula, nihil agere potuit.
1125 22 | Hunc cogitabundum vultu demisso conspicata ancilla, quam
1126 | demum
1127 5 | hoc eleemosynam facere; demus eum Ecclesiae et Sacerdoti
1128 82 | verbosus et nimium loquax, deplorabat aliquando, astantibus nobis,
1129 100 | consilio atque adolescente deposito, ipse asinum ascendit. Paulum
1130 84 | uxorem cum altero coeuntem deprehendisset, illa statim se semimortuam
1131 99 | alterius parochiae, cum illos derideret, nomenque Sancti sperneret
1132 120 | duo millia expendas, ut des operam ne cognoscaris.»~
1133 39 | qua ascendis, tarditate descendas. Hoc pacto nunquam praecipitem
1134 56 | asellum ire non posse. Tum descendens atque aratrum super humerum
1135 116 | sumpto urceolo, scalas coepit descendere, ut vinum ex cellario hauriret.
1136 55 | etiam ab uxore admonitus cum descendisset, illum, quem tanto studio
1137 78 | mulierum pugna ad viros descendit: vectibus ac lapidibus acta
1138 79 | soli, quo velit, secure. Descendite igitur, et hunc festum agamus
1139 39 | semper, ne sis celerior in descensu quam in ascensu: sed ea,
1140 pref| eadem ornatius politiusque describant, quod ut faciant exhortor,
1141 pref| quaedam quae ornatius nequeant describi, cum ita recensenda sint,
1142 107 | appellans), «cum noctu urbe deserta perambularet, obviam mulierem,
1143 71 | quas non spuisset in os desiliisse. Tum sacerdos, qui mores
1144 92 | suades,» inquit, «hanc artem desinam. Nam nomina mea ita jam
1145 34 | inferior pars quae in piscem desinebat, esset bifurcata. Barba
1146 92 | faeneratorem jam senem amicus, ut desisteret a faenore, et animae suae
1147 112 | nam et Medici sanitatem desperaverant, et mulier adolescentula
1148 91 | prudentiam suam, Razellum vero despiciens. Tum Razellus: «Hoc tibi,»
1149 43 | respondit. «Non enim me viro desponsastis,» ait, «sed ei cui virilia
1150 62 | simplicem, Antoniam nomine, quae desponsata praesenserat ex vicinis
1151 77 | puerum cum vase majusculo destinasset, sumpto in manibus vase,
1152 105 | Doctore Florentino Ad Reginam Destinato Qui Concubitum Postulavit~ ~
1153 105 | Reginam quondam Neapolitanam destinavit? Franciscus is nomine fuit,
1154 43 | ait, «sed ei cui virilia desunt: nihil enim aut parum habet
1155 5 | relinquens.» Huic Sacerdos: «Det mihi gratiam Deus,» inquit, «
1156 7 | curis, hunc quispiam cum detecto capite reveretur, non animadvertit
1157 81 | bello, cum Florentinorum res deteriori loco viderentur, Veneti
1158 73 | hoc exemplo ab ebrietate deterreri eum posse. Ille autem, viso
1159 45 | quadam contione luxuriam detestaretur, nonnullos adeo lascivos
1160 85 | molestasset, illa ad patronam rem detulit. Suasit ut assentiretur,
1161 78 | contenderet. Ex verbis ad verbera devenerunt, ac unguium capillorumque
1162 106 | Existimans vero aliquam esse quae devotionis gratia S. Paulum visitaret,
1163 86 | Confessorem, vel, ut aiunt, Devotum suum querelas viri et vitia
1164 106 | 106 - De Homine Qui Diabolum In Imagine Mulieris Cognovit~ ~
1165 51 | prudenter respondisti. Vade, dic Bernabovi: «Redolphus ait
1166 91 | et dicacitatem hominis dicacitate compressit. ~
1167 91 | circumstantibus risum movit, et dicacitatem hominis dicacitate compressit. ~
1168 91 | nobis contemnere volumus, ut dicamus: Ego te centies in die oppigneratum
1169 103 | qui nihil cuiquam debet, dicant. Senex quidam Vincentiae,
1170 99 | civitatis parochiam quamdam dicatam Beato Gothardo; cujus solemnis
1171 100 | Portavit Asinum Super Se~ ~Dicebatur inter Secretarios Pontificis,
1172 116 | vociferante muliere, ac saepius dicente: «Mi vir, quomodo nunc faciam?»
1173 108 | Adversariis multa contra illum dicentibus, semper clauso ore tacuit,
1174 71 | graviter deliqui.» Cum juberet dicere quid esset, atque ille saepius
1175 10 | abriperent ad carcerem: cum dicerem te foris dormire solitum,
1176 54 | poena inferenda sententiae dicerentur, et, ut quisque acerrime
1177 4 | rerum opulentia. Cum ergo diceretur ab omnibus, «Ecce, nonne
1178 6 | praesente sermo exortus esset, dicereturque omnia hypocritis abundare,
1179 80 | quidam, «stultus quidem diceris.» Tum ille: «Hoc,» inquit, «
1180 18 | Abi,» inquit: «hic quem dicis te spoliasse nequaquam est
1181 38 | signo ergo crucis facto, dicite Confiteor et reliqua quae
1182 105 | multisque ultro citroque dictis, tandem se cum ea secretiora
1183 16 | particulam quamdam ipse dictitabat, quae spectabat ad caerimonias
1184 116 | quid mulier, se mortuo, dictura, et quemadmodum se habitura
1185 71 | Confessorem adiit, sua peccata dicturus. Cum ad sacerdotis genua
1186 104 | nomina in formulis suis didicerat), «rogari aut jure consistere
1187 38 | populum. Cum hora esset diei tarda, sacerdotes autem
1188 9 | acta erant singulatim. Tum dietim quo in loco hospitiove fuisset,
1189 108 | tulisset praemii, tandem difficiliori in causa qua sibi adesse
1190 60 | inquit. «Ita enim, dum vixit, difficilis ac morosa fuit, reliquorumque
1191 11 | quod propter frigora et difficultatem itinerum hos montes nequivit
1192 pref| an multa quae Latine dici difficulter existimantur, non absurde
1193 4 | et simul pollicitationis diffisus centupli, ex anxietate quadam
1194 17 | inquit, «cum Dominus post digestionem surrexerit, ac ierit cacatum,
1195 17 | Antonius epistolam suam digesto vino placituram dixit. ~
1196 59 | objiciebat. Unguibus enim eorum digitorum pediculi a feminis occidi
1197 34 | manibus quattuor tantum digitos habentibus, a manibus usque
1198 10 | ridiculosam et versutia dignam muliebri. Is rem habebat
1199 22 | praecipiens, ut qui aliqua in dignitate essent, cum cappis et cottis (
1200 30 | novimus inter eos ad amplas dignitates atque officia extolli. Ego
1201 6 | hypocritis abundare, qui cum dignitatum atque bonorum ambitione
1202 83 | sequentibus diebus pro vitae dilatione. Et cum pecuniae defuissent,
1203 5 | quae a Sacerdote parochiano diligebatur: «Possumus,» inquit, «ex
1204 106 | splendorem, existimans circa diluculum esse, cum nox esset intempesta,
1205 51 | causam attulisset, tandem dimissus rediit in civitatem. Tum
1206 4 | fidem, aegre ille bona sua dimittebat. Suadebant complures, ut
1207 54 | Redolphus liberum hominem dimitti jussit, dicens, illam futuram
1208 78 | concurrentium interventus proelium diremit. Viri, dissensionis causam
1209 89 | enim tibi membrum contortum direxi, tu item mihi aliud erexisti.» ~
1210 23 | studia commemoravit, et in discendo labores. Tum promptus ad
1211 3 | subridens respondit: «Litigantes disceptantesque ausculto. Adsunt enim mane
1212 81 | Venetoque postmodum de hac re disceptantibus, cum Venetus diceret: «Nobis
1213 81 | 81 - Disceptatio Inter Florentinum Et Venetum~ ~
1214 78 | telam lineam dono dedit, non discernens quanta esset futura cuique
1215 87 | cogentibus pillulis de via discessisset, laxandi ventris gratia,
1216 109 | an alia quadam altiori disciplina perciperet? Tum ille pro
1217 109 | cum infirmos, adhibito discipulo, visitaret, tangens (ut
1218 53 | muris etiam nocte ad aerem discoopertus stetisset. Hoc dicto illorum
1219 20 | aliquando certam ob causam discutiendam advocatis, nonnullos nescio
1220 43 | conturbet, aut convivium disperdat. Cito hoc purgabitur crimen.»
1221 3 | partem declinans, audio disputantes, exspectans quoad sint sententia
1222 3 | tuetur. Ita ut, cum diutius disputent atque altercentur, ego,
1223 78 | proelium diremit. Viri, dissensionis causam ignorantes, inimicitiam
1224 78 | etiam mariti concurrunt, dissidii causam ignorantes, utraque
1225 99 | patria Rothomagensis, se haud dissimile miraculum vidisse ex contemptu
1226 6 | ardeant, tamen simulando ac dissimulando agunt, ut non sponte, sed
1227 80 | Pontificis, gestu jocoque dissolutiori uteretur: «Quid ais?» inquit
1228 74 | adolescentem nobilem atque admodum dissolutum, cum opprobrio ceteris ex
1229 4 | ad fidem conversus est, distributis inter pauperes, egenos et
1230 83 | Ille «Mortem» postero die distulit. Alter vero saepius pretium
1231 57 | tuis, et ipse similiter me ditabat.» Gravis sapiensque responsio!
1232 57 | Canem perpulerant ad se ditandum. Cum illum veluti beluam
1233 4 | pretiosis lapidibus. Quare ditior factus, adhibitis Medicis
1234 78 | secundum personas postulante. Diversae utrinque variaeque rationes
1235 52 | decimo Pontifice gesserunt, diversas partes secutus, nunc uni,
1236 4 | ita ut ei necesse esset divertere ad hospitale quoddam, in
1237 106 | Progressus paululum in diverticulum mulierem comprehendit tacentem,
1238 90 | equitasset. Qui cum Senis divertisset ad hospitium in quo et alii
1239 78 | occulte a mulieribus de dividendo agitur. Quaeritur a doctoribus
1240 88 | civitatis atque officia dividuntur.» «Nolo,» inquit ille, «
1241 1 | affirmavit. Tunc vir indignatus divinam gratiam etiam in procreandis
1242 109 | saepissime faterentur aegri, vir divinus videbatur, qui ita errores
1243 78 | futura cuique portio. In divisione, clancula contentio orta
1244 78 | ob rem indiscussam nondum divisus, sed occulte a mulieribus
1245 61 | naturam hominis callebat: «Divitem,» inquit, «te facillime
1246 57 | autem stultus et ignarus divitiis praesto?» Tum Dantes: «Quando
1247 62 | supellectile satis copiosus. Divulgaverat hoc uxor inter vicinas.
1248 104 | Philippus alter sibi nomen esse dixissent, respondit e vestigio Notarius,
1249 44 | ac detestans adulterium, dixitque inter cetera, adeo esse
1250 65 | concederet. Tum ille inquit: «Do uxori expensas per universum
1251 pref| Majores, prudentissimos ac doctissimos viros, facetiis, jocis et
1252 78 | dividendo agitur. Quaeritur a doctoribus quid sit juris. ~
1253 75 | sermo aliquando in coetu doctorum virorum reprehendentium
1254 pref| Proderit enim ad eloquentiae doctrinam ea scribendi exercitatio.
1255 117 | Nunquam enim aliquis me docuit, quomodo id agendum esset:
1256 112 | spiritu, mortua videbatur. Dolebat vir tam cito eripi uxorem
1257 77 | Perusini~ ~Erat Perusino cuidam dolium vini sapidi et boni admodum
1258 79 | decretum pacis.» Hoc pacto, dolo illusus est dolus. ~
1259 99 | nutu (nam voce non poterat) dolorem et causam significabat,
1260 43 | aderant vulgata, maestitia doloreque omnis impletur domus, cum
1261 43 | Nullus erat qui causam doloris auderet fateri: unus tandem
1262 10 | tremens quaereret, illa ad dolum prompta: «Ascende,» inquit, «
1263 79 | pacto, dolo illusus est dolus. ~
1264 117 | pares?» Tum illa: «Nescio, Domina, quomodo id fiat,» ait. «
1265 14 | Hoc dicto perstringens et dominandi appetitum Ducis immoderatum,
1266 23 | Romana ut plurimum Fortuna dominatur, cum perraro locus sit vel
1267 57 | Dantes: «Quando ego reperiam dominum,» inquit, «mei similem et
1268 17 | hic: «Cras,» inquit, «cum Dominus post digestionem surrexerit,
1269 106 | paulum absterritus surrexit, domumque rediit. Daemonis eam illusionem
1270 1 | uxorem quaesivit quo modo domuncula, antea informis, esset perpolita.
1271 43 | doloreque omnis impletur domus, cum non nuptam, sed suffocatam
1272 113 | clericus), pluribus ecclesiis donatus. Hic, cum Oratores, viri
1273 | donec
1274 10 | carcerem: cum dicerem te foris dormire solitum, abierunt, comminantes
1275 24 | transituri mulierem supra dorsum hominis validioris imposuissent,
1276 78 | 78 - Contentio Duarum Meretricum De Tela Linea~ ~
1277 86 | peccatorum. Qua facta non dubitabat conventuram inter eos concordiam.
1278 116 | prout credebat, marito, dubitans haerebat animo, statimne
1279 79 | constituta, nihil est timendum.» «Dubito,» inquit Vulpes, «an canes
1280 61 | solis ruri vitam nobiles ducant. Tum Dux, qui naturam hominis
1281 24 | cum videretur phrenetica, ducebatur a viro et genere proximis
1282 81 | primo inter Florentinos Ducemque orto bello, cum Florentinorum
1283 75 | florenorum, qui mihi annuatim ducentos reddunt,» ac deinde cum
1284 112 | indidisset, coepit spiritum ducere, atque oculis subapertis,
1285 99 | accurrente hominum multitudine ductam ad altare Sancti quem contempserat,
1286 50 | sponderet. Postmodum vero dulcedine ductus dignitatis, juramenta
1287 73 | ut ego etiam ejus vini dulcedinem degustem?» non ebrii turpitudine
1288 33 | anterioribusque cruribus duplicatis, ita tamen ut essent conjuncta.
1289 20 | Patriarcham lusit, qui duro paulum capite existimabatur. ~
1290 75 | quod ipse construi fecerat duxisset, duos molares lapides ei
1291 16 | paulo post revertens, et eamdem epistolam nihilo immutatam
1292 37 | pecunia erat secum duxit, eaque aperta: «Capite hos,» inquit, «
1293 87 | has pillulas accommodabat, earumque cura aliqui casu valetudinem
1294 16 | autem postridie litteras easdem retulisset, veluti emendatas,
1295 73 | existimans hoc exemplo ab ebrietate deterreri eum posse. Ille
1296 73 | Redarguente~ ~Pater, cum filii ebrietatem saepius nequicquam redarguisset,
1297 73 | dulcedinem degustem?» non ebrii turpitudine absterritus,
1298 73 | 73 - De Patre Filium Ebrium Redarguente~ ~Pater, cum
1299 73 | ubi est id vinum, quo iste ebrius factus est, ut ego etiam
1300 | Ecce
1301 113 | enim clericus), pluribus ecclesiis donatus. Hic, cum Oratores,
1302 17 | Vicecomitis egit: cras antequam edat, vel bibat, redibo, et litterae
1303 5 | submurmurans strepitum quemdam edebat. Tunc vir timens ne partes
1304 109 | aegros culpabat, asserens edendi formulam ab se datam excessisse,
1305 22 | solum rectius quam ceteros edicti sententiam cognovisse. ~
1306 50 | ait, «qui, proposito palam edicto se volaturum ex turri quadam,
1307 22 | cottis, secundum Episcopi edictum, eundum ad Synodum esse: «
1308 109 | datam excessisse, et aliquid edisse, prout ex reliquiis conjectura
1309 103 | quae unquam ab hominibus editae sunt, cum ad barbam ejus,
1310 31 | respexisset, magnoque mugitu edito exterrita aufugere vellet,
1311 31 | terete et longiore. Hunc editum cum bos conversa respexisset,
1312 43 | an vera sit volo.» Deinde educto formae egregiae Priapo (
1313 10 | scalis, hominem ex ergastulo eduxit, qui simulans lictores Praetoris
1314 76 | proficisci. Quod ille cum effecisset: «Orbem,» inquit, «terrarum
1315 98 | metendum, quod unica hora effici potuisset. Sed Dei judicio
1316 4 | cum sanguis per posteriora efflueret. Desperans itaque salutem,
1317 39 | ascendisset, decidens ex ea costam effregit pectoris. Hunc ad consolandum
1318 100 | novitatem spectaculi ad risum effusis, ac stultitiam amborum,
1319 4 | distributis inter pauperes, egenos et mendicos bonis. Inde
1320 4 | reperiretur, coepit homo admodum egere, ita ut ei necesse esset
1321 100 | alter aetate tenera vehiculo egeret. Tum senex adolescentem
1322 36 | vitae condens, sciensque egestatem tuam, tibi quinquaginta
1323 4 | constitisset, quaesitis post egestionem ad tergendum anum herbis,
1324 107 | turpissimi formam versa: «Et quid egisti?» inquit, «equidem te, insulse,
1325 8 | omnium qui viverent Zucharus egoque, pervenimus ad locum ubi
1326 10 | ostio, ut viro facultas egrediendi non esset, amotis scalis,
1327 43 | volo.» Deinde educto formae egregiae Priapo (vestibus enim curtis
1328 43 | suffocatam adolescentulam egregiam forma dicerent. Supervenit
1329 43 | inter ceteros suae aetatis egregii ac praestantis viri. Post
1330 13 | singularis, habebat cocum egregium quem usque ad Gallos ad
1331 51 | Redolphus, vir bello et pace egregius, qui se intra moenia continebat
1332 66 | cum cibum parasset, ostium egressa, conspectoque simul quem
1333 51 | intellexisset responsionem equitis, egressum suum varie excusantem: «
1334 96 | alter respondit, si corvi ad ejectum cadaver accederent: exprobrans
1335 15 | dedisti, superbia et fastu elatos atque insolentes evasisse
1336 93 | aetate confecta, stipem in eleemosyna petens: «Benefacite,» aiebat, «
1337 57 | 57 - Responsio Elegans Dantis, Poetae Florentini~ ~
1338 13 | Princeps in omnibus rebus elegantiae singularis, habebat cocum
1339 44 | Hoc et multi, qui aderant, elegissent. ~
1340 45 | intemperantes dicebat, ut ad eliciendam majorem ex coitu voluptatem,
1341 44 | Virgines Quam Nuptam Unam Eligebat~ ~Praedicabat Tibure Frater
1342 13 | ille, ut erat liberior in eloquendo: «Si Florentini,» inquit, «
1343 74 | ornate admodum, sicuti virum eloquentem decet, fecisti verba: verum
1344 103 | rejiciantur.» Hoc dicto perfacete elusit hominis jactantiam, ridentibus
1345 16 | est,» aiebat; «perge atque emenda.» Secretarius, qui patroni
1346 16 | certo loco corrigere atque emendare jussisset; ille autem postridie
1347 16 | easdem retulisset, veluti emendatas, inspectis litteris: «Tu
1348 75 | operaeque in quaerendis emendisque pretiosis lapidibus ponunt.
1349 12 | missi sunt quidam Aretium ad emendum ligneum Crucifixum, qui
1350 66 | profectura, ut sibi calceos novos emeret. Annuit vir ejus, et simul
1351 34 | cornibus super auriculas eminentibus, grossioribus mammis, ore
1352 54 | quispiam sagittam incautius emisisset, astantem procul Redolphum
1353 4 | Medicis convaluit, atque domo empta et possessionibus, vixit
1354 61 | faceret. Id fit apud Gallos emptis possessionibus, ex quibus
1355 104 | inquit, «venditor Conradus, emptor vero Titius vocetur» (haec
1356 55 | praeibant, domo appropinquans, eoque quo vehebatur minime annumerato,
1357 36 | aureos secum deferens, ad Episcopum devenit. Qui sepulturam
1358 16 | sumeret, inspecta paululum epistola: «Nunc bene se habet,» inquit, «
1359 13 | quos cum Dux improbasset, epulas insuper, ut non rite conditas,
1360 13 | Oblatis postmodum ad mensam epulis, sapores nescio quos cum
1361 7 | quidam e nostris palliatus equester, et forsan implicitus curis,
1362 2 | timore lacunae, advenientem Equestrem juvenem cum accipitre et
1363 7 | 7 - De Equestri Palliato~ ~Ibam semel ad
1364 2 | Tum admiratus stultitiam Equestris juvenis: «Ho ho,» inquit, «
1365 2 | subdit homo: «Quaenam est equi, canumque et accipitris
1366 107 | Et quid egisti?» inquit, «equidem te, insulse, decepi.» Tum
1367 90 | Igitur exspecto quoad reliqui equitarint, ut qui equus solus in stabulo
1368 90 | qui perraro, ut videbatur, equitasset. Qui cum Senis divertisset
1369 86 | et vitia deferebat. Hic Equitem reprehendebat, objurgabatque.
1370 5 | in ejus gremio posuisset, erecto telo uxorem casu cognovit.
1371 46 | protento pallio, Priapum erectum in manu adolescentulae posuit,
1372 31 | exterrita aufugere vellet, erectus serpens subito posterioribus
1373 89 | direxi, tu item mihi aliud erexisti.» ~
1374 10 | amotis scalis, hominem ex ergastulo eduxit, qui simulans lictores
1375 115 | tandem qui jacebat caput erigere, adeo ut paulo hominem torqueret.
1376 112 | videbatur. Dolebat vir tam cito eripi uxorem sibi, quam raro cognoverat,
1377 37 | Tyrannus loci, atque ad eripiendos nummos animum adjiciens,
1378 119 | ac pondere fessus, cum se errasse fateretur, ad amicum reversus,
1379 71 | peccandi, quae etiam illa errata levia reddit, quae sunt
1380 11 | sibi vellet, cognovit tunc erratum suum, et Quadragesimam nulla
1381 109 | divinus videbatur, qui ita errores morbo laborantium animadverteret.
1382 105 | dedere?» Tacentem atque erubescentem Oratorem, ut hujus rei mandatum
1383 118 | Principem patebant fores. Erubuit simul et indignatus est
1384 118 | scio, quid vero facturus essem, nescio.» Hoc responso iram
1385 118 | ejusmodi muliere in lecto esses?» At ille: «Quid me deceret,»
1386 | estis
1387 79 | 79 - De Gallo Et Vulpe~ ~Esuriens quondam Vulpes, ad decipiendas
1388 19 | est mihi, quoniam nondum esurio.» ~
1389 38 | tarda, sacerdotes autem esurirent, vererenturque longitudinem
1390 29 | Romanus factus est a Pontifice Eugenio Cardinalis, quidam Laurentius
1391 30 | jocatus est in Pontificem Eugenium, quem dicebat plurimum stultis
1392 22 | secundum Episcopi edictum, eundum ad Synodum esse: «Atqui,»
1393 4 | pauperibus, quoniam, secundum Evangelicam sententiam, quae esset verissima,
1394 106 | Quo facto, illa subito evanuit, relicto foetore sulphureo.
1395 15 | elatos atque insolentes evasisse asinos. Itaque ego quoque
1396 37 | Tyrannum, homo poenam omnem evasit. ~
1397 87 | pillulis de facili Medicum evasurum. Confecto earum magno numero,
1398 82 | ait, «quid tibi adversi evenit? Solare, atque ad cenam
1399 82 | astantibus nobis, casum atque eversionem Imperii Romani, inque ea
1400 78 | duas partes, secundum opus exactum, altera medietatem secundum
1401 106 | S. Paulum visitaret, cum exarsisset in libidine, gradum properavit,
1402 6 | virum (erat enim formosus) exarsit in Paulum, ciboque dato
1403 19 | His exhortationibus usus, excedebat pugna. Tum unus ex astantibus
1404 2 | et quod sex aureos non excederet, subdit homo: «Quaenam est
1405 79 | quae, Gallo duce, arborem excelsiorem quo sibi aditus non erat,
1406 79 | cum salutasset: «Quid in excelso agis?» inquit. «Numquid
1407 42 | debitum toro praeberet, eo excepto tempore, quo illa non recte
1408 4 | per mensem fere hospitio exceptus est honorifice a diversis
1409 109 | edendi formulam ab se datam excessisse, et aliquid edisse, prout
1410 109 | se haberet aeger; magnum excessum esse ab eo factum, quo mirabatur
1411 10 | iterum advenisse, magna excitata turba, muliere quoque pro
1412 109 | ridiculus multos ad risum excitavit. ~
1413 85 | nihil agere potuit. Tum exclamans uxor: «Eia,» inquit, «Eques
1414 116 | repente vir exhalasset animam, exclamare coepit, et mortem ejus multis
1415 51 | tutelam. Levi semel per excursores commisso proelio a quo Redolphus
1416 51 | equitis, egressum suum varie excusantem: «Non bene,» inquit, «neque
1417 pref| aliqui forsan hanc meam excusationem ab ingenii culpa esse profectam,
1418 39 | cum castaneam arborem ad excutiendos fructus ascendisset, decidens
1419 55 | Castrum asellis vehendo exercebatur, quos ille compluries ad
1420 pref| eloquentiae doctrinam ea scribendi exercitatio. Ego quidem experiri volui,
1421 116 | veluti tunc repente vir exhalasset animam, exclamare coepit,
1422 19 | 19 - Exhortatio Cardinalis Ad Armigeros
1423 19 | alacrius offerrent. His exhortationibus usus, excedebat pugna. Tum
1424 pref| describant, quod ut faciant exhortor, quo lingua Latina etiam
1425 98 | pluribus diebus aut illos agrum exire, aut alios ad illos ut sciscitarentur
1426 80 | cum stultorum hoc tempus existat, atque hi soli potiantur
1427 68 | Vir autem stolidus, domi existens, audita illius voce: «Joanna,
1428 20 | qui duro paulum capite existimabatur. ~
1429 pref| confabulationibus conjiciuntur. ~Existimabunt aliqui forsan hanc meam
1430 49 | inquit, «vir haud magno existimandus, habuit uxorem satis liberalem,
1431 98 | circumstarent, fatuos illos existimantes. Vidisse se illos metentes
1432 pref| Latine dici difficulter existimantur, non absurde scribi posse
1433 112 | adeo ut omnes morituram existimarent: nam et Medici sanitatem
1434 75 | Redolphus quanto lapides illi existimarentur et quid utilitatis afferrent.
1435 26 | obvium, an portam se ingredi existimaret. Intellexit Abbas an putaret
1436 pref| satis mihi factum ad illorum existimationem putabo. Nam quid mihi turpe
1437 pref| rigidi censores, aut acres existimatores rerum existunt. A facetis
1438 38 | aurem hortati sunt. Ille se exorari facile passus, ac praelocutus
1439 6 | coetu me praesente sermo exortus esset, dicereturque omnia
1440 64 | Conspexit~ ~Mulier adultera expanderat mane ad fenestras varii
1441 16 | litteras apud Pontificem expediendas obtulisset, atque ipse in
1442 79 | Valete,» inquit, «mihi fuga expedit, antequam illi adveniant,»
1443 120 | est,» inquit, «duo millia expendas, ut des operam ne cognoscaris.»~
1444 65 | Tum ille inquit: «Do uxori expensas per universum annum, ut
1445 3 | mane mihi e vestigio cum expergiscor duae habitu muliebri, Sollicitudo
1446 45 | paulo post id verum esse experirentur. ~
1447 pref| exercitatio. Ego quidem experiri volui, an multa quae Latine
1448 112 | ergo cum uxore, antequam ea expiraret, coire. Semotis omnibus (
1449 116 | clausis oculis, ut omnino expirasse videretur. Tandem cum visum
1450 86 | Religiosus eum sua peccata explicare jussisset: «Nequaquam est
1451 9 | exstiterat, prolixo sermone explicavit. Exitum deinceps ex Urbe
1452 6 | nihil petentes. Cum ut nobis exponeret quis is fuisset rogaremus: «
1453 5 | vocato ad cenam, causaque exposita, cum sumpto cibo lectum
1454 113 | eorum societatem contulit. Expositis mandatis, Oratores cum reverti
1455 105 | Reginae mandata quaedam exposuisset, postridieque ad eam reverti
1456 24 | quibus vocibus causam expressit morbi. Qui ferebat feminam,
1457 59 | loqui nequibat, digitis exprimebat; nam manibus super caput
1458 pref| quibus ad verbum vel facetiae exprimendae sunt, vel aliorum dicta
1459 96 | ejectum cadaver accederent: exprobrans ei quod a Concilio damnatus
1460 98 | Biturigas, et Pictones pluisse, exque ea pluvia sanguine perfusos
1461 49 | omnes genus supplicii adeo exquisitum, quo stultus ille ulturum
1462 88 | qui longe aberant, gladios exsertos conspiciens, atque homines
1463 4 | tamen, qui precario viveret, exspectabat in dies centupli promissionem:
1464 3 | declinans, audio disputantes, exspectans quoad sint sententia concordes.
1465 90 | alios recognosco. Igitur exspecto quoad reliqui equitarint,
1466 9 | honoremque dictum factumve exstiterat, prolixo sermone explicavit.
1467 42 | adeo invalida atque infirma exstiti, quin commode possem resupina
1468 43 | conspexi, bestia est, et adeo» (extenso brachio) «oblongum membrum
1469 2 | domum perambularet, item ut exteriorem januam non egrederetur permisit;
1470 86 | uxore saepius tibi recitata extiterunt.» ~
1471 91 | in coetu hominum objecit, extollens prudentiam suam, Razellum
1472 30 | dignitates atque officia extolli. Ego solus relictus sum
1473 113 | et nullius pretii homines extolluntur. Tum Antonius Luscus: «Non
1474 4 | in quo morbo correptus ad extremum vitae devenit, cum sanguis
1475 15 | inquit ille, «quos in sublime extulisti, quibus honores et magistratus
1476 87 | pillulas ad caelum laudibus extulit. Ad hunc postmodum, veluti
1477 1 | procreandis filiis sibi adeo exuberasse: «Multas jam,» inquit, «
1478 62 | Novae vir nomine Guilhelmus, faber lignarius, Priapea supellectile
1479 39 | prodesse.» Tum Minacius: «Fac semper, ne sis celerior
1480 38 | vobis astantibus, verba facerem de sanctitate vitae et miraculis
1481 pref| videbuntur a me referri. ~Verum facessant ab istarum Confabulationum
1482 103 | nihil cuiquam se debere: «Facesse hinc ocius,» Ugulottus ait, «
1483 13 | erat humanissimus, coci facetam in respondendo libertatem. ~
1484 47 | essent imparati.» Scita facetaque responsio. ~
1485 66 | Perusini habentur viri faceti ac perurbani. Rogavit maritum
1486 35 | 35 - Pulchra Facetia Histrionis Ad Bonifacium
1487 89 | contribuli nonnulli, homines ad facetias prompti, multa ridenda inter
1488 pref| existimatores rerum existunt. A facetis enim et humanis (sicut Lucilius
1489 pref| politiusque describant, quod ut faciant exhortor, quo lingua Latina
1490 115 | loquendum viro haereret, et faciem suam, ut secretius loqueretur,
1491 100 | viam quidam in agris operas facientes senem culparunt, quod asellum
1492 38 | hortati sunt. Ille se exorari facile passus, ac praelocutus quaedam
1493 87 | se iis solis pillulis de facili Medicum evasurum. Confecto
1494 106 | quoniam sola esset, id facilius se assequi putabat. Cum
1495 88 | certabant, cum quidam alterius factionis ab adversariis magno tumultu
1496 9 | laudem honoremque dictum factumve exstiterat, prolixo sermone
1497 50 | postea quoque, plurima se facturum pollicitus est pro schismate,
1498 118 | ait, «scio, quid vero facturus essem, nescio.» Hoc responso
1499 59 | avertere. At illa, loquendi facultate adempta, etiam dum suffocaretur,
1500 102 | quod debuimus, sed pro modo facultatis nostrae tractavimus vos
1501 92 | 92 - De Faeneratore Sene Relinquente Faenus
1502 92 | Perdendi Parta~ ~Hortabatur faeneratorem jam senem amicus, ut desisteret
1503 92 | amicus, ut desisteret a faenore, et animae suae saluti consulens,
1504 98 | reliquissent, contempto die, ne faenum amitteretur, rediisse ad
1505 79 | agamus diem.» Agnita Vulpis fallacia Gallus: «Bonum,» inquit, «
1506 66 | dicens uxorem prandio esse fallendam. Cum domum pergerent, vir
1507 104 | homine insulso, qui se crimen falsi subire existimavit, si scripta
|