1-audie | audio-culpa | culpe-falsi | fama-juven | la-optab | optim-querq | quest-summa | summo-zucha
bold = Main text
Cap. grey = Comment text
2008 57 | Canis veteris Principis de la Scala, admodum liberalis.
2009 118 | se quoque hominem esse et labi posse fateretur. ~
2010 pref| consumere, praesertim cum neque labor inhonestus sit, et legentes
2011 109 | videbatur, qui ita errores morbo laborantium animadverteret. Hoc admiratus
2012 53 | quaerentibus quonam morbo laboraret: Frigore, respondit, quod
2013 56 | arasset, fessis bobus, et ipse labore fatigatus, rediturus in
2014 78 | afferebantur, cum una majorem se laborem perpessam esse, reliqua
2015 23 | commemoravit, et in discendo labores. Tum promptus ad lacessendum
2016 3 | corporis quieti, neque semper laboribus vacandum. Prior insuper
2017 31 | admovit, tamdiu sugens quoad lac inerat uberibus: deinde
2018 108 | neque verbum ullum, quamvis lacessentibus illis, unquam protulit.
2019 71 | Parce mihi,» inquit ille lacrimans, «Pater mi, quoniam graviter
2020 116 | vestigio potum vadas.» Ex lacrimis ad risum omnes conversi
2021 2 | enim egredi audebat timore lacunae, advenientem Equestrem juvenem
2022 37 | viro, dixit illum crimine laesae majestatis reum teneri.
2023 29 | applaudens, totusque in risum ac laetitiam effusus. Cum rogarent vicini,
2024 116 | animo, statimne viri mortem lamentaretur, an prius (jejuna enim meridiem
2025 43 | assolent, sed maesta, ac vultu languido, intuens terram. Advocatam
2026 119 | velis,» et ostenso pergrandi lapideo mortario: «Cape hoc,» ait, «
2027 1 | videbantur, conspectis, cum largioris Dei munificentiam affuisse
2028 45 | detestaretur, nonnullos adeo lascivos atque intemperantes dicebat,
2029 118 | cum muliere quam amabat lascivus jocaretur, supervenit de
2030 59 | appellabat. Vir tandem verberando lassus, ut uxoris pertinaciam superaret,
2031 10 | viro loquente, ingentem latenti timorem incussit. Sedato
2032 52 | Quoniam,» inquit, «in eodem latere diutius jacere non possum.» ~
2033 pref| faciant exhortor, quo lingua Latina etiam levioribus in rebus
2034 pref| experiri volui, an multa quae Latine dici difficulter existimantur,
2035 34 | grossioribus mammis, ore lato, manibus quattuor tantum
2036 71 | asseveraret, ille ut rem levem latrocinia et hominum caedem, quae
2037 71 | Neapolitani ora quae olim latrociniis operam dabat, semel Confessorem
2038 4 | ei omnes blandirentur, et laudarent factum. Ille tamen, qui
2039 pref| necessarium, certe quod sapientes laudarunt, mentem nostram variis cogitationibus
2040 67 | debilitata. Nam cum eam quispiam laudasset, nequaquam addidit ejusmodi
2041 102 | quaerebat, se id pro summa laude dixisse, ac si Prudentiam
2042 87 | scientiam et pillulas ad caelum laudibus extulit. Ad hunc postmodum,
2043 29 | 29 - Dictum Sacerdotis Laurentii Romani~ ~Qua die Angelotus
2044 29 | Eugenio Cardinalis, quidam Laurentius sacerdos urbanus domum rediit,
2045 34 | diversis temporibus ad litus lavandi causa accessissent, nusquam
2046 34 | complures feminae juxta litus lavantes lineos pannos. Ad unam earum
2047 87 | pillulis de via discessisset, laxandi ventris gratia, in arundinetum
2048 3 | propter frigoris vim in calore lecti permanendum, indulgendumque
2049 pref| istarum Confabulationum lectione (sic enim eas appellari
2050 109 | aestuans animo, tandem sub lectulo aselli clitellam conspexit.
2051 1 | Videns insuper cubile, lectumque ornatiorem, reliquamque
2052 16 | dicebat. Quam cum ille tanquam lecturus in manus sumeret, inspecta
2053 94 | doctus: hoc dicto ignorantiam Legati ostendit. ~
2054 94 | Bononiensem, qui, cum a Legato quid instantius peteret,
2055 16 | postmodum scriptam. Eam Jannotus legendam sumens, statimque epistolam
2056 17 | legisset, jussit Pontifex illas legendas quoque deferri ad quemdam
2057 pref| labor inhonestus sit, et legentes aliqua jucunditate possit
2058 pref| Consentinis et Tarentinis) legi cupio. Quod si rusticiores
2059 pref| Quibus ego si respondeam, legisse me nostros Majores, prudentissimos
2060 11 | Carnisprivium hoc anno fuit lentum ac tardum, quod propter
2061 5 | et ut se onere superfluo levaret. Igitur, eo vocato ad cenam,
2062 pref| scriptorem ne culpent, qui ad levationem animi haec et ad ingenii
2063 71 | asseveraret, ille ut rem levem latrocinia et hominum caedem,
2064 pref| confabulationes, tum ut res leves et viro gravi indignas reprehendant,
2065 51 | continebat ob civitatis tutelam. Levi semel per excursores commisso
2066 71 | quae etiam illa errata levia reddit, quae sunt gravissima. ~
2067 pref| quo lingua Latina etiam levioribus in rebus hac nostra aetate
2068 111 | medela; nam isto quidam pacto liberaberis, et restituetur valetudo.»
2069 49 | existimandus, habuit uxorem satis liberalem, et mihi quandoque obsequentem.
2070 81 | debetis: nam nostra opera liberi estis.» «Hoc nequaquam verum
2071 1 | comparandis, se absente, liberis cogitarit. ~
2072 20 | prae ceteris Thomas Biracus liberius respondisset, versus in
2073 81 | Florentinus: «non enim nos liberos esse fecistis, sed nos vos
2074 28 | inquit, «nisi hic summa esset libertas, tu tam libere minime loquereris.»
2075 28 | Libere enim loqui magnae libertatis signum. ~
2076 54 | arcu uteretur. Redolphus liberum hominem dimitti jussit,
2077 6 | potuque farsisset, mulier, libidinis impatiens, virum amplectitur,
2078 98 | 98 - Mirabilia Per Librarium Dicta~ ~Librarius meus,
2079 38 | vel audivi, vel in Sacris Libris scripta reperiuntur, quae
2080 27 | quaererent, ille praetulit licentiam futuendi. ~
2081 2 | in quam nudos ad palum ligabat eos qui insani adducebantur:
2082 100 | ripam fluminis consistens, ligatum asinum in flumen dejecit,
2083 100 | asellum pedibus junctis ligavit, atque baculo suspensum,
2084 98 | Primum est sanguinem inter Ligerim, Biturigas, et Pictones
2085 62 | nomine Guilhelmus, faber lignarius, Priapea supellectile satis
2086 34 | ampliorque forma hominis. Hanc ligneam ad nos Ferrariam usque delatam
2087 12 | quidam Aretium ad emendum ligneum Crucifixum, qui in ecclesia
2088 78 | Duarum Meretricum De Tela Linea~ ~Duae Romanae mulieres,
2089 78 | socia. Abeuntibus telam lineam dono dedit, non discernens
2090 34 | feminae juxta litus lavantes lineos pannos. Ad unam earum accedens
2091 116 | Uxor, cum domum onerata linteis venisset, invento mortuo,
2092 4 | herbis, invenit involutum linteum refertum pretiosis lapidibus.
2093 108 | Ficus Et Persica Ab Uno Litigante Acceperat~ ~Humanissimus
2094 110 | Duobus In Re Pecuniaria Litigantibus~ ~Oppidum est Bononiensium
2095 3 | surgam tardius, exspectantes litis finem.» ~
2096 34 | marini monstri nuper in litore Dalmatico inventi. Corpore
2097 113 | facio. Nam Veronae nulla litteratis viris, sed indoctis et insciis
2098 113 | 113 - De Homine Non Litterato Qui Dignitatem Quamdam Archipresbyteratus
2099 23 | Fortuna dominatur, cum perraro locus sit vel ingenio, vel virtuti;
2100 102 | sacerdotibus (plures enim ex longinquo convenerant) agendae essent,
2101 31 | corpore cani similis terete et longiore. Hunc editum cum bos conversa
2102 38 | esurirent, vererenturque longitudinem sermonis, ascendenti suggestum
2103 9 | omnibus sermonis odiosi longitudo infensa esset, neque finis
2104 31 | grossiori quam sit vituli, collo longo ad mensuram ulnae, corpore
2105 9 | prioribus civitatis sermonem longum sane et molestum; nam ordiri
2106 48 | capitale esse, si quis de pace loquatur? Abeo,» inquit, «ne quis
2107 112 | mulier adolescentula amissa loquela, clausis oculis, intercluso
2108 10 | muliere quoque pro viro loquente, ingentem latenti timorem
2109 90 | Equum Suum Non Cognoverat~ ~Loquentibus nonnullis doctis viris de
2110 28 | libertas, tu tam libere minime loquereris.» Libere enim loqui magnae
2111 20 | Recte,» inquit, «ac vere loqueris: nihil enim verius potest
2112 116 | uxore juvene, quae pannos lotum ierat, absente, ex horto
2113 pref| facetis enim et humanis (sicut Lucilius a Consentinis et Tarentinis)
2114 50 | ad occasum solis, homines ludendo maceravit. Pendebant omnes
2115 8 | patrimonium omne comedendo ludendoque consumpserat. ~
2116 116 | cum visum ei esset satis ludorum dedisse, vociferante muliere,
2117 96 | dicta. Qui cum ad Petrum de Luna, antea apud Hispanos et
2118 106 | Surrexerat is aliquando ad lunae splendorem, existimans circa
2119 82 | 82 - Comparatio Antonii Lusci~ ~Ciriacus Anconitanus,
2120 17 | Martinus Pontifex Antonio Lusco litteras quasdam conficiendas,
2121 72 | constituta poena his qui luserunt ad talos. Quidam notus meus,
2122 72 | inquit, «quia quod meum erat lusi, me in carcerem posuit.
2123 72 | Quidnam hic ageret, si lusissem suum?» ~
2124 40 | vestes insuper ad taxillos lusisset (egenus enim erat), flens
2125 72 | 72 - De Lusore Propter Lusum In Carcerem
2126 40 | 40 - Ejusdem Minacii Lusoris Responsio~ ~Idem Minacius,
2127 72 | 72 - De Lusore Propter Lusum In Carcerem Truso~ ~Est
2128 2 | tamdiu aqua atque inedia macerabat, quoad viderentur sani.
2129 76 | peragrare cupiebat, jussit usque Maceratam oppidum proficisci. Quod
2130 50 | occasum solis, homines ludendo maceravit. Pendebant omnes animi suspensi
2131 70 | finierunt. Hoc ejus rei machinator mihi postmodum retulit multo
2132 107 | inquit, «et ego tibi culum maculavi.» ~
2133 55 | omnes negarent, domum noctu maerens et dolens jacturam asini
2134 40 | cujuspiam sedebat. Videns maerentem flentemque amicus: «Quidnam
2135 43 | parabatur, et cum omnes vultu maerenti atque afflicto conspiceret,
2136 43 | ut ceterae assolent, sed maesta, ac vultu languido, intuens
2137 43 | convivium aderant vulgata, maestitia doloreque omnis impletur
2138 82 | Solata est mulier insulsam maestitiam viri, et vix tandem ad cenam
2139 82 | cum uxor domum reversum maestum ac gementem vidisset, rogassetque
2140 22 | haec vestimenta deerant, maestus domi erat, ignorans undenam
2141 32 | 32 - Dictum Magistri Hugonis Senensis~ ~Vir insignis
2142 101 | illud honorificum esse, et magnam aliquam laudem in praefati
2143 43 | omnes ad rei novitatem magnitudinemque convertit, et, an culpandus
2144 31 | serpentem peperit mirae magnitudinis. Capite erat grossiori quam
2145 34 | praebuit. Erat corporis magnitudo paulo longior ampliorque
2146 31 | bos conversa respexisset, magnoque mugitu edito exterrita aufugere
2147 37 | dixit illum crimine laesae majestatis reum teneri. Cum nihil contra
2148 62 | vir,» inquit, «si libet, majore jam illo socio utaris.»
2149 pref| respondeam, legisse me nostros Majores, prudentissimos ac doctissimos
2150 77 | cum quidam puerum cum vase majusculo destinasset, sumpto in manibus
2151 85 | ignarus attigi, statim ille malam carnem te esse cognovit,
2152 6 | ipsa,» inquit, «cape hanc maledictam carnem» (iam enim virga
2153 69 | opiparam parare, nisi hic maledictus impediret: convenerat enim
2154 114 | Conquerente De Tonsoris Maleficio~ ~Magistratus est Florentiae,
2155 37 | nummis insidias parari. Malens igitur vitae quam pecuniis
2156 30 | hoc mihi solius accidit malignitate Fortunae.» ~
2157 59 | animo indurato, ut se mori malint quam cedere ex sententia.
2158 12 | demum responderunt, se vivum malle: nam si eo modo suo populo
2159 34 | eminentibus, grossioribus mammis, ore lato, manibus quattuor
2160 55 | 55 - Fabula Mancini~ ~Mancinus, vir rusticus,
2161 55 | 55 - Fabula Mancini~ ~Mancinus, vir rusticus, oppidanus
2162 43 | liberior ait dixisse puellam, mancum esse illum in virili sexu.
2163 17 | farsitium nimis arctum, mandabatque ampliari, ne sibi esset
2164 105 | indoctus. Qui cum Reginae mandata quaedam exposuisset, postridieque
2165 22 | bone vir, non recte vim mandati hujus cognovisti: non enim
2166 105 | erubescentem Oratorem, ut hujus rei mandatum afferret dicens, abire ab
2167 16 | saepius advocato secretario mandavit scribi epistolam ad Ducem
2168 48 | verba fecisset. Bernardus Manecti, civis facetissimus, erat
2169 90 | permulti cum equis erant, maneque ad iter se quisque pararet,
2170 110 | iterum increpavit qui rem tam manifestam negaret. At is, aliis rationibus
2171 11 | modico tempore, quo vobiscum mansura est, confitemini, et paenitentiam
2172 54 | gratificaturum putaret, unus censuit manum illi esse amputandum, ne
2173 16 | ille tanquam lecturus in manus sumeret, inspecta paululum
2174 23 | Angelotum Cardinalem Sancti Marci, nullam haberi suae virtutis
2175 75 | supellectilem, interque cetera margaritas, saphiros, carbunculos,
2176 34 | esse Ferrariam imaginem marini monstri nuper in litore
2177 98 | Idus Octobris, paenultimo Martini anno, quaedam miracula,
2178 94 | aliquando cum Pontifice Martino, et sermo de facetiis incidisset,
2179 17 | Comparationis~ ~Commiserat olim Martinus Pontifex Antonio Lusco litteras
2180 12 | stipites essent, opifex risus materiam auditis hominibus quaerens,
2181 43 | partis, propter quam fiunt matrimonia.» Dolens admodum fortunam
2182 112 | Cujus causam praestiterat matrimonii usus. Exemplo igitur arguitur
2183 117 | virum aegre ferre eam, dum matrimonio uteretur, immobilem, in
2184 8 | Zucharus: «Isti,» inquit, «matrimonium consummarunt, ego jam patrimonium
2185 64 | 64 - Dictum Matronae Quae Vestes Adulterae Ad
2186 117 | querebatur apud honestissimam matronam mihi vicinam, se acriter
2187 102 | Similis huic contribulis meus Mattheozius nomine, homo rusticus, risum
2188 101 | 101 - Hominis Maxima Imperitia~ ~Recitabantur
2189 36 | intendens, sacerdotem veluti maximi criminis reum ad se puniendum
2190 24 | ridentes omnes, cum insaniae medelam cognovissent, non esse opus
2191 87 | concursus, qui audierant Medici medelas etiam ad recipiendos asinos
2192 109 | discipulus, et ipse quoque, cura medendi suscepta, saepius eodem
2193 5 | ingrederentur, ita ut mulier media esset, vir anteriori parte,
2194 110 | est Bononiensium nomine Medicina. Eo missus est Potestas (
2195 87 | vagari per oppida et villas, Medicinae artem professus. Ad omnem
2196 4 | ditior factus, adhibitis Medicis convaluit, atque domo empta
2197 32 | insignis Hugo Senensis, Medicorum nostri temporis princeps,
2198 113 | excellentes, ad Archiepiscopum Mediolanensem antiquiorem illum qui civitati
2199 2 | inquit, «risit stultus Mediolanensis.» Cum narrari fabulam posceremus: «
2200 110 | is, aliis rationibus in medium deductis, cum solutus esset
2201 74 | rationibus multis adolescentem ad meliorem vitam hortatus esset, detestans
2202 20 | bonum caput haberem, satis meliori loco res nostrae essent,
2203 1 | ex parte instauratam in meliusque auctam vidisset, admiratus,
2204 42 | valetudine diem suum obibat, memorans omnia bona mariti officia
2205 98 | asserebat homo doctus et minime mendax. Primum est sanguinem inter
2206 93 | 93 - De Meretrice Sene Mendicante~ ~Dum hoc in corona recitaretur, «
2207 93 | Increpata ab homine noto, quod mendicaret: «Quid vis agam?» inquit, «
2208 48 | eum frater quidam ex his mendicis circumforaneis, qui in triviis
2209 48 | 48 - De Mendico Fratre, Qui Tempore Belli
2210 4 | inter pauperes, egenos et mendicos bonis. Inde per mensem fere
2211 24 | vir uxorem cognovisset, mens pristina rediit. Haec optima
2212 53 | igne accenso (erat autem mensis Augusti), sese pelliceis
2213 31 | sit vituli, collo longo ad mensuram ulnae, corpore cani similis
2214 2 | conjiciet curandum cum ceteris mente captis, atque ultra omnes
2215 62 | audierat, ait, sed duas se mentulas habere, parvam ac majorem
2216 | meo
2217 | meos
2218 55 | sumebat. Cum ille semel a mercato rediens, fessus e via ascendisset
2219 85 | uxor: «Eia,» inquit, «Eques merdose, si hic ancilla extitisset,
2220 25 | inquit, «an putabatis meretrices vobis Ferrariae defuturas,
2221 93 | pervetulae» (et nomen retulit) «meretrici quae, jam aetate confecta,
2222 93 | peccatum reliquit, et artem meretriciam.» Increpata ab homine noto,
2223 114 | praecipua cura est in jure meretricibus dicendo, curandoque ut in
2224 78 | 78 - Contentio Duarum Meretricum De Tela Linea~ ~Duae Romanae
2225 114 | possint. Accessit ad eos semel meretrix, questa injuriam damnumque
2226 pref| reprehensionem, sed laudem meruisse, satis mihi factum ad illorum
2227 36 | sepulturam inter homines meruit; fuit enim plus quam ingenio
2228 98 | amitteretur, rediisse ad metendum, quod unica hora effici
2229 27 | intellecto frater, Concilii metu ac reverentia, sororem impunitam
2230 85 | rem habere potuisses.» Tum Miles: «Oh! Telda mi, per Deum!»
2231 19 | necesse erat, hortabatur milites ad pugnam pluribus verbis,
2232 18 | praecipuus in hac nostri temporis militia, querebatur quidam se spoliatum
2233 85 | 85 - Faceta Jocatio Militis Florentini~ ~Rossus de Riciis,
2234 120 | Satius est,» inquit, «duo millia expendas, ut des operam
2235 50 | versus pontem S. Raphaelis, milliari amplius extra urbem, praedixit.
2236 55 | ferebatur ad mercatum septem millibus passuum retrocedit, quaerensque
2237 58 | junioremque Canes prandenti, cum ministri utriusque, dedita opera,
2238 | minus
2239 119 | nam tam grande nolo, et minusculum porta.» Ille sudans ac pondere
2240 117 | viro caedi.» Simplicitas mira puellae, quae, etiam quae
2241 58 | versi omnes in solum Dantem, mirabantur, cur ante ipsum solummodo
2242 109 | excessum esse ab eo factum, quo mirabatur illum minime mortuum esse;
2243 99 | 99 - Mirabile Judicium Ex Contemptu Sanctorum~ ~
2244 98 | 98 - Mirabilia Per Librarium Dicta~ ~Librarius
2245 98 | paenultimo Martini anno, quaedam miracula, quae se vidisse asserebat
2246 38 | facerem de sanctitate vitae et miraculis hujus Sancti nostri, nihil
2247 99 | Rothomagensis, se haud dissimile miraculum vidisse ex contemptu Sanctorum
2248 31 | quemdam serpentem peperit mirae magnitudinis. Capite erat
2249 98 | historiae prodiderunt, minus mirandum videtur. Quod sequitur,
2250 36 | prudentia caniculus fuit, non mirareris si sepulturam inter homines
2251 46 | adolescentulae posuit, suadens ut sui misereretur. Illa rubore perfusa abiens,
2252 100 | vulgi opinionem viverent, miserrima premi servitute, cum nequaquam
2253 108 | inquit, «et ficus quas misisti ita os meum congelarunt,
2254 12 | Emere~ ~Ex hoc quidem oppido missi sunt quidam Aretium ad emendum
2255 110 | Bononiensium nomine Medicina. Eo missus est Potestas (ut aiunt),
2256 113 | civitati imperabat a Principe mitterentur, se in eorum societatem
2257 53 | haud multo post sentiret mitti Oratores ad se Florentinos
2258 105 | nonnullorum, qui Oratores mittuntur ad Principes. Cumque aliqui
2259 57 | doctissimus, sapiens ac modestus, ut aequum erat, contemneret: «
2260 106 | accidisse narrabat. Ea est hujus modi. Surrexerat is aliquando
2261 34 | reluctans (erat enim aqua modica), magno clamore auxilium
2262 11 | in via relictis. Hoc ergo modico tempore, quo vobiscum mansura
2263 103 | ridendam. Est communis loquendi modus, cum quis ventris crepitum
2264 51 | pace egregius, qui se intra moenia continebat ob civitatis
2265 75 | construi fecerat duxisset, duos molares lapides ei ostendit, dicens
2266 75 | Ducem haec admirantem ad molendinum quod ipse construi fecerat
2267 81 | superior esset, omnis belli moles in se verteretur. Florentino
2268 85 | conjicere, et cum illam saepius molestasset, illa ad patronam rem detulit.
2269 pref| variis cogitationibus ac molestiis oppressam, recreari quandoque
2270 111 | cum hoc sibi ex debilitate molestissimum esset (ignara enim Medici
2271 89 | feminae et coxam peralbam ac mollem aliquamdiu tractasset, erecta
2272 65 | 65 - Monitio Cujusdam~ ~Rogabat quidam
2273 41 | 41 - De Paupere Monoculo Qui Frumentum Empturus Erat~ ~
2274 31 | 31 - De Prodigio~ ~Monstra hoc anno plura diversis
2275 75 | proficisceretur, stultitiam monstravit. Cum enim Redolphus ad eum
2276 34 | Ferrariam imaginem marini monstri nuper in litore Dalmatico
2277 34 | sunt, quos postmodum ab eo monstro necatos captosque crediderunt. ~
2278 116 | Mortuum Se Ostendit~ ~In Montevarchio oppido nobis propinquo,
2279 65 | Carnisprivio uti possim.» Monuit hoc dicto non esse postulandas
2280 66 | sequeretur; et, ne longior mora esset, ascensis scalis se
2281 90 | equum ascenderet, causamque morae percontabatur. Tum ille: «
2282 24 | vocibus causam expressit morbi. Qui ferebat feminam, adeo
2283 87 | pillularum, quae ad varios morbos conferre dicebantur, existimavit
2284 111 | et indoctus Medicus, ut morbum curaret, urinam (cujus servandae
2285 59 | perstant animo indurato, ut se mori malint quam cedere ex sententia.
2286 112 | aegrotare coepit, adeo ut omnes morituram existimarent: nam et Medici
2287 60 | dum vixit, difficilis ac morosa fuit, reliquorumque moribus
2288 119 | ostenso pergrandi lapideo mortario: «Cape hoc,» ait, «et ad
2289 119 | quamprimum feras.» Hunc Robertus mortarium humeris ferentem a longe
2290 36 | in vita, tum praecipue in morte. «Quidnam hoc est?» ait
2291 19 | occumbentibus affirmabat, quo morti se alacrius offerrent. His
2292 59 | demersit, tentans si eam mortis periculo a verborum pertinacia
2293 84 | Accedens vir propius, ac mortuam credens, coepit illacrimans
2294 2 | dicuntur, ad se vocavit, rei motus novitate, neque enim, quae
2295 24 | coepit illa e vestigio nates movere, similis coeunti, ac magna
2296 113 | confabulator, risum Archiepiscopo movisset, potestatem fecit, si quid
2297 91 | et circumstantibus risum movit, et dicacitatem hominis
2298 31 | conversa respexisset, magnoque mugitu edito exterrita aufugere
2299 22 | deferendi.» Apprehendit Sacerdos muliebre consilium, et secum capones
2300 43 | fit, inter consanguineos mulieresque quae ad convivium aderant
2301 78 | nondum divisus, sed occulte a mulieribus de dividendo agitur. Quaeritur
2302 118 | Mediolani, fuit admodum mulierosus. Is cum aliquando solus
2303 37 | asserens illum capite esse multandum. Homo inscius, quidnam tandem
2304 1 | filiis sibi adeo exuberasse: «Multas jam,» inquit, «gratias Deo
2305 119 | pacto insulsitas hominis est multata. ~
2306 33 | quaestum circumferebant, multique id vidisse affirmabant. ~
2307 105 | conspicuos, ad Reginam rediit, multisque ultro citroque dictis, tandem
2308 99 | tandem accurrente hominum multitudine ductam ad altare Sancti
2309 90 | insulsitate, stultitiaque multorum, narravit Antonius Luscus,
2310 108 | praediviti, sed avaro, cum multoties illi in causis affuisset,
2311 1 | reliquamque supellectilem mundam ultra quam ferret uxoris
2312 76 | nihil esse aliud asserens mundum hunc quam colles, convalles,
2313 69 | Igitur, redintegrata pugna, munere sessoris fungitur adolescens.
2314 24 | Phrenetica~ ~Mulier ex meo municipio, cum videretur phrenetica,
2315 1 | conspectis, cum largioris Dei munificentiam affuisse diceret, virque
2316 53 | respondit, quod tamdiu in eorum muris etiam nocte ad aerem discoopertus
2317 99 | nequirent, adolescentula vero muta esse facta, nutu (nam voce
2318 104 | nequit.» Cum vero se nomina mutare non posse dicerent, ille
2319 110 | saepius in eadem re sententiam mutaret. ~
2320 69 | postquam introiit domum, mutata est sententia, duos amplius
2321 65 | sibi vasa quaedam vinaria mutuo concederet. Tum ille inquit: «
2322 77 | in manibus vase, atque ad nares admoto: «Ohe!,» inquit, «
2323 106 | insulsus homo, sibi accidisse narrabat. Ea est hujus modi. Surrexerat
2324 62 | uxoris appetitum: hoc postea narrantem audivi in aliorum coetu. ~
2325 101 | coram prioribus Florentinis, narrantes quaedam de homine non satis
2326 9 | Plures horae jam hac in narratione transierant, et nondum pervenerat
2327 34 | piscium protendebantur, quibus natabat. Captum hoc pacto ferebant.
2328 45 | majorem ex coitu voluptatem, natibus uxoris pulvinum subjicerent.
2329 35 | Bonifacius, Pontifex Nonus, natione fuit Neapolitanus ex familia
2330 49 | atque ita solam te cum natis relinquam postmodum, et
2331 61 | nobiles ducant. Tum Dux, qui naturam hominis callebat: «Divitem,»
2332 1 | Cujusdam Cajetani Pauperis Naucleri~ ~Cajetani, qui plebei sunt,
2333 1 | navigio victum quaerunt. Nauclerus ex eis admodum pauper, cum
2334 70 | et cum urinam bibisset, nauseans ac semieructans, magno clamore
2335 1 | quintum ferme annum rediit. E navi e vestigio ad visendam uxorem (
2336 25 | Padum Astante~ ~Ferebantur navicula Ferrariam, una cum certis
2337 1 | et tenui supellectile, navigasset, post quintum ferme annum
2338 1 | plebei sunt, ut plurimum navigio victum quaerunt. Nauclerus
2339 105 | Joannam Reginam quondam Neapolitanam destinavit? Franciscus is
2340 71 | Pastor ovium, ex ea Regni Neapolitani ora quae olim latrociniis
2341 95 | dictum retulit. Cum Cardinali Neapolitano, homini stolido atque indocto,
2342 75 | Andegavensis, cum ad Regnum Neapolitanum proficisceretur, stultitiam
2343 35 | Pontifex Nonus, natione fuit Neapolitanus ex familia Tomacellorum.
2344 48 | Hoc dicto recedens, a nebulonis illius molestia se exemit. ~
2345 | nec
2346 34 | postmodum ab eo monstro necatos captosque crediderunt. ~
2347 48 | a transeuntibus dari in necessarios usus petunt, ac quippiam
2348 pref| Honestum est enim ac ferme necessarium, certe quod sapientes laudarunt,
2349 65 | res, quarum usus esset eis necessarius. ~
2350 93 | nemo me amplius requirit.» «Necessitate ergo, non voluntate,» ait
2351 26 | inquit, «currus faeni, nedum tu, portam introiret.» ~
2352 71 | verbum iterasset, tanquam qui nefarium admisisset scelus, tandem
2353 49 | Illa, ut moris est talium, negando se tuebatur. Tum vir inter
2354 55 | amissum reperissent. Cum omnes negarent, domum noctu maerens et
2355 42 | uxoribus implorent, cum rite negari possit. ~
2356 69 | petito ansere, rusticus se negat daturum; non enim se mulierem
2357 90 | Admiratus Luscus hominis neglegentiam ac tarditatem, qui, cum
2358 102 | agendae essent, hic cui negotium demandatum erat, admodum
2359 100 | dum omnibus parere cupit, nemini satisfaciens, asellum perdidit. ~
2360 76 | culta atque inculta loca, nemora et silvas, quae omnia eo
2361 | nempe
2362 91 | possunt. At vero tu ita, nequam, vilis et abjectae conditionis
2363 108 | os meum congelarunt, ut nequeam verbum proferre.» ~
2364 pref| enim quaedam quae ornatius nequeant describi, cum ita recensenda
2365 pref| quandoquidem in ceteris nequeo, illorum imitationem sequi,
2366 59 | suffocaretur, quod loqui nequibat, digitis exprimebat; nam
2367 73 | filii ebrietatem saepius nequicquam redarguisset, conspecto
2368 99 | haesissent, ita ut avelli nequirent, adolescentula vero muta
2369 89 | ut subligaculo contineri nequiret. Tum suspirans cum assurrexisset,
2370 104 | consistere hic contractus nequit.» Cum vero se nomina mutare
2371 114 | diebus homines admittere nequivisset, ex quo damni infecti illum
2372 11 | difficultatem itinerum hos montes nequivit superare; ideoque Quadragesima
2373 43 | insignis duxit uxorem filiam Nerii de Paciis, Equitis Florentini,
2374 109 | stultus ac rudis causam nesciens, cum huc atque illuc deflexisset
2375 30 | 30 - Confabulatio Nicolai Anagnini~ ~In hanc ferme
2376 31 | tetigerat, velut adusta nigraque diutius permanserunt. Hoc
2377 11 | fesso gradu accessit, ut jam nil amplius quam hebdomadam
2378 61 | quibus solis ruri vitam nobiles ducant. Tum Dux, qui naturam
2379 113 | Oratores cum reverti vellent, Nobilisque, ut erat homo confabulator,
2380 | nobiscum
2381 62 | parva, quae tibi minime nocebit; postea majori, si tibi
2382 98 | neque aliud quicquam die noctuque agentes, absque cibo et
2383 62 | viro, absque clamore aut nocumento aliquo. Post mensem vero
2384 62 | viro concubuit, tremebunda nolebat haerere viro, neque coitum
2385 99 | parochiae, cum illos derideret, nomenque Sancti sperneret et eorum
2386 48 | Bernardus: «Quid tu pacem nominasti? An nescis capitale esse,
2387 105 | Principes. Cumque aliqui nominati essent, ridens Antonius
2388 35 | plures deinde Tomacellos nominatim recensendo. Tum quidam facetus: «
2389 48 | Tempore Belli Bernardo Pacem Nominavit~ ~Bello, quod primum Florentini
2390 101 | necesse fuisset, accidit ut nomini illi adderetur praefatum,
2391 | nonne
2392 102 | sacerdotum, cui praeparando ipse nonnullique alii praefuerant, cum post
2393 35 | Papam~ ~Bonifacius, Pontifex Nonus, natione fuit Neapolitanus
2394 35 | familia. Quidam cupidiores noscendorum hominum, quaerebant, quinam
2395 36 | O Pater,» inquit, «si nosceres qua prudentia caniculus
2396 120 | expendere, ut quanti esset nosceretur. Tum alter, cui probe notus
2397 pref| futuros esse arbitror qui has nostras confabulationes, tum ut
2398 | nostros
2399 | nostrum
2400 70 | Curialis unus e nostris notae avaritiae, saepe mensam
2401 104 | simillimi sunt,» inquit, «Notarii cujusdam» (et nomen retulit) «
2402 104 | dixissent, respondit e vestigio Notarius, id instrumentum (ita enim
2403 93 | meretriciam.» Increpata ab homine noto, quod mendicaret: «Quid
2404 16 | qui patroni sui stultitiam novit et mores, paulo post revertens,
2405 2 | ad se vocavit, rei motus novitate, neque enim, quae ante in
2406 117 | Adolescentula Bononiensis, noviter nupta, querebatur apud honestissimam
2407 66 | profectura, ut sibi calceos novos emeret. Annuit vir ejus,
2408 109 | aut ficus corticem, vel nucis testam, aut pomorum frusta,
2409 2 | atque obscenae, in quam nudos ad palum ligabat eos qui
2410 109 | illuc deflexisset oculos, nullasque ejusmodi reliquias vidisset,
2411 103 | cum ad barbam ejus, qui nullum habet debitum, rejiciantur.»
2412 71 | Abnuente pastore, rogavit, num cum aliis pastoribus quemquam
2413 91 | te nec pro aereo quidem nummo vellet accipere.» Hoc dicto,
2414 37 | loci, atque ad eripiendos nummos animum adjiciens, quaesivit
2415 40 | Minacius, cum aliquando nummulos et vestes insuper ad taxillos
2416 105 | ridens Antonius Luscus: «Numquidnam,» ait, «audistis temeritatem
2417 | Nunquid
2418 79 | Bonum,» inquit, «affers nuntium et mihi gratum,» et simul
2419 13 | aliquando non satis prosper nuntius advenisset, admodum turbavit
2420 8 | locum ubi celebrabantur nuptiae. Postridie quam sponsa domum
2421 | nusquam
2422 52 | Interrogatus a quodam cur adeo nutans ita saepe se commutaret: «
2423 99 | adolescentula vero muta esse facta, nutu (nam voce non poterat) dolorem
2424 5 | gratissima, et tibi nihil oberit, cum unus sufficiat tibi.»
2425 42 | adversa valetudine diem suum obibat, memorans omnia bona mariti
2426 91 | hoc idem in coetu hominum objecit, extollens prudentiam suam,
2427 59 | potuit gestu, viro pediculos objiciebat. Unguibus enim eorum digitorum
2428 86 | Hic Equitem reprehendebat, objurgabatque. Aliquando verbis admonitus
2429 59 | contraria, semper verbis ejus objurgando refragabatur, perstans in
2430 43 | increpabant. Tum illa: «Quid objurgatis? aut quid me reprehenditis?»
2431 110 | Potestas quoque creditorem objurgavit, qui peteret rem solutam.
2432 106 | veritus ne mulieris occasionem oblatam amitteret. Progressus paululum
2433 13 | admodum turbavit Ducis mentem. Oblatis postmodum ad mensam epulis,
2434 111 | postulavit. Haec autem oblita suam pro aegrae urina Medico
2435 119 | patrono afferret novi, ille oblitus patroni verborum, veluti
2436 119 | erat id ad puniendam famuli oblivionem factum, cum appropinquasset: «
2437 119 | 119 - De Servo Oblivioso Ex Pondere Defatigato~ ~
2438 119 | famulum quemdam insulsum, obliviosum, et ingenio tardo, quem
2439 43 | adeo» (extenso brachio) «oblongum membrum habet: hic vir meus,
2440 71 | quaesivit numquid aliis obnoxius esset peccatis. Abnuente
2441 2 | lacunam aquae foetidae atque obscenae, in quam nudos ad palum
2442 6 | ferventem cupiditatem, cum illa obscenius instaret, tandem cedens
2443 62 | videbitur.» Consentiens puella obsecuta est viro, absque clamore
2444 49 | liberalem, et mihi quandoque obsequentem. Cum accessissem domum aliquando
2445 117 | non,» inquit illa, «viro obsequeris in lecto, et voluntati pares?»
2446 10 | uxoris paruit consilio. Ea, obserato ostio, ut viro facultas
2447 11 | et Quadragesimam nulla observatione suorum transisse. Reversus
2448 51 | dictum prudens refertur. Obsidebatur civitas Bononiensis a Bernabove,
2449 16 | habet,» inquit, «vade et obsigna, atque ad Ducem destina.»
2450 13 | ad Gallos ad perdiscenda obsonia miserat. Bello, quod ingens
2451 59 | 59 - De Muliere Obstinata Quae Virum Pediculosum Vocavit~ ~
2452 29 | rogarent vicini, quidnam sibi obtigisset novi, quod tam laetus et
2453 16 | apud Pontificem expediendas obtulisset, atque ipse in certo loco
2454 107 | urbe deserta perambularet, obviam mulierem, quam existimabat,
2455 95 | Pontifice Romanus civis obviasset, Cardinalis vero, quia mos
2456 55 | quaerensque a singulis obviis an asinum quempiam amissum
2457 26 | proficiscens, interrogavit rusticum obvium, an portam se ingredi existimaret.
2458 88 | adversariis magno tumultu occideretur, unus ex his qui longe aberant,
2459 59 | digitorum pediculi a feminis occidi consueverunt.» ~
2460 111 | agis, mi vir? Me quidem occidis,» -- «Tace,» vir inquit, «
2461 12 | placeret, se illum e vestigio occisuros. ~
2462 10 | nocte, ego ostium extra occludam, et removebo scalas, ne
2463 82 | jam ferme annis in proelio occubuit, coepit acriter flere, atque
2464 105 | existimans aliquid esse occultius quod communicandum cum pluribus
2465 19 | omnium veniam propositam occumbentibus affirmabat, quo morti se
2466 81 | rupto foedere, Brixiam occuparunt: veriti ne, si Dux superior
2467 90 | ad fores otiosus, atque ocreatus. Admiratus Luscus hominis
2468 11 | ex consuetudine debent: octava die Pascha erit; hac tantum
2469 98 | retulit mihi in cena ad octo Idus Octobris, paenultimo
2470 98 | mihi in cena ad octo Idus Octobris, paenultimo Martini anno,
2471 41 | frumenti venderetur: «Hominis oculo,» inquit, «constat,» designans
2472 9 | Senas. Cum omnibus sermonis odiosi longitudo infensa esset,
2473 103 | foetidam barbam, quae nos malo odore conturbat, amove.» Cum ille
2474 62 | majorem quamdam. «Ne te ergo offendam,» ait, «utar hac nocte parva,
2475 17 | dicebat, «nullo in loco me offendit.» Eodem modo Antonius epistolam
2476 19 | affirmabat, quo morti se alacrius offerrent. His exhortationibus usus,
2477 114 | Magistratus est Florentiae, quem Officiales honestatis vocant: horum
2478 9 | constitutus ad veniendum, officium hoc amittetis.» Hoc intellecto,
2479 85 | potuisses.» Tum Miles: «Oh! Telda mi, per Deum!» inquit, «
2480 42 | neque, inter cetera, se ait omisisse unquam, quin debitum toro
2481 | omne
2482 116 | prostravit. Uxor, cum domum onerata linteis venisset, invento
2483 100 | haberet, minime apti ad tantum onus, cum satis unus ad ferendum
2484 24 | fatidicam quamdam, cujus ope vel opere curaretur. Cum
2485 1 | re ejus, qui omnibus fert opem, Dei gratiam affuisse: -- «
2486 75 | curam, qui multum studii operaeque in quaerendis emendisque
2487 100 | Praetereuntibus viam quidam in agris operas facientes senem culparunt,
2488 66 | pedibus amplexa, concupito operi intendebat. Vir interim
2489 3 | surgere hortatur et aliquod operis agere, neque diem in lecto
2490 57 | sustentatus est Veronae opibus Canis veteris Principis
2491 12 | veluti stipites essent, opifex risus materiam auditis hominibus
2492 12 | Crucifixum Vivum An Mortuum Ab Opifice Emere~ ~Ex hoc quidem oppido
2493 12 | poneretur. Deducti ad hujusmodi opificem quemdam, cum rudes et veluti
2494 111 | valetudo.» Neque eum fefellit opinio. Nam cum quater eam subagitasset,
2495 100 | Pontificis, eos, qui ad vulgi opinionem viverent, miserrima premi
2496 111 | extitisset, curato in cena opipara stomacho, cum uxore concubuit.
2497 69 | inquit uxor, «tibi cenam opiparam parare, nisi hic maledictus
2498 6 | cibum; annuit hic, et cum opipare ventrem cibo potuque farsisset,
2499 9 | tarda est, festinetis iter oportet. Nam nisi hodie Florentiam
2500 87 | egressus coepit vagari per oppida et villas, Medicinae artem
2501 55 | Mancinus, vir rusticus, oppidanus meus, frumento ad Figignum
2502 10 | abeundi modum: sed jam portae oppidi clausae erant. Tum mulier: «
2503 91 | dicamus: Ego te centies in die oppigneratum relinquerem apud cauponulam
2504 23 | virtuti; sed ambitione et opportunitate parantur omnia, ut de nummis
2505 pref| cogitationibus ac molestiis oppressam, recreari quandoque a continuis
2506 74 | admodum dissolutum, cum opprobrio ceteris ex ea familia esset,
2507 43 | suis talis copia inesset, optabant. Viri permulti se ab illo
|