1-audie | audio-culpa | culpe-falsi | fama-juven | la-optab | optim-querq | quest-summa | summo-zucha
bold = Main text
Cap. grey = Comment text
2508 24 | versi: «Tu,» inquiunt, «optimus uxoris curator eris.» Redeuntibus
2509 4 | postmodum in summa rerum opulentia. Cum ergo diceretur ab omnibus, «
2510 pref| rebus hac nostra aetate fiat opulentior. Proderit enim ad eloquentiae
2511 2 | amentiam, nisi aliquando et ab opulentis, et exercitii gratia fiat. ~
2512 14 | Franciscum Barbavaram, hominem opulentum, summaque cupiditate flagrantem.»
2513 36 | rusticanus in Tuscia admodum opulentus. Hic caniculum sibi carum,
2514 14 | immoderatum, et Francisci immensam opum atque ambitionis cupiditatem. ~
2515 71 | ex ea Regni Neapolitani ora quae olim latrociniis operam
2516 74 | centies jam pulchriores orationes in hanc sententiam audivi,
2517 105 | Tacentem atque erubescentem Oratorem, ut hujus rei mandatum afferret
2518 120 | amico narravit peragrandi orbis cupiditate se mille florenos
2519 96 | Oratoribus (hi duo Abbates Ordinis S. Benedicti erant) Concilii
2520 9 | longum sane et molestum; nam ordiri in suam commendationem coepit
2521 74 | inquit ille, «composite atque ornate admodum, sicuti virum eloquentem
2522 78 | divisione, clancula contentio orta est inter feminas, altera
2523 115 | Cum ille molestia carnis oscitans, et se contorquens, cuperet
2524 6 | impatiens, virum amplectitur, osculaturque, asserens non inde abiturum,
2525 75 | afferre lucri. Tum Redolphus «Ostendam tibi,» inquit, «duos lapides
2526 27 | Episcopus ex Britanniis, ad ostendendam quam tunc multi requirebant
2527 50 | tandem nobis posteriora ostendendo satisfecit.» ~
2528 50 | interim in turris cacumine ostenderetur, alasque quateret volaturo
2529 119 | inquit, «quid velis,» et ostenso pergrandi lapideo mortario: «
2530 64 | pudendorum artificium omnibus ostentans.» ~
2531 50 | inquit, «qui post tot ostentationes, tandem nobis posteriora
2532 50 | eos renibus, culum populo ostentavit. Ita illusi omnes, inedia,
2533 106 | diligenter colere. Egressus porta Ostiensi (exitum enim a custodibus,
2534 90 | Venetus sedebat ad fores otiosus, atque ocreatus. Admiratus
2535 71 | Simulatim Confidente~ ~Pastor ovium, ex ea Regni Neapolitani
2536 43 | duxit uxorem filiam Nerii de Paciis, Equitis Florentini, inter
2537 79 | isti audierunt decretum pacis.» Hoc pacto, dolo illusus
2538 33 | Mostro~ ~In agro quoque Paduano, mense Junii, constat natum
2539 11 | tantum hebdomada agenda est paenitentia, neque longius habemus hoc
2540 98 | cena ad octo Idus Octobris, paenultimo Martini anno, quaedam miracula,
2541 7 | Ibam semel ad Pontificis Palatium. Transibat quidam e nostris
2542 7 | 7 - De Equestri Palliato~ ~Ibam semel ad Pontificis
2543 7 | Transibat quidam e nostris palliatus equester, et forsan implicitus
2544 46 | libidine incensus, protento pallio, Priapum erectum in manu
2545 11 | dies, quo rami olivarum palmarumque dari ex consuetudine debent:
2546 11 | in oppidum et ipse ramos palmasque in posterum diem paravit,
2547 11 | sacerdotibus olivarum ramos ac palmulas in diem sequentem parantibus,
2548 2 | obscenae, in quam nudos ad palum ligabat eos qui insani adducebantur:
2549 78 | in caveis, more Romano. Pannus est apud quemdam ob rem
2550 35 | Histrionis Ad Bonifacium Papam~ ~Bonifacius, Pontifex Nonus,
2551 43 | cujus gratia convivium parabatur, et cum omnes vultu maerenti
2552 11 | palmulas in diem sequentem parantibus, admiratus quidnam id sibi
2553 23 | ambitione et opportunitate parantur omnia, ut de nummis sileam,
2554 69 | uxor, «tibi cenam opiparam parare, nisi hic maledictus impediret:
2555 37 | tandem ille nummis insidias parari. Malens igitur vitae quam
2556 2 | capiendarum causa tot res paras, cujus pretii sunt, si in
2557 66 | prandium coqui. Uxor, cum cibum parasset, ostium egressa, conspectoque
2558 47 | requiramur a viris. Constat enim paratas ac promptas nos ad concubitum
2559 11 | palmasque in posterum diem paravit, qui, advocata plebecula: «
2560 42 | inquit, «per fidem nunquam parcam neque remittam tibi: nullo
2561 71 | sacerdotis genua procubuisset: «Parce mihi,» inquit ille lacrimans, «
2562 37 | igitur vitae quam pecuniis parcere: «Verum est,» inquit, «quod
2563 78 | perpessam esse, reliqua parem fuisse contenderet. Ex verbis
2564 100 | Ita bonus vir, dum omnibus parere cupit, nemini satisfaciens,
2565 69 | postulasset, renuit adolescens, pari ratione se cum illa esse
2566 43 | mensa omnes sederent viri pariter ac mulieres, sumptis jam
2567 99 | manibus cecidisse. Haec in sua parochia accidisse dixit, ita indubie
2568 99 | Adolescentula vero alterius parochiae, cum illos derideret, nomenque
2569 99 | juxta castellum civitatis parochiam quamdam dicatam Beato Gothardo;
2570 99 | solemnis cum adesset dies, parochiani omnes ingens de more festum
2571 5 | callida uxor, quae a Sacerdote parochiano diligebatur: «Possumus,»
2572 47 | in coitu voluptatis ita particeps esset femina sicut et vir,
2573 16 | Mediolani seniorem, cujus particulam quamdam ipse dictitabat,
2574 43 | enim aut parum habet ejus partis, propter quam fiunt matrimonia.»
2575 2 | Cui cum diebus aliquot paruisset, ut universam domum perambularet,
2576 62 | duas se mentulas habere, parvam ac majorem quamdam. «Ne
2577 5 | Deus,» inquit, «nam tua parvi facio, ut bonis tantum Ecclesiae
2578 43 | Adolescentula Quae Virum De Parvo Priapo Accusavit~ ~Adolescens
2579 100 | alios se culpantes, quod parvulum filium, nulla ratione aetatis
2580 87 | divertit; ibi reperto asino pascente, Medici scientiam et pillulas
2581 11 | consuetudine debent: octava die Pascha erit; hac tantum hebdomada
2582 38 | Ille se exorari facile passus, ac praelocutus quaedam
2583 55 | mercatum septem millibus passuum retrocedit, quaerensque
2584 71 | Pastore Simulatim Confidente~ ~Pastor ovium, ex ea Regni Neapolitani
2585 31 | diutius permanserunt. Hoc pastores (nam in armento bos erat),
2586 71 | rogavit, num cum aliis pastoribus quemquam peregrinum, ut
2587 118 | auctoritatem semper ad Principem patebant fores. Erubuit simul et
2588 117 | esset: nam si id scirem, non paterer me verberibus a viro caedi.»
2589 8 | ipsum dixit, qui, venditis paternis bonis, patrimonium omne
2590 62 | haerere viro, neque coitum pati. Sensit vir tandem quid
2591 6 | inquit, «tantum malum patrare cupis, testor Deum, opus
2592 73 | 73 - De Patre Filium Ebrium Redarguente~ ~
2593 43 | moris est, adolescentula ad patrem revertitur, non alacris,
2594 20 | 20 - Patriarchae Responsio~ ~Patriarcha Hierosolymitanus,
2595 20 | advocatis omnibus praeerat, Patriarcham lusit, qui duro paulum capite
2596 113 | respondit Nobilis: «More quidem patrio id facio. Nam Veronae nulla
2597 100 | stultitiam amborum, maxime vero patris, increpantibus, indignatus
2598 85 | saepius molestasset, illa ad patronam rem detulit. Suasit ut assentiretur,
2599 119 | accessisset, rogatus, quidnam a patrono afferret novi, ille oblitus
2600 119 | Cape hoc,» ait, «et ad patronum tuum, nam id postulat, quamprimum
2601 98 | accessisset. In festo Petri et Pauli Apostolorum, quod est in
2602 118 | insperato Confessoris adventu, pauloque commotior, ut eum in responso
2603 4 | conversus est, distributis inter pauperes, egenos et mendicos bonis.
2604 4 | Suadebant complures, ut ea daret pauperibus, quoniam, secundum Evangelicam
2605 1 | Prima Cujusdam Cajetani Pauperis Naucleri~ ~Cajetani, qui
2606 109 | cujuspiam, aut alterius rei in pavimento supersit; veluti si castaneae,
2607 48 | petiturus primis verbis: «Pax tibi,» inquit. Tum Bernardus: «
2608 92 | relinqui:» non conscientia peccati, sed timore amittendi parta
2609 71 | numquid aliis obnoxius esset peccatis. Abnuente pastore, rogavit,
2610 39 | decidens ex ea costam effregit pectoris. Hunc ad consolandum accessit
2611 83 | vitae dilatione. Et cum pecuniae defuissent, tandem mortem
2612 37 | occasionem criminis, qua illi pecunias auferret; vocato ad se viro,
2613 37 | Malens igitur vitae quam pecuniis parcere: «Verum est,» inquit, «
2614 37 | De Tyranno Qui Homini Pecunioso Causas Injustas Injecit~ ~
2615 37 | Injustas Injecit~ ~Homo admodum pecuniosus erat in Piceno in oppido
2616 59 | Unguibus enim eorum digitorum pediculi a feminis occidi consueverunt.» ~
2617 59 | quod potuit gestu, viro pediculos objiciebat. Unguibus enim
2618 53 | autem mensis Augusti), sese pelliceis vestibus cooperiri in lecto
2619 50 | homines ludendo maceravit. Pendebant omnes animi suspensi ad
2620 104 | doctrina omnis ac scientia pendet ex scriptis formulis, neque
2621 57 | liberalis. Erat autem et alter penes Canem Florentinus, ignobilis,
2622 17 | concalefactus a vino, litteras penitus improbavit, et alium in
2623 31 | bovem quoque vitulum postea peperisse; idque ex litteris Ferrariam
2624 31 | Piceno, bos quemdam serpentem peperit mirae magnitudinis. Capite
2625 120 | consilii, amico narravit peragrandi orbis cupiditate se mille
2626 76 | qui visendi causa orbem peragrare cupiebat, jussit usque Maceratam
2627 89 | tibiam feminae et coxam peralbam ac mollem aliquamdiu tractasset,
2628 8 | 8 - Dictum Zuchari~ ~Perambulantes aliquam urbem vir facetissimus
2629 119 | qui non recte verba mea percepisti. Redi e vestigio, nam tam
2630 109 | coepit e vestigio, tandem se percipere cur deterius se haberet
2631 109 | quadam altiori disciplina perciperet? Tum ille pro ejus in se
2632 117 | quae, etiam quae natura percipiuntur a feminis, ignoraret. Hoc
2633 90 | ascenderet, causamque morae percontabatur. Tum ille: «Atqui,» inquit, «
2634 41 | empturus. Rogavit hunc in foro percontantem pretium quidam alter superveniens,
2635 108 | illud silentium sibi vellet percontaretur: «Persica,» inquit, «et
2636 87 | recuperarunt. Cum hujus fama percrevisset stulti apud stultos, unus
2637 3 | tamdiu in lecto ageret, percunctarentur, subridens respondit: «Litigantes
2638 84 | accidisset, se nimio timore percussam dixit, et cum eam consolari
2639 27 | id prodisset, quaesivit, percussori similis. Tum juvenis exterrita,
2640 49 | te neque verberabo, neque percutiam, sed in tantum refutuam,
2641 92 | Relinquente Faenus Timore Perdendi Parta~ ~Hortabatur faeneratorem
2642 2 | aptus querquedularum et perdicum.» Tum alter: «Hi qui te
2643 100 | nemini satisfaciens, asellum perdidit. ~
2644 13 | quem usque ad Gallos ad perdiscenda obsonia miserat. Bello,
2645 82 | tandem ad cenam potuit illum perducere.» ~
2646 71 | aliis pastoribus quemquam peregrinum, ut mos est illius regionis,
2647 71 | transeuntem spoliasset aut peremisset: «Saepius,» inquit, «utraque
2648 60 | Eo Qui Uxorem In Flumine Peremptam Quaerebat~ ~Alter, uxorem
2649 103 | rejiciantur.» Hoc dicto perfacete elusit hominis jactantiam,
2650 67 | 67 - Perfacetum Dictum Cujusdam Adolescentis~ ~
2651 46 | misereretur. Illa rubore perfusa abiens, matri, quae haud
2652 98 | exque ea pluvia sanguine perfusos lapides videri. Hoc quoniam
2653 66 | esse fallendam. Cum domum pergerent, vir prius ingreditur, visaque
2654 119 | quid velis,» et ostenso pergrandi lapideo mortario: «Cape
2655 119 | Albiciorum familia, vir doctus et perhumanus, habebat famulum quemdam
2656 59 | demersit, tentans si eam mortis periculo a verborum pertinacia posset
2657 60 | uxorem quae in flumine perierat quaerens, adversus aquam
2658 34 | poterat) fustibus ac lapidibus perimunt: quod in litus abstractum,
2659 113 | Canem Principem Veronensem perjucundus homo, nomine Nobilis, rudis
2660 80 | Tum ille: «Hoc,» inquit, «permagni lucri loco ponerem. Non
2661 35 | Tum quidam facetus: «Hohe! permagnum nempe fuit jecur istud,»
2662 3 | frigoris vim in calore lecti permanendum, indulgendumque corporis
2663 117 | immobilem, in modum trunci, permanere. «Cur non,» inquit illa, «
2664 116 | jejuna enim meridiem usque permanserat) comederet. Fame urgente,
2665 31 | adusta nigraque diutius permanserunt. Hoc pastores (nam in armento
2666 50 | diebus in eo quod promiserat permansit, ut etiam Pontificatui se
2667 100 | erat, insidens. His verbis permotus, filium asello secum superimposuit.
2668 97 | inquit, «beluae fuerunt permultae.» ~
2669 73 | turpiter jacente, pueris quoque permultis qui circumstabant ridentibus
2670 10 | saepius ob pecuniam debitam pernoctabat. Cum aliquando amicus intrasset
2671 74 | collaudans, postquam tandem peroravit: «Simon,» inquit ille, «
2672 78 | cum una majorem se laborem perpessam esse, reliqua parem fuisse
2673 79 | celebratum est, in quo pacem perpetuam omnium animantium inter
2674 1 | domuncula, antea informis, esset perpolita. Respondit statim mulier,
2675 116 | succidiae super prunas imposito perpropere comedit, nihil prae festinatione
2676 57 | ne dicam facetiae, Canem perpulerant ad se ditandum. Cum illum
2677 10 | capiendum universam domum perscrutati sunt, ut te abriperent ad
2678 59 | ejusmodi abstineret. Instantius perseverabat, etiam in aqua mentum usque
2679 82 | At ille cum in gemitu perseveraret, neque cibum vellet sumere,
2680 82 | hominis stultam curam: «Hic persimilis est,» inquit, «viro Mediolanensi,
2681 69 | Quod facillime,» inquit, «persolvas.» «Quid est?» inquit mulier. «
2682 78 | altera medietatem secundum personas postulante. Diversae utrinque
2683 37 | a se factum contenderet, perstabat Tyrannus, asserens illum
2684 59 | objurgando refragabatur, perstans in eo quod coeperat, ita
2685 59 | mulierum, quae ita quandoque perstant animo indurato, ut se mori
2686 14 | cupiditate flagrantem.» Hoc dicto perstringens et dominandi appetitum Ducis
2687 21 | Pontificem Sextum, leviter perstrinxit. Nam cum ille nescio quid
2688 105 | de propria forma plurimum persuaserat, Reginam concubitus postulavit.
2689 4 | centuplum esset accepturus. Persuasus tandem ad fidem conversus
2690 10 | reversuros.» Quaerebat homo perterritus abeundi modum: sed jam portae
2691 17 | acceptam vestem projiciebat ad perticam, nihil immutans. Cum dicerent
2692 59 | verberando lassus, ut uxoris pertinaciam superaret, per funem in
2693 100 | esse debuisset. Hic homo perturbatus tot variis sententiis, cum
2694 66 | habentur viri faceti ac perurbani. Rogavit maritum uxor, Petrucia
2695 74 | Perusino~ ~Hispinam quoque Perusinum, adolescentem nobilem atque
2696 35 | Contulit Bonifacius se Perusium secundo sui Pontifacatus
2697 9 | narratione transierant, et nondum pervenerat Senas. Cum omnibus sermonis
2698 8 | viverent Zucharus egoque, pervenimus ad locum ubi celebrabantur
2699 109 | reseraturum pollicitus: «Cum pervenio in cubiculum aegroti,» ait, «
2700 26 | Intellexit Abbas an putaret se perventurum in urbem, antequam clauderentur
2701 86 | nobilis uxorem litigiosam ac perversam, quae quotidie ad Religiosum
2702 93 | contribulis meus ait, «pervetulae» (et nomen retulit) «meretrici
2703 71 | lactis veniam petebat. Res pessima consuetudo peccandi, quae
2704 6 | Paupere~ ~Hypocritarum genus pessimum est omnium qui vivant. Cum
2705 116 | improviso vicina, ignis petendi gratia, cum subito scalas
2706 6 | consuetudo sedere ad ostium nihil petentes. Cum ut nobis exponeret
2707 47 | non: frustra igitur viri peterentur a nobis cum essent imparati.»
2708 72 | carcerem trusus fuit. Cum peteretur ab eo, cur ibi reclusus
2709 68 | ac sibi aperiri ostium petiit. Vir autem stolidus, domi
2710 113 | hominis stultitiam: «Vide quid petis,» inquit. «Major est haec
2711 84 | se paululum reversa, cum petisset vir quidnam accidisset,
2712 15 | 15 - Petitio Ejusdem Coci Ad Praedictum
2713 69 | superiores partes egisset, petito ansere, rusticus se negat
2714 48 | usus petunt, ac quippiam petiturus primis verbis: «Pax tibi,»
2715 96 | Constantiensis dicta. Qui cum ad Petrum de Luna, antea apud Hispanos
2716 81 | inquit ad retundendam illius petulantiam Florentinus: «non enim nos
2717 48 | dari in necessarios usus petunt, ac quippiam petiturus primis
2718 49 | 49 - Fabula Francisci Philelphi~ ~Erat sermo inter socios,
2719 104 | nomina, et alter Joannes, Philippus alter sibi nomen esse dixissent,
2720 100 | nuper in Alemannia scriptam pictamque vidisset. ~Senem ait fuisse,
2721 98 | inter Ligerim, Biturigas, et Pictones pluisse, exque ea pluvia
2722 53 | Hoc dicto illorum lusit picturam, quae postea ex pacto deleta
2723 91 | magni pretii et bonae dare pignori possunt. At vero tu ita,
2724 3 | Sollicitudo videlicet et Pigritia; quarum altera surgere hortatur
2725 35 | contrito, atque in modum pili involuto interiore pinguedine
2726 87 | nomen et virtutem certarum pillularum, quae ad varios morbos conferre
2727 35 | pili involuto interiore pinguedine porci. Contulit Bonifacius
2728 26 | clauderentur portae. Ille vero in pinguedinem jocatus: «Atqui,» inquit, «
2729 14 | habeat confinia: alterum, ut pinguem reddat Franciscum Barbavaram,
2730 63 | Pisanae~ ~Sambacharia mulier Pisana fuit, prompta ad respondendum.
2731 63 | Responsio Unius Mulieris Pisanae~ ~Sambacharia mulier Pisana
2732 34 | ut inferior pars quae in piscem desinebat, esset bifurcata.
2733 34 | atque ad imum ventrem alae piscium protendebantur, quibus natabat.
2734 6 | cuidam Beato qui habitabat Pisis, unus ex eis qui vulgo Apostoli
2735 100 | cum diversa sentirent, placere omnibus, diversis diversa
2736 12 | si eo modo suo populo non placeret, se illum e vestigio occisuros. ~
2737 17 | epistolam suam digesto vino placituram dixit. ~
2738 116 | mortem ejus multis verbis plangere. Supervenere ad ululatum
2739 76 | colles, convalles, montes, planitiem, culta atque inculta loca,
2740 11 | diem paravit, qui, advocata plebecula: «Hodie,» inquit, «est dies,
2741 1 | Naucleri~ ~Cajetani, qui plebei sunt, ut plurimum navigio
2742 54 | vulnus consilium dedisset. Plena prudentiae et humanitatis
2743 49 | in tantum refutuam, quoad plenam domum filiis reddam, atque
2744 40 | reliquum superesse a ludo plorabat. ~
2745 40 | Alter nihil causae esse cur ploraret intelligebat; alter nihil
2746 116 | Supervenere ad ululatum ploratumque vicinia omnis, viri ac mulieres,
2747 98 | Biturigas, et Pictones pluisse, exque ea pluvia sanguine
2748 92 | consulens, et corporis quieti, pluribusque suadebat verbis ut se ab
2749 50 | Conclavi, et postea quoque, plurima se facturum pollicitus est
2750 98 | Pictones pluisse, exque ea pluvia sanguine perfusos lapides
2751 57 | Florentini~ ~Dantes Alligerius, poeta noster Florentinus, aliquamdiu
2752 pref| Modo ipsi eadem ornatius politiusque describant, quod ut faciant
2753 50 | servans eorum quae antea pollicebatur. Hoc aegre ferens Cardinalis
2754 59 | atque ungulis utriusque pollicis conjunctis, saltem quod
2755 4 | itaque salutem, et simul pollicitationis diffisus centupli, ex anxietate
2756 109 | corticem, vel nucis testam, aut pomorum frusta, aut aliud quippiam
2757 99 | festum cum processione et pompa agebant. Adolescentula vero
2758 109 | asserens eum ficus, aut pomum, aut quid aliud a se prohibitum
2759 56 | atque aratrum super humerum ponens, rursus asellum ascendit,
2760 80 | inquit, «permagni lucri loco ponerem. Non enim alio pacto possum
2761 86 | uxoris et ut pacem inter eos poneret, rogavit virum ad confessionem
2762 12 | Crucifixum, qui in ecclesia eorum poneretur. Deducti ad hujusmodi opificem
2763 35 | se Perusium secundo sui Pontifacatus anno. Aderant autem secum
2764 50 | promiserat permansit, ut etiam Pontificatui se cessurum, si opus esset,
2765 97 | altercatione, quam super jure Pontificatus cum ipso habebant, cum Petrus
2766 23 | addiscendum vitia vaca, si vis Pontifici acceptus esse.» ~
2767 113 | Non est,» inquit, «magis Pontificum quam ceterorum Principum
2768 75 | emendisque pretiosis lapidibus ponunt. Hic quidam: «Recte,» inquit, «
2769 50 | erat magna ad haec signa populi acclamatio, patulo ore turrim
2770 105 | Florentini» (me intuens) «quem Populus Florentinus ad Joannam Reginam
2771 35 | involuto interiore pinguedine porci. Contulit Bonifacius se
2772 2 | collocabit.» Ostendit aucupii porro studium summam esse amentiam,
2773 17 | vestis erit amplissima.» Mane portabat farsitium, quo ille induto: «
2774 41 | ait, «tam grandem sacculum portasti, cum non amplius quam unum
2775 22 | Ornatus, Capones Episcopo Portat~ ~Episcopus Aretinus, Angelus
2776 78 | quanta esset futura cuique portio. In divisione, clancula
2777 2 | Mediolanensis.» Cum narrari fabulam posceremus: «Fuit,» inquit, «olim civis
2778 51 | custodiam civitatis dux positus a Pontifice Redolphus, vir
2779 100 | servitute, cum nequaquam possibile esset, cum diversa sentirent,
2780 41 | amplius quam unum sextarium possis emere?» ~
2781 5 | parochiano diligebatur: «Possumus,» inquit, «ex hoc eleemosynam
2782 91 | pretii et bonae dare pignori possunt. At vero tu ita, nequam,
2783 48 | Florentini cum Duce Mediolani posteriore habuerunt, sancitum est,
2784 5 | esset, vir anteriori parte, posteriori alter ex dono uteretur,
2785 11 | ipse ramos palmasque in posterum diem paravit, qui, advocata
2786 113 | Principatum tenent; nam, posthabitis doctis ac prudentibus viris,
2787 23 | virtutis rationem, seque postponi his, qui nulla in re sibi
2788 105 | mandata quaedam exposuisset, postridieque ad eam reverti jussus, audisset
2789 65 | Monuit hoc dicto non esse postulandas ab aliis eas res, quarum
2790 42 | vita praestitisse, veniam postulans, si quid unquam adversus
2791 78 | medietatem secundum personas postulante. Diversae utrinque variaeque
2792 37 | quidnam tandem egisset, cum postularet: «Hostes,» inquit, «meos
2793 15 | Miratus Dux quid sibi ea postulatio vellet, cur se asinum quam
2794 5 | volvens, nates in ejus gremio posuisset, erecto telo uxorem casu
2795 116 | nihil prae festinatione potans. Cum sitiret nimium propter
2796 39 | consuluisses, attamen in futurum poteris prodesse.» Tum Minacius: «
2797 56 | inquiens: «Nunc recte ambulare potes, non enim tu, sed ego aratrum
2798 20 | loqueris: nihil enim verius potest dici. Nam, si bonum caput
2799 113 | Archiepiscopo movisset, potestatem fecit, si quid ab se vellet
2800 80 | tempus existat, atque hi soli potiantur rerum.» ~
2801 17 | cum saepius multo cibo et potu ventrem farsisset, post
2802 98 | id sibi vellet, accedere potuisse, cum multi circumstarent,
2803 85 | recte cum ea rem habere potuisses.» Tum Miles: «Oh! Telda
2804 98 | quod unica hora effici potuisset. Sed Dei judicio messores
2805 6 | cum opipare ventrem cibo potuque farsisset, mulier, libidinis
2806 6 | ostium, quae sibi cibum praebebat in eleemosynam. Illa, conspicata
2807 42 | unquam, quin debitum toro praeberet, eo excepto tempore, quo
2808 100 | cum adolescentulo filio, praecedente absque onere asello quem
2809 106 | mulierem conspexit se praecedentem. Existimans vero aliquam
2810 6 | sed inviti ac superiorum praecepto honores assequi videantur:
2811 22 | Synodum sacerdotes suos, praecipiens, ut qui aliqua in dignitate
2812 39 | descendas. Hoc pacto nunquam praecipitem te ages.» ~
2813 114 | honestatis vocant: horum praecipua cura est in jure meretricibus
2814 36 | humano, tum in vita, tum praecipue in morte. «Quidnam hoc est?»
2815 18 | fuit vir crudelis, ac dux praecipuus in hac nostri temporis militia,
2816 44 | Quam Nuptam Unam Eligebat~ ~Praedicabat Tibure Frater parum consideratus
2817 44 | 44 - De Praedicatore Qui Potius Decem Virgines
2818 108 | qui Advocatus erat homini praediviti, sed avaro, cum multoties
2819 4 | omnibus, «Ecce, nonne verum praediximus, tibi Deum centuplum redditurum?» «
2820 20 | ipsum, qui advocatis omnibus praeerat, Patriarcham lusit, qui
2821 101 | magnam aliquam laudem in praefati nomine contineri, ac si
2822 101 | ut nomini illi adderetur praefatum, ut dicam Paulum. Tum unus
2823 101 | improbus, hostis patriae, praefatus appellaretur. ~
2824 102 | praeparando ipse nonnullique alii praefuerant, cum post cibum gratiae
2825 27 | opus, seque ex Concilio praegnantem. Hoc intellecto frater,
2826 55 | computatis in via asinis qui praeibant, domo appropinquans, eoque
2827 27 | Constantiensis libertatem, in magno Praelatorum conventu hoc attulit testimonium.
2828 38 | exorari facile passus, ac praelocutus quaedam prout consueverat: «
2829 56 | alligat, deinde asellum, praemissis bobus, ascendit. Qui cum
2830 79 | cum respondisset, «atque praenuntia,» -- «Huc accessi,» ait, «
2831 102 | convivio sacerdotum, cui praeparando ipse nonnullique alii praefuerant,
2832 63 | quidam ad illudendum ei: «Praeputium,» inquit, «asini vos salutat.»
2833 108 | rogarat, die ad tuendam causam praescripto (eo autem die cliens ficus
2834 62 | nomine, quae desponsata praesenserat ex vicinis ingens viri telum.
2835 6 | de his semel in coetu me praesente sermo exortus esset, dicereturque
2836 103 | creditore in judicium coram Praeside civitatis (is Ugulottus
2837 55 | ascendisset asinum quemdam praestantiorem, computatis in via asinis
2838 43 | suae aetatis egregii ac praestantis viri. Post aliquot dies,
2839 112 | convaluit. Cujus causam praestiterat matrimonii usus. Exemplo
2840 42 | mariti officia sibi in vita praestitisse, veniam postulans, si quid
2841 57 | stultus et ignarus divitiis praesto?» Tum Dantes: «Quando ego
2842 100 | mercatum proficiscebatur. Praetereuntibus viam quidam in agris operas
2843 38 | Fratres mei,» inquit, «anno praeterito, cum hoc in loco vobis astantibus,
2844 38 | hujus Sancti nostri, nihil praetermisi eorum quae de illo vel audivi,
2845 57 | indoctus, imprudens, nulli rei praeterquam ad jocum risumque aptus,
2846 27 | libertatem quaererent, ille praetulit licentiam futuendi. ~
2847 58 | aliquando junioremque Canes prandenti, cum ministri utriusque,
2848 6 | rediret, se curaturam ut bene pranderet. Cum frequens domum mulieris
2849 19 | accedis?» At ille: «Tempus prandii nondum est mihi, quoniam
2850 66 | prandium, dicens uxorem prandio esse fallendam. Cum domum
2851 19 | cecidissent, cum Deo et Angelis pransuros; peccatorum enim omnium
2852 4 | lectum ad secessum ventris in pratulum propinquum: ubi cum constitisset,
2853 4 | factum. Ille tamen, qui precario viveret, exspectabat in
2854 100 | opinionem viverent, miserrima premi servitute, cum nequaquam
2855 22 | proficiscerentur. Quidam Presbyter, cui haec vestimenta deerant,
2856 71 | faceret jejunii tempore, ex pressura lactis guttas quasdam quas
2857 75 | dicens illos esse, qui suorum pretiosorum utilitatem virtutemque superarent. ~
2858 9 | 9 - De Pretore~ ~Quidam iturus Florentiam
2859 62 | Guilhelmus, faber lignarius, Priapea supellectile satis copiosus.
2860 62 | De Guilhelmo Qui Habebat Priapeam Supellectilem Formosam~ ~
2861 46 | incensus, protento pallio, Priapum erectum in manu adolescentulae
2862 98 | messores in patria sua, cum pridie nescio quid faeni in agro
2863 1 | 1 - Fabula Prima Cujusdam Cajetani Pauperis
2864 35 | Bonifacio urbem sequebatur turba primorum, inter quos fratres erant,
2865 113 | hominum, qui in Ecclesia Principatum tenent; nam, posthabitis
2866 113 | qui civitati imperabat a Principe mitterentur, se in eorum
2867 105 | qui Oratores mittuntur ad Principes. Cumque aliqui nominati
2868 54 | sentiret, ita se maxime Principi gratificaturum putaret,
2869 113 | Pontificum quam ceterorum Principum culpa, apud quos fatuos,
2870 3 | in lecto terere; altera priorem increpans, quiescendum asserit,
2871 67 | eam, te rogo,» ait, «quo priores recuperet vires.» ~
2872 113 | Erat olim,» ait, «apud priscum illum Canem Principem Veronensem
2873 24 | uxorem cognovisset, mens pristina rediit. Haec optima ad mulierum
2874 109 | accessit, cui cum valetudinem pristinam se e vestigio restituturum
2875 6 | asserens non inde abiturum, priusquam se cognoscat. Ille reluctanti
2876 25 | inveniuntur hic quam Venetiis probae mulieres?» ~
2877 100 | omnibus, diversis diversa probantibus. Tum quidam ad eam sententiam
2878 71 | caedem, quae apud eos usu probarentur, existimans, solius lactis
2879 30 | sed ingenio inconstanti et procaci lingua: «Nullus est omnium
2880 99 | ingens de more festum cum processione et pompa agebant. Adolescentula
2881 1 | divinam gratiam etiam in procreandis filiis sibi adeo exuberasse: «
2882 71 | Cum ad sacerdotis genua procubuisset: «Parce mihi,» inquit ille
2883 pref| aetate fiat opulentior. Proderit enim ad eloquentiae doctrinam
2884 39 | attamen in futurum poteris prodesse.» Tum Minacius: «Fac semper,
2885 98 | accidisse saepius historiae prodiderunt, minus mirandum videtur.
2886 35 | inquit, «ex quo tot Tomacelli prodierunt et tam ingentes.» ~
2887 31 | 31 - De Prodigio~ ~Monstra hoc anno plura
2888 27 | quid id esset, aut unde id prodisset, quaesivit, percussori similis.
2889 53 | Florentinis postmodum proditionis habitus reus, publicis in
2890 53 | publicis in locis urbis, ut proditor, depictus fuit. Cum vero
2891 53 | Quomodo A Florentinis Pro Proditore Depictus Est~ ~Florentinis
2892 81 | sed nos vos reddidimus proditores.» ~
2893 78 | concurrentium interventus proelium diremit. Viri, dissensionis
2894 46 | mihi postmodum retulit, profecta est aliquando ad confitendum
2895 10 | tumultu, ambo in lectum profecti ea nocte Veneri operam dederunt;
2896 66 | ad diem festum postridie profectura, ut sibi calceos novos emeret.
2897 108 | congelarunt, ut nequeam verbum proferre.» ~
2898 26 | pinguis, vesperi Florentiam proficiscens, interrogavit rusticum obvium,
2899 22 | sacerdotales) ad Synodum proficiscerentur. Quidam Presbyter, cui haec
2900 1 | alio convenerat), domum proficiscitur. Ingressus, cum eam majori
2901 74 | exemplo quam hic verbis profuit. ~
2902 2 | inguine tenus, nonnullos profundius pro insaniae modo, ac eos
2903 34 | esset bifurcata. Barba erat profusa, duobus tanquam cornibus
2904 1 | diceret, virque ipse tam profusam erga se Dei gratiam admiraretur,
2905 69 | muliere subactum. Cum longior progrederetur contentio, superveniens
2906 100 | superimpositis absque calumnia progredi posset, tandem asellum pedibus
2907 109 | pomum, aut quid aliud a se prohibitum comedisse. Quod cum saepissime
2908 50 | volaturo similis, seque deorsum projecturum fingeret, erat magna ad
2909 17 | Deinde acceptam vestem projiciebat ad perticam, nihil immutans.
2910 103 | Vincentiae, barba admodum prolixa, vocatus a creditore in
2911 9 | dictum factumve exstiterat, prolixo sermone explicavit. Exitum
2912 108 | homines sunt prompti, ad promerendum remissi: «Vincentius,» inquit, «
2913 50 | aliquibus diebus in eo quod promiserat permansit, ut etiam Pontificatui
2914 109 | e vestigio restituturum promisisset, si normam suam servaret,
2915 4 | exspectabat in dies centupli promissionem: et cum multos satietas
2916 50 | dignitatis, juramenta et promissiones omnes irritas fecit, nihil
2917 47 | Constat enim paratas ac promptas nos ad concubitum semper
2918 91 | Razello Bononiensi, viro prompto ad respondendum, quidam
2919 106 | exarsisset in libidine, gradum properavit, ut eam consequeretur, et,
2920 116 | Montevarchio oppido nobis propinquo, hortulanus mihi notus cum
2921 4 | secessum ventris in pratulum propinquum: ubi cum constitisset, quaesitis
2922 19 | peccatorum enim omnium veniam propositam occumbentibus affirmabat,
2923 50 | nuper Bononiae,» ait, «qui, proposito palam edicto se volaturum
2924 105 | stultus ille, qui sibi de propria forma plurimum persuaserat,
2925 | propterea
2926 79 | collum altius protendens, prospecturoque longius et admiranti similis,
2927 13 | cum ei aliquando non satis prosper nuntius advenisset, admodum
2928 84 | se semimortuam simulavit, prosternens se ad terram, similis defunctae.
2929 34 | imum ventrem alae piscium protendebantur, quibus natabat. Captum
2930 79 | et simul collum altius protendens, prospecturoque longius
2931 46 | erat, libidine incensus, protento pallio, Priapum erectum
2932 pref| recensenda sint, quemadmodum protulerunt ea hi qui in confabulationibus
2933 108 | lacessentibus illis, unquam protulit. Admirantibus singulis,
2934 1 | esset, unde illa quoque provenissent, et Dei indulgentiam illa
2935 1 | viro, unde se absente puer provenisset, Dei quoque in eo acquirendo
2936 24 | ducebatur a viro et genere proximis ad feminam fatidicam quamdam,
2937 51 | Non bene,» inquit, «neque prudenter respondisti. Vade, dic Bernabovi: «
2938 10 | nupta agricolae haud multum prudenti, et is foris in agro saepius
2939 36 | inquit, «si nosceres qua prudentia caniculus fuit, non mirareris
2940 54 | consilium dedisset. Plena prudentiae et humanitatis responsio. ~
2941 113 | nam, posthabitis doctis ac prudentibus viris, indocti et nullius
2942 85 | inquit, «hic meus socius prudentior admodum est quam ego. Nam
2943 pref| legisse me nostros Majores, prudentissimos ac doctissimos viros, facetiis,
2944 101 | ac si sapientissimum aut prudentissimum scripsisset, statim vociferari
2945 116 | et frusto succidiae super prunas imposito perpropere comedit,
2946 89 | formosam adolescentulam, quae psallendo contorserat genu; in componendo
2947 8 | gratia, respicientes una psallentes viros ac mulieres. Tum subridens
2948 53 | proditionis habitus reus, publicis in locis urbis, ut proditor,
2949 64 | vestes suas culo effecit, pudendorum artificium omnibus ostentans.» ~
2950 117 | caedi.» Simplicitas mira puellae, quae, etiam quae natura
2951 43 | tandem liberior ait dixisse puellam, mancum esse illum in virili
2952 34 | comprehensam argumento fuere pueri nonnulli, qui cum diversis
2953 73 | verendis, turpiter jacente, pueris quoque permultis qui circumstabant
2954 1 | major, blandiens (ut mos est puerorum) matri. Conspicanti hunc
2955 77 | eum pro vino cum quidam puerum cum vase majusculo destinasset,
2956 19 | erat, hortabatur milites ad pugnam pluribus verbis, asserens
2957 59 | verberibus contendebat, pugnis caedens ac calcibus. Quo
2958 35 | 35 - Pulchra Facetia Histrionis Ad Bonifacium
2959 78 | ac praemii causa. Is cum pulchriorem bis cognovisset, alteram
2960 74 | verba: verum centies jam pulchriores orationes in hanc sententiam
2961 68 | virum abesse, ostium palam pulsavit, simulans viri vocem, ac
2962 109 | rogavit Medicum, quonam modo, pulsu vel tactu, an alia quadam
2963 109 | tangens (ut moris est) pulsum, si quem graviorem solito
2964 45 | voluptatem, natibus uxoris pulvinum subjicerent. Hoc dicto adeo
2965 119 | cogitans, quod erat id ad puniendam famuli oblivionem factum,
2966 36 | maximi criminis reum ad se puniendum vocat. Sacerdos, qui animum
2967 43 | convivium disperdat. Cito hoc purgabitur crimen.» Cum in mensa omnes
2968 106 | id facilius se assequi putabat. Cum ad eam appropinquasset,
2969 25 | O stulti,» inquit, «an putabatis meretrices vobis Ferrariae
2970 pref| ad illorum existimationem putabo. Nam quid mihi turpe esse
2971 16 | Jannotum Vicecomitem forsitan putasti.» Cum quaereremus quidnam
2972 48 | ne quis me culpae affinem putet.» Hoc dicto recedens, a
2973 11 | nequivit superare; ideoque Quadragesima adeo tardo ac fesso gradu
2974 46 | peccata sua, prout fit tempore Quadragesimae. Cum inter loquendum se
2975 35 | cupidiores noscendorum hominum, quaerebant, quinam essent qui sequerentur.
2976 75 | multum studii operaeque in quaerendis emendisque pretiosis lapidibus
2977 55 | millibus passuum retrocedit, quaerensque a singulis obviis an asinum
2978 117 | persaepe a viro vapulare. Quaerente quamobrem matrona, respondit
2979 1 | uxor respondit. Stupenti, quaerentique viro, unde se absente puer
2980 pref| aliorum dicta referenda, quaerere, hominis nimium curiosi
2981 16 | Vicecomitem forsitan putasti.» Cum quaereremus quidnam hoc dictum sibi
2982 27 | aliarum rerum libertatem quaererent, ille praetulit licentiam
2983 60 | secundum aquae cursum illam quaeri admoneret: «Nequaquam hoc
2984 1 | plurimum navigio victum quaerunt. Nauclerus ex eis admodum
2985 55 | studio et dolore asinum quaesierat, esse cognovit. ~
2986 89 | nihil sibi deberi respondit. Quaesita causa: «Pares enim in opere,»
2987 4 | propinquum: ubi cum constitisset, quaesitis post egestionem ad tergendum
2988 33 | Hoc monstrum quidam ad quaestum circumferebant, multique
2989 95 | rideret, petivit a socio quamnam ob causam Cardinalem putaret
2990 119 | patronum tuum, nam id postulat, quamprimum feras.» Hunc Robertus mortarium
2991 | quamvis
2992 pref| turpe esse putem hac in re, quandoquidem in ceteris nequeo, illorum
2993 78 | dono dedit, non discernens quanta esset futura cuique portio.
2994 75 | conspectis, quaesivit Redolphus quanto lapides illi existimarentur
2995 9 | ac quicquid ab eo gestum, quaque de re esset narravit. Plures
2996 111 | fefellit opinio. Nam cum quater eam subagitasset, postero
2997 50 | cacumine ostenderetur, alasque quateret volaturo similis, seque
2998 34 | mammis, ore lato, manibus quattuor tantum digitos habentibus,
2999 79 | aut injuriae fieri amplius queant, sed pace et concordia omnes
3000 51 | non egredi, ne tu ingredi queas.» « ~
3001 71 | num cum aliis pastoribus quemquam peregrinum, ut mos est illius
3002 113 | Mediolanensi Postulavit~ ~Querebamur aliquando de condicione
3003 30 | Fortunae maxime accusabant, querebanturque eam rebus suis admodum adversam.
3004 86 | ut aiunt, Devotum suum querelas viri et vitia deferebat.
3005 28 | Imperator cuidam coram eo querenti Constantiae libertatem non
3006 18 | 18 - Querimonia Spolii Causa Ad Facinum
3007 2 | respondit, «et aucupio aptus querquedularum et perdicum.» Tum alter: «
|