1-audie | audio-culpa | culpe-falsi | fama-juven | la-optab | optim-querq | quest-summa | summo-zucha
bold = Main text
Cap. grey = Comment text
3008 114 | Accessit ad eos semel meretrix, questa injuriam damnumque a tonsore
3009 | quibusdam
3010 3 | eam tarditatem culparent, quidne tamdiu in lecto ageret,
3011 3 | altera priorem increpans, quiescendum asserit, et propter frigoris
3012 90 | equis essent, ipse solus quiesceret, admonuit, si secum proficisci
3013 35 | noscendorum hominum, quaerebant, quinam essent qui sequerentur.
3014 2 | in aquam posuit, qui post quindecim dies coepit resipiscere,
3015 34 | imploravit. Accurrentibus quinque numero, monstrum (neque
3016 1 | supellectile, navigasset, post quintum ferme annum rediit. E navi
3017 | quippe
3018 1 | hunc marito sciscitantique quisnam puer esset, suum etiam uxor
3019 69 | nostram! Accipe,» inquit, «quodlibet.» Ita rusticus pretium abstulit
3020 86 | litigiosam ac perversam, quae quotidie ad Religiosum Confessorem,
3021 114 | ea ut partes inferiores raderet, rasorio ita cunni partem
3022 11 | inquit, «est dies, quo rami olivarum palmarumque dari
3023 50 | quae est versus pontem S. Raphaelis, milliari amplius extra
3024 112 | eripi uxorem sibi, quam raro cognoverat, et eam, ut aequum
3025 4 | hominis cepisset, jamque rarus invitator reperiretur, coepit
3026 114 | partes inferiores raderet, rasorio ita cunni partem incidit,
3027 91 | apud cauponulam tabernam. Razello Bononiensi, viro prompto
3028 91 | extollens prudentiam suam, Razellum vero despiciens. Tum Razellus: «
3029 91 | Razellum vero despiciens. Tum Razellus: «Hoc tibi,» inquit, «facillime
3030 48 | affinem putet.» Hoc dicto recedens, a nebulonis illius molestia
3031 pref| nequeant describi, cum ita recensenda sint, quemadmodum protulerunt
3032 35 | deinde Tomacellos nominatim recensendo. Tum quidam facetus: «Hohe!
3033 9 | deinceps ex Urbe comitatumque recensuit: primo die Sutrium contulisse
3034 70 | tandem communicato consilio recentem quandoque urinam pro vino
3035 79 | Numquid non audisti nova haec recentia tam salutaria nobis?» «Nequaquam,»
3036 88 | constant,» atque e vestigio recessit. ~
3037 87 | Medici medelas etiam ad recipiendos asinos accommodatas. ~
3038 87 | hominem, numquid remedium ad recipiendum asinum haberet. Assensit
3039 101 | Hominis Maxima Imperitia~ ~Recitabantur aliquando litterae coram
3040 82 | heroum ad plebem decantant) recitantem mortem Rolandi, qui septingentis
3041 93 | Mendicante~ ~Dum hoc in corona recitaretur, «Similis hic fuit,» contribulis
3042 107 | Anagninus, cum haec Cincius recitasset, et alteram huic similem
3043 86 | etiam, ab uxore saepius tibi recitata extiterunt.» ~
3044 110 | indiscussa permisit. Hoc recitatum est inter socios, cum quidam
3045 117 | Hoc uxori postea per jocum recitavi. ~
3046 112 | contribuli suo inter jocandum recitavit. Ait adolescentulam nuptam
3047 78 | ignorantes, inimicitiam servant reclusi in caveis, more Romano.
3048 72 | peteretur ab eo, cur ibi reclusus esset: «Hic noster Praetor,»
3049 90 | meum minime inter alios recognosco. Igitur exspecto quoad reliqui
3050 pref| ac molestiis oppressam, recreari quandoque a continuis curis,
3051 106 | appropinquasset, ad semitam e recta via divertit. Hic homo celerius
3052 22 | retulit, hunc sacerdotem solum rectius quam ceteros edicti sententiam
3053 87 | aliqui casu valetudinem recuperarunt. Cum hujus fama percrevisset
3054 67 | rogo,» ait, «quo priores recuperet vires.» ~
3055 pref| si rusticiores erunt, non recuso quin sentiant quod volunt,
3056 17 | suum jubebat, quem acriter redarguens aiebat fecisse illum sibi
3057 73 | De Patre Filium Ebrium Redarguente~ ~Pater, cum filii ebrietatem
3058 73 | ebrietatem saepius nequicquam redarguisset, conspecto semel in via
3059 49 | quoad plenam domum filiis reddam, atque ita solam te cum
3060 14 | confinia: alterum, ut pinguem reddat Franciscum Barbavaram, hominem
3061 4 | tardi in beneficio dando et reddendo existunt. ~
3062 81 | esse fecistis, sed nos vos reddidimus proditores.» ~
3063 4 | centuplum redditurum?» «Reddidit,» inquit ille, «sed tamen
3064 110 | ait, «cum non huic debitum reddis.» Cum negaret alter quicquam
3065 71 | etiam illa errata levia reddit, quae sunt gravissima. ~
3066 4 | praediximus, tibi Deum centuplum redditurum?» «Reddidit,» inquit ille, «
3067 75 | qui mihi annuatim ducentos reddunt,» ac deinde cum Ducem haec
3068 2 | antequam Medicus domum redeat. Nam si hic te compererit,
3069 83 | antequam cantor abiret, pretio redemit, ne tam cito Hectorem virum
3070 95 | homini stolido atque indocto, redeunti a Pontifice Romanus civis
3071 24 | optimus uxoris curator eris.» Redeuntibus igitur illis, cum vir uxorem
3072 119 | recte verba mea percepisti. Redi e vestigio, nam tam grande
3073 17 | antequam edat, vel bibat, redibo, et litterae bene erunt.»
3074 55 | Cum ille semel a mercato rediens, fessus e via ascendisset
3075 98 | regione quam vocant Britanniam redierat, retulit mihi in cena ad
3076 50 | confecti, in urbem noctu redierunt. Eodem modo Noster,» inquit, «
3077 98 | ne faenum amitteretur, rediisse ad metendum, quod unica
3078 109 | postridie reversurus. Cum rediisset, graviori morbo aeger afflictabatur.
3079 69 | compressum dixit. Igitur, redintegrata pugna, munere sessoris fungitur
3080 10 | graviter illum increpavit, quod redisset, asserens velle eum degere
3081 1 | uxorem (quae interim viri reditum desperans cum alio convenerat),
3082 66 | profectam, et simul tardius redituram, socium rogavit ad prandium,
3083 56 | et ipse labore fatigatus, rediturus in oppidum, aratrum super
3084 2 | curatorem rogare ut ex aqua reduceretur. Ille hominem exemit a cruciatu,
3085 pref| sunt, vel aliorum dicta referenda, quaerere, hominis nimium
3086 103 | graviter, postulasset: «Referta est,» inquit Ugulottus, «
3087 4 | invenit involutum linteum refertum pretiosis lapidibus. Quare
3088 51 | Camerinensis dictum prudens refertur. Obsidebatur civitas Bononiensis
3089 59 | semper verbis ejus objurgando refragabatur, perstans in eo quod coeperat,
3090 49 | percutiam, sed in tantum refutuam, quoad plenam domum filiis
3091 20 | Cancellariam Apostolicam regebat, convocatis aliquando certam
3092 105 | quaedam loqui velle dixit. Tum Regina cum hominem in remotius
3093 105 | admodum indoctus. Qui cum Reginae mandata quaedam exposuisset,
3094 98 | nomine, qui nuper ex ea regione quam vocant Britanniam redierat,
3095 71 | peregrinum, ut mos est illius regionis, transeuntem spoliasset
3096 80 | carus esse his qui nunc regnant, cum stultorum hoc tempus
3097 71 | Confidente~ ~Pastor ovium, ex ea Regni Neapolitani ora quae olim
3098 34 | monstrum (neque enim in aquam regredi poterat) fustibus ac lapidibus
3099 66 | summe adamabat juvene, domum regreditur, dato signo, ut se intus,
3100 101 | quaedam de homine non satis Reipublicae accepto. Cum vero nomen
3101 113 | doctrina vero excellentes rejici videmus. Erat olim,» ait, «
3102 103 | qui nullum habet debitum, rejiciantur.» Hoc dicto perfacete elusit
3103 43 | convertit, et, an culpandus aut rejiciendus esset, quaesivit. Major
3104 37 | acerrimi ac rebelles.» Quibus relatis ad Tyrannum, homo poenam
3105 8 | stetimus paululum animi relaxandi gratia, respicientes una
3106 90 | stultus ac stipes ille unicum relictum equum caperet pro suo. ~
3107 92 | amittendi parta se faenus relicturum professus. ~
3108 30 | officia extolli. Ego solus relictus sum ex omnium dementium
3109 86 | perversam, quae quotidie ad Religiosum Confessorem, vel, ut aiunt,
3110 49 | atque ita solam te cum natis relinquam postmodum, et abibo.» Risimus
3111 5 | portione utere, meam intactam relinquens.» Huic Sacerdos: «Det mihi
3112 92 | 92 - De Faeneratore Sene Relinquente Faenus Timore Perdendi Parta~ ~
3113 91 | centies in die oppigneratum relinquerem apud cauponulam tabernam.
3114 92 | vel invito hoc exercitium relinqui:» non conscientia peccati,
3115 93 | voluntate,» ait ille, «peccatum relinquis, cum peccandi nulla adsit
3116 1 | cubile, lectumque ornatiorem, reliquamque supellectilem mundam ultra
3117 109 | primis diligenter, si quid reliquiarum aut fructus cujuspiam, aut
3118 109 | aliquid edisse, prout ex reliquiis conjectura assequi poterat.
3119 104 | scriptum superiores stylo reliquisse; Carolus Bononiensis, vir
3120 98 | nescio quid faeni in agro reliquissent, contempto die, ne faenum
3121 18 | unquam tibi tam bonam tunicam reliquisset.» ~
3122 60 | difficilis ac morosa fuit, reliquorumque moribus contraria, ut nunquam
3123 40 | intelligebat; alter nihil sibi reliquum superesse a ludo plorabat. ~
3124 34 | trahere conatus est: illa reluctans (erat enim aqua modica),
3125 6 | priusquam se cognoscat. Ille reluctanti similis, ac detestans mulieris
3126 90 | qui equus solus in stabulo remanserit, sciam esse meum.» Cognito
3127 87 | rogavit hominem, numquid remedium ad recipiendum asinum haberet.
3128 108 | prompti, ad promerendum remissi: «Vincentius,» inquit, «
3129 pref| jocandi genere ad hilaritatem remissionemque converti. Eloquentiam vero
3130 42 | fidem nunquam parcam neque remittam tibi: nullo enim tempore
3131 58 | ossa occulte subjecissent, remota mensa, versi omnes in solum
3132 105 | Tum Regina cum hominem in remotius conclave advocasset, existimans
3133 10 | ostium extra occludam, et removebo scalas, ne quis te ibi esse
3134 5 | illa aliquando in lecto renes versus virum volvens, nates
3135 50 | videretur, versis ad eos renibus, culum populo ostentavit.
3136 69 | cum anserem postulasset, renuit adolescens, pari ratione
3137 116 | sitibunda, veluti tunc repente vir exhalasset animam, exclamare
3138 116 | mulieres, ob mortem tam repentinam. Jacebat enim vir, atque
3139 57 | Tum Dantes: «Quando ego reperiam dominum,» inquit, «mei similem
3140 60 | admoneret: «Nequaquam hoc modo reperietur,» inquit. «Ita enim, dum
3141 4 | jamque rarus invitator reperiretur, coepit homo admodum egere,
3142 55 | asinum quempiam amissum reperissent. Cum omnes negarent, domum
3143 38 | in Sacris Libris scripta reperiuntur, quae omnia vos credo memoria
3144 87 | arundinetum forte divertit; ibi reperto asino pascente, Medici scientiam
3145 103 | ulla in re debitorem esse, repetens saepius nihil cuiquam se
3146 77 | ad eum qui te misit istud reporta.» ~
3147 119 | reversus, aliud quoddam tertio reportavit. Hoc pacto insulsitas hominis
3148 pref| leves et viro gravi indignas reprehendant, tum in eis ornatiorem dicendi
3149 86 | vitia deferebat. Hic Equitem reprehendebat, objurgabatque. Aliquando
3150 75 | in coetu doctorum virorum reprehendentium inanem eorum curam, qui
3151 43 | objurgatis? aut quid me reprehenditis?» inquit. «Asellus noster,
3152 20 | me,» inquit, «sed caput reprehendo.» Facete in ipsum, qui advocatis
3153 pref| fabulis delectatos, non reprehensionem, sed laudem meruisse, satis
3154 69 | se pretium accepisse, sed repulisse injuriam illatam; nam se
3155 47 | inquit, «ut potius nos requiramur a viris. Constat enim paratas
3156 pref| modum et majorem eloquentiam requirant. Quibus ego si respondeam,
3157 27 | ostendendam quam tunc multi requirebant Concilii Constantiensis
3158 16 | ferens, et correxisse se et rescripsisse dicebat. Quam cum ille tanquam
3159 50 | asserens volaturum.» Cum reserari mihi fabulam rogarem: «Histrio
3160 109 | observantia hoc arcanum reseraturum pollicitus: «Cum pervenio
3161 2 | post quindecim dies coepit resipiscere, ac curatorem rogare ut
3162 102 | rudis, qui aliquod verbum resonans quaerebat, se id pro summa
3163 31 | editum cum bos conversa respexisset, magnoque mugitu edito exterrita
3164 8 | animi relaxandi gratia, respicientes una psallentes viros ac
3165 2 | me paucis, ac, si libet, responde: hoc quo veheris, quid est,
3166 pref| requirant. Quibus ego si respondeam, legisse me nostros Majores,
3167 13 | humanissimus, coci facetam in respondendo libertatem. ~
3168 92 | nomina mea ita jam male respondent, ut necesse sit vel invito
3169 7 | qui se reverentibus non responderet. ~
3170 12 | secreto collocuti, demum responderunt, se vivum malle: nam si
3171 51 | inquit, «neque prudenter respondisti. Vade, dic Bernabovi: «Redolphus
3172 51 | fuissent, cum intellexisset responsionem equitis, egressum suum varie
3173 24 | sed coitu, ad sanitatem restituendam. Et in virum versi: «Tu,»
3174 55 | reliquis asinis uxori quos restitueret commendatis, confestim eodem
3175 111 | quidam pacto liberaberis, et restituetur valetudo.» Neque eum fefellit
3176 85 | propterea retrocedens me restituit.» ~
3177 84 | jurasset, mulieri valetudo restituta est. ~
3178 99 | atque ibi voto suscepto et restitutam vocem, et colum fusumque
3179 114 | accusabat, amissi lucri restitutionem petens. ~Quaeritur quae
3180 109 | pristinam se e vestigio restituturum promisisset, si normam suam
3181 42 | exstiti, quin commode possem resupina jacere.» Danda est igitur
3182 116 | ad terram mortuo similis resupinus prostravit. Uxor, cum domum
3183 59 | vocavit. Ille, ut verbum id retractaret, uxorem verberibus contendebat,
3184 85 | esse cognovit, ac propterea retrocedens me restituit.» ~
3185 55 | septem millibus passuum retrocedit, quaerensque a singulis
3186 16 | postridie litteras easdem retulisset, veluti emendatas, inspectis
3187 81 | nequaquam verum est,» inquit ad retundendam illius petulantiam Florentinus: «
3188 53 | postmodum proditionis habitus reus, publicis in locis urbis,
3189 27 | frater, Concilii metu ac reverentia, sororem impunitam reliquit.
3190 7 | Significans eum asinum, qui se reverentibus non responderet. ~
3191 7 | quispiam cum detecto capite reveretur, non animadvertit Episcopus.
3192 84 | tanquam ad se paululum reversa, cum petisset vir quidnam
3193 82 | atque inde, cum uxor domum reversum maestum ac gementem vidisset,
3194 10 | comminantes se paulo post reversuros.» Quaerebat homo perterritus
3195 109 | portione, abscessit, postridie reversurus. Cum rediisset, graviori
3196 16 | novit et mores, paulo post revertens, et eamdem epistolam nihilo
3197 116 | absente, ex horto domum revertisset, cupiens quid mulier, se
3198 43 | adolescentula ad patrem revertitur, non alacris, aut jocunda,
3199 85 | Militis Florentini~ ~Rossus de Riciis, Eques Florentinus, magni
3200 89 | facetias prompti, multa ridenda inter cenandum dicebantur,
3201 103 | loquendum, post convivium, rem ridendam. Est communis loquendi modus,
3202 69 | quae sibi faceta videbatur, ridendi hominis gratia rogavit,
3203 24 | ea in aquam caderet. Tum ridentes omnes, cum insaniae medelam
3204 95 | causam Cardinalem putaret ridere. Qui cum id se nescire respondisset: «
3205 95 | mos suus erat, continuo rideret, petivit a socio quamnam
3206 95 | stultitiam Pontificis ridet, qui se adeo immerito Cardinalem
3207 113 | culpa, apud quos fatuos, et ridiculos homines in deliciis haberi,
3208 10 | olim mihi narravit fabulam ridiculosam et versutia dignam muliebri.
3209 pref| appellari volo) qui nimis rigidi censores, aut acres existimatores
3210 100 | indignatus ille, supra ripam fluminis consistens, ligatum
3211 57 | rei praeterquam ad jocum risumque aptus, cujus ineptiae, ne
3212 12 | stipites essent, opifex risus materiam auditis hominibus
3213 5 | Admiratusque postmodum et rogans mulierem, an duos cunnos
3214 46 | quae haud procul erat, roganti, quidnam sibi tantus rubor
3215 2 | resipiscere, ac curatorem rogare ut ex aqua reduceretur.
3216 50 | Cum reserari mihi fabulam rogarem: «Histrio fuit nuper Bononiae,»
3217 6 | exponeret quis is fuisset rogaremus: «Paulus,» inquit, «qui,
3218 29 | ac laetitiam effusus. Cum rogarent vicini, quidnam sibi obtigisset
3219 104 | formulis suis didicerat), «rogari aut jure consistere hic
3220 112 | appellare. Qui cum laetus rogasset, numquid vellet, potum petivit,
3221 82 | maestum ac gementem vidisset, rogassetque quidnam accidisset novi: «
3222 43 | Advocatam in cubiculo clanculum rogat mater: «Nunquid res sint
3223 119 | ad quem cum accessisset, rogatus, quidnam a patrono afferret
3224 82 | decantant) recitantem mortem Rolandi, qui septingentis jam ferme
3225 82 | uxor inquit. «Mortuus est Rolandus, qui solus tuebatur Christianos!»
3226 99 | alter ex Senatoribus meis, Rolletus nomine, patria Rothomagensis,
3227 90 | facetissimus, cum olim ab Roma Vincentiam proficisceretur,
3228 9 | commendationem coepit se fuisse Romae senatorem, ubi quicquid
3229 23 | Probitate Inferiores~ ~In Curia Romana ut plurimum Fortuna dominatur,
3230 78 | Meretricum De Tela Linea~ ~Duae Romanae mulieres, quas novi, diversa
3231 106 | vineam suam, prout est mos Romanis vineas diligenter colere.
3232 78 | reclusi in caveis, more Romano. Pannus est apud quemdam
3233 85 | in loco subobscuro horam Rosso assignaret, in quem pro
3234 99 | Rolletus nomine, patria Rothomagensis, se haud dissimile miraculum
3235 46 | roganti, quidnam sibi tantus rubor sibi vellet, narravit Confessoris
3236 46 | ut sui misereretur. Illa rubore perfusa abiens, matri, quae
3237 12 | hujusmodi opificem quemdam, cum rudes et veluti stipites essent,
3238 11 | In eo habitabat Sacerdos rudior atque indoctior incolis.
3239 81 | hostile timentem adorti, rupto foedere, Brixiam occuparunt:
3240 67 | Adolescentis~ ~Querebatur rusticana mulier anserulos suos non
3241 pref| Tarentinis) legi cupio. Quod si rusticiores erunt, non recuso quin sentiant
3242 12 | 12 - De Rusticis Nuntiis Interrogatis An
3243 87 | Aesculapium, magnus fiebat rusticorum concursus, qui audierant
3244 11 | Terram Novam, ad mercatum sabbato ante solemnitatem Palmarum.
3245 41 | ergo,» ait, «tam grandem sacculum portasti, cum non amplius
3246 22 | cottis (sunt enim hae vestes sacerdotales) ad Synodum proficiscerentur.
3247 5 | demus eum Ecclesiae et Sacerdoti nostro, cui haec res erit
3248 102 | Nam die festo, in convivio sacerdotum, cui praeparando ipse nonnullique
3249 38 | illo vel audivi, vel in Sacris Libris scripta reperiuntur,
3250 109 | prohibitum comedisse. Quod cum saepissime faterentur aegri, vir divinus
3251 2 | duobus canibus, ex his qui sagaces dicuntur, ad se vocavit,
3252 36 | sacerdotem duci. Hic vir sagax: «O Pater,» inquit, «si
3253 54 | tempus terebant. Cum quispiam sagittam incautius emisisset, astantem
3254 116 | sitiret nimium propter carnes salitas, sumpto urceolo, scalas
3255 59 | utriusque pollicis conjunctis, saltem quod potuit gestu, viro
3256 79 | audisti nova haec recentia tam salutaria nobis?» «Nequaquam,» Gallus
3257 79 | accessit, quem comiter cum salutasset: «Quid in excelso agis?»
3258 63 | Praeputium,» inquit, «asini vos salutat.» Tum illa e vestigio: «
3259 49 | uxores impudicas. Bonifacius Salutatus eam, qua Bononiensis amicus
3260 4 | efflueret. Desperans itaque salutem, et simul pollicitationis
3261 92 | faenore, et animae suae saluti consulens, et corporis quieti,
3262 43 | Nunquid res sint satis salvae?» «Ut vultis,» flens juvencula
3263 63 | Unius Mulieris Pisanae~ ~Sambacharia mulier Pisana fuit, prompta
3264 2 | delatos intra certum tempus sanandos suscipiebat. Erat autem
3265 48 | Mediolani posteriore habuerunt, sancitum est, capitale esse, si quis
3266 21 | vulgi dicunt homines, Pater Sancte.» ~
3267 6 | inquit, «qui, propter vitae sanctimoniam, Beatus vulgo cognominabatur,
3268 38 | astantibus, verba facerem de sanctitate vitae et miraculis hujus
3269 98 | pluisse, exque ea pluvia sanguine perfusos lapides videri.
3270 4 | extremum vitae devenit, cum sanguis per posteriora efflueret.
3271 2 | macerabat, quoad viderentur sani. Allatus est inter ceteros
3272 111 | deceptio causam praebuit sanitatis. ~
3273 75 | interque cetera margaritas, saphiros, carbunculos, et ceteros
3274 57 | similiter me ditabat.» Gravis sapiensque responsio! Semper enim domini
3275 pref| necessarium, certe quod sapientes laudarunt, mentem nostram
3276 101 | nomine contineri, ac si sapientissimum aut prudentissimum scripsisset,
3277 13 | postmodum ad mensam epulis, sapores nescio quos cum Dux improbasset,
3278 84 | Viro Semimortuam Ostendit~ ~Sarda oppidum est in montibus
3279 4 | promissionem: et cum multos satietas cibandi hominis cepisset,
3280 100 | omnibus parere cupit, nemini satisfaciens, asellum perdidit. ~
3281 110 | quicquam debere, cum jam illi satisfactum esset, creditorem statim
3282 50 | nobis posteriora ostendendo satisfecit.» ~
3283 120 | cui probe notus erat: «Satius est,» inquit, «duo millia
3284 57 | veteris Principis de la Scala, admodum liberalis. Erat
3285 71 | qui nefarium admisisset scelus, tandem hortatu sacerdotis
3286 50 | facturum pollicitus est pro schismate, quod tunc in Ecclesia vigebat,
3287 90 | solus in stabulo remanserit, sciam esse meum.» Cognito hominis
3288 36 | in fine vitae condens, sciensque egestatem tuam, tibi quinquaginta
3289 87 | reperto asino pascente, Medici scientiam et pillulas ad caelum laudibus
3290 | scilicet
3291 117 | agendum esset: nam si id scirem, non paterer me verberibus
3292 51 | civitatem. Tum Redolphus sciscitans quid in castris hostium
3293 49 | affecturum, existimabat. Sciscitantibus nobis poenam: «Bononiensis,»
3294 1 | Conspicanti hunc marito sciscitantique quisnam puer esset, suum
3295 98 | exire, aut alios ad illos ut sciscitarentur quidnam id sibi vellet,
3296 69 | contentio, superveniens vir sciscitatur, quaenam haec sit controversia: «
3297 47 | nobis cum essent imparati.» Scita facetaque responsio. ~
3298 104 | atque ille, sumpto calamo, scribere incipiens quaesisset eorum
3299 101 | sapientissimum aut prudentissimum scripsisset, statim vociferari coepit,
3300 pref| et ad ingenii exercitium scripsit. ~
3301 104 | omnis ac scientia pendet ex scriptis formulis, neque earum causas
3302 pref| sentiant quod volunt, modo scriptorem ne culpent, qui ad levationem
3303 104 | afferunt, sed tantum dicunt sic scriptum superiores stylo reliquisse;
3304 4 | egressus est lectum ad secessum ventris in pratulum propinquum:
3305 45 | nomine (quem ipse novi), cum Seciae urbe Campaniae in quadam
3306 100 | Super Se~ ~Dicebatur inter Secretarios Pontificis, eos, qui ad
3307 16 | aiebat; «perge atque emenda.» Secretarius, qui patroni sui stultitiam
3308 105 | dictis, tandem se cum ea secretiora quaedam loqui velle dixit.
3309 115 | haereret, et faciem suam, ut secretius loqueretur, propius admoveret,
3310 35 | Contulit Bonifacius se Perusium secundo sui Pontifacatus anno. Aderant
3311 79 | unicuique, vel soli, quo velit, secure. Descendite igitur, et hunc
3312 52 | gesserunt, diversas partes secutus, nunc uni, nunc alteri haerebat.
3313 10 | latenti timorem incussit. Sedato tandem tumultu, ambo in
3314 6 | vocantur, quorum est consuetudo sedere ad ostium nihil petentes.
3315 43 | crimen.» Cum in mensa omnes sederent viri pariter ac mulieres,
3316 97 | se jus esse Apostolicae Sedis: «In Arca Noe,» inquit, «
3317 6 | Beatus vulgo cognominabatur, sedit aliquando cujusdam viduae
3318 88 | Comparatio Petri De Eghis~ ~In seditione quadam civitatis Florentiae
3319 109 | comedisse asserebat, existimans sellam decocti asini, velut os
3320 62 | utaris.» Risit vir, cum semiasellus in ea re videretur, bonum
3321 70 | urinam bibisset, nauseans ac semieructans, magno clamore abscessit,
3322 106 | eam appropinquasset, ad semitam e recta via divertit. Hic
3323 117 | Bononiensi Adolescentula Semplice~ ~Adolescentula Bononiensis,
3324 31 | locis natura edidit. In agro Senagaliensi, in Piceno, bos quemdam
3325 9 | transierant, et nondum pervenerat Senas. Cum omnibus sermonis odiosi
3326 9 | commendationem coepit se fuisse Romae senatorem, ubi quicquid ab se, itemque
3327 99 | Sanctorum~ ~Sic alter ex Senatoribus meis, Rolletus nomine, patria
3328 100 | onere sineret, cum alter senectute, alter aetate tenera vehiculo
3329 13 | Habitum~ ~Dux Mediolani senior, Princeps in omnibus rebus
3330 17 | inquit Antonius, «pater senioris Ducis Mediolani, erat vir
3331 109 | si quem graviorem solito sensisset, culpam in aegrotum conferebat,
3332 54 | variae de poena inferenda sententiae dicerentur, et, ut quisque
3333 100 | homo perturbatus tot variis sententiis, cum neque vacuo asello,
3334 pref| rusticiores erunt, non recuso quin sentiant quod volunt, modo scriptorem
3335 43 | tali supellectili superari sentiebant, qui omnes in adolescentulam
3336 106 | in terra herbida se esse sentiens, paulum absterritus surrexit,
3337 43 | adolescens: «Patres,» inquit, «sentio me culpari in ea re, cujus
3338 100 | possibile esset, cum diversa sentirent, placere omnibus, diversis
3339 56 | gravatus sub pondere deficeret, sentit tandem Pierus asellum ire
3340 55 | quo ferebatur ad mercatum septem millibus passuum retrocedit,
3341 82 | recitantem mortem Rolandi, qui septingentis jam ferme annis in proelio
3342 19 | vinci eos qui Pontificem sequebantur necesse erat, hortabatur
3343 35 | Ingresso Bonifacio urbem sequebatur turba primorum, inter quos
3344 100 | superimposuit. Hoc pacto iter sequens, interrogatus inde ab aliis,
3345 11 | ramos ac palmulas in diem sequentem parantibus, admiratus quidnam
3346 83 | vero saepius pretium dedit sequentibus diebus pro vitae dilatione.
3347 35 | quaerebant, quinam essent qui sequerentur. Dicebat unus, item alter: «
3348 47 | homines citius peterent sequerenturque mulieres quam illae viros?
3349 pref| nequeo, illorum imitationem sequi, et hoc idem tempus quod
3350 98 | minus mirandum videtur. Quod sequitur, nequaquam credidissem,
3351 38 | Confiteor et reliqua quae sequuntur.» Et ita abiit. ~
3352 31 | in Piceno, bos quemdam serpentem peperit mirae magnitudinis.
3353 5 | partes suas aggrederetur: «Serva,» inquit, «amice, inter
3354 111 | morbum curaret, urinam (cujus servandae cura adolescenti filiae
3355 50 | omnes irritas fecit, nihil servans eorum quae antea pollicebatur.
3356 78 | ignorantes, inimicitiam servant reclusi in caveis, more
3357 109 | promisisset, si normam suam servaret, data nescio qua portione,
3358 46 | inter loquendum se viro non servasse fidem diceret, statim Confessor,
3359 71 | deliquisse, qui Quadragesimam non servasset, quaesivit numquid aliis
3360 39 | se illi normam dixit, qua servata, nunquam ex arbore caderet: «
3361 61 | incultus quidam, qui ei serviebat, ut se nobilem faceret.
3362 100 | viverent, miserrima premi servitute, cum nequaquam possibile
3363 25 | duae mulieres, ex his quae serviunt indigentibus. Tum mulier
3364 119 | 119 - De Servo Oblivioso Ex Pondere Defatigato~ ~
3365 100 | aetatis habita, tanquam servum post se traheret, ipse asello,
3366 53 | erat autem mensis Augusti), sese pelliceis vestibus cooperiri
3367 69 | redintegrata pugna, munere sessoris fungitur adolescens. Iterum
3368 41 | luscus ad forum, quaedam sextaria frumenti, ut dicebat, empturus.
3369 21 | 21 - De Urbano Pontifice Sexto~ ~Alter Urbanum, olim summum
3370 21 | olim summum Pontificem Sextum, leviter perstrinxit. Nam
3371 43 | mancum esse illum in virili sexu. Tum juvenis alacer: «Nequaquam,»
3372 28 | 28 - Sigismundi Imperatoris Dictum~ ~Sigismundus
3373 28 | Sigismundi Imperatoris Dictum~ ~Sigismundus quoque Imperator cuidam
3374 50 | fingeret, erat magna ad haec signa populi acclamatio, patulo
3375 99 | poterat) dolorem et causam significabat, et tandem accurrente hominum
3376 7 | sed totum secum defert.» Significans eum asinum, qui se reverentibus
3377 28 | loqui magnae libertatis signum. ~
3378 23 | parantur omnia, ut de nummis sileam, qui ubique terrarum imperare
3379 108 | cum cliens quidnam illud silentium sibi vellet percontaretur: «
3380 57 | sicuti tu tuis, et ipse similiter me ditabat.» Gravis sapiensque
3381 104 | vir admodum festivus, «Hi simillimi sunt,» inquit, «Notarii
3382 62 | aliam uxorem juvenculam simplicem, Antoniam nomine, quae desponsata
3383 117 | verberibus a viro caedi.» Simplicitas mira puellae, quae, etiam
3384 70 | an satis aquatum esset: simulabat autem se id agere, ut bono
3385 6 | ambitione ardeant, tamen simulando ac dissimulando agunt, ut
3386 68 | 68 - De Viro Stolido Qui Simulantem Vocem Credidit Se Ipsum
3387 71 | 71 - De Quodam Pastore Simulatim Confidente~ ~Pastor ovium,
3388 84 | illa statim se semimortuam simulavit, prosternens se ad terram,
3389 100 | ascendisset, sed vacuum onere sineret, cum alter senectute, alter
3390 9 | quae ibi a se acta erant singulatim. Tum dietim quo in loco
3391 | siquidem
3392 | sis
3393 116 | mulier, abjecto urceolo, sitibunda, veluti tunc repente vir
3394 116 | festinatione potans. Cum sitiret nimium propter carnes salitas,
3395 | sitis
3396 84 | est in montibus nostris situm. In eo cum vir simplex uxorem
3397 78 | tum ut iterum rediret cum socia. Abeuntibus telam lineam
3398 3 | tarde surgebat e lecto. Cum socii eam tarditatem culparent,
3399 2 | egrederetur permisit; reliquis sociis, qui plures erant, in aqua
3400 66 | simul tardius redituram, socium rogavit ad prandium, dicens
3401 49 | filiis reddam, atque ita solam te cum natis relinquam postmodum,
3402 82 | quid tibi adversi evenit? Solare, atque ad cenam veni.» At
3403 82 | solus tuebatur Christianos!» Solata est mulier insulsam maestitiam
3404 50 | ferme Bononiensi populo, sole et fame, usque ad occasum
3405 99 | dicatam Beato Gothardo; cujus solemnis cum adesset dies, parochiani
3406 67 | benedicat, prout vulgo dici solet. Haec cum adolescens audisset: «
3407 69 | convenerat enim mecum in viginti solidis; nunc, postquam introiit
3408 109 | pulsum, si quem graviorem solito sensisset, culpam in aegrotum
3409 10 | dicerem te foris dormire solitum, abierunt, comminantes se
3410 3 | expergiscor duae habitu muliebri, Sollicitudo videlicet et Pigritia; quarum
3411 58 | mirabantur, cur ante ipsum solummodo ossa conspicerentur. Tum
3412 110 | objurgavit, qui peteret rem solutam. Ita, cum saepius se ad
3413 110 | in medium deductis, cum solutus esset debito, Potestas quoque
3414 98 | agentes, absque cibo et somno; neque vero pluribus diebus
3415 27 | Concilii metu ac reverentia, sororem impunitam reliquit. Cum
3416 76 | silvas, quae omnia eo loci spatio continentur. ~
3417 29 | inquit, «est; magna in spe sum, posteaquam dementes
3418 107 | quam existimabat, et quidem speciosam forma, ut videbatur, cognovit.
3419 16 | quamdam ipse dictitabat, quae spectabat ad caerimonias verborum;
3420 100 | Omnibus propter novitatem spectaculi ad risum effusis, ac stultitiam
3421 73 | filium ad tam verecundum spectaculum vocavit, existimans hoc
3422 99 | derideret, nomenque Sancti sperneret et eorum caerimonias, se
3423 112 | clausis oculis, intercluso spiritu, mortua videbatur. Dolebat
3424 106 | Surrexerat is aliquando ad lunae splendorem, existimans circa diluculum
3425 18 | quaesivit an illam, cum spoliaretur, gestasset. Cum ille annueret: «
3426 18 | inquit: «hic quem dicis te spoliasse nequaquam est ex meis militibus.
3427 71 | illius regionis, transeuntem spoliasset aut peremisset: «Saepius,»
3428 18 | militia, querebatur quidam se spoliatum chlamyde in via a quodam
3429 18 | 18 - Querimonia Spolii Causa Ad Facinum Canem Facta~ ~
3430 50 | cessurum, si opus esset, sponderet. Postmodum vero dulcedine
3431 8 | nuptiae. Postridie quam sponsa domum venerat, stetimus
3432 6 | dissimulando agunt, ut non sponte, sed inviti ac superiorum
3433 78 | tamen attigit; tum, ne se spretam putaret, tum ut iterum rediret
3434 71 | guttas quasdam quas non spuisset in os desiliisse. Tum sacerdos,
3435 90 | equitarint, ut qui equus solus in stabulo remanserit, sciam esse meum.»
3436 116 | dubitans haerebat animo, statimne viri mortem lamentaretur,
3437 16 | Jannotus legendam sumens, statimque epistolam veluti inconditam
3438 88 | Florentiae qua cives pro statu rerum inter se certabant,
3439 49 | socios, quae poena esset statuenda in uxores impudicas. Bonifacius
3440 37 | teneri. Cum nihil contra ejus statum aut dignitatem a se factum
3441 38 | Erat enim celebritas S. Stephani. Religiosus quidam habiturus
3442 10 | dederunt; vir delituit inter stercora et columbos. ~
3443 8 | quam sponsa domum venerat, stetimus paululum animi relaxandi
3444 53 | nocte ad aerem discoopertus stetisset. Hoc dicto illorum lusit
3445 93 | quae, jam aetate confecta, stipem in eleemosyna petens: «Benefacite,»
3446 90 | commoratus est, quoad stultus ac stipes ille unicum relictum equum
3447 12 | quemdam, cum rudes et veluti stipites essent, opifex risus materiam
3448 68 | ostium petiit. Vir autem stolidus, domi existens, audita illius
3449 111 | curato in cena opipara stomacho, cum uxore concubuit. Illa,
3450 106 | comprehendit tacentem, ad terram stravit, cognovitque. Quo facto,
3451 5 | uxor quoque submurmurans strepitum quemdam edebat. Tunc vir
3452 23 | pares essent. Sua insuper studia commemoravit, et in discendo
3453 75 | eorum curam, qui multum studii operaeque in quaerendis
3454 55 | descendisset, illum, quem tanto studio et dolore asinum quaesierat,
3455 2 | Ostendit aucupii porro studium summam esse amentiam, nisi
3456 82 | coetu aderat, ridens hominis stultam curam: «Hic persimilis est,»
3457 113 | dictum, qui, quod Veronae stulte fiebat, et alibi fieri debere
3458 30 | Eugenium, quem dicebat plurimum stultis et insipientibus favere.
3459 90 | doctis viris de insulsitate, stultitiaque multorum, narravit Antonius
3460 80 | his qui nunc regnant, cum stultorum hoc tempus existat, atque
3461 87 | percrevisset stulti apud stultos, unus qui asinum suum amiserat,
3462 1 | suum etiam uxor respondit. Stupenti, quaerentique viro, unde
3463 90 | esse meum.» Cognito hominis stupore, Antonius paulum commoratus
3464 104 | sic scriptum superiores stylo reliquisse; Carolus Bononiensis,
3465 4 | ille bona sua dimittebat. Suadebant complures, ut ea daret pauperibus,
3466 92 | corporis quieti, pluribusque suadebat verbis ut se ab ea molestia
3467 46 | manu adolescentulae posuit, suadens ut sui misereretur. Illa
3468 92 | vindicaret. Tum ille: «Ut suades,» inquit, «hanc artem desinam.
3469 46 | vellet, narravit Confessoris suasionem. ~
3470 85 | ad patronam rem detulit. Suasit ut assentiretur, ac certo
3471 4 | De Judaeo Nonnullorum Suasu Christiano Facto~ ~Judaeum
3472 69 | nam se prius a muliere subactum. Cum longior progrederetur
3473 69 | daturum; non enim se mulierem subagitasse, sed se ab ea compressum
3474 111 | opinio. Nam cum quater eam subagitasset, postero die omnis febris
3475 96 | Dictum Cujusdam Abbatis~ ~Subdidit et alius duo facete ab Oratoribus (
3476 2 | sex aureos non excederet, subdit homo: «Quaenam est equi,
3477 6 | tangam.» Ita invitus mulierem subegit, licet propter abstinentiam
3478 104 | insulso, qui se crimen falsi subire existimavit, si scripta
3479 58 | lacessendum, ossa occulte subjecissent, remota mensa, versi omnes
3480 45 | natibus uxoris pulvinum subjicerent. Hoc dicto adeo nonnullos (
3481 83 | Hectoris» Recitaturum~ ~Subjunxit alter similis fabellam stultitiae: «
3482 79 | firmarunt, ita ut, omni sublato timore, nulli ab altero
3483 89 | majorem in modum, ita ut subligaculo contineri nequiret. Tum
3484 15 | inquit ille, «quos in sublime extulisti, quibus honores
3485 1 | Dei indulgentiam illa sibi subministrasse asseveravit: gratias iterum
3486 112 | post paululum loqui, et submissa voce virum appellare. Qui
3487 5 | commissam: qua in re uxor quoque submurmurans strepitum quemdam edebat.
3488 85 | assentiretur, ac certo in loco subobscuro horam Rosso assignaret,
3489 61 | Petebat a Duce Aurelianensi subrusticus moribus et vita incultus
3490 10 | tum illa, subito collocato subtus lectum adultero, in maritum
3491 116 | capere decrevit, et frusto succidiae super prunas imposito perpropere
3492 38 | De Religioso Qui Sermonem Succinctissimum Habuit~ ~Oppidum est in
3493 119 | minusculum porta.» Ille sudans ac pondere fessus, cum se
3494 5 | tibi nihil oberit, cum unus sufficiat tibi.» Assentit vir uxori,
3495 59 | facultate adempta, etiam dum suffocaretur, quod loqui nequibat, digitis
3496 43 | domus, cum non nuptam, sed suffocatam adolescentulam egregiam
3497 59 | in aquae puteum demisit, suffocaturum se dicens, nisi verbis ejusmodi
3498 31 | ubera os admovit, tamdiu sugens quoad lac inerat uberibus:
3499 38 | longitudinem sermonis, ascendenti suggestum Religioso unus et item alter,
3500 35 | tomacelli cibus factus ex jecore suillo admodum contrito, atque
3501 106 | evanuit, relicto foetore sulphureo. Homo in terra herbida se
3502 55 | ille compluries ad vecturam sumebat. Cum ille semel a mercato
3503 6 | hominem ut intus accederet ad sumendum cibum; annuit hic, et cum
3504 16 | scriptam. Eam Jannotus legendam sumens, statimque epistolam veluti
3505 82 | perseveraret, neque cibum vellet sumere, tandem instantius maeroris
3506 16 | tanquam lecturus in manus sumeret, inspecta paululum epistola: «
3507 14 | Barbavaram, hominem opulentum, summaque cupiditate flagrantem.»
|