|
PATRICIUS
Accede, nate, patris amplexum pete.
PHILOTAS a parte.
Ah! quam es importunus!
PATRICIUS
Quid ais, mea vita?
PHILOTAS
Timeo ne sim importunus.
PATRICIUS
Patri injuriam facis, fili suavissime; assideamus. Quomodo vales, delicium
meum?
PHILOTAS
Non male.
PATRICIUS
Quid hoc est? ut ornatus es? cur non habes linteolum elegantius, quo fauces et
collum protegas?
PHILOTAS
Non...
PATRICIUS
Emendum curabo, mea lux, placetne iste petasus, quem tibi comparavi modo.
PHILOTAS
Non displicet.
PATRICIUS
Impone capiti, ut videam num apte deceat... Illum sic dirige ut ne frontem
obumbret nimis.
PHILOTAS
Ahi!
PATRICIUS
Quid gemis? an te laesit umprudens manus.
PHILOTAS
Leviter, ac ne vix quidem... atenim quam elegantem annulum digito, quam nitidam
annulo gemmam geris?
PATRICIUS
Nuptiale donum est; matri dederam tuae, cum illa mihi desponderetur, ex ejus
capsula eduxi hodie.
PHILOTAS
Sine, quaeso, annulum istum inspiciam diligentius.
PATRICIUS
Ipsum digito insere... convenit digitus annulo.
PHILOTAS
Convenit et annulus digito, sed recipe.
PATRICIUS
Imo, tibi habe, mi animule.
PHILOTAS
Quid ais, pater?
PATRICIUS
Quod fieri volo, meum corculum.
PHILOTAS
Ego ne quod maternum fuit, quod paternum est digito circumferam?
PATRICIUS
Sic placet. Dum isto me annulo exoneras, moerore levas qui mihi ex conjugis
optimae fato objicitur.
PHILOTAS
Fuit illa mulier bona, nisi foret plus aequo pia, et moribus nimium simplex.
PATRICIUS
Ipsam laudare abstine, dolorem renovas. Heu! hoi...
PHILOTAS
Ejus abstinebo laudibus; tu abstine fletibus. Ego te annulo isto, propter
moerorem quem objcit, levabo. Quandonam autem te dabis in viam? nam te
profecturum aliquo inaudivi mane.
PATRICIUS
Proficiscar modo. Nonne hoc dolet tibi, patre quod sis cariturus aliquot dies?
PHILOTAS
Id doleo maxime. Quid me autem
vocasti?
PATRICIUS
Rescire te aliquid oportuit, quod mihi dictum est.
PHILOTAS
Quid isthuc autem?
PATRICIUS
Dixit Neophilax te... non satis diligentem in officiis, te... minus sanctum
moribus, te... non ita reverenter de me loqui aliquando.
PHILOTAS
Dixit hoc Neophilax.
PATRICIUS
Dixit.
PHILOTAS
O Superi! eo ne temeritatis devenisse quemquam?...
PATRICIUS
Noli excandescere, anima mea, ne fervor iste tumultum excitet in stomacho.
PHILOTAS
Me nempe maledictis violari patiar lentus? hoc ipse pateris,et amas!
PATRICIUS
Maledixit Neophilax; sed maledicenti non credidi.
PHILOTAS
Et credidisti, et credis.
PATRICIUS
Ne vivam, si credidi, aut credo.
PHILOTAS
Si non credidisti, si non credis, si me amas, istum calumniatorem domo abige.
PATRICIUS
At...
PHILOTAS
Quid?
PATRICIUS
Te propter jam quatuor vitae moderatores amovimus a sex mensibus.
PHILOTAS
Amove et istum Neophilactem.
PATRICIUS
At est bonus vir, et...
PHILOTAS
Est bonus vir, homo maledictus.
PATRICIUS
Maledicat; quid tum? si non habeo fidem?
PHILOTAS
Non habes fidem modo, sed habebis postea. Sic ego invidiae et calumniae telis
semper patebo miser, Fletum simulat et sic ridet ut spectator risum advertat
quem Pater fletum interpretatur. Et quia suspiciosus est amor, quo amas magis,
hoc me suspectum magis habebis.
PATRICIUS
Cave dixeris. Nemini credo de te, his tantum credam oculis... Patrem amplectere
antequam ingrediatur viam... iterum... vix possum tenere lacrimas. Heu!...
hoi...
PHILOTAS
Flere meum est, pater. Nam qui
potero ferre desiderium tui. Heu! hoi...
PATRICIUS
Ut amat! Abstergit fictas Philotae lacrimas. Parce fletibus, ocule mi, patre non carebis diu.
PHILOTAS
Quoniam vetas, non flebo, vel fletus occulam. Vale.
PATRICIUS
Vive patris memor, dilecte fili. Ut amat! ut amat! Quis me felicior viveret
pater, si praeter hunc Philotam nulla foret soboles mihi, sed ablegandus domo
Eugenius, et ad aliquot annos aliquo deportandus. Quamdiu enim erit domi, erunt
semper malevoli, qui Philotae amorem invideant meum, et bene agenti maledicant.
|