Scaena vicesima quarta - Irenaeus, Patricius, Eugenius

IRENAEUS
ad Patricium qui Eugenium complectitur.
Oh! quid istud est, Patrici. Quaenam ista tam repentina mutatio?

PATRICIUS
Ah! Irenaee, filium vides, qui solus patri superest.

IRENAEUS
Nonne vivit Philotas?

PATRICIUS
Philotas, Philotas! vocem intercludit dolor. Hoccine est amari? Philotas, quem exanimatum iri credideram, si me tentatum audiret morbo vel levissimo, Philotas me morti proximo audivit animo quieto, siccis oculis, perfidus!

IRENAEUS
Non omnes capiunt adolescentes quanti sua interest patrem diu vivere.

PATRICIUS
Sic amantem redamat ingratus. Ah!... Dolore obrutus in cathedram cadit, et vultum pallio involvit.