|
IRENAEUS
Nosti jam liberos, Patrici.
PATRICIUS
Ah nimium novi, Irenaee, tu me errore levasti hodie, sed nisi consolaberis,
moriar. Philotas perfidus! Philotas! quis hoc crederet?... Non, non possum ultra vivere. Surgit, et
in parietem irruit quasi muro caput impacturus.
IRENAEUS
Vive, Patrici, vive, ut emendes Philotam, ut ipse te emendes et liberos amare
discas.
PATRICIUS
Certum est, neminem amabo deinceps.
IRENAEUS
Quid? ne Eugenium quidem amabis? quem tu expertus es tam amantem tui.
PATRICIUS
Non. Ne forte amando faciam ex amante perfidum.
IRENAEUS
Non omnes eodem sunt ingenio adolescentes. Multi sunt quos parentes amare
possint, absque periculo. Nec unquam liberos amando perdit pater, cum prudenter
amat.
PATRICIUS
Doce igitur quid sit prudenter amare, nam ego...
IRENAEUS
Non is ego sum alios qui edoceam. Illud tamen dicam quod ipsa natura
praescribit, et ratio comprobat. Sit aequalis, vel certe videatur
aequalis in omnes liberos paternus amor. Ne sit severus nimis, aut nimis
remissus; parcus nimis, aut nimis prodigus. Atque ut multa uno verbo
complectar, liberos non propter se ipsum amet pater, sed propter ipsos, et id
curet ut amando faciat meliores. Ego te nimium moror. Has litteras accipe, et
ubi Rothomagum perveneris, ipse, nisi molestum est, amicis, quibus inscriptae
sunt, redde.
PATRICIUS
Accipio lubens, et reddam sedulo, sed non proficiscar hodie.
IRENAEUS
Ecquid causae est cur destinatum iter omittas?
PATRICIUS
Ita sum aeger animo et corpore, ut non ausim pedem efferre domo. Et male metuo, ne mala tussis redeat. Hon, hon,
hon. Lectum peto.
IRENAEUS
Abjice omnem animi aegritudinem, Patrici, et tibi gratulare quod simulando, et
quasi comoediam agendo...
PATRICIUS
Hon. Qualem comoediam?
IRENAEUS
Tibi gratulare, inquam, quod illud deprehenderis in quo parentes errant
plerique, quatenus sint cari liberis, et quomodo ipsi amandi sint liberi. Vale.
PATRICIUS
Si me valere vis; fac ut Philotam culpae poeniteat suae, et Eugenius alterius
exemplo ne peccet.
IRENAEUS
Id praestabis ipse, et si quid in ea re potero, adjuvabo. Iterum vale.
PATRICIUS
Et tu valeto, Irenaee... Ex me documentum sumite, amore nimio excaecati patres,
et alieno edocti periculo, liberos prudenter amare discite.
FINIS.
|