Vergilius orator an poeta
   Par.
 1  1          |        provincialem latebram pati? Nihil te caritas urbis, nihil
 2  1          |            Nihil te caritas urbis, nihil ille victor gentium populus,
 3  1          |            victor gentium populus, nihil senatus movet? Nihil denique
 4  1          |      populus, nihil senatus movet? Nihil denique lux et fulgor felicis
 5  1          |          quod non Romae morem; sed nihil est difficilius quam rationem


Epitome de Tito Livio
   Lib. Cap. Par.
 6   1, pre,  1|            imaginem amplectar, non nihil ut spero, ad admirationem
 7   1,  2,  1 |            inportuna dominatio non nihil, immo vel plurimum profuit.
 8   1,  7,  1 |         homines liquebat, alioquin nihil respondere dignantes pari
 9   1, 11,  1 |   pulcherrima Campaniae plaga est. Nihil mollius caelo: denique bis
10   1, 11,  1 |       denique bis floribus vernat. Nihil uberius solo: ideo Liberi
11   1, 11,  1 |       Cererisque certamen dicitur. Nihil hospitalius mari: hic illi
12   1, 12,  2 |      periculi ingredi auderet. Sed nihil horum terruit ducem; quin
13   1, 13,  2 |           intravit. Ante hunc diem nihil praeter pecora Volscorum,
14   1, 13,  2 |        Tarentinaeque deliciae. Sed nihil libentius populus Romanus
15   1, 17,  4 |           videret Virginius pater, nihil cunctatus in medio foro
16   1, 18,  2 |         vereque terrester ostendit nihil interesse virtutis, equis
17   1, 18,  5 |           tantae supervixit, licet nihil inscripserit sanguine. ~
18   1, 18,  6 |       repurgavit, ut iam victoriae nihil nisi Africa ipsa restaret. ~
19   1, 22,  8 |       Sardiniam Gracchus arripuit. Nihil illi gentium feritas Insanorumque -
20   1, 22, 11 |                              11-~ ~Nihil actum erat tanta virtute,
21   1, 23,  1 |          exutus castris, cum tamen nihil terribilius Macedonibus
22   1, 24,  1 |         ignavi regis inciderat, ut nihil fuerit in Antiocho speciosius
23   1, 28,  1 |       accessit regemque securum et nihil tale metuentem subita belli
24   1, 31,  1 |            tantum loco moverentur. Nihil enim speciosus videbatur
25   1, 34,  2 |          Habita pro his deprecatio nihil valuit. Cum se ab omni bellorum
26   1, 37,  1 |        septentrione venientem... . Nihil hac plaga infestius. Atrox
27   1, 37,  2 |          inmanitati gentium pares. Nihil tam conspicuum in triumpho
28   1, 39,  1 |         ipsas aquas tela miserunt. Nihil interim per id omne tempus
29   1, 39,  1 |         ferroque saevitum est; sed nihil barbaris atrocius visum
30   1, 40,  6 |            aliosque prodire reges, nihil cunctandum ratus, priusquam
31   1, 40,  6 |         nocte illa debellatus est. Nihil enim postea valuit, quamquam
32   1, 41,  1 |        erant, ausi videbantur; sed nihil tamen amplius, quam ut ad
33   1, 46,  1 |           inhians ille thensauris, nihil ne imaginario quidem iure,
34   2,  5,  1 |         erexit. Exstat vox ipsius, nihil se ad largitionem ulli reliquisse,
35   2,  8,  2 |            radices et exitu inviso nihil tale opinantis ducis impetu
36   2, 10,  2 |         Valentia, Auxuma et infame nihil non experta Calagurris.
37   2, 13,  5 |        pignora, per legatos habet. Nihil hostile erat in Gallia;
38   2, 13, 12 |            latius vinceret Caesar. Nihil ergo inter Pharsaliam et
39   2, 13, 12 |          Sed accepta partium clade nihil cunctatus, ut sapiente dignum
40   2, 13, 13 |           cum diu pari Marte acies nihil amplius quam occideret,
41   2, 16,  1 |        extrema deditionis turpi et nihil non experta fame.~
42   2, 16,  2 |       proscriptio, cuius atrocitas nihil in se minus habet quam numerum
43   2, 17,  3 |      victimaeque, promiserant. Sed nihil illo praesentius, quod Caesaris
44   2, 18,  2 |         inferos secum tulisset, si nihil temptasset ulterius; nisi
45   2, 20,  1 |          duas legiones operuerunt. Nihil acciderat in comparationem
46   2, 29,  1 |      prohibere Danuvio satis fuit. Nihil praeter nives pruinasque
47   2, 30,  3 | commoveretur. Itaque improvidum et nihil tale metuentem ex improviso
48   2, 30,  3 |            fato est animo secutus. Nihil illa caede per paludes perque
49   2, 30,  3 |           perque silvas cruentius, nihil insultatione barbarum intolerantius,
50   2, 34,  1 |            inter munera trahentes, nihil magis quam longinquitatem