Epitome de Tito Livio
   Lib. Cap. Par.
 1   1,  1,  2|   virtutem dolo, ut distraheret hostem, simulat fugam singulosque,
 2   1,  1,  2|         ubi inclinare socios ad hostem videt, tollit animos, quasi
 3   1,  3,  1|    conlocatus omnibus portis in hostem incurreret; donec quasi
 4   1,  9,  1|       Quo tempore quis cessisse hostem mirabitur? Cum alter consulum
 5   1, 13,  1|  Romanas classes videant, atque hostem rati emicant, sine discrimine
 6   1, 17,  1|    Appio Claudio noluit vincere hostem, cum posset; quod duce Volerone
 7   1, 18,  3|       ille se prius victum quam hostem videret fateretur. ~
 8   1, 22,  7|      petierunt. Quippe adversus hostem totiens victorem, tam callidum,
 9   1, 22, 10|        Hannibalem. Plerasque ad hostem defecerant, et dux acerrimus
10   1, 22, 10|        coorta est, ut divinitus hostem submoveri non a caelo, sed
11   1, 22, 11|      coniunxerint inopinatumque hostem conlatis signis oppresserint,
12   1, 22, 11|     magni aestimabat asperrimum hostem in sua Africa debellare.
13   1, 24,  1|     profugus et pacis inpatiens hostem populo Romano toto orbe
14   1, 36,  1|      adsurgit, qui callidissime hostem nunc precibus, nunc minis,
15   1, 38,  2|  occupatis compendiis praevenit hostem, prioresque Teutonas sub
16   1, 40,  3|      violentia ruentem ulterius hostem quadam quasi manu reppulit.
17   1, 40,  6| minantur. Quippe cum effugisset hostem Colchis tenus, iungere Bosporon,
18   1, 45,  2|    ipsumque Rhenum et Hercyniis hostem quaerit in silvis; sed in
19   2,  7,  2|       usus exemplo, interclusum hostem commeatibus ad extrema delevit;
20   2, 13,  4| remittere exercitum. Ergo ut in hostem decernitur. Hic Caesar agitatus
21   2, 13,  8|        moras, tergiversari, sic hostem interclusum undique inopia
22   2, 16,  1|    senatus suffragiis iudicatum hostem Caesar adgressus intra Perusiae
23   2, 16,  2| Antonium ultiones de his qui se hostem iudicasset, Caesarem inultus
24   2, 19,  1|        ambitu et luxuria primum hostem, deinde cives, tandem etiam
25   2, 19,  2|   simulato metu adeo passus est hostem castris succedere, donec
26   2, 20,  1|   peteremque montis; sic quoque hostem fortasse non defore. Atque