Vergilius orator an poeta
   Par.
 1  2         |       et magis collibus - nam Italiae vites adfectas et comparat


Epitome de Tito Livio
   Lib. Cap. Par.
 2   1, 11,  1|       gessit. Omnium non modo Italiae, sed toto orbe terrarum
 3   1, 12,  1| tempus intacti, antiquissimus Italiae populus, Samnitium reliqui
 4   1, 13,  1|   quadriennium maximam partem Italiae, fortissimas gentes, opulentissimas
 5   1, 18,  1|    adeo difficile fuerat dare Italiae caput - his ducentis annis
 6   1, 18,  2|            2-~ ~Igitur victor Italiae populus Romanus cum ad fretum
 7   1, 18,  2|   proximo praedam quodam modo Italiae suae abscisam et quasi revolsam,
 8   1, 19,  1|     Alpibus, id est sub ipsis Italiae faucibus gentes, deo quodam
 9   1, 22,  2|       manibus eorumvastatione Italiae, captivitate Africae, ducum
10   1, 22, 10|     Nec ideo tamen visceribus Italiae inhaerentem submovere poterat
11   1, 22, 10|       cessit et in ultimum se Italiae recepit sinum, cum urbem
12   1, 22, 11|      debellat. Nero in ultimo Italiae angulo submovebat Hannibalem,
13   1, 22, 11|     id est in ipsas nascentis Italiae fauces signa converterat.
14   1, 22, 11|  imitari coepit Hannibalem et Italiae suae clades in Africa vindicare.
15   1, 22, 11|    haerentem atque incubantem Italiae extorqueret Hannibalem.
16   1, 22, 11|      ducum maxime duces, ille Italiae, hic Hispaniae victor, conlatis
17   1, 38,  2|    per Alpes, id est claustra Italiae, ferebantur. Marius mira
18   1, 38,  3|      tamque felicem liberatae Italiae adsertique imperii nuntium
19   2,  5,  1| senatus auctoritate totiusque Italiae consensu easdem leges adserere
20   2,  6,  2|      iam passim ab omni parte Italiae duce et auctore belli discursante
21   2,  8,  2|    dicere - hostes in extrema Italiae refugerunt. Ibi circa Bruttium
22   2,  9,  2|      cum armorum furor totius Italiae viribus niteretur, eo usque
23   2,  9,  7|       ferre poenas: municipia Italiae splendidissima sub hasta