Vergilius orator an poeta
   Par.
 1  1         |         libertate recreanti obviam subito quidam fuere, quos ab urbis
 2  1         |    apparuit, litteris pereruditus, subito ad me convenit et «salve»,
 3  2         |          eius quam ferebat oblitus subito nostrum litus adamavit.» ~


Epitome de Tito Livio
   Lib. Cap. Par.
 4   1,  7,  1|           vae victis» increparent, subito adgressus a tergo Camillus
 5   1, 12,  2|            periculo explicuit. Nam subito inconditos atque palantis
 6   1, 22,  5|        virgultis tectus eques erga subito pugnantium invasit. Nec
 7   1, 24,  1| magnitudine sua, ad hoc imbre, qui subito perfusus mira felicitate
 8   1, 28,  1|            adtonitum adhuc tamquam subito malo et stupentem. Sed multo
 9   1, 31,  1|         credebat, inde quasi enata subito classis erupit, cum interim
10   1, 33,  3|         venatore latro, ex latrone subito dux atque imperator et,
11   1, 41,  1|        litora et Campaniam nostram subito adventu terrere voluerunt.
12   1, 45,  2|       pavoris incussit intra ripam subito Romana vis. Nec semel Rhenus,
13   2,  5,  1|       Aderat promulgandi dies, cum subito tanta vis hominum undique
14   2, 13,  2|         consedit; hinc in Aegypton subito transiluit, inde respexit
15   2, 13,  4|      Pompeius insederat; sed omnia subito Caesaris impetu oppressa
16   2, 13, 12|          nuper a silva consternati subito clangore lituorum in suos
17   2, 13, 13|            medio ardore pugnantium subito ingens inter utrosque silentium,
18   2, 20,  1|       quasi victor sequebatur, cum subito nec magna hostium manus
19   2, 33,  1|      certamen cum tam fortibus tam subito, tam cum consilio venientibus,