Vergilius orator an poeta
   Par.
 1  1         |          me convenit et «salve», inquit «hospes: nisi molestum est,
 2  1         |           Et Baeticus «Tune es», inquit, «ex Africa, quem summo
 3  1         |    amplexum effunditur et «ama», inquit, «igitur fautorem tuum». «
 4  1         |    intervallo usus «et quid tu», inquit, «tam diu in hac provincia?
 5  3         | respirassem, statim Beaticus «o» inquit «beatam civitatem, quae


Epitome de Tito Livio
   Lib. Cap. Par.
 6   1,  1,  3|          respondit. Atquin hoc», inquit, «agitaram, an cotem illam
 7   1,  1,  3|          et augur « potes ergo», inquit, et secuit. Inde Romanis
 8   1,  4,  1|     geminat dolo. «En, ut scias» inquit, «quem virum effugeris;
 9   1, 13,  1|          cum Pyrrhus «video me», inquit, «plane procreatum Herculis
10   1, 22,  1|           dux legionibus «quae», inquit, «mora est»? Fabius «in
11   1, 22,  1|        bellum», «bellum igitur», inquit, «accipite». Et excusso
12   1, 22, 11|      castra vidisset, «agnosco», inquit, «infelicitatem Carthaginis».
13   1, 38,  2|       aquam exercitu, «si viri», inquit, «estis, en, illic habetis».
14   1, 45,  2|    Caesar?» et «si vult, veniat» inquit, et «quid ad illum, quid
15   1, 45,  4|          genua proiecit: «Habe», inquit, «fortem virum, vir fortissime,
16   2, 17,  2|       esset interrogata, «Tuus», inquit, «malus genius», ac sub
17   2, 18,  1|      suam increpitans «hae sunt» inquit «carinae meae»; haud incomiter,
18   2, 26,  1|      silentio: «Qui vos estis?», inquit, responsum invicem: «Romani
19   2, 26,  1|   gentium domini». Et ille «ita» inquit «fiet, si nos viceritis».