Epitome de Tito Livio
   Lib. Cap. Par.
 1   1,  1,  2|      Vestae virginibus colendum dedit, ut ad simulacrum caelestium
 2   1,  3,  1|    provocationis adversus ipsos dedit, et ne specie arcis offenderet,
 3   1, 13,  1|       datura virtus fuit, casus dedit. Nam provectis in primam
 4   1, 22, 10|       tantum Poeno duci dolorem dedit, ut inde totis viribus Romam
 5   1, 23,  1|        illi quidem consul pacem dedit regnumque concessit, mox,
 6   1, 33,  3|   adgressus, hanc hosti gloriam dedit, ut videretur aliter unici
 7   1, 38,  2|      petierunt; et sic proximum dedit. In patentissimo, quem Raudium
 8   1, 40,  7|  renovabat imperium, in catenas dedit. Sic Pompeio duce populus
 9   1, 42,  1|     navibus quam arma portaret. Dedit itaque poenas vecordiae.
10   1, 45,  3|       Cassivellaunum in vincula dedit. Contentus his - non enim
11   2,  9,  5|      septima illa Marii purpura dedit. Qui futurum fuit, si annum
12   2, 13,  7| memorandumque posteris exemplum dedit. Quippe vix mille iuvenum
13   2, 13, 10|      gente iusta generi manibus dedit. Quippe et Theodotus magister
14   2, 13, 12|     animae docet, paulum quieti dedit; tunc circa primam vigiliam
15   2, 13, 13|  veteranorum manus gradum recto dedit, quos, etsi nondum fugerant,
16   2, 17,  3|    Victoriam illi proelio error dedit. Cassius inclinato cornu
17   2, 21,  1|       veloque purpureo in altum dedit. Mox secutus Antonius, sed
18   2, 30,  2|   senatus cognomen ex provincia dedit.~
19   2, 31,  1|  Garamantas Quirinio subigendos dedit. Potuit et ille redire Marmaricus,