Epitome de Tito Livio
   Lib. Cap. Par.
 1   1, pre,  1|      magnitudo rerumque diversitas aciem intentionis abrumpit, faciam
 2   1,  5,  1 |         opere deprehendit. Inde in aciem profectus, victos, ne quid
 3   1,  9,  1 |          capite velato primam ante aciem dis manibus se devoverit,
 4   1, 13,  1 |            Nam provectis in primam aciem rursus elephantis, unum
 5   1, 22,  5 |      prodire nolentes et commissam aciem secutus ignes terrae tremor,
 6   1, 22,  6 |         constitutum, ita instruxit aciem, ut Romanis adversus haec
 7   1, 22, 11 |           comminus signis direxere aciem. Sed et conloquium fuit
 8   1, 22, 11 |     confessione nec melius instrui aciem nec acrius potuisse pugnari,
 9   1, 24,  1 |          et suo ebore fulgentibus, aciem utriumque vallaverat. Sed
10   1, 45,  1 |           scuto in primam volitans aciem manu proelium restituit.
11   2, 13,  8 | conficiendae rei cupidus ostentare aciem provocarem, lacessere; nunc
12   2, 13,  8 |      Adnotatum quoque committentis aciem Crastini pilum, qui mox
13   2, 13, 13 |         Fortuna. Sane et ipse ante aciem maestior non ex more Caesar,
14   2, 13, 13 |          similis furenti primam in aciem procurrit. Ibi prensare
15   2, 13, 13 |            quinque per transversam aciem actae, quas Labienus periclitantibus
16   2, 17,  2 |          sua circumvolabant, et in aciem prodeuntibus obvius Aethiops
17   2, 26,  1 |         dictu est. Unus ducum ante aciem postulato silentio: «Qui
18   2, 26,  1 |          Crassus. Illi statim ante aciem inmolato equo concepere