Epitome de Tito Livio
   Lib. Cap. Par.
 1   1, 22,  1| consueverant. Hinc ultionem puer Hannibal ad aram patri iuraverat,
 2   1, 22,  1|         communi foedere exceptam Hannibal, causas novorum motuum quaerens,
 3   1, 22,  1|       Huius tantae cladis auctor Hannibal poscitur. Tergiversantibus
 4   1, 22,  6|   contentus simulatis transfugis Hannibal, qui mox terga pugnantium
 5   1, 22,  6|        hostium satietatem, donec Hannibal diceret militi suo «parce
 6   1, 22,  6|    quintumque intra diem epulari Hannibal in Capitolio potuerit, si,
 7   1, 22,  6|    Maharbalem Bomilcaris ferunt, Hannibal quem ad modum sciret vincere,
 8   1, 22, 10|    obsidebatur diebus ager, quem Hannibal castris insederat, venalis
 9   1, 22, 10|         invenit emptorem. Voluit Hannibal contra imitari fiduciam
10   1, 22, 11|     oppresserint, neque in fieri Hannibal senserit, difficile dictu
11   1, 22, 11|       difficile dictu est. Certe Hannibal re cognita cum proiectum
12   1, 22, 11|        hoc Scipio de Hannibalis, Hannibal de Scipionis exercitu praedicaverunt.
13   1, 22, 11|        praedicaverunt. Sed tamen Hannibal cessit, praemiumque victoriae
14   1, 24,  1|   militiae suae societatem, hinc Hannibal, qui in Africa victus, profugus
15   1, 24,  1|       viribus usus fuisset miser Hannibal! Sed rex suis opibus et
16   2, 12,  1|          tollere et quidquid nec Hannibal videretur optasse, quibus -