Caput

 1 II     |                  II. Si vero et apud deum aliqua secta est Epicureis
 2 II     | praescribendo nullum alium credendum deum praeter creatorem, dum talem
 3 II     |    divinitatis insinuatione adversum deum mundi omnibus naturaliter
 4 III    |      conscientia populi contestantis deum deorum: utar et reliquis
 5 III    |              communibus sensibus qui deum iudicem praedicant, 'Deus
 6 III    |            etsi unum estis omnes qui deum fingitis, dum tamen hoc
 7 V      |            patrocinium: angelos post deum novimus. Iam nunc quisquis
 8 VI     |      effingitur. Recogita totum illi deum  occupatum ac deditum, manu
 9 VI     |         supererit, ut honestius homo deum quam hominem deus finxerit?
10 VIII   |            frivolae ac sordidae apud deum praerogativa sit. Etsi sufficeret
11 IX     |           destituat interitum. Bonum deum novimus:  solum optimum
12 IX     |             ea exprobras carni quae  deum expectant, quae in deum
13 IX     |              deum expectant, quae in deum sperant? Honorantur ab illo
14 X      |         monet tollere et magnificare deum in corpore nostro. Itaque
15 XI     |              qui forte adhuc sitiant deum nosse, qui non alia lege
16 XI     |            ex nihilo  protulisse, et deum nosti fidendo quod tantum
17 XII    |             iam videris, nec dubites deum carnis etiam resuscitatorem
18 XIV    |           igitur et causam, qui apud deum discis tam optimum quam
19 XIV    |      deliquisset,  optimum solummodo deum nosset ex naturae proprietate:
20 XV     |            carnis obsequium est. Sed deum non licet aut iniustum iudicem
21 XVI    |                 Glorificate, tollite deum in corpore vestro----certus
22 XIX    |     habitaculum,  id est ignorantium deum, vel etiam de ipso corpore,
23 XX     |         peperit Emmanuelem, nobiscum deum [Iesum], non oblique: etsi
24 XXIV   |              in templo dei adfirmans deum se: nonne  meministis quod
25 XXXVI  |        resurrectionem mortuorum apud deum vivorum, talem quoque eam
26 XXXVIII|    substantiae resuscitationem. Male deum norunt qui non putant illum 
27 XXXVIII|          exhibere sine carne. At ego deum malo decipere non posse, 
28 XLV    |          novum hominem qui secundum  deum conditus est in iustitia
29 XLVI   |             dehinc et inimicitiam ad deum, sed non carnem ipsam. Cui 
30 LVI    |        decucurrit, quae in hac carne deum didicit et Christum induit
31 LVII   |              homines possibilia apud deum: et, Stulta mundi elegit
32 LVIII  |               Ubi casus adversi apud deum, ubi incursus infesti  apud
33 LVIII  |              quae scripta sunt ut et deum potentiorem  credamus omni
34 LX     |              vacare: nihil enim apud deum vacabit. ~
35 LXI    |           non potius ad praedicandum deum, et etiam hominibus antistes?
36 LXIII  |          deposito est ubicunque apud deum per fidelissimum sequestrem
37 LXIII  |              Christum, qui et homini deum et hominem deo reddet, carni
38 LXIII  |            proximus tibi, quem post  deum diligas: nemo magis frater