Caput

 1 XIV    |           vixerit habeat iudicari. Vita est enim causa iudicii,
 2 XXIII  |          delictis, non vobis----et vita vestra abscondita est cum
 3 XXIV   |   pronuntiavit, qui in ista tantum vita  sperantes habebuntur, excludendo,
 4 XXXVIII|           sum vobis spiritus sunt, vita sunt: sicut et supra, Qui
 5 XXXVIII|   vivificatorem,  quia spiritus et vita sermo, eundem etiam carnem
 6 XLII   |            uti devoretur mortale a vita, scilicet dum demutatur
 7 XLII   |   oportebit ut devoretur mortale a vita, id est caro ab illo superindumento
 8 XLII   |          mortale devorari possit a vita, si vitam sunt consecuturi.
 9 XLII   |       certe per aetatem, numquid a vita, numquid a superindumento,
10 XLII   | praestarique conveniet. Ergo cum a vita habeat devorari quod mortale
11 XLII   |            eis scilicet qui non in vita nec in carne deprehendentur
12 XLIV   |        vitam in se continet, eaque vita committitur cum lumine in
13 XLIV   |       carnem, peritura est in quam vita committitur? Plane, si periturus
14 XLIV   |    circumferimus in corpore? Ut et vita, inquit, manifestetur. Ubi?
15 XLIV   |           vide quantam, ut in illa vita Christi manifestetur. In
16 XLIV   |      dissolutionis, manifestabitur vita Christi aeterna iugis incorrupta,
17 XLIV   |       iugis incorrupta, iam et dei vita? Aut cuius temporis vita
18 XLIV   |           vita? Aut cuius temporis vita domini manifestabitur in
19 XLIV   |           sapientiae quibus domini vita floruit, providentissima
20 XLIV   |      tradimur propter Iesum, ut et vita eius  manifestetur in corpore
21 XLVI   |        utique de corpore. Porro si vita mortem de corpore excludit,
22 XLVII  |              XLVII. Haec enim erit vita mundialis quam veterem hominem
23 XLVII  |          mors, donativum autem dei vita aeterna in Christo Iesu
24 XLVII  |    incedamus. Ac ne de ista tantum vita  putes dictum quae ex fide
25 XLVII  |             Ubi enim mors,  ibi et vita post mortem, quia et vita
26 XLVII  |          vita post mortem, quia et vita ibi ante ubi postea mors.
27 XLVIII |       sumus citra vires, uti et de vita haesitaremus.  Omnia haec,
28 LIV    |            Uti devoretur mortale a vita, caro scilicet, devorationem
29 LIV    |        quomodo mortale devoretur a vita, dum indutum immortalitate
30 LIV    |        ergo capit? Dum devoratur a vita. Quomodo devoratur a vita?
31 LIV    |          vita. Quomodo devoratur a vita? Dum recipitur et redigitur
32 LIV    |          contentio tua? Proinde et vita, mortis scilicet aemula,
33 LVI    |     gratiosissima caro, cui gratis vita constabit. Quodsi non et
34 LVII   |          genus quam casus. Quomodo vita confertur a deo, ita et
35 LIX    |         scribens, Sive mundus sive vita sive mors sive futura sive
36 LX     |           consistere donec et ipsa vita transferatur  a temporalitate
37 LX     |           ipsa autem liberata tunc vita a  necessitatibus, liberabuntur