Caput

 1 II   |        carnis. Nulli denique alii salutem corporali substantiae invident
 2 II   |    Apellen. Atque ita sequitur ut salutem eius substantiae  excludant
 3 II   |      constabilitur. Animae autem  salutem credo retractatu carere:
 4 VIII |          quod  nulla omnino anima salutem possit adipisci nisi dum
 5 IX   | peccatricem, sed Malo mihi inquit salutem peccatoris quam mortem;
 6 X    |     Quoniam deo magis congruit in salutem redigere quod reprobarit
 7 XII  |      fiant: nihil deperit nisi in salutem. Totus igitur hic ordo revolubilis
 8 XIV  |   potentia dei, an tanta sit quae salutem conferre dilapsae rei soleat,
 9 XXXIV|     dimidium hominem  redigere in salutem, paene minus facere <quam
10 XXXIV|   securitate dubitas,  cum altera salutem consecutura sit, altera
11 XXXVI|     animae neque carnis admittunt salutem et ideo, ex qua vel maxime
12 XL   |        exteriorem, id est carnem, salutem quidem animae, id est interiori
13 LIV  |         contentionem devorabit in salutem quod per contentionem suam
14 LVII |           animae solius admittens salutem dimidiatis hominibus eam
15 LVIII|            quae imbecillitas post salutem? Quod vestimenta et  calciamenta