Caput
1 II | scilicet animae, ita aspernati carnem sicut et ipsum dominum carnis.
2 II | oneratum depretiantibus carnem paulatim ad alterius divinitatis
3 V | domino. Hominem autem memento carnem proprie dici, quae prior
4 VI | limus, alia iam res est. Carnem iam teneo, non terram: licet
5 VII | et devoratus est limus in carnem. Quando? Cum factus est
6 VII | quasi in testam ita et in carnem. Sic et figulo licet argillam
7 VII | detraxeris cutem nudaveris carnem. Ita quod hodie spolium
8 VII | manu dei gloriosum, et carnem de adflatu dei gloriosiorem,
9 VII | possit utrumne caro animam an carnem anima circumferat, utrumne
10 VII | elementorum saporem non per carnem anima depascitur? Quidni?
11 VII | organo carnis est. Artes per carnem, studia ingenia per carnem,
12 VII | carnem, studia ingenia per carnem, opera negotia officia per
13 VII | opera negotia officia per carnem, atque adeo vivere totum
14 VII | vivere. Porro si universa per carnem subiacent animae, carni
15 IX | quod praecipit: diligit carnem tot modis sibi proximam;
16 X | de spiritu meo in omnem carnem. Apostolum quoque ne de
17 X | de uno stilo noris quo carnem plerumque compungit: nam
18 X | animae suggillationem quae carnem ministerio sibi subigit.
19 XI | Priscam 'Carnes sunt et carnem oderunt'. Quam si tanta
20 XI | molitus est cuncta, poterit et carnem in nihilum prodactam exprimere
21 XI | modulatus est alia, poterit et carnem quocumque dehaustam evocare
22 XV | licet non ad effectum per carnem deductos, auferamus a collegio
23 XV | carne et cum carne et per carnem agitur ab anima quod agitur
24 XV | an cogitatus quoque per carnem administrantur qui per carnem
25 XV | carnem administrantur qui per carnem dinoscuntur extrinsecus:
26 XVI | argumentatione subvertant, ut velint carnem sic in officio animae conlocare,
27 XVI | operam sponte accommodarint: carnem autem nihil sapientem nihil
28 XVI | apostolus sciens, nihil carnem agere per semetipsam quod
29 XVI | nihilominus peccatricem iudicat carnem, ne eo quod ab anima videatur
30 XVI | exhortatio vacarent erga carnem si vacaret et merces quae
31 XVII | sententiae nostrae putabit carnem etiam idcirco repraesentandam
32 XVII | meritis, facta autem per carnem administrentur, iam non
33 XVII | admissum, expectans tamen et carnem ut per illam etiam facta
34 XVIII | succiderit. Qui ignorat carnem cadere per mortem potest
35 XVIII | et humabo mortuum meum, carnem scilicet: neque enim animae
36 XXVI | dat mihi disciplinam in carnem quoque interpretandi si
37 XXVI | proprie solum reputant, carnem potius domini interpretandam
38 XXVII | subsericam utique nec pallium sed carnem volens accipi, ortum carnis
39 XXVII | iram ostendit processuram carnem de sepulchro in quo ante
40 XXVIII | subactura homini, dehinc carnem de sinu mortis retractura,
41 XXVIII | restituitur, uti vindicetur. In carnem itaque dirigitur quicquid
42 XXXII | incorruptus utramque substantiam, carnem atque animam, de alvo bestiae
43 XXXIV | per immortalitatem, sed carnem potius quam interibilem
44 XXXIV | quodsi modicum caro, ergo nec carnem quia nec modicum, nec quidquam
45 XXXIV | quidquam. Atquin si non et carnem resuscitabit novissima die,
46 XXXV | sine dei voluntate, ut et carnem quae ceciderit in terram
47 XXXVIII| XXXVII. Sic et si carnem ait nihil prodesse, ex materia
48 XXXVIII| sermonem eius, quasi vere carnem suam illis edendam determinasset,
49 XXXVIII| vita sermo, eundem etiam carnem suam dixit quia et sermo
50 XXXVIII| digerendus. Nam et paulo ante carnem suam panem quoque caelestem
51 XXXVIII| sermo nisi spiritus, merito carnem resuscitaturus quod factus
52 XXXVIII| monumentis nisi corpora et carnem, quia nec ipsa monumenta
53 XL | animam, et exteriorem, id est carnem, salutem quidem animae,
54 XL | praemiis suis. Porro si per carnem compatimur cuius est proprie
55 XLI | sed quia domum dixerat carnem, eleganter voluit et in
56 XLI | quia et quae sequuntur ad carnem manifeste pertinentia ostendunt
57 XLI | ostendunt priora non ad carnem pertinere: divisionem enim
58 XLII | desideramus, utique super carnem in qua deprehendemur, quia
59 XLII | Abhinc enim iam definimus carnem omnimodo quidem resurrecturam,
60 XLIV | committitur cum lumine in carnem, peritura est in quam vita
61 XLV | distinguendo, vetustatem ad carnem, novitatem ad animam, corruptionem
62 XLV | substantiae senium. Neque enim carnem praecipit deponamus, sed
63 XLV | in Christo. Igitur, qui carnem veterem hominem existimant
64 XLV | administrandam credimus, immo et per carnem, cuius est et os ad proferendum
65 XLV | conversationem, non secundum carnem per interitum perpetuum,
66 XLVI | carnis opera damnantem ut carnem damnare videatur, sed ne
67 XLVI | praesumpserit, cum hoc et carnem negare non possit carnis
68 XLVI | carni ad vivendum <secundum carnem>: si enim secundum carnem
69 XLVI | carnem>: si enim secundum carnem vixeritis futurum est ut
70 XLVI | in quo infirmabatur per carnem, misso deus filio suo in
71 XLVI | delinquentiam in carne----non carnem in delinquentia: neque enim
72 XLVI | inimicitiam ad deum, sed non carnem ipsam. Cui ergo, dices,
73 XLVI | Plane, si probaveris aliquid carnem de suo sapere. Si vero sine
74 XLVI | interdum deputatum quia propter carnem et per carnem administratur.
75 XLVI | quia propter carnem et per carnem administratur. Et ideo habitare
76 XLVII | deo in Christo Iesu, per carnem utique cui mortui non erunt,
77 XLVIII | periclitamur?----utique per carnem. Cotidie morior----utique
78 XLIX | XLIX. Ventum est nunc ad carnem et sanguinem, <cardinem>
79 XLIX | portatur imago Adae, sed non carnem monemur exponere: si non
80 XLIX | monemur exponere: si non carnem, ergo conversationem, ut
81 XLIX | aliud intellegi mandat carnem et sanguinem quam supradictam
82 XLIX | erupisset apostolus eliminandi carnem et sanguinem a dei regno,
83 XLIX | enim infulciens apostolus carnem et sanguinem de fructibus
84 L | patitur, apparet hinc quoque carnem et sanguinem nomine culpae
85 L | non resuscitata. Sunt qui carnem et sanguinem Iudaismum velint
86 L | statim non rettulerit ad carnem et sanguinem, id est ad
87 LI | condicione, omnem passim carnem et sanguinem a regno dei
88 LI | hereditati habebit: non ut carnem et sanguinem existimes corruptelam,
89 LI | siquidem mors est quae carnem et sanguinem non modo corrumpit
90 LII | constet, non aliam vivificari carnem quam ipsam quae erit mortua,
91 LIII | spiritum, sed homo secundum carnem. Itaque cum carni conveniat
92 LV | Quanquam igitur resurrecturam carnem probantes hoc ipso non aliam
93 LVII | easdem passiones obituram carnem si eadem resurrectura dicatur,
94 LX | hominem saluti destinando carnem destinarit, an eandem velit
95 LXIII | carni spiritum et spiritui carnem, qui utrumque iam in semetipso
96 LXIII | cultum, habet mancipium suum carnem: ut collactanea comitabitur.
97 LXIII | de suo spiritu in omnem carnem, in servos suos et ancillas,
|