abduc-cedun | cella-defin | defix-exiit | exili-indue | indui-mulor | multa-praed | praee-rettu | reval-thron | tiara-xxxvi
bold = Main text
Caput grey = Comment text
1 LVI | fidem a spe resurrectionis abducere quam de gravitate atque
2 XLII | est inferos iam expertus. Abhinc enim iam definimus carnem
3 VIII | possit a deo. Sed et caro abluitur ut anima emaculetur, caro
4 XIX | si resurrectionem statim abnuerint. Tacite autem secundum conscientiam
5 XXIII | itaque vos et respicite, ad abolenda delicta vestra, uti tempora
6 LVI | hominis hodierni credibile sit aboleri per indumentum illud mutatorium
7 LII | deo aliud, in quod non abolitione sed ampliatione mutatur:
8 XLII | existimas quam interceptum, quam abolitum, quam omni sensui ereptum,
9 LII | stellarum, id est seminis Abrahae: et Stella enim a stella
10 XVIII | dicitur mortuorum. Sic et per Abraham patrem fidei, divinae familiaritatis
11 LI | inconsiderantiae revincendo si tam abrupte, ut quidam volunt, clausis
12 XII | omnia in statum redeunt cum abscesserint, omnia incipiunt cum desierint:
13 LIV | devorare dicamur, id est abscondere et tegere et intra nosmetipsos
14 LIV | dum indutum immortalitate absconditur et tegitur et intus continetur,
15 XII | extinxerat, reducuntur et siderum absentiae quas temporalis distinctio
16 XLIII | loquitur? Temporalem enim absentiam a corpore volens significare
17 XLVI | nodosius, cum apostolus absolutius? Si enim, inquit, spiritus
18 LXII | homines conservaret: non abstulit substantiam, cui similitudinem
19 LIV | intus continetur, non dum absumitur et amittitur. Ergo et mors,
20 XXXV | et de aeterna occisione. Absurdissimum alioquin si idcirco resuscitata
21 LVI | LVI. Etenim quam absurdum, quam vero et iniquum, utrumque
22 XXXIV | apostolus suggerit, ubi delictum abundaverit illic gratiam superabundasse.
23 XLVII | superabundabit ubi et iniquitas abundavit: sic et virtus in infirmitate
24 XXVI | modo utuntur verum etiam abutuntur, ipsam conditionem colentes
25 XXV | inferat, atque ita diabolo in abyssum interim religato primae
26 XXIX | propheto et ecce motus, et accedebant ossa ad ossa: et vidi et
27 XLII | demutetur: si ignem dicas accendi oportere, non potes id per
28 XLII | oportere, non potes id per quod accenditur alibi necessarium adfirmare
29 XXXIV | Quid a patre Christus acceperat nisi quod et induerat? Hominem
30 XXIII | a mortuis, non quia iam accepi aut consummatus sum. Et
31 XX | non oblique: etsi oblique accepturam virtutem Damasci et spolia
32 LVII | incolumitatem? Vitiatio corporum accidens res est, integritas propria
33 IX | dicere, si haec carni non accidissent, benignitas gratia misericordia,
34 XXXI | quidem iniuria nondum populo accidisset, resurrectionis vero spes
35 XXXI | non idcirco in parabola accipienda esset revelationis intentio
36 XLVII | scriptum, ita claret, qualiter accipient lucifugae isti scripturarum?
37 LII | etsi aliter revertentem: accipiet enim et ipsa suggestum et
38 XVI | communicare quibus operam sponte accommodarint: carnem autem nihil sapientem
39 XXXVI | argumentum problemati suo accommodaverunt, de carnis scilicet obtentu
40 XLV | ostendit, opera non corpora accusans. De quibus et hic subicit,
41 XXII | dominum tam intempestive tam acerbe excitavit iam a dextera
42 XLVIII | adversarii in prima statim acie obstruunt in ultima congressione
43 LII | sit quod extrinsecus a deo acquirit. Servi igitur exemplo et
44 XXIV | scilicet pseudoapostolorum----acsi per nostram, quasi insistat
45 XXIII | temporibus et Petrus in Actis, Paeniteat itaque vos et
46 XXXIV | concupiscentia quam et carnis actu ex degustatione commissa,
47 V | si portio universitati adaequatur. Ad distantias enim provocamus.
48 XIX | pharisaeos sepulchris dealbatis adaequaverit: exinde ergo, resurrectionem
49 VII | ferruginis gladiis vaginarum adaeques dignitatem, deus vero animae
50 LIII | pariant inter se Christus et Adam----scilicet ex carne, licet
51 XLIV | eam significat quae portas adamantinas mortis et aeneas seras inferorum
52 XVIII | discutiam, cui se substantiae addicant. Cum audio resurrectionem
53 IX | solum optimum a Christo eius addiscimus. Qui dilectionem mandat
54 LII | non nudum resurgat? Ergo additicium erit corpus quod corpori
55 XXIV | qui dormierunt per Iesum adducet cum ipso: hoc enim dicimus
56 XX | tanquam ovis ad iugulationem adductus est, et tanquam agnus ante
57 XXVII | mortis occasu praedicavit. Adec nobis quoque suppetit allegorice
58 LI | hereditatem incorruptelae ademit. Nam et paulo post ipsius
59 IV | ipsorum temporum propria gula? Adeone autem eadem sperabitur
60 XXII | quia cum facta fuerint tunc aderit redemptio nostra, quae
61 XXII | adpropinquare eam dixit, non adesse iam, et 'cum coeperint ista
62 VI | providentia, et ipsa imprimis adfectione quae liniamenta dictabat:
63 LX | dives dominus et liberalis, adfectui aut gloriae suae praestans
64 XXIX | ossibus istis, Ecce ego adfero in vos spiritum et vivetis,
65 XXX | rerum reformatio qualis adfingitur. Sed magis religiosum est
66 XLII | accenditur alibi necessarium adfirmare alibi non. Sic et cum infulcit,
67 XL | illam corruptelam carnis adfirmes quam ex die mortis in perpetuum
68 XLV | temporis inter manum dei et adflatum? Ausim dicere, etiam si
69 XL | intrinsecus timor ----adflictans scilicet animam. Adeo etsi
70 V | voluntas producendae eius adfuisset: utique enim prohibuisset
71 XVI | competisset in alienam culpae nec adhortatio in extraneam gloriae: et
72 XLVI | intellectu ad integrum revocat adiciens, Vos autem non estis in
73 XLVII | perpessa est, sed quemadmodum adiecit, Ut evacuetur corpus delinquentiae,
74 X | Legis cum quando deprimitur: adige oculos et cum quando relevatur.
75 XXII | conculcata in nationibus donec adimpleantur tempora nationum---- adlegendarum
76 XXV | collocent, adparet aut tunc adimpleri totum quodcunque nobis a
77 XX | cum tamen et carnaliter adimpleta sunt ostendunt prophetas
78 VIII | omnino anima salutem possit adipisci nisi dum est in carne crediderit:
79 XL | carni, id est exteriori, adiudicaverunt, quia scriptum est Corinthiis,
80 XLIX | hanc vero sectandam, dehinc adiungat Hoc enim dico (id est 'propter
81 XLVII | iustitiae et sanctimoniae adiungens, et transferens eadem a
82 XL | dominum significavit. Denique adiunxit, Per fidem, et In cordibus
83 III | testimonium veri, non in adiutorium falsi, quod sit secundum
84 XXII | adimpleantur tempora nationum---- adlegendarum scilicet a deo et congregandarum
85 XLV | qui totam fidem in carne administrandam credimus, immo et per carnem,
86 XV | cogitatus quoque per carnem administrantur qui per carnem dinoscuntur
87 XV | contextum prius in vitae administratione ut ita audeant scindere
88 XXXIII | ut de seminatore in verbi administrationem, aut a commentatore evangelii
89 XLVI | propter carnem et per carnem administratur. Et ideo habitare ait delinquentiam
90 XVII | facta autem per carnem administrentur, iam non sufficit animam
91 XXVI | quae nihil boni seu mali admisit, maledicta quidem quod hauserit
92 XVII | iudicium sicut prior induxit admissum, expectans tamen et carnem
93 XXXV | parietis corpus non aliud admittam quam caementa, quam saxa,
94 XVIII | Quanquam in hac materia admittamus interdum mortalitatem animae
95 XII | ante naturae, quo statim admittas cum audieris quod ubique
96 LVII | enim et nunc animae solius admittens salutem dimidiatis hominibus
97 XI | haereses natum et factum mundum adnuentes conditionem deo nostro adscribunt.
98 XXXIX | ipsam in gloriam Christi adnuntiabant, de cetero simplici et nota
99 XXXIX | proferre citra quam prophetae adnuntiassent. Ergo servabat resurrectionem
100 XXI | tota conititur, ambigue adnuntiata et obscure proposita videatur,
101 XIX | quoque mortuorum, manifeste adnuntiatam, in imaginariam significationem
102 XXXIX | quoque qualem prophetae adnuntiaverant. Nam et de resurrectione
103 XXXI | sepulchris dominum pro hac gratia adorabit. ~
104 VI | Olympium ex ebore molitae adorantur: nec iam bestiae et quidem
105 XXXI | eorum. Item alibi, Veniet adorare omnis caro in conspectu
106 VII | utrumne animae caro an anima adpareat carni. Sed etsi magis animam
107 XXIII | immaculatum inreprehensibile in adparentiam domini Iesu Christi, quam
108 XVI | habentem, vice potius vasculi adparere animae, ut instrumentum
109 XXV | exodio saeculi collocent, adparet aut tunc adimpleri totum
110 VIII | seras et aridas escas et adpendices huius officii sordes, caro
111 XXXVIII| proinde in causam vitae adpetendus, et devorandus auditu et
112 XI | interest tamen utrumque mihi adplaudit. Sive enim ex nihilo deus
113 XXIII | adicit, Persequor autem, si adprehendam in quo sum adprehensus a
114 XXIII | me, fratres, nondum puto adprehendisse: unum tamen, oblitus posteriorum
115 XXIII | Christo in deo. Nondum ergo adprehensa est quae abscondita est:
116 XXIII | si adprehendam in quo sum adprehensus a Christo. Eo amplius,
117 IX | probat, cuius passiones sibi adpretiat, haecine non resurget, totiens
118 XX | nutus, triginta argenteis adpretiatus a proditore. Quae hic figurae
119 XXXV | finem utriusque substantiae adripiet et non ad supplicium, quasi
120 LIV | perditionem scilicet carnis adripiunt, quasi non et bilem et dolorem
121 XLVIII | autem cum corpori quoque adscribantur, ordo quoque corporum disponatur
122 XXI | inconstantiam nec lenocinium adscribi posse, per quae fere promulgatio
123 LVII | dimidiatis hominibus eam adscribis? Quid est credere resurrectionem,
124 LX | fructibus, ut eidem corpulentiae adscripta, aut quia constet decessura
125 XL | promittitur. Atque adeo carni adscripturus pressurarum proprietatem,
126 XIX | significationem distorquent, adserentes ipsam etiam mortem spiritaliter
127 II | et refectionem cum maxime adserimus, redactis in ordinarium
128 LVII | legem adversus gratiam impie adseris, quasi deo minus liceat
129 LX | totius incolumitate salvam adseverabis. Et tamen navem, procella
130 XXXII | quid edicitur omnia potius adseverant quam quod nominatur. Si
131 XVIII | interdum mortalitatem animae adsignari ab haereticis, ut si anima
132 LII | ethnici de quo et propheta Adsimilatus est, inquit, homo irrationabilibus
133 XXXV | in thronis duodecim et adsistere ad dexteram tunc vel sinistram
134 XX | inania in persona Israelis: adstiterunt reges terrae, Herodes, et
135 XLVII | vivenda est, providentissime adstruit, Si enim consati sumus simulacro
136 XXIII | adhuc possumus caelestia adtingere, quae non quaereremus nec
137 XII | lunae quae menstruus numerus adtriverat. Revolvuntur hiemes et aestates,
138 VIII | eius de bonis carnis deo adulantur. Age iam, quid de ea sentis
139 XV | conspexerit ad concupiscendum iam adulteravit in corde: adeo et sine opere
140 LIX | me scio neque alia carne adulteria commisisse, neque nunc alia
141 VIII | caro manus impositione adumbratur ut et anima spiritu illuminetur,
142 XXIII | oportet accipere caelos adusque tempora exhibitionis omnium
143 XXXIV | est, humeris boni pastoris advehitur, ex utraque utique substantia
144 XXIV | domini sicut fur in nocte ita adveniat: cum dicent 'Pax' et 'Tuta
145 XVII | Lazari exemplum. Dedi igitur adversario dicere, 'Ergo, quae habet
146 LVIII | atque animae? Ubi casus adversi apud deum, ubi incursus
147 XXVI | competent exhortationis et advocationis, quae occidit prophetas
148 XLV | sed qui sit optimus ad aedificationem fidei, ut gratiam audientibus
149 LII | copia feneratum, compagine aedificatum, ordine structum, cultu
150 XX | urbium resonant, Tyri et Aegypti et Babylonis et Idumaeae
151 XXXVIII| patrum qui panes et carnes Aegyptiorum praeverterant divinae vocationi.
152 XLIV | portas adamantinas mortis et aeneas seras inferorum infregit,
153 XIX | turbat obtentu figurarum et aenigmatum manifestiora quaeque praevaleant
154 XXI | suspicionem? Et utique aequum sit, quod et supra demandavimus,
155 VII | candentia non plumbo non aere non ferro neque argento
156 XXIV | obviam domino Christo in aerem, et ita semper cum domino
157 XII | adtriverat. Revolvuntur hiemes et aestates, verna et autumna, cum
158 IV | pulmonibus natandum et intestinis aestuandum et pudendis non pudendum
159 XLII | certe ab aevo, certe per aetatem, numquid a vita, numquid
160 XL | adfirmat, praeferens mercedum aeternarum et invisibilium et gloriae
161 XXXV | temporali praetimendam: tunc et aeternas substantias credet quarum
162 XLII | superindumento caelesti et aeterno, ergo qui mortui deprehendentur
163 VII | temporalium, cur non et aeternorum? ~
164 LIX | et aeternae: igitur huius aevi substantiam non aeternam
165 LIX | LIX. Sed futurum inquis aevum alterius est dispositionis
166 XLIX | profitetur quod qui talia agant regnum dei non sint in hereditate
167 XXIII | cum in operibus pessimis agebamus, dehinc consepultos Christo
168 VI | constitisset? Adeo magna res agebatur quod ista materia extruebatur.
169 XVII | istis iudicanda in quae agenda sola suffecerat. Cum vero
170 XVI | et hos conatus ab anima agi, idcirco tamen et carni
171 XXVII | antichristi eradicationem agitabitur resurrectio. ~
172 XXV | haereticis vindicatur, aut, si et agnitio sacramenti resurrectio est,
173 XLIV | nostris ad illuminationem agnitionis gloriae suae in persona
174 XXIII | corporaliter quandoque morituros agnoscat, utique et resuscitatos
175 LI | descensurus, ut angeli adfirmant, agnoscendus scilicet et eis qui illum
176 XXII | tribum pectora ceciderunt agnoscentes quem pupugerunt, nemo adhuc
177 XXVII | nuptiale sanctitas carnis agnosci potest. Itaque Esaias, docens
178 LV | mutaverat, sed liniamenta Petro agnoscibilia servaverat: ubi etiam Moyses
179 XXV | tempus edicitur corporalis agnoscitur, quia non et tunc spiritalis <
180 II | sententiae illorum: dimidiam agnoscunt resurrectionem, solius scilicet
181 XX | adductus est, et tanquam agnus ante tondentem, scilicet
182 XXVI | obsequium deus fructibus agri et cibariis vitae huius
183 XXXIX | Sadducaeos. Proinde et apud Agrippam nihil se ait proferre citra
184 LVII | opinor: atquin et vestis albae nitore et anuli aurei honore
185 XXVII | regna caelorum. Itaque in albis erunt vestibus, id est in
186 LXI | ieiunio functi solo deo alebantur: iam tunc enim dedicabatur,
187 | alicui
188 XVI | exprobratio competisset in alienam culpae nec adhortatio in
189 XLIX | substantiam sed opera substantiae alienantis a dei regno. Quibus etiam
190 XXIII | mortuos fuisse nos aliquando, alienatos et inimicos sensus domini,
191 III | Christum induisti? Quid alieno uteris clipeo si ab apostolo
192 L | propter circumcisionem, alienum et ipsum a dei regno, quia
193 | aliis
194 | aliorum
195 | alios
196 | aliquam
197 XVI | liberata credatur. Sic et cum aliquas laudis operas carni indicit----
198 | aliqui
199 | aliquibus
200 | aliquod
201 XIII | obnoxia et morti. Illum dico alitem orientis peculiarem, de
202 XXXII | resuscitabuntur et ceterae bestiae et alites carnivorae ut revomant quos
203 LXIII | in aquis in ignibus in alitibus in bestiis. Cum in haec
204 IV | et alvis ferarum et rumis alitum et lactibus piscium et ipsorum
205 XL | quidem hominem corrumpi allegarit, interiorem vero renovari
206 XXXVIII| urgens usquequaque per allegoriam necessariorum pabulorum
207 XX | non semper nec in omnibus allegorica forma est prophetici eloquii,
208 XXIX | XXIX. Igitur si et allegoricae scripturae et argumenta
209 XXVI | ad propositionem priorem allegoricarum scripturarum, licere et
210 XIX | eloquii prophetici formam, allegorici et figurati plerumque, non
211 XXVII | mentionem ad spem carnis allegorizare, quia et Apocalypsis Iohannis,
212 XXX | resurrectionis in illum allegorizari, quia recolligi habeat et
213 VIII | cardo, de qua cum anima deo alligatur ipsa est quae efficit ut
214 XLV | aut novos esse: qua enim alterum possumus esse, nescimus.
215 LX | et compitum stomachi et alvei gurges et intestinorum perplexa
216 IV | eam ignibus et undis et alvis ferarum et rumis alitum
217 XLV | redemptionis diem. Omnis amaritudo et ira et clamor et blasphemia
218 XX | passus in vestimento et potus amaros et capitum inridentium nutus,
219 IX | vestivit, cuius munditias amat, cuius castigationes probat,
220 LXIII | matricem terram, quasi per ambages resorbebitur, ut rursus
221 XXXIV | utrimque eum salus destinet in ambas substantias peraequata.
222 XXI | disciplina tota conititur, ambigue adnuntiata et obscure proposita
223 LXIII | idcirco iam omnes retro ambiguitates et quantas volunt parabolas
224 LXIII | sensuum luminibus ab omni ambiguitatis obscuritate purgavit. Nam
225 XL | non sine interiore. Ita amborum erit etiam conglorificari
226 XLIII | a domino: per fidem enim ambulamus, non per speciem: manifestum
227 XI | inimicos et nihilominus amicissimos eius. Nemo enim tam carnaliter
228 LVII | ex quo illi etiam si quid amiserat redditur. Praescribens enim
229 XII | conveneris fuit, quodcumque amiseris erit: nihil non iterum est:
230 XII | est, quies rerum: ita lux amissa lugetur. Et tamen rursus
231 XXXIV | consecutura sit, altera amissura non sit? Et tamen adhuc
232 LV | moribus, nec quicquam tamen amittat hominis, nec ita alius efficiatur
233 XL | corrumpitur homo exterior, non ut amittens resurrectionem sed ut sustinens
234 LV | transfiguratur, qualitatem suam amittit. Non opinor. Ita et in resurrectionis
235 XXVI | solummodo sperando caelestia amittunt, ignorantes et panem de
236 LII | quod non abolitione sed ampliatione mutatur: et unicuique seminum
237 XII | integret vitiat, ut etiam ampliet prius decoquit, siquidem
238 LXIII | carnem, in servos suos et ancillas, et fidem laborantem resurrectionis
239 LXII | sollemnibus carnis obnoxii sub angelico indumento quam angeli sollemnibus
240 XXVI | regno dei reformatam et angelificatam et consecuturam quae nec
241 LV | et ipse Satanas, cum in angelum lucis transfiguratur, qualitatem
242 LVIII | illis. Proinde et Iohanni angelus, Et delebit deus omnem
243 XVII | decerpunt apud inferos, si solis animabus destinaretur. ~
244 XXII | resurrectionem, secundum animales istos, ne dixerim spiritales,
245 XXXIII | resurrectionis mentione, salva animali quam et ipsam pauci receperunt. ~
246 XIII | spei specimen, siquidem animalis est res, et vitae obnoxia
247 LIII | corpus non animatum sed animans potius, animale corpus non
248 XVI | nihil aliud se quam invidiam animarum somniaturum urguentium et
249 LIII | corpus quam animale corpus: animata enim postea, facta est corpus
250 LIII | quia ipsa est corpus non animatum sed animans potius, animale
251 LI | militantem adversus legem animi sui, ipsam scilicet vim
252 XXII | erigens interim et excitans animos ad proximum iam spei fructum.
253 XX | congregati sunt in unum, Annas et Caiaphas, adversus dominum
254 LVIII | Israelis quadraginta illis annis indetrita et inobsoleta
255 XLII | collocarentur, quingentorum fere annorum ossa adhuc succida et capillos
256 XXII | floris et dehinc frugis antecursorem. Ita et vos, cum videritis
257 | antequam
258 XIII | posse. Multis passeribus antestare nos dominus pronuntiavit:
259 XXV | exitus referat, et bestia antichristus cum suo pseudopropheta certamen
260 XXIV | delinquentiae homo----id est antichristus----filius perditionis, qui
261 XLV | ordine postumat, effectu anticipat: magis illud prius est sine
262 XLII | cessaverit. Nec gigantum autem antiquissima cadavera devorata constabit
263 XXXV | sed nos multis passeribus antistamus eo quod cadentes resurgamus,
264 LXI | deum, et etiam hominibus antistes? Denique Adam ante nomina
265 LVII | et vestis albae nitore et anuli aurei honore et patroni
266 II | secundum heredes Valentini et Apellen. Atque ita sequitur ut salutem
267 V | extructio aeque angeli ut Apelles docet, sufficeret ad auctoritatem
268 I | veritas cogit: veritatem deus aperit. Sed vulgus inridet, existimans
269 XXIX | cognoscetis quod ego dominus aperuerim sepulchra vestra et eduxerim
270 XX | Herodem, sine voce, sic non aperuit os suum, dorsum suum ponens
271 XXV | XXV. Etiam in Apocalypsi Iohannis ordo temporum sternitur,
272 XXVII | carnis allegorizare, quia et Apocalypsis Iohannis, Hi sunt, ait,
273 LXIII | corrumpens, arcana etiam apocryphorum superducens, blasphemiae
274 XXXIX | ediderit resurrectionem apostolica quoque instrumenta testantur:
275 XXXIX | instrumenta testantur: nam et apostolis nullum aliud negotium fuit,
276 XXIV | spiritu oris sui et evacuabit apparentia adventus sui: cuius est
277 L | substantiae non genus patitur, apparet hinc quoque carnem et sanguinem
278 VII | circumcisionem despoliationem carnis appellans tunicam cutem confirmavit.
279 V | corpusculum, quod malum denique appellare non horrent, etsi angelorum
280 LIII | corpus est facta. Quid eam appellari velint quam quod per animam
281 LIII | Christum novissimum Adam appellat, hinc eum recognosce ad
282 XXVI | et quae prior homo fuerat appellata, sicut ostendimus----dat
283 XL | quae figmento iam homini appellato postea inserta est, nec
284 LI | sequester dei atque hominum appellatus ex utriusque partis deposito
285 LII | corpora caelestium luminum apposuit humanis, non pertinentia
286 VII | alia stringere speciem, aptiorem pristina et sui iam generis
287 LII | Alia piscium, id est quibus aqua baptismatis sufficit. Sic
288 XXVI | oleum divinae unctionis et aquam spiritus et vinum animae
289 LXIII | secessus suos interim, in aquis in ignibus in alitibus in
290 XIII | semel interibunt, avibus Arabiae de resurrectione securis? ~
291 LX | gloriantem: de dei artificio et arbitrio et iure torquebimur? Porro
292 XVI | ministros et socios habere arbitrium ministrandi atque sociandi,
293 LXI | animalibus enuntiavit quam de arbore decerpsit, ante etiam prophetavit
294 XII | de caelo disciplina est, arbores vestire post spolia, flores
295 XXXIII | aut ultra coniectandam, ut arboris fici dilatae in spem ad
296 XXII | subtexitur tenerescentium arborum in caulem, floris et dehinc
297 XV | bonorum operum a praemiis arceat, inertem si sociam malorum
298 XV | denique carnis speciem, arcem animae, etiam dominus in
299 L | nomine culpae non substantiae arceri a dei regno, nomine tamen
300 XVI | ructuarit, sed frictricis vel archigalli vel gladiatoris aut carnificis
301 XX | reges terrae, Herodes, et archontes congregati sunt in unum,
302 XX | iudicium cum presbyteris et archontibus populi. Nam et tumultuatae
303 LXIII | sitire doctrinam, nullus te ardor exuret quaestionum: resurrectionem
304 XXXI | allegorice mussitaret ossa sua arefacta et spem suam perditam, dispersionis
305 XX | inridentium nutus, triginta argenteis adpretiatus a proditore.
306 VII | non aere non ferro neque argento quoque oblaquees sed delectissimo
307 VII | carnem. Sic et figulo licet argillam temperato ignis adflatu
308 XXVI | sanctam paradisum potius argumentari, quam et patrum dici capiat,
309 XVI | prospiciendum est ne et hoc alia argumentatione subvertant, ut velint carnem
310 XXX | concutiant in allegoriae argumentationem, quia dicendo, Ossa ista
311 XVI | communicent?' Et huic quoque argumentationi satisfecerim, licet ab exemplo
312 XLIV | et Christus. Ne enim quis argumentetur nunc habere manifestari
313 III | confitentur Christiani, et his argumentis negabit quibus utuntur non
314 LV | autem demutatio ab omni argumento perditionis: aliud enim
315 LVII | vulgaris incredulitatis argutia est. Si, inquiunt, ipsa
316 XXXII | destinatur. Illud etiam de argutissimis istis demutatoribus ossuum
317 XX | lingua mutorum, nec manus aridae et genua dissoluta revaluerunt,
318 VIII | animae, ieiunia et seras et aridas escas et adpendices huius
319 V | ubique primus iste in nos aries temperatur quo carnis condicio
320 LII | fundamento spicae, sine munimento aristae, sine superbia culmi: exsurgit
321 II | substantiae parcens, quam secundum Aristotelem dissolvens aliud quid pro
322 III | uteris clipeo si ab apostolo armatus es? Ille a te potius discat
323 VII | enim de organo carnis est. Artes per carnem, studia ingenia
324 XXXIX | de praecipuo fidei totius articulo, id est de resurrectione,
325 LXI | linguae temperandos, ad vocis articulos offensione signandos? Denique
326 V | tibi caro placere cuius artifex tantus est. Sed et mundus
327 VI | excudendo homini competisset artificis fastigium recogitari oporteret
328 XVIII | ruere quae elidit egressa. Artius dicam: ne in somnum quidem
329 XXII | Iesum talem conspexit qualem ascendentem apostoli viderunt, secundum
330 XXVI | audivit nec in cor hominis ascenderunt. Alioquin satis vanum ut
331 XLVIII | de pressura nostra apud Asiam, quod super quam supra gravati
332 XLVIII | illas scilicet bestias Asiaticae pressurae de qua in secunda
333 XVI | potatoris sui inornabitur aut aspergine florum honorabitur, et gladius
334 II | solius scilicet animae, ita aspernati carnem sicut et ipsum dominum
335 XII | XII. Aspice nunc ad ipsa quoque exempla
336 XXXIV | et carni per quam filius aspiciebatur, et animae per quam credebatur.
337 XXX | diffidens scandalizabatur, et aspiciens habitum senescentis sepulturae
338 XXXIV | voluntas, ut omnis qui aspicit filium et credit in eum
339 XXXV | corpus opponitur vacabit astutia: cum enim utrumque proponitur,
340 XXXIII | quoque occursurus prius eidem astutiae eorum qui proinde et dominum
341 XXXIX | esse noluerant. Sed nec Atheninses aliam intellexerant a Paulo
342 XIII | alius idem. Quid expressius atques signatius in hanc causam,
343 VIII | crucem saepe, nedum per atrociora quoque ingenia poenarum?
344 I | quoque cum ipsos defunctos atrocissime exurit, quos postmodum gulosissime
345 LXII | substantiam, cui similitudinem attribuit. ~
346 XLVIII | resurrectio: ut separaret quidem auctores, mortis Adam Christum resurrectionis,
347 V | Apelles docet, sufficeret ad auctoritatem carnis secundae divinitatis
348 XVIII | pollicentur. Cui cum tot auctoritates iustorum patrociniorum procurent----
349 XVIII | non praedicatum quia tot auctoritatibus praeiudicatum. At cum divinis
350 XVIII | secundum praeiudicia tot auctoritatum scripturas intellegi oportebit,
351 XV | vitae administratione ut ita audeant scindere illud etiam in
352 XXVI | praeterire. Etiam si quis audebit terram sanctam paradisum
353 LXIII | occasionibus scripturarum audere non poterant, idcirco pristina
354 LXI | Denique et edentulos et audi et vide, ut honorem oris
355 IV | An aliud prius vel magis audias <tam> ab haeretico quam
356 VI | non terram: licet et caro audiat, Terra es et in terram redibis,
357 XXXIII | videntes non videant et audientes non audiant, secundum Esaiam.
358 XLV | aedificationem fidei, ut gratiam audientibus praestet. Et nolite contristare
359 XXXVIII| audient vocem filii dei et qui audierint vivent. Quid mortuum nisi
360 XII | quo statim admittas cum audieris quod ubique iam videris,
361 XVIII | substantiae addicant. Cum audio resurrectionem homini imminere,
362 XLVII | devorato ab immortalitate audire possit, Ubi est mors aculeus
363 XLVIII | si mortuum, si sepultum audis secundum scripturas, non
364 XXXIX | solius restitutionem ab eo audissent: suscepissent enim vernaculae
365 XXX | esset, quam nunquam Israel audisset, quam credi non oporteret.
366 XXIV | archangeli, quae tuba dei audita iam, nisi forte in cubiculis
367 XXIX | haec et dices, Ossa arida audite sermonem domini: haec dicit
368 X | quia caro sunt: sed et auditur per Ioelem, Effundam de
369 LXIII | illa repraesentetur Adam auditurus a domino: Ecce Adam factus
370 XXVI | nec oculus vidit nec auris audivit nec in cor hominis ascenderunt.
371 III | utuntur non Christiani. Aufer denique haereticis quae
372 XV | effectum per carnem deductos, auferamus a collegio carnis, siquidem
373 XLV | et clamor et blasphemia auferatur a vobis cum omni malitia:
374 LVIII | carnis obveniunt, quomodo auferentur nisi cessaverint causae,
375 LVII | reformandi, dum et passiones auferuntur et munitiones conferuntur.
376 LVIII | nisi post resurrectionem: Aufugit, inquit, dolor et maeror
377 VII | suae umbram, spiritus sui auram, oris sui operam, vilissimo
378 LVII | vestis albae nitore et anuli aurei honore et patroni nomine
379 XXVI | quae nec oculus vidit nec auris audivit nec in cor hominis
380 VII | operosissimo de scrobibus auro, vinis item et unguentis
381 XII | hiemes et aestates, verna et autumna, cum suis viribus moribus
382 XLVIII | omnibus quaestionibus quasi auxiliis eius ante disiectis. Sed
383 XX | ad palmas, et faciem non avertens a sputaminum iaculis: deputatus
384 XXXI | necessarioris restitutionis, et averteret a respectu praesentium rerum.
385 XIII | homines semel interibunt, avibus Arabiae de resurrectione
386 LIII | argumentantur, ut illum a carne avocent recidivatum. Porro cum constet
387 XXIX | nostra et periit spes nostra, avulsi sumus in eis: propterea
388 LVIII | corruptelae deputaretur, quod Babylonii ignes trium fratrum nec
389 LII | piscium, id est quibus aqua baptismatis sufficit. Sic et de supercaelestibus
390 XLVIII | obligaretur. Quid et ipsos baptizari ait <si mortui non resurgunt>,
391 II | eam secundum Marcionem et Basiliden, aut propriae qualitatis
392 XLI | evangelicae definitionis, Beati qui persecutionem passi
393 VIII | ingenia poenarum? Ne illa beatissima et gloriosissima, quae potest
394 XVI | honorabitur, et gladius bene de bello cruentus et melior homicida
395 LVIII | quod Ionas devoratus a belua maris in cuius alvo naufragia
396 XLV | vetus nemo. Nam et exinde a benedictione geniturae caro atque anima
397 IX | misericordia, omnis vis dei benefica, vacuisset. ~
398 XVI | competit innocentes liberare: beneficos enim debet: optimi est autem
399 XLV | estote autem in alterutrum benigni misericordes, donantes
400 IX | haec carni non accidissent, benignitas gratia misericordia, omnis
401 XVI | nec mala, divinae tamen benignitati magis competit innocentes
402 XLIX | resurrectionis, Manducemus et bibamus, cras enim moriemur? Et
403 XLIX | fructibus ipsorum manducandi et bibendi suggillavit. ~
404 LXII | homines fuerunt edendo et bibendo et pedes lavacro porrigendo:
405 LIV | adripiunt, quasi non et bilem et dolorem devorare dicamur,
406 LIX | continentiam eniti. Si quis est bina pudenda circumferens, potest
407 XLV | sermonem et lingua ad non blasphemandum et cor ad non indignandum
408 XLV | amaritudo et ira et clamor et blasphemia auferatur a vobis cum omni
409 LXIII | apocryphorum superducens, blasphemiae fabulas. Atenim deus omnipotens,
410 XXVI | quae etiam inreligiosis et blasphemis semel homini addicta conditione
411 XXVII | cum subicit de mercede bonitatis, Tunc, inquit, lumen tuum
412 XV | inertem----iniustum si sociam bonorum operum a praemiis arceat,
413 XXVI | communicat, pluens super bonos et malos et solem suum emittens
414 XXVI | Hierusalem, indue fortitudinem brachii tui, exsurge sicut in primordio
415 LIX | credituras in nomen et in brachium domini, numquid et de nationibus
416 XXVI | colentes adversus conditorem. Bulbos et tubera in terrae bonis
417 XXXV | exemplum, quod ex duobus non cadat alter in terram sine dei
418 IV | caducae in originem terrae et cadaveris nomen, et de isto quoque
419 XXXVIII| ipsa monumenta aliud quam cadaverum stabula: siquidem et ipsi
420 XVIII | subruitur, ut exinde a cadendo cadaver enuntietur. Anima
421 XVIII | usque ad mortem sed non cadentem per mortem----quia et scriptura,
422 XXXV | passeribus antistamus eo quod cadentes resurgamus, quorum denique
423 XVIII | si iaceret, et iaceret si caderet: ita nec in veritate mortis
424 LVII | suis reliquis: itaque et caeci et claudi et paralytici,
425 XLV | XLV. Sed et rursus alia caecitate in duos homines impingunt,
426 III | de tuis instruitur: quid caeco duce niteris si vides?
427 XX | nec oculi patefacti sunt caecorum, nec inclaruit lingua mutorum,
428 IV | ut claudus et luscus et caecus et leprosus et paralyticus
429 LII | milvorum carnes et corpora caelestium luminum apposuit humanis,
430 XXII | hominis venientem in nubibus caeli cum plurimo potentatu et
431 XLIX | est Adam: Secundus homo de caelo----id est sermo dei, id est
432 XXIII | Christum, quem oportet accipere caelos adusque tempora exhibitionis
433 XXXV | non aliud admittam quam caementa, quam saxa, quam lateres.
434 LV | congressus, licet aliunde iam caesae. Interpretabimur itaque
435 XXII | utique iam regnat etiam nunc Caesari quae sunt Caesaris debens. ~
436 XXII | etiam nunc Caesari quae sunt Caesaris debens. ~
437 LXIII | subspargerent, immo et veteres eorum caespites vellerent, idcirco iam omnes
438 XX | congregati sunt in unum, Annas et Caiaphas, adversus dominum et adversus
439 XLV | atque anima simul fiunt sine calculo temporis, ut quae simul
440 XVI | hominis incisus est, non calicis aut gladii aut vasculi ullius.
441 XVI | sui concubinum? At enim et calix bene sibi conscius et de
442 LV | frigida: sed et recepto calore et refuso colore eadem caro
443 XXX | exaridum et dispersum in campo orbis: itaque et imaginem
444 LVI | gloriam deo dicam? Quomodo canam illi novum canticum, nesciens
445 VII | et rubentis maris grana candentia non plumbo non aere non
446 LVIII | hoc ipso iam aeternitatis candidati, ab omni vitio et ab omni
447 LVI | Quomodo canam illi novum canticum, nesciens me esse qui gratiam
448 XVI | vasculi ullius. Vas enim capacitatis nomine dicta est qua animam
449 XIV | subest dicere, etsi caro capax restitui, etsi divinitas
450 L | diximus, sola regnum dei capere deficiunt. Iam vero cum
451 XLIX | et nunc sectandae et tunc capessendae, subiungit etiam exhortationem
452 IV | interstruunt, unde sciunt facile capi mentes de communione favorabili
453 XLIX | proinde caro et sanguis non capiendo dei regnum ad conversationem
454 LVIII | ipsis corporibus unguium et capillorum facilia crementa habilitatis
455 XXXV | eo quidquam, id est nec capillum, sicut nec oculum nec deptem.
456 XXII | emergetis et elevabitis capita vestra, quod redemptio vestra
457 XLIII | gesta sunt. Ita totus hic a capite tractatus apostoli, tali
458 LIII | merito distinguit ut in capitibus distinctionis ipsius. Sed
459 XX | vestimento et potus amaros et capitum inridentium nutus, triginta
460 XL | ipsius instrumento argumenta captantur, cum oporteat haereses esse:
461 XVI | merces quae in resurrectione captatur. ~
462 XLIX | dignitate quam disciplina captavit? atquin substantia nullo
463 XX | Israelis plagas aut venias, captivitates restitutiones, ultimaeque
464 XXX | sepulchris, id est de habitaculis captivitatis tristissimis atque teterrimis,
465 XXXVIII| quid sapere credamus, de capulis, de sepulchris, mortuos
466 VII | vilissimo alicui commiserit capulo et indigne collocando utique
467 XXXII | viscera ceti suffecissent quam capulum quam sepulchrum quam senium
468 LVIII | inquit Esaias, aeterna super caput eorum: nihil aeternum nisi
469 VIII | exposita decertat, cum in carceribus maceratur taeterrimo lucis
470 XLIX | ad carnem et sanguinem, <cardinem> revera totius quaestionis:
471 VIII | crediderit: adeo caro salutis est cardo, de qua cum anima deo alligatur
472 XXVIII | allegoriae quidem nubilo careant, nihilominus tamen ipsius
473 XLVI | iam caro ostenditur, causa carens mortis. Lex enim, inquit,
474 II | salutem credo retractatu carere: omnes enim fere haeretici
475 LX | procella dissipatam vel carie dissolutam, redactis et
476 LX | nisi forte et navem sine carina sine prora sine puppi sine
477 XXXV | utroque constabit, et de carnali resurrectione et de aeterna
478 XLV | deponamus, sed quae et alibi carnalia ostendit, opera non corpora
479 LXIII | laborantem resurrectionis carnalis animavit et pristina instrumenta
480 XLVI | damnavit delinquentiam in carne----non carnem in delinquentia:
481 XL | pugnae----debellantes scilicet carnem----intrinsecus timor ----
482 II | filium hominis inscripserit. Carneum enim atque corporeum probantes
483 XXXI | erit satis conspectui omni carni----scilicet quae resuscitata
484 XXX | populum, et recorporari carnibus facultatum et nervis regni,
485 XVI | archigalli vel gladiatoris aut carnificis spiritu infectum, quaero
486 XXXII | demutatoribus ossuum et carnium et nervorum et sepulchrorum
487 XXXII | ceterae bestiae et alites carnivorae ut revomant quos comederunt,
488 XX | Babylonis et Idumaeae et Carthaginensium navium, et cum ipsius Israelis
489 IV | corrupto, in solidum de casso, in plenum de inanito, in
490 IX | cuius munditias amat, cuius castigationes probat, cuius passiones
491 XXVII | significans et qui semetipsos castraverunt propter regna caelorum.
492 IV | originem in materiam in casum, in omnem exitum eius, immundae
493 XXII | tenerescentium arborum in caulem, floris et dehinc frugis
494 II | corpus si quae et alibi pro causarum incursione praestricta distulimus.
495 LXI | recogitantes ipsas prius causas necessitatis tunc vacaturas,
496 XXXV | voluntate, ut et carnem quae ceciderit in terram proinde credas
497 XXII | tribus ad tribum pectora ceciderunt agnoscentes quem pupugerunt,
498 XXXI | spes apud illum saepissime cecidisset, manifestus est de corporum
499 XLVIII | concedis: ipsum enim quod cecidit in morte, quod iacuit in
500 V | figulationem deo nostro cedunt. Quantus hic sit satis nosti
|