abduc-cedun | cella-defin | defix-exiit | exili-indue | indui-mulor | multa-praed | praee-rettu | reval-thron | tiara-xxxvi
bold = Main text
Caput grey = Comment text
1005 LVIII | habilitatis et dignitatis iustitia defixit ne etiam enormitas corruptelae
1006 LXI | cur non magis qua potuum defluxus colentur? Est adhuc feminis
1007 XXX | praedicationem: statum enim Iudaeorum deformari quodammodo emortuum et exaridum
1008 LV | alter in veritate nondum defunctae, eandem tamen habitudinem
1009 I | vulgus tunc quoque cum ipsos defunctos atrocissime exurit, quos
1010 XLVI | secundum spiritum tamen degentibus salus repromittitur, iam
1011 XVII | patitur apud inferos, prior degustans iudicium sicut prior induxit
1012 XXXIV | concupiscentia quam et carnis actu ex degustatione commissa, totum hominem
1013 XI | poterit et carnem quocumque dehaustam evocare de alio. Et utique
1014 II | concussione et demutatione. Deiectus enim unusquisque vel motus
1015 | deinde
1016 VII | argento quoque oblaquees sed delectissimo et insuper operosissimo
1017 VII | ex carne mea----et ipsa delibatio masculi in feminam carne
1018 XXIII | et respicite, ad abolenda delicta vestra, uti tempora vobis
1019 XX | fuissent ex quibus imagines deliniarentur. Atque adeo si omnia figurae,
1020 LI | sui, ipsam scilicet vim delinquendi contra voluntatem. Nam et
1021 XXXIV | salvus fiet qui periit totus delinquendo, nisi si et ovis illa sine
1022 LI | tua? Aculeus autem mortis delinquentia----haec erit corruptela:
1023 XV | cogitatorum. Et illi quidem delinquentias carnis enumerant: ergo
1024 XLV | Irascimini autem et nolite delinquere: sol non occidat super
1025 XIV | nostro iustum. Nisi enim homo deliquisset, optimum solummodo deum
1026 LXIII | resurrectionem: per te, si forte, deliquit. Sed nihil mirum si odisti
1027 XXXII | praedicari quae sepulchris demandantur, habes scriptum, Et mandabo
1028 XLVIII | mortis et resurrectionis demandatione concluserat, ut et nostrae
1029 XXI | aequum sit, quod et supra demandavimus, incerta de certis et obscura
1030 LVII | sententiam sed differentiam demandavit: immortalitatem enim ad
1031 LIX | circumferens, potest iam et demere foenum carnis immundae et
1032 LI | pronuntiasse non potuit: demonstrationis corporalis est verbum. Aliud
1033 II | Igitur quantum ad haereticos demonstravimus quo cuneo <oc>currendum
1034 XXXVI | negavit ideo nec resurrecturos demonstravit: atquin filios resurrectionis
1035 XXXIII | corporalitatem carnalem proprie demonstremus a domino significari in
1036 | demum
1037 LI | caro et sanguis? Et nos demutabimur----de qua habitudine nisi
1038 LV | Porro non aliud, si ita demutabitur caro ut pereat. Peribit
1039 LVII | rescinditur, quid portionalis? Si demutamur in gloriam, quanto magis
1040 XXXII | etiam de argutissimis istis demutatoribus ossuum et carnium et nervorum
1041 XLII | mortale a vita, scilicet dum demutatur superinduendo quod est de
1042 LII | caro eadem caro, non ad denegandam substantiae communionem
1043 XII | honor, omnis substantia denigratur: sordent silent stupent
1044 XXVIII | dei per illa trina signa denotabatur cum suo ordine, primo diabolum
1045 VI | et quidem insulsissimae dens est sed summum saeculi numen,
1046 XXXV | frendor nisi ex oculis et ex dentibus, occiso scilicet etiam corpore
1047 XXIII | sursum sunt sapite, non quae deorsum. Ita animo ostendit resurgere,
1048 VII | saporem non per carnem anima depascitur? Quidni? Per quam omni instrumento
1049 XX | primam praestructionem eorum depellam, qua volunt omnia prophetas
1050 XII | carni, quale est ut ipsa depereat in totum propter quam et
1051 XLV | Neque enim carnem praecipit deponamus, sed quae et alibi carnalia
1052 LII | sequestratorium terra est illic deponendis et inde repetendis: ideoque
1053 XLV | De quibus et hic subicit, Deponentes mendacium loquimini veritatem
1054 XLV | novum, monente apostolo deponere nos veterem hominem qui
1055 XV | ministros facti cuiusque deposcit, nec parcens nec invidens
1056 XLII | enim invenientur carne deposita vel ex parte discissa sive
1057 LI | commisso sibi, carnis quoque depositum servat in semetipso, arrabonem
1058 XXXIV | illac hominem perditio depostulet, dum utrimque eum salus
1059 VII | pariter caro et limi rudimenta deposuit et animae ornamenta suscepit.
1060 II | scrupulis potius oneratum depretiantibus carnem paulatim ad alterius
1061 X | illustratur. Legis cum quando deprimitur: adige oculos et cum quando
1062 XXVII | usui reposita servatur, depromenda illinc suo tempore? Proinde
1063 XXXV | capillum, sicut nec oculum nec deptem. Ceterum unde erit fletus
1064 XLVIII | periculis carnis, per quam et depugnavit ad bestias Ephesi, illas
1065 V | vituperatione laudatione depulsa: ita nos rhetoricari quoque
1066 XXVI | homo revocetur qualis inde depulsus est. ~
1067 XXVI | et tubera in terrae bonis deputabis, domino pronuntiante ne
1068 XLIX | conversatione nihil aliud deputandi quam caro et sanguis. Nam
1069 XXIII | resuscitatos proinde spiritaliter deputans aeque non negat etiam corporaliter
1070 LIII | novissimus homo, id est Adam, deputarentur. Ceterum diversa in ordinem
1071 LVIII | etiam enormitas corruptelae deputaretur, quod Babylonii ignes trium
1072 LIX | crediturae aliae in pulverem deputatae, ex diversitate substantiae?
1073 LIX | nationes ostendat nunc deputatas velut pulverem et salivam,
1074 VII | ministra et famula animae deputatur, consors et coheres invenitur:
1075 XX | avertens a sputaminum iaculis: deputatus etiam inter iniquos, perfossus
1076 XVI | Licet enim nec bona opera deputentur illi sicut nec mala, divinae
1077 XXII | Christianos ad leonem? Quis caelo descendentem Iesum talem conspexit qualem
1078 LI | qua ascendit, talis etiam descensurus, ut angeli adfirmant, agnoscendus
1079 LXI | dispositione, magis non desiderabimus quae iam hic non desiderare
1080 XLII | de caelis. Quis enim non desiderabit dum in carne est superinduere
1081 XLII | in hac carne superinduere desideramus, utique super carnem in
1082 XLI | de caelo est superinduere desiderantes, siquidem et exuti non nudi
1083 XVIII | animae humandae spatium desiderasset, etsi anima mortalis crederetur,
1084 XII | abscesserint, omnia incipiunt cum desierint: ideo finiuntur ut fiant:
1085 VIII | debeat ei quod ei debere desierit, hoc magis vincta quo absoluta. ~
1086 XXX | habitum senescentis sepulturae desperabat resurrectionem, vel non
1087 XXXI | videretur et deus figuratam desperationem figurata promissione consolatus.
1088 XI | negantes enim et poenam despiciunt et disciplinam. De quibus
1089 VII | apostolus circumcisionem despoliationem carnis appellans tunicam
1090 LX | an deus hominem saluti destinando carnem destinarit, an eandem
1091 XIV | est iudicium in hominem destinare de hoc ipso an dominum et
1092 XVII | inferos, si solis animabus destinaretur. ~
1093 LX | saluti destinando carnem destinarit, an eandem velit denuo esse.
1094 XXXIII | defendentur ut corporalibus destinata, id est non spiritalia quia
1095 XVII | ratio in ultimum finem destinati iudicii, ut exhibitione
1096 XIV | congruentissima scilicet deo destinatio iudicii. De cuius dispositione
1097 XXXII | libidinosus, audiens aliquid a deo destinatum et in carnes et cutes et
1098 XXXIV | dum utrimque eum salus destinet in ambas substantias peraequata.
1099 IX | sui sororem, in aeternum destituat interitum. Bonum deum novimus:
1100 II | tractatum viribus ordinis sui destitutum et scrupulis potius oneratum
1101 XXXVI | opinor quaestionis fuit destructio resurrectionis, siquidem
1102 XXXI | restruebat fidem quam populus destruebat. Quanquam etsi aliqua praesentium
1103 XXXVIII| nihil prodest. Quid hoc ad destruendam carnis resurrectionem? Quasi
1104 XLIV | secundum originem ex limo destruetur, an quia divini thesauri
1105 XXIII | Timotheum de Onesiphoro, Det illi dominus invenire misericordiam
1106 XXIX | corporales speciali mentione determinant non erunt ducendae in quaestionem?
1107 XXXVIII| carnem suam illis edendam determinasset, et ut in spiritum disponeret
1108 XLVI | repromisit ex iustitia ubi mortem determinavit ex delinquentia. Ceterum
1109 XVIII | duo verba expedita decisa detersa. Ipsa conveniam, ipsa discutiam,
1110 XLIII | apostoli, tali clausula detextus qua carnis resurrectio ostenditur,
1111 XIX | in saecularis vitae morte detineat. ~
1112 LX | liberentur, sed iudiciis detinentur ut quis referat per corpus
1113 VII | hodie spolium efficitur si detrahatur, hoc fuit indumentum cum
1114 VII | vestierunt: usque adeo, si detraxeris cutem nudaveris carnem.
1115 XLII | vel ex parte discissa sive detrita----et hoc enim nuditas potest
1116 LVII | praescribunt. Cuiuscumque membri detruncatio vel obtusio nonne mors membri
1117 XXXV | etiam corpore in gehennam et detruso in tenebras exteriores,
1118 XLIII | paradiso scilicet, non inferis, deversurus. Defecerant autem apostolo
1119 XVII | suffecerat. Cum vero etiam facta devincta sint meritis, facta autem
1120 LX | membra admittunt subigunt devolvunt dividunt digerunt egerunt,
1121 LIV | aemula, per contentionem devorabit in salutem quod per contentionem
1122 LIV | aliud mortale: aliter itaque devorabitur mors et aliter mortale.
1123 XXXVIII| causam vitae adpetendus, et devorandus auditu et ruminandus intellectu
1124 LIV | non et bilem et dolorem devorare dicamur, id est abscondere
1125 LIV | devoratur quia et ipsa in hoc devorat. Devoravit, inquit, mors
1126 LIV | mortale a vita, caro scilicet, devorationem quoque ad perditionem scilicet
1127 XLVII | invalescendo, ita et mortali devorato ab immortalitate audire
1128 XXXII | devoratorum corporum cum de ipsis devoratoribus exactio edicitur----puto
1129 XXXII | exprimatur resurrectio etiam devoratorum corporum cum de ipsis devoratoribus
1130 LIV | et ipsa in hoc devorat. Devoravit, inquit, mors invalescendo:
1131 XXVIII | denotabatur cum suo ordine, primo diabolum serpentem quanquam formidabilem
1132 XXXIV | indulgentia vindicetur. Diabolus validior in hominis iniuriam
1133 LIV | bilem et dolorem devorare dicamur, id est abscondere et tegere
1134 XIII | non tam mori quam desinere dicantur, nec redanimari sed reformari
1135 XLII | devorari ut demutetur: si ignem dicas accendi oportere, non potes
1136 XLIX | totum hoc dirigit ut hic dicat portandam imaginem Christi
1137 XXIV | cum apud vos essem haec dicebam vobis? Et nunc quid teneat
1138 LXI | discutere non sufficit? Dicenda enim et haec, quatenus quae
1139 XXX | allegoriae argumentationem, quia dicendo, Ossa ista omnis domus Israel
1140 XI | ex reformatione materiae diceretur protulisse quam fuisset
1141 XXII | quae eousque adpropinquare dicetur, erigens interim et excitans
1142 XXXIV | periit salvum faciat, quid dicis perisse? Hominem sine dubio.
1143 XXXIII | Sidoni in die iudicii: et, Dicite illis quod adpropinquaverit
1144 VI | adfectione quae liniamenta dictabat: quodcumque enim limus exprimebatur,
1145 XXVIII | et rebus prophetatum: tam dictis quam et factis praedicatur
1146 XLIX | et supra novissimus Adam dictus, de consortio substantiae
1147 LVI | quae in hac carne deum didicit et Christum induit et spem
1148 XXVI | exsurge sicut in primordio diei, scilicet in illa integritate
1149 LII | aliquo sed de sola gloria differens. Rursus enim resurrectionem
1150 V | hominem----magnae sine dubio differentiae ratio, pro condicione scilicet
1151 II | praelibari sollemne est, ita et differri necesse est, dummodo et
1152 XXX | vero pro sua incredulitate diffidens scandalizabatur, et aspiciens
1153 III | confiteri quam tu ab illo diffiteri: quia si et a Christianis
1154 LVIII | cuius alvo naufragia de die digerebantur triduo post incolumis exspuitur,
1155 II | carnis resurrectione ita et digerendum sit tanquam penes nos quoque
1156 XXXVIII| ruminandus intellectu et fide digerendus. Nam et paulo ante carnem
1157 LX | subigunt devolvunt dividunt digerunt egerunt, quo manus ipsae
1158 VI | oporteret qui illam et eligendo dignam iudicasset et tractando
1159 XL | conglorificemur: reputo enim non esse dignas passiones huius temporis
1160 XXII | ergo omni in tempore, ut digni sitis effugere omnia ista,
1161 XXXV | si quis in nuptiis minus dignis operibus fuerit indutus,
1162 X | eius expellunt, cur non dignitates potius inducent? Quoniam
1163 XXV | civitas a decem regibus dignos exitus referat, et bestia
1164 XIV | minus, ut sic quoque deo dignum dum pro tanta eius patientia
1165 XIV | utrique substantiae humanae diiudicandae censura divina praesideat,
1166 XI | an tantus sit qui valeat dilapsum et devoratum et quibuscumque
1167 II | suppleantur suo corpore et dilata reddantur suo nomine. ~
1168 XXXIII | coniectandam, ut arboris fici dilatae in spem ad instar Iudaicae
1169 XL | cordibus vestris, et In dilectione, fidem quidem et dilectionem
1170 LXIII | proximus tibi, quem post deum diligas: nemo magis frater tuus
1171 XVI | bene sibi conscius et de diligentia ministri commendatus de
1172 IX | et ipse quod praecipit: diligit carnem tot modis sibi proximam;
1173 VII | VII. Sed ne dilutior videatur auctoritas carnis
1174 XXXVIII| resurgendi, ut tota hominis salus dimidiae patrocinaretur, quando exemplorum
1175 II | partiarios sententiae illorum: dimidiam agnoscunt resurrectionem,
1176 LVII | solius admittens salutem dimidiatis hominibus eam adscribis?
1177 XXXIV | est. Aut quam indignum deo dimidium hominem redigere in salutem,
1178 II | ostendimus Christum in quo dinoscitur deus, qualis promittitur
1179 XV | administrantur qui per carnem dinoscuntur extrinsecus: volutet aliquid
1180 L | resurrectio carni et sanguini directo negatur, sed dei regnum
1181 XXX | non in eam potius animum dirigebat sed in circumstantias suas,
1182 XXXVIII| prodesse, ex materia dicti dirigendus est sensus. Nam quia durum
1183 II | occulta nudare, dubitata dirigere, praelibata supplere, praedicata
1184 II | simplices plures, quos instrui dirigi muniri oportebit----quia
1185 XXVIII | vindicetur. In carnem itaque dirigitur quicquid in sanguinem praedicatur,
1186 XVIII | ostendit enim cuius sit dirui, cuius elidi, cuius et relevari
1187 XVIII | ipsa substantia indutus, Diruite inquit templum istud et
1188 III | armatus es? Ille a te potius discat carnis resurrectionem confiteri
1189 III | saeculi ingenia confugerit, 'Discede dicam ab ethnico, haeretice:
1190 XXXII | ultionem pensandam. Quis ergo discendi magis adfinis quam praesumendi,
1191 II | ineundam cum haereticis disceptationem: nam et ordo semper a principalibus
1192 LXII | LXII. Sed huic disceptationi finem dominica pronuntiatio
1193 LIV | cum fuerit devorata. Ideo discerne pro sensibus communionem
1194 LV | totum et de pristino perire. Discernenda est autem demutatio ab
1195 XLIX | condicione a choica qualitate discernitur, proinde et qui caelestes
1196 XIV | Sed cum Marcione plenius disces an hoc sit dei totum. Interim
1197 XIX | vero quae sit in medio, discidium carnis atque animae, sed
1198 XVIII | divinae familiaritatis virum, discimus: postulans enim Sarrae humandae
1199 IX | praeposuit, quam sacramentis suis disciplinisque vestivit, cuius munditias
1200 XXXIII | scilicet ad Iudaeos: nam et discipuli, Quare aiunt in parabolis
1201 XXII | consignat. Interrogatus a discipulis quando eventura essent quae
1202 XXXIII | nonnunquam plane et ad discipulos. Sed quomodo referat scriptura
1203 XII | facilius credas prophetiae discipulus ante naturae, quo statim
1204 XIV | et causam, qui apud deum discis tam optimum quam et iustum,
1205 XLII | carne deposita vel ex parte discissa sive detrita----et hoc enim
1206 XXI | praeiudicari, vel ne inter discordiam certorum et incertorum,
1207 XV | vel in medio superciliorum discrimine vel ubiubi philosophis
1208 XLVII | Philippenses quoque ab apostolo discunt, unde et salutificatorem
1209 XIX | revivificatus deo, ignorantiae morte discussa, velut de sepulchro veteris
1210 LXIII | sacramenti praedicatione discussit per novam prophetiam de
1211 LXI | secedant quem pigrior sexus discutere non sufficit? Dicenda enim
1212 XVIII | detersa. Ipsa conveniam, ipsa discutiam, cui se substantiae addicant.
1213 LIII | mortuam, id est humi elisam disiectam dissolutam, quod in illam
1214 XLVIII | quasi auxiliis eius ante disiectis. Sed et nunc expetent praecedentia
1215 LIX | non materia sed mercede disiungit. ~
1216 XXXVIII| illorum, quia senserat dispargendos, Caro ait nihil prodest.
1217 XIX | XIX. Et haec itaque dispectio tituli et praeconii ipsius,
1218 XXIV | abscessio in decem reges dispersa antichristum superducet?----
1219 XXX | emortuum et exaridum et dispersum in campo orbis: itaque et
1220 XVIII | vocabulum 'mortuorum' aeque dispice cui substantiae insideat.
1221 XIV | iudicii. De cuius dispositione dispicias an utrique substantiae
1222 XLVIII | adscribantur, ordo quoque corporum disponatur necesse est, ut possit esse
1223 LIII | Hunc ordinem apostolus disponens, in Adam quoque et in Christo
1224 XXXVIII| determinasset, et ut in spiritum disponeret statum salutis, praemisit
1225 XLVIII | meritorum dispositorum nomine disponetur. Merita autem cum corpori
1226 LIII | Ceterum diversa in ordinem disponi non possunt, de substantia
1227 XLVIII | praeiudicet. Ut opinor, apostolus disposita ad Corinthios omni distinctione
1228 LIX | dispositionem futuram, et non dispositio propter hominem. Sedenim
1229 XLVIII | corpore. Ordo enim meritorum dispositorum nomine disponetur. Merita
1230 II | prius constet a quo dicatur dispositum esse quod quaeritur. Atque
1231 XXXVIII| documenta praemisisse quam rem disposuisse videatur----immo ne, si
1232 LVIII | Helias, nondum resurrectione dispuncti quia nec morte functi,
1233 XIV | iudicii, per tot substantias dispungenda per quot et functa est. ~
1234 LVI | substantiam operari aliam mercede dispungi, ut haec quidem caro per
1235 LII | corpore venturos mortuos disputet. Et bene quod erupit statim
1236 XLVIII | de qualitatibus corporum disserit, an eadem ipsa an alia resumantur:
1237 LXIII | revincibiles. Sed quoniam nec dissimulare spiritum sanctum oportebat
1238 VIII | modesta in occulto matrimonii dissimulatio et una notitia eius de bonis
1239 LX | Et tamen navem, procella dissipatam vel carie dissolutam, redactis
1240 XXI | manifestorum et obscurorum, fides dissipetur, veritas periclitetur,
1241 XX | nec manus aridae et genua dissoluta revaluerunt, nec claudi
1242 XLI | compensatio debeatur cui dissolutio reputatur, scilicet carni:
1243 XLVII | nihil operatur quam carnis dissolutionem, proinde vitam contrariam
1244 XLIV | in substantia perpetuae dissolutionis, manifestabitur vita Christi
1245 XLI | domus nostri tabernaculi dissolvatur, habemus domum non manu
1246 II | quam secundum Aristotelem dissolvens aliud quid pro ea subicit,
1247 LXIII | in bestiis. Cum in haec dissolvi videtur, velut in vasa transfunditur.
1248 V | universitati adaequatur. Ad distantias enim provocamus. Primo
1249 LXI | ut a ceteris animalibus distes? Cur non potius ad praedicandum
1250 LIII | in spiritum vivificantem distincti sunt, aeque distinctio eorum
1251 LIII | distinguit ut in capitibus distinctionis ipsius. Sed cum et Christum
1252 XLV | hic ad duas substantias distinguendo, vetustatem ad carnem, novitatem
1253 LIII | spiritale in eadem carne distinguere, cuius distinctionem in
1254 XX | ne ipsae quidem imagines distingui potuissent, si non et veritates
1255 LIII | et in Christo eum merito distinguit ut in capitibus distinctionis
1256 XXXV | animam, occidi in gehennam, distinguitur corpus ab anima, et relinquitur
1257 XIX | imaginariam significationem distorquent, adserentes ipsam etiam
1258 XVI | imperium animae obsequium carni distribuimus, prospiciendum est ne et
1259 XLVII | delinquentia membra nostra divellens, et iustitiae et sanctimoniae
1260 II | etiam ultro suspicandum: per diversitatem enim promissionum diversitas
1261 VII | sit animae quam a carne divertere. Sic etiam ipsum mori carnis
1262 LX | iure torquebimur? Porro si dives dominus et liberalis, adfectui
1263 LVII | obliterationem corruptelae dividendo, alteram ad resurrectionem
1264 LX | admittunt subigunt devolvunt dividunt digerunt egerunt, quo manus
1265 XIV | XIV. Talia interim divinarum virium liniamenta non minus
1266 XVIII | incredibile, si nec praedicatum divinitus fuerit: nisi quod etsi
1267 XLVIII | testes dei, qui testimonium dixerimus quod resuscitaverit Christum
1268 XXIII | cognoverat, vas electionis, doctor nationum: et tamen adicit,
1269 LXIII | fontem, nullam poteris sitire doctrinam, nullus te ardor exuret
1270 LV | etiam in gloria perseverare docuerant. De quo exemplo instructus
1271 XLV | in utero seminantur, quod docuimus in commentario animae: contemporant
1272 XXXVIII| corporalis praescribitur de documenti sui forma. Nec sustinebo
1273 LIV | adripiunt, quasi non et bilem et dolorem devorare dicamur, id est
1274 XXI | puto deo nec livorem nec dolum nec inconstantiam nec lenocinium
1275 XLI | repromittit. Quanquam et de domicilio mundi potest intellegi,
1276 VII | magis animam invehi atque dominari credendum est ut magis deo
1277 VII | deo et continet et ipsius dominationis compotem praestat. Quem
1278 IX | quam incolatui fructui dominatui totius suae operationis
1279 LXII | huic disceptationi finem dominica pronuntiatio imponet: Erunt,
1280 XVI | instrumenta sententiam figere, ut dominorum et auctorum meritis et ipsa
1281 XVI | latrociniis ebrium quis non a domo tota, nedum a cubiculo,
1282 XLI | dominus multas mansiones quasi domos apud patrem repromittit.
1283 XLI | vocabulo domus uti, ipsi domui quae dissolvetur per passionem
1284 XLV | alterutrum benigni misericordes, donantes invicem sicut et deus vobis
1285 XXIII | vestrae, vivificavit cum eo, donatis vobis omnibus delictis:
1286 XLV | invicem sicut et deus vobis donavit in Christo. Igitur, qui
1287 XXXVIII| substantiae negaretur hoc donum. Qua tamen exempla, eo minus
1288 XXIV | sanctis eius. De quorum dormitione minus maerenda docens, simul
1289 XX | sic non aperuit os suum, dorsum suum ponens ad flagella
1290 XII | rursus cum suo cultu cum dote cum sole eadem et integra
1291 LXIII | contenderit sponsam, vel dotis nomine sequetur animam caro:
1292 XL | consertarum substantiarum duarum quodammodo fibula est, sub
1293 XXXIX | corporalem et, quod insuper dubitabatur, non aliter corporalem. ~
1294 XXXIV | utriusque substantiae securitate dubitas, cum altera salutem consecutura
1295 II | omnia retro occulta nudare, dubitata dirigere, praelibata supplere,
1296 XII | ubique iam videris, nec dubites deum carnis etiam resuscitatorem
1297 III | tuis instruitur: quid caeco duce niteris si vides? Quid
1298 XXIX | mentione determinant non erunt ducendae in quaestionem? Accipe Ezechielem:
1299 XLIII | Fidentes autem et boni ducentes magis peregrinari a corpore
1300 II | et differri necesse est, dummodo et praelibata suppleantur
1301 XVIII | RESURRECTIO MORTUORUM: duo verba expedita decisa detersa.
1302 XXXV | subiungit exemplum, quod ex duobus non cadat alter in terram
1303 XXXV | regno et sedere in thronis duodecim et adsistere ad dexteram
1304 XLII | Constat non tantum ossa durare verum et dentes incorruptos
1305 V | autem quod et plures et duriores quaeque doctrinae totam
1306 XLI | deprehendentur in carne et propter duritias temporum antichristi merebuntur
1307 II | resurrectionis incipiunt, quia durius creditur resurrectio carnis
1308 XXXVIII| dirigendus est sensus. Nam quia durum et intolerabilem existimaverunt
1309 XLIV | Christi vitam in se continet, eaque vita committitur cum lumine
1310 | eas
1311 XXV | pateris angelorum plagas suas ebibat, et prostituta illa civitas
1312 VI | manus Iovem. Olympium ex ebore molitae adorantur: nec iam
1313 XVI | gladium vero latrociniis ebrium quis non a domo tota, nedum
1314 XLVIII | Corinthios omni distinctione ecclesiasticae disciplinae, summam et sui
1315 XXVII | ita intellegi congruat----ecquae enim ab ira dei cellariorum
1316 LIII | secundum utrumque Adam, ecquid tibi videtur corpus animale
1317 XXXVIII| exempla, eo minus aliquid edebant: non enim in gloriam nec
1318 XXXVIII| quasi vere carnem suam illis edendam determinasset, et ut in
1319 LXII | tanquam homines fuerunt edendo et bibendo et pedes lavacro
1320 LXI | offensione signandos? Denique et edentulos et audi et vide, ut honorem
1321 XXXV | dexteram tunc vel sinistram et edere de ligno vitae corporalis
1322 XXVI | apud Esaiam, Bona terrae edetis, bona carnis intellegentur,
1323 XXXIII | autem et sententiis dominus edicit sive iudicium sive regnum
1324 XXXII | ipsis devoratoribus exactio edicitur----puto autem huius quoque
1325 XIV | locuto, veniamus et ad ipsa edicta atque decreta eius, quo
1326 XXI | inquies, cur non et in edicto resurrectionis spiritaliter
1327 XVIII | Unum opinor apud omnes edictum dei pendet, RESURRECTIO
1328 XXXIX | XXXIX. Quam Christus ediderit resurrectionem apostolica
1329 LVIII | contumelia immunitatem carnis ediscunt: cuinam fidei testimonium
1330 XXXIII | non aut ab ipso invenies edissertatam, ut de seminatore in verbi
1331 XL | duos homines ab apostolo editos, interiorem, id est animam,
1332 LI | posse consequi regnum dei edixerat, quo magis hoc exaggeraret
1333 XXII | dirigit. Nam posteaquam edixit, Et tunc erit Hierusalem
1334 LX | decessuro concubitu et fetu et educatu? Postremo quo totum corpus,
1335 XXX | tristissimis atque teterrimis, educi et refrigerii nomine respirari
1336 XLV | tamen et aetate, sic unum edunt dum prior neutra est. Citius
1337 LVII | frigidum, cum expallidum, cum edurum, cum cadaver? Quando magis
1338 XXIX | aperuerim sepulchra vestra et eduxerim vos de sepulchris vestris,
1339 XV | licet solos, licet non ad effectum per carnem deductos, auferamus
1340 XXVII | et de cellariis non aliud effertur quam quod infertur, et post
1341 XXIII | conresuscitatos in eo per fidem efficaciae dei qui illum suscitavit
1342 VI | sermo enim deus, qui in effigie dei constitutus non rapinam
1343 VI | decerpitur, dum deducitur, dum effingitur. Recogita totum illi deum
1344 XVIII | ruinam corpori infert cum efflata est, sicut ipsa est quae
1345 LXIII | defecerint, cum de illis quoque effluxerit in suam matricem terram,
1346 XXII | tempore, ut digni sitis effugere omnia ista, et stetis ante
1347 X | sed et auditur per Ioelem, Effundam de spiritu meo in omnem
1348 LXIII | providentissima gratia sua effundens in novissimis diebus de
1349 XVII | passionis et sensus, ut non egeat repraesentatione carnis'.
1350 XVII | carnis'. Immo et eatenus egebit, non qua sentire quid sine
1351 XVIII | Hucusque praestructionibus egerim ad muniendos sensus omnium
1352 XVII | perfecte. Idcirco pro quo modo egit, pro eo et patitur apud
1353 XLIX | conversatione constituat, illam eierandam hanc vero sectandam, dehinc
1354 XLIX | repromissa sit cui ad illam elaborare mandatur. Cum igitur imaginem
1355 XXIII | sacramenta cognoverat, vas electionis, doctor nationum: et tamen
1356 XLI | quia domum dixerat carnem, eleganter voluit et in mercedis comparatione
1357 XXVII | docens quale ieiunium dominus elegerit, cum subicit de mercede
1358 LVII | apud deum: et, Stulta mundi elegit deus ut sapientia mundi
1359 VI | ut sordentis ut iacentis elementi, cum et si alia materia
1360 XXIII | Christo mortui essetis ab elementis mundi, quomodo quidam quasi
1361 XXVI | si simpliciter de terrae elemento utrumque existimabitur pronuntiatum,
1362 VI | saeculi numen, non quia elephantus sed quia Phidias tantus:
1363 XXII | ista fieri emergetis et elevabitis capita vestra, quod redemptio
1364 XVI | non pro animo temperatum elidere solemus quo magis puero
1365 XVIII | enim cuius sit dirui, cuius elidi, cuius et relevari et resuscitari----
1366 XVIII | ingressa: non potest ruere quae elidit egressa. Artius dicam: ne
1367 II | quam de unione divinitatis elidunt. Igitur quantum ad haereticos
1368 II | de resurrectione carnis eliduntur quam de unione divinitatis
1369 VI | recogitari oporteret qui illam et eligendo dignam iudicasset et tractando
1370 VIII | est quae efficit ut anima eligi possit a deo. Sed et caro
1371 XLIX | definitionem erupisset apostolus eliminandi carnem et sanguinem a dei
1372 VI | sordibus excusato censu eliquasse. ~
1373 LIII | est mortuam, id est humi elisam disiectam dissolutam, quod
1374 LII | hanc enim sententia dei elisit, Terra es et in terram ibis,
1375 XLVII | seductum est revocans, quod elisum est suscitans, et quidem
1376 IV | post totum ignobilitatis elogium caducae in originem terrae
1377 LXI | potandum: cur non potius ad eloquendum, ut a ceteris animalibus
1378 LXIII | oportebat quominus et huiusmodi eloquiis superinundaret quae nullis
1379 VIII | caro abluitur ut anima emaculetur, caro unguitur ut anima
1380 XLVII | corpus delinquentiae, per emendationem vitae, non per interitum
1381 XXII | autem coeperint ista fieri emergetis et elevabitis capita vestra,
1382 XXVI | bonos et malos et solem suum emittens super iustos et iniustos.
1383 XX | non figurate, et peperit Emmanuelem, nobiscum deum [Iesum],
1384 LXI | vacare est et officia et emolumenta membrorum temporali vacatione,
1385 LVI | incorruptelae, vacaturo scilicet emolumento et fructu resurrectionis
1386 LV | manus, et quidem ad instar emortuae exsanguis et exalbida et
1387 XXVIII | manum in sinum condit et emortuam profert, et rursus insinuat
1388 XXX | Iudaeorum deformari quodammodo emortuum et exaridum et dispersum
1389 I | sententia Pythagorae, et Empedocles et Platonici, immortalem
1390 XXXVIII| denuo morituros suscitare. Enimvero si ad fidem potius sequestrandam
1391 VIII | denique suppliciis erogatur, enisa reddere Christo vicem moriendo
1392 LIX | alia carne ad continentiam eniti. Si quis est bina pudenda
1393 LVIII | incolumis exspuitur, quod hodie Enoch et Helias, nondum resurrectione
1394 LVIII | iustitia defixit ne etiam enormitas corruptelae deputaretur,
1395 XV | quidem delinquentias carnis enumerant: ergo peccatrix tenebitur
1396 XLVIII | Omnia haec, nisi fallor, eo enumerat ut nolens vanam credi carnis
1397 LXI | Adam ante nomina animalibus enuntiavit quam de arbore decerpsit,
1398 XVIII | exinde a cadendo cadaver enuntietur. Anima porro nec vocabulo
1399 | eodem
1400 III | familiaritas opinionum, eoque fideliores existimantur
1401 XXII | redemptio nostra, quae eousque adpropinquare dicetur, erigens
1402 XLVIII | et depugnavit ad bestias Ephesi, illas scilicet bestias
1403 XL | substantiae saporem, siquidem Ephesiis scribens in interiorem hominem
1404 II | apud deum aliqua secta est Epicureis magis adfinis quam prophetis,
1405 I | Nihil esse post mortem Epicuri schola est: ait et Seneca
1406 XXIV | ipsa ad Thessalonicenses epistula suggerit, De temporibus
1407 XXIV | pseudoprophetarum---- neque per epistulam----scilicet pseudoapostolorum----
1408 XXVII | infertur, et post antichristi eradicationem agitabitur resurrectio. ~
1409 LX | membrorum corpulentiam quoque eradunt, cuius scilicet perseverantia
1410 | eratis
1411 XXVIII | cui anima per occisionem erepta referenda est per vivificationem. ~
1412 IV | contactui et recordatui tuo ereptam persuadere vis quod se receptura
1413 XXIV | quomodo vivunt? aut in nubibus erepti, et quomodo hic sunt? Miserrimi
1414 XXXVI | nostram magis sententiam erexerit. Causa opinor quaestionis
1415 XVI | enim et exhortatio vacarent erga carnem si vacaret et merces
1416 XLVII | Nam et adhuc ingerit, Ne ergos regnaverit in corpore vestro
1417 XXII | eousque adpropinquare dicetur, erigens interim et excitans animos
1418 XXXI | resurrectionis, ut in illam spem erigeret illos, aeternae scilicet
1419 XXVIII | si occidere carni animam eripere est, vivificare, contrarium
1420 VIII | cum denique suppliciis erogatur, enisa reddere Christo vicem
1421 LIX | et ipsi Valentiniani hic errare didicerunt: nec alia erit
1422 I | resurrectionem mortuorum nec cum errat ignorat. ~
1423 II | in ipsa prius carne eius erraverunt, aut nullius veritatis contendentes
1424 XIX | mortuus deo non minus in errore iacuerit quam in sepulchro:
1425 XXXII | mandabo piscibus maris et eructuabunt ossa quae sunt comesta,
1426 XXVII | lumen tuum temporaneum erumpet et vestimenta tua citius
1427 LII | terra dissoluto hordeum erumpit, et non idipsum genus grani
1428 XXII | interim de templi exitu eruperat, ordinem temporum primo
1429 XIX | sepulchro veteris hominis eruperit, quia et dominus scribas
1430 XLIX | subito in hanc definitionem erupisset apostolus eliminandi carnem
1431 LII | mortuos disputet. Et bene quod erupit statim ostendere, quasi
1432 XXVI | et Hierusalem, audiens ab Esaia, Exsurge, exsurge, Hierusalem,
1433 XLII | materia et ut ita dixerim esca vitae, id est carne: aut
1434 VIII | ieiunia et seras et aridas escas et adpendices huius officii
1435 I | moribus eorum, pro temporibus esculentorum, ut quos negant sentire
1436 XXIV | meministis quod cum apud vos essem haec dicebam vobis? Et
1437 XXIII | Subicit etiam, Mortui enim estis----scilicet delictis, non
1438 XVI | consecratione pensabit. Estne ergo et in vascula et in
1439 LII | est: Alia iumenti, id est ethnici de quo et propheta Adsimilatus
1440 III | denique haereticis quae cum ethnicis sapiunt, ut de scripturis
1441 IV | congressibus experiri tam ethnicorum quam haereticorum. ~
1442 I | in humana tantummodo, ut Euphorbus in Pythagoram, ut Homerus
1443 VII | pelliciae tunicae quas Adam et Eva paradisum exuti induerunt,
1444 XXIV | interficiet spiritu oris sui et evacuabit apparentia adventus sui:
1445 LI | novissimum inimicum mortem evacuari ait, hoc modo nec corruptela
1446 XLVII | quemadmodum adiecit, Ut evacuetur corpus delinquentiae, per
1447 XXVI | capiat, Adae scilicet et Evae, proinde et in paradisum
1448 XLI | sumus in caelis. Meminerat evangelicae definitionis, Beati qui
1449 XXXIII | prophetico instrumento. Ad evangelicum nunc provoco, hic quoque
1450 XXIV | haereticorum? nam etsi tuba dei evangelicus sermo dici potest qui illos
1451 XXVII | claritate innubae carnis. Et in evangelio indumentum nuptiale sanctitas
1452 L | revelatum in se filium dei ad evangelizandum eum in nationibus statim
1453 LXIII | vere tunc compos mali quod evasit, et boni quod invasit. Quid,
1454 XXIX | patefacio sepulchra vestra et eveham vos de sepulchris vestris,
1455 XXXV | ne sit, cui non esse iam evenit. Eidem nos spei fulciens
1456 XXII | Interrogatus a discipulis quando eventura essent quae interim de templi
1457 XI | carnem quocumque dehaustam evocare de alio. Et utique idoneus
1458 XXII | conflictationibus nationum praenotatum. Evolverem prophetias si dominus ipse
1459 XXXII | de alvo bestiae piscis evolvitur, et utique triduum concoquendae
1460 XXXII | cum de ipsis devoratoribus exactio edicitur----puto autem huius
1461 XLII | usque novissimum quadrantem exacturos? ceterum demutationem etiam
1462 LI | edixerat, quo magis hoc exaggeraret ipsi quoque corruptelae,
1463 LX | ut adhuc controversiam exaggerent carni, maxime eidem, de
1464 LV | instar emortuae exsanguis et exalbida et frigida: sed et recepto
1465 LVII | moritur? Quis incolumis qui exanimis? Quod corpus inlaesum cum
1466 XXX | deformari quodammodo emortuum et exaridum et dispersum in campo orbis:
1467 XXIX | Israelis est: ipsi dicunt, Exaruerunt ossa nostra et periit spes
1468 XXII | quem pupugerunt, nemo adhuc excepit Heliam, nemo adhuc fugit
1469 XXVII | ira per antichristi vim excesserint. Aut cur cellarum promarum
1470 LVII | paralytici, et ut quis insignis excesserit ita et revertetur. Quid
1471 LV | conversus de corpore suo excessit, et ipse Satanas, cum in
1472 XLIII | significandum de corpore excessum, an ratione etiam nove loquitur?
1473 LII | seminatur existimes. Ceterum excidisti ab exemplo: nunquam enim
1474 XXII | primo Iudaicorum usque ad excidium Hierusalem, dehinc communium
1475 XXII | dicetur, erigens interim et excitans animos ad proximum iam spei
1476 XXII | intempestive tam acerbe excitavit iam a dextera dei ad confringendam
1477 II | salutem eius substantiae excludant cuius Christum consortem
1478 XXXIII | figurarum corporalitatem carnis excludat, cum utramque participem
1479 XLVI | est ipsa cui eam opposuit, excludendae utique de corpore. Porro
1480 XXIV | vita sperantes habebuntur, excludendo, dum praeripiunt, quod post
1481 XXXII | admittere aenigmata, altera excludere. ~
1482 XLVI | operatione autem carnis exclusa, quae causa est mortis,
1483 VI | cum et si alia materia excudendo homini competisset artificis
1484 LXI | ut possumus, os <a> cibo excusamus, etiam sexum a congressione
1485 VI | limi quibus putas sordibus excusato censu eliquasse. ~
1486 XII | quas temporalis distinctio exemerat, redornantur et specula
1487 XXXVIII| dimidiae patrocinaretur, quando exemplorum condicio illud potius expeteret
1488 XLIX | substantias quali condicione exheredaverit apostolus a dei regno aeque
1489 XIV | malo puniendo iustitiam exhibens utramque sententiam bono
1490 XLII | devorari quod mortale est, id exhiberi omnifariam necesse est ut
1491 LV | permanserit in demutatione quae exhibita fuerit in resurrectione.
1492 XVII | finem destinati iudicii, ut exhibitione carnis omnis divina censura
1493 LIII | seminatum, ad ipsius rei exhibitionem provocabuntur. Aut ostendant
1494 XXIII | accipere caelos adusque tempora exhibitionis omnium quae locutus est
1495 XLVII | iustititae. Et rursus: Sicut exhibuistis membra vestra famula immunditiae
1496 XLII | capillos olentes populus exhorruit. Constat non tantum ossa
1497 XLIX | capessendae, subiungit etiam exhortationem ut et hic habitum Christi
1498 XXVI | voces eiusmodi competent exhortationis et advocationis, quae occidit
1499 XXXI | enim et alibi prophetes, Exibitis----de sepulchris----velut
1500 XXXI | subiecit implebitur, Et exibunt----utique de sepulchris----
1501 XXXII | figuravit, de quibus sanguis exigetur per ultionem pensandam.
1502 XIII | quoque substantiam corporis exigi posse. Multis passeribus
1503 LX | enim hominem tribunal dei exigit: salvum vero sine membris
1504 XXII | resurrexit, nisi haereticus? exiit plane iam de corporis sepulchro
|