abduc-cedun | cella-defin | defix-exiit | exili-indue | indui-mulor | multa-praed | praee-rettu | reval-thron | tiara-xxxvi
bold = Main text
Caput grey = Comment text
1505 VIII | maceratur taeterrimo lucis exilio penuria mundi squalore paedore
1506 XIX | vindicantes, de sepulchro exire de saeculo evadere interpretantur,
1507 XII | tenebras, heres sibimet existens, donec et nox revivescat
1508 XXVI | terrae elemento utrumque existimabitur pronuntiatum, quomodo congruet
1509 I | aperit. Sed vulgus inridet, existimans nihil superesse post mortem:
1510 XLV | qui carnem veterem hominem existimant cur non mortem sibi properant
1511 III | opinionum, eoque fideliores existimantur quia nuda et aperta et omnibus
1512 XLVIII | vicarium baptisma profuturum existimarent ad spem resurrectionis,
1513 XXXIX | resurrectione, ad Sadducaeos sapere existimaretur. Ita quam nolebat videri
1514 XLII | enim devoratum non aliud existimas quam interceptum, quam abolitum,
1515 XVII | incorporalis: hoc enim vulgus existimat. Nos autem animam corporalem
1516 XXXVIII| quia durum et intolerabilem existimaverunt sermonem eius, quasi vere
1517 VI | constitutus non rapinam existimavit pariari deo. Ita limus ille
1518 XIII | redanimari sed reformari existimentur, accipe plenissimum atque
1519 XLVI | videatur, sed ne ita quis existimet ex aliorum vel cohaerentium
1520 XL | id est interiori homini, exitium vero carni, id est exteriori,
1521 XXV | Christianae spei frugem in exodio saeculi collocent, adparet
1522 LXIII | nascitur. Tu potius illi exorare debueras resurrectionem:
1523 XVI | hominis: caro autem, ab exordio uteri consata conformata
1524 XIV | istam materiae ordinamus. Exorsi enim ab auctoritate carnis,
1525 LVII | interemptum, cum frigidum, cum expallidum, cum edurum, cum cadaver?
1526 XVIII | siquidem nihil resurgere expectabit nisi quod ante succiderit.
1527 XXIV | serviendum vivo et vero deo et ad expectandum a caelis filium eius, quem
1528 XVII | prior induxit admissum, expectans tamen et carnem ut per illam
1529 IX | exprobras carni quae deum expectant, quae in deum sperant? Honorantur
1530 XVII | perficiendum autem operam carnis expectat. Sic itaque ad patiendum
1531 XXIII | repraesentatio, nec possessio sed expectatio. De qua spe et expectatione
1532 XLV | ipso quod anima impleri se expectavit priorem eam fecit: omnis
1533 XVIII | RESURRECTIO MORTUORUM: duo verba expedita decisa detersa. Ipsa conveniam,
1534 XL | interitum ad resurrectionem expellendam exteriori homini adscribunt.
1535 X | carnis resurrectionem eius expellunt, cur non dignitates potius
1536 XLII | demutationem, ne inferos experiatur usque novissimum quadrantem
1537 IV | illorum <est> in congressibus experiri tam ethnicorum quam haereticorum. ~
1538 XLII | consecuturus est inferos iam expertus. Abhinc enim iam definimus
1539 XLVIII | ante disiectis. Sed et nunc expetent praecedentia recognosci,
1540 XXXVIII| exemplorum condicio illud potius expeteret quod minus haberetur, animae
1541 XXVIII | rursus insinuat et vividam explicat, nonne hoc de toto homine
1542 XLV | hominem manifeste notat: Expone, enim inquit, secundum pristinam
1543 XLIX | sed non carnem monemur exponere: si non carnem, ergo conversationem,
1544 XXIV | et tempora resurrectionis exponit: Si enim credimus quod Iesus
1545 II | semper a principalibus deduci exposcit, ut de ipso prius constet
1546 VIII | extracta et odio publico exposita decertat, cum in carceribus
1547 XIII | non iam, alius idem. Quid expressius atques signatius in hanc
1548 XXXII | carnis et sanguinis quo magis exprimatur resurrectio etiam devoratorum
1549 VI | dictabat: quodcumque enim limus exprimebatur, Christus cogitabatur homo
1550 XI | carnem in nihilum prodactam exprimere de nihilo: sive de materia
1551 XXX | et dicitur, de qua possit exprimi Iudaicarum rerum reformatio
1552 XXXIV | Et tamen adhuc sensum rei exprimit dominus, Ego dicens veni
1553 X | alibi nihil proprie carni exprobari oportere nisi in animae
1554 IX | percutiam et sanabo. Quid ea exprobras carni quae deum expectant,
1555 XLI | mortis per demutationem expunctae concurrere cum resurgentibus,
1556 XIV | idque iudicium resurrectio expunget, haec erit tota causa immo
1557 XXV | cum aut nunc eam deceret expungi sine ulla differentia temporum
1558 XXVIII | ultionis nomine reposcetur et exquiretur. Neque enim vindicari poterit
1559 XXVIII | exquiram eum. Porro nihil exquiritur nisi quod reposcitur, nihil
1560 LV | quidem ad instar emortuae exsanguis et exalbida et frigida:
1561 XXVIII | atque ita omnem sanguinem exsecutura iudicio. De quo apud eundem
1562 LVIII | digerebantur triduo post incolumis exspuitur, quod hodie Enoch et Helias,
1563 XXXIV | novissimo die, plenitudinem exstruit resurrectionis: tribuit
1564 XXXI | dictum est, Vivent mortui et exsurgent de sepulchris: ros enim
1565 LIII | infirmitatem, ut ipsius sit etiam exsurgere in incorruptelam et in gloriam
1566 LII | aristae, sine superbia culmi: exsurgit autem copia feneratum, compagine
1567 XXXI | reliquiarum et de sepulchris exsuscitandorum mortuorum? De omnibus enim
1568 XXIII | posteriorum in priora me extendens secundum scopum persequor
1569 XLIV | respectes unde mentio hominis exterioris et interioris inducta est,
1570 LII | corpori superstruitur, nec exterminatur illud cui superstruitur,
1571 XII | cultiora restituit quam exterminavit, re vera fenore interitu
1572 XXVII | Donec ira praetereat, quae extinguet antichristum, post iram
1573 XXXI | decidet et ignis eorum non extinguetur, et erit satis conspectui
1574 XII | quos matutina succensio extinxerat, reducuntur et siderum absentiae
1575 XLIV | thesauri conditorium est extolletur? Atquin si lumen ipsum dei
1576 VIII | nominis fide in medium extracta et odio publico exposita
1577 XVI | instrumentum aliunde in usus venit, extranea omnino materia a substantia
1578 XVI | culpae nec adhortatio in extraneam gloriae: et exprobratio
1579 V | placet, etsi ignei alicuius extructio aeque angeli ut Apelles
1580 V | eorum, in hoc ab ipso deo extructus est ut dominus esse possit
1581 VI | agebatur quod ista materia extruebatur. Itaque totiens honoratur
1582 XLVIII | nos rei credendae videtur extruere? Resurrectioni, inquis,
1583 LI | et sanguinem a regno dei extrusit, utique ab ipsa regia caelorum,
1584 XXIX | super me manus domini et extulit me in spiritu dominus et
1585 XLI | aeternitatis quam carne exuamur. Huius enim gratiae privilegium
1586 VII | quoque ad gloriam carnis exuberat quod proximam deo et continet
1587 XLII | tabernaculo, quod nolimus exui sed potius superindui, uti
1588 XVII | licet nudas, licet adhuc exules carnis, probabit Lazari
1589 XXVI | David, Dominus regnavit, exultabit terra----id est caro sanctorum,
1590 XXIV | nostra vel gaudium vel exultationis corona quam ut et vos coram
1591 XXVI | domini, quo supra regnante exultavit? Sic et apud Esaiam, Bona
1592 LXIII | doctrinam, nullus te ardor exuret quaestionum: resurrectionem
1593 I | ipsos defunctos atrocissime exurit, quos postmodum gulosissime
1594 XLII | negavit nudos quos praedixit exutos nisi quia et revestitos
1595 XLV | disciplinam, non corpulentiam, exutum. ~
1596 XXIX | ducendae in quaestionem? Accipe Ezechielem: Et facta est, inquit,
1597 XXX | non haec erit ipsa quae Ezechieli revelatur. Sed enim et alias
1598 LXIII | superducens, blasphemiae fabulas. Atenim deus omnipotens,
1599 XXXIV | in salutem, paene minus facere <quam faciat homo>, cum
1600 XLVII | perficietur, quod periit salvum faciens, quod mortuum est vivificans,
1601 XXI | intercedit. Primo enim quid facient tot alia instrumenta divina,
1602 XXIII | ad Galatas, Bene autem facientes ne taedeat, tempore enim
1603 LVIII | corporibus unguium et capillorum facilia crementa habilitatis et
1604 XI | Ita restitutionem carnis faciliorem credas institutione. ~
1605 XXXI | novum et terra nova quae ego facio, in conspectu meo, dicit
1606 III | tamen hoc in Christi nomine facis, dum Christianus tibi videris,
1607 XLI | habemus domum non manu factam aeternam in caelis: id est,
1608 XXVIII | prophetatum: tam dictis quam et factis praedicatur resurrectio.
1609 XV | omnium speculum est. Negent factorum societatem cui negare non
1610 XVII | propriam, de suo sufficiet ad facultatem passionis et sensus, ut
1611 LV | studio negotio artificio, facultatibus sedibus legibus moribus,
1612 XXX | et recorporari carnibus facultatum et nervis regni, atque ita
1613 IV | immundae a primordio ex faecibus terrae, immundioris deinceps
1614 XXXVIII| decipere non posse, de fallacia solummodo infirmum, ne aliter
1615 LIX | numquid et de nationibus fallimur, et aliae quidem sunt crediturae
1616 XLVIII | haesitaremus. Omnia haec, nisi fallor, eo enumerat ut nolens vanam
1617 LXI | necessitatis tunc vacaturas, cibi famem et potus sitim et concubitus
1618 III | compassio sententiarum et familiaritas opinionum, eoque fideliores
1619 XXVI | ipsius, vere Iudaea per dei familiaritatem: Non enim qui in manifesto
1620 XVIII | Abraham patrem fidei, divinae familiaritatis virum, discimus: postulans
1621 XIII | peculiarem, de singularitate famosum, de posteritate monstruosum,
1622 XLVII | liberi facti a delinquentia, famulati autem deo, habetis fructum
1623 XLVII | ereptum est redimens, quod famulatum est liberans, quod seductum
1624 LVII | mundi confundat? Oro te, si famulum tuum libertate mutaveris,
1625 XLIII | et hic enim exhortatio fastidiendae vitae huius obvertitur,
1626 LVIII | quod dicitur fortuna vel fatum? Quae resuscitatis plaga
1627 XVII | XVII. Simplicior quisque fautor sententiae nostrae putabit
1628 IV | capi mentes de communione favorabili sensuum. An aliud prius
1629 XXII | corporis sepulchro etiam nunc febribus et ulceribus obnoxius,
1630 IV | Rursus ulcera et vulnera et febris et podagra et mors redoptanda?
1631 XXX | Israel est, imaginem ea fecerit Israelis et a propria condicione
1632 XXXVIII| vocem, et procedent qui bona fecerunt in vitae resurrectionem,
1633 XI | qui fecit, quanto plus est fecisse quam refecisse, initium
1634 VI | iudicasset et tractando fecisset? Phidiae manus Iovem. Olympium
1635 XXXIV | competisset: quomodo enim felices si ex parte perituri? ~
1636 XXXIV | animae, multo magis nobis: feliciores enim qui non vident et credent:
1637 XXXIV | carnis resurrectio, certe felicioribus competisset: quomodo enim
1638 VI | generosius et demutatione felicius: nam et aurum terra quia
1639 XXVI | super iustos et iniustos. Felix nimirum fides, si ea consecutura
1640 LXI | sunt inferna in viro et in femina, nimirum qua libidines fluitent:
1641 VII | substantiae suae traducem in feminae iam carne recognoverit----
1642 VII | ipsa delibatio masculi in feminam carne suppleta sit, limo
1643 LXI | defluxus colentur? Est adhuc feminis intus quo semina congerantur:
1644 LII | culmi: exsurgit autem copia feneratum, compagine aedificatum,
1645 XII | quam exterminavit, re vera fenore interitu et iniuria usura
1646 IV | ignibus et undis et alvis ferarum et rumis alitum et lactibus
1647 XXXII | salvo eo quod et bestia feros in Christianum vel maxime
1648 VII | non plumbo non aere non ferro neque argento quoque oblaquees
1649 VII | cures, proinde perspectae ferruginis gladiis vaginarum adaeques
1650 XII | desierint: ideo finiuntur ut fiant: nihil deperit nisi in salutem.
1651 XXIV | tenet teneat, donec de medio fiat----quis, nisi Romanus status,
1652 XL | substantiarum duarum quodammodo fibula est, sub quo vocabulo non
1653 XXXIII | coniectandam, ut arboris fici dilatae in spem ad instar
1654 III | familiaritas opinionum, eoque fideliores existimantur quia nuda et
1655 XXXV | corporalis dispositionis fidelissima indicia sunt. ~
1656 LXIII | ubicunque apud deum per fidelissimum sequestrem dei et hominum
1657 XI | protulisse, et deum nosti fidendo quod tantum deus valeat.
1658 XLIII | re. Et ideo subiungit, Fidentes autem et boni ducentes magis
1659 I | Fiducia Christianorum resurrectio
1660 XXXI | corporum interitu labefactans fiduciam resurrectionis: ita et
1661 VII | limum ut postmodum caro fieret ex limo carni utique negotium
1662 XVI | instrumenta sententiam figere, ut dominorum et auctorum
1663 XL | per semetipsam homo, quae figmento iam homini appellato postea
1664 V | doctrinae totam hominis figulationem deo nostro cedunt. Quantus
1665 XXX | non enim posset de ossibus figura componi si non id ipsum
1666 XXVI | sanguinem, sed et hoc ipsum in figuram carnis homicidae. Nam et
1667 XIII | universitas resurrectionem figurat, si nihil tale conditio
1668 XXI | resurrectionem ut nullam admittant figuratae significantiae suspicionem?
1669 XXX | et redanimatione ossuum figuratur, id quoque eventurum ossibus
1670 XXXII | etiam iniquitatis angelos figuravit, de quibus sanguis exigetur
1671 XVIII | Sarrae humandae locum de filiis Heth, Date ergo inquit mihi
1672 XLVI | per carnem, misso deus filio suo in simulacro carnis
1673 LVIII | vestimenta et calciamenta filiorum Israelis quadraginta illis
1674 XXXVI | resurrecturos demonstravit: atquin filios resurrectionis appellavit,
1675 XIII | funerans renovat, natali fine decedens atque succedens,
1676 III | unum estis omnes qui deum fingitis, dum tamen hoc in Christi
1677 XXXV | occidetur in gehennam ut finiatur, quod et non resuscitata
1678 XXVII | requiescere habebunt qui in finibus saeculi sub ultima ira per
1679 I | Seneca omnia post mortem finiri, etiam ipsam. Satis est
1680 XLVII | quibus nunc confundimini? Finis enim illorum mors. Nunc
1681 VI | homo deum quam hominem deus finxerit? Nunc et si scandalum limus,
1682 XIII | accipe plenissimum atque firmissimum huius spei specimen, siquidem
1683 V | dominus esse possit dum fit a domino. Hominem autem
1684 XLV | geniturae caro atque anima simul fiunt sine calculo temporis, ut
1685 XXII | et tempora totius spei fixa sint sacrosancto stilo,
1686 LIII | recidivatum. Porro cum constet fixumque sit illud resurrecturum
1687 XX | suum, dorsum suum ponens ad flagella et maxillas ad palmas, et
1688 LVII | atque anima permanebunt quae flagellis et compedibus et stigmatibus
1689 LV | causae earum proprios quoque flagitant congressus, licet aliunde
1690 XXV | altari ultionem et iudicium flagitantes sustinere didicerunt, ut
1691 VII | homo in animam vivam de dei flatu, vaporeo scilicet et idoneo
1692 V | insufflavit in faciem eius flatum vitae et factus est homo,
1693 LVIII | retro fleverant quique adhuc flere potuissent si non omnem
1694 XXXV | deptem. Ceterum unde erit fletus et dentium frendor nisi
1695 LVIII | ex isdem oculis qui retro fleverant quique adhuc flere potuissent
1696 XXII | nemo adhuc Babylonis exitum flevit: et est iam qui resurrexit,
1697 XIII | etiam in scripturis suis, Et florebis enim inquit velut phoenix,
1698 XII | arbores vestire post spolia, flores denuo colorare, herbas rursus
1699 XXII | domini repraesentatione florescit atque frugescit. Quis ergo
1700 XXII | tenerescentium arborum in caulem, floris et dehinc frugis antecursorem.
1701 VII | quando et quomodo caro floruerit ex limo. Neque enim, ut
1702 XLIV | sapientiae quibus domini vita floruit, providentissima apostoli
1703 XVI | inornabitur aut aspergine florum honorabitur, et gladius
1704 LXI | femina, nimirum qua libidines fluitent: cur non magis qua potuum
1705 LXIII | utrumque iam in semetipso foederavit, sponsam sponso et sponsum
1706 LIII | sepulchro collocarat, nemo foetere iam senserat, nemo quadriduo
1707 LII | enim solummodo granum, sine folliculi veste, sine fundamento spicae,
1708 LXIII | inundantem. Cuius si hauseris fontem, nullam poteris sitire doctrinam,
1709 LX | conceptuum stabula et uberum fontes, decessuro concubitu et
1710 LXI | organum dentium quaeras. Forata sunt inferna in viro et
1711 L | dei regno, nomine tamen formae resurgere in iudicium quia
1712 XXVIII | diabolum serpentem quanquam formidabilem subactura homini, dehinc
1713 XXVI | exsurge, Hierusalem, indue fortitudinem brachii tui, exsurge sicut
1714 LVIII | necessitas, aut quod dicitur fortuna vel fatum? Quae resuscitatis
1715 XVII | sufficit animam sine carne foveri sive cruciari pro operibus
1716 XVII | et nunc animas torqueri foverique penes inferos, licet nudas,
1717 LXIII | deum diligas: nemo magis frater tuus quam quae tecum etiam
1718 XXXVI | mulieris persona quae septem fratribus nupta in dubio habebatur
1719 XXVIII | mahu hominis et de manu fratris exquiram eum. Porro nihil
1720 LVIII | quod Babylonii ignes trium fratrum nec tiaras nec sarabara
1721 XII | absumpta. Mira ratio: de fraudatrice servatrix, ut reddat intercipit,
1722 XXXV | unde erit fletus et dentium frendor nisi ex oculis et ex dentibus,
1723 XXXIX | vernaculae suae philosophiae frequentiorem praesumptionem. At ubi iam
1724 XVI | mors aliqua ructuarit, sed frictricis vel archigalli vel gladiatoris
1725 LV | exsanguis et exalbida et frigida: sed et recepto calore et
1726 LVII | inlaesum cum interemptum, cum frigidum, cum expallidum, cum edurum,
1727 V | philosophi. Futtile et frivolum istud corpusculum, quod
1728 LII | eius carni, eandem credens fructificaturam quae sit seminata, ipsam
1729 XLII | quae ut semina retinentur fructificaturi corporis in resurrectione.
1730 LVI | vacaturo scilicet emolumento et fructu resurrectionis et statu
1731 IX | animavit, quam incolatui fructui dominatui totius suae operationis
1732 XXXIV | videntibus et idcirco credentibus fructuosa tunc fuerunt opera carnis
1733 XXVI | quam pertinet regni divini fructus----: dehinc subiungit, Vidit
1734 XXV | et totam Christianae spei frugem in exodio saeculi collocent,
1735 XXII | repraesentatione florescit atque frugescit. Quis ergo dominum tam
1736 XXII | caulem, floris et dehinc frugis antecursorem. Ita et vos,
1737 LII | Sed nudum granum, si forte frumenti vel alicuius eiusmodi: deus
1738 LII | ab exemplo: nunquam enim frumento seminato et in terra dissoluto
1739 XLVI | ex delinquentia. Ceterum frustra opposuit vitam morti <si>
1740 XXIV | post illam repromittitur, frustrati circa veritatem non minus
1741 XXII | in agnitione sacramenti fruticat, sed in domini repraesentatione
1742 LVIII | proinde per incorruptelam fugata quemadmodum mors per immortalitatem.
1743 XXI | hominum genus lucem sui fugerint? Quae quanto maiora, tanto
1744 XXII | excepit Heliam, nemo adhuc fugit antichristum, nemo adhuc
1745 XX | et veritates praedicatae fuissent ex quibus imagines deliniarentur.
1746 XXXV | iam evenit. Eidem nos spei fulciens passerum quoque subiungit
1747 LXI | enim morte neque victus fulcimenta ad subsidia vitae neque
1748 VII | omni instrumento sensuum fulta est, visu auditu gustu odoratu
1749 XIV | dispungenda per quot et functa est. ~
1750 XLII | ista civitate cum odei fundamenta tot veterum sepulturarum
1751 LII | sine folliculi veste, sine fundamento spicae, sine munimento aristae,
1752 XXXIV | dominus. Nolo nunc contentioso fune deducere hac an illac hominem
1753 XIII | qui semetipsum libenter funerans renovat, natali fine decedens
1754 XIII | phoenix, id est de morte, de funere, uti credas de ignibus quoque
1755 XII | tenebris usquequaque sepelitur; funestatur mundi honor, omnis substantia
1756 XXXVI | proprie et morte et nuptiis fungitur, id est carnis. Habes igitur
1757 XXIV | quod dies domini sicut fur in nocte ita adveniat: cum
1758 XLV | dederitis diabolo locum. Qui furabatur iam non furetur, immo potius
1759 XLV | locum. Qui furabatur iam non furetur, immo potius laboret operando
1760 V | philosophari philosophi. Futtile et frivolum istud corpusculum,
1761 VI | Christus cogitabatur homo futurus quod et limus, et sermo
1762 XXXI | conculcabitis inimicos: et rursus, Gaudebit cor vestrum et ossa vestra
1763 XXIV | Quae enim spes nostra vel gaudium vel exultationis corona
1764 XXXV | puniendarum, recordetur ignem gehennae aeternum praedicari in
1765 XLII | domicilium de caelo quod gementes in hac carne superinduere
1766 XLI | cum subicit, Nam et in hoc gemimus, domicilium nostrum quod
1767 VII | quidem Scythicas et Indicas gemmas et rubentis maris grana
1768 XV | sensuum consecrata est, quod h(gemoniko&n appellatur, caro erit
1769 L | confirmatur carnis resurrectio generalis cum specialis excipitur:
1770 VI | est esse aliquid origine generosius et demutatione felicius:
1771 X | salutare dei. Notatur in Genesi dicens dominus, Non manebit
1772 LXI | utriusque naturae infructuosis genitalibus structi! Nam si et hic
1773 LX | conscii seminum, et reliqua genitalium utriusque sexus, et conceptuum
1774 XLV | et exinde a benedictione geniturae caro atque anima simul fiunt
1775 LXI | potus sitim et concubitus genituram et operationis victum. Sublata
1776 XX | defendi possunt: ut cum exitus gentium et urbium resonant, Tyri
1777 XLIX | proinde et caelestis imaginem gestemus in nobis, non iam dei, nec
1778 XLIII | domicilium. Exinde iam ad omnes, Gestimus, inquit, sive peregrinantes
1779 XLII | omni genere cessaverit. Nec gigantum autem antiquissima cadavera
1780 XVI | frictricis vel archigalli vel gladiatoris aut carnificis spiritu infectum,
1781 XVI | incisus est, non calicis aut gladii aut vasculi ullius. Vas
1782 VII | proinde perspectae ferruginis gladiis vaginarum adaeques dignitatem,
1783 XVI | aspergine florum honorabitur, et gladius bene de bello cruentus et
1784 XVI | operas carni indicit---- Glorificate, tollite deum in corpore
1785 XLVII | quia nec ipse Christus glorificatus est ante passionem. Haec
1786 VII | et carnem de adflatu dei gloriosiorem, quo pariter caro et limi
1787 VIII | poenarum? Ne illa beatissima et gloriosissima, quae potest apud Christum
1788 VII | habes et limum de manu dei gloriosum, et carnem de adflatu dei
1789 II | unusquisque vel motus de gradu eius spei quam susceperat
1790 VII | gemmas et rubentis maris grana candentia non plumbo non
1791 LII | erumpit, et non idipsum genus grani eademque natura et qualitas
1792 LII | corpus prout vult----certe ei grano quod nudum seminari ait?
1793 VIII | Nam et sacrificia deo grata, conflictationes dico animae,
1794 XLIV | culpam sed et vitali secundum gratiam----vide quantam, ut in illa
1795 LVI | metat fructum? Nae illa gratiosissima caro, cui gratis vita constabit.
1796 LVI | gratiosissima caro, cui gratis vita constabit. Quodsi non
1797 XLII | qua deprehendemur, quia gravari nos ait qui simus in tabernaculo,
1798 XLVIII | Asiam, quod super quam supra gravati sumus citra vires, uti et
1799 LXI | neque generis subparatura gravis erit membris. Ceterum et
1800 LVI | resurrectionis abducere quam de gravitate atque iustitia dei ludere----
1801 IV | ipsorum temporum propria gula? Adeone autem eadem sperabitur
1802 LX | oris et dentium statio et gulae lapsus et compitum stomachi
1803 I | atrocissime exurit, quos postmodum gulosissime nutrit, isdem ignibus et
1804 LX | compitum stomachi et alvei gurges et intestinorum perplexa
1805 VII | sensuum fulta est, visu auditu gustu odoratu contactu: per quam
1806 XXXVIII| solius resurrectionem, velut gustum carnis etiam resurrecturae
1807 XV | sensuum consecrata est, quod h(gemoniko&n appellatur, caro
1808 XLVII | iustitiae: quem ergo fructum habebatis super his de quibus nunc
1809 XXXVI | fratribus nupta in dubio habebatur cui eorum restitueretur.
1810 XXXIV | Quomodo denique salvus habebitur qui poterit et perditus
1811 XXVII | quibus paulisper requiescere habebunt qui in finibus saeculi sub
1812 XXIV | ista tantum vita sperantes habebuntur, excludendo, dum praeripiunt,
1813 XLVIII | resurrectionem: vana enim habenda est conflictatio eius cuius
1814 XXII | inimicos etiam nunc luctari habens cum mundi potentibus, et
1815 LII | deus prout vult corpus, habenti utique proprium corpus illud
1816 VII | concretione ut incertum haberi possit utrumne caro animam
1817 XLVII | delinquentia, famulati autem deo, habetis fructum vestrum in sanctificium,
1818 LVIII | capillorum facilia crementa habilitatis et dignitatis iustitia defixit
1819 XXX | de sepulchris, id est de habitaculis captivitatis tristissimis
1820 XIX | et saeculum mortuorum sit habitaculum, id est ignorantium deum,
1821 XLVI | eius qui suscitavit Iesum habitat in vobis, qui suscitavit
1822 XLVI | delinquentia: neque enim domus cum habitatore damnabitur: habitare enim
1823 LI | nos demutabimur----de qua habitudine nisi in qua deprehendemur?
1824 LV | defunctae, eandem tamen habitudinem corporis etiam in gloria
1825 XL | Macedoniam nullam remissionem habuit caro nostra: dehinc, ut
1826 LXIII | probabiles quique manifestentur, hae autem sine aliquibus occasionibus
1827 IX | passiones sibi adpretiat, haecine non resurget, totiens dei
1828 XIX | carne est, cognoverit arcana haeretica': hoc est enim apud illos
1829 III | Discede dicam ab ethnico, haeretice: etsi unum estis omnes qui
1830 IV | vel magis audias <tam> ab haeretico quam ab ethnico, et non
1831 XLVIII | citra vires, uti et de vita haesitaremus. Omnia haec, nisi fallor,
1832 IV | omnis iam vocabuli mortem? Hancne ergo, vir sapiens, et visui
1833 LXIII | paracleto inundantem. Cuius si hauseris fontem, nullam poteris sitire
1834 XXVI | admisit, maledicta quidem quod hauserit sanguinem, sed et hoc ipsum
1835 XXII | pupugerunt, nemo adhuc excepit Heliam, nemo adhuc fugit antichristum,
1836 XII | flores denuo colorare, herbas rursus imponere, exhibere
1837 IX | reginam, liberalitatis suae heredem, religionis suae sacerdotem,
1838 LI | corruptela, inquit, incorruptelam hereditati habebit: non ut carnem
1839 XII | sepulturam suam tenebras, heres sibimet existens, donec
1840 XXIV | minus quam Phygellus et Hermogenes. Et ideo maiestas spiritus
1841 XX | ante tondentem, scilicet Herodem, sine voce, sic non aperuit
1842 XX | adstiterunt reges terrae, Herodes, et archontes congregati
1843 XVIII | humandae locum de filiis Heth, Date ergo inquit mihi possessionem
1844 LXI | cur non potius ad omnem hiatum et rictum tuum coronandum,
1845 XII | adtriverat. Revolvuntur hiemes et aestates, verna et autumna,
1846 XX | David, quae aenigmata apud Hieremiam, ne virtutes quidem eius
1847 LVI | neque conscientiam hominis hodierni credibile sit aboleri per
1848 XXII | angelorum constitutum? Nulla ad hodiernum tribus ad tribum pectora
1849 I | Euphorbus in Pythagoram, ut Homerus in pavum recenseantur. Certe
1850 XVI | bello cruentus et melior homicida laudem suam consecratione
1851 XXVI | ipsum in figuram carnis homicidae. Nam et si iuvari seu laedi
1852 V | Et finxit inquit deus hominem----magnae sine dubio differentiae
1853 XXII | ista, et stetis ante filium hominis----utique per resurrectionem,
1854 XII | sepelitur; funestatur mundi honor, omnis substantia denigratur:
1855 XVI | inornabitur aut aspergine florum honorabitur, et gladius bene de bello
1856 IX | expectant, quae in deum sperant? Honorantur ab illo quibus subvenit.
1857 XVIII | patrociniorum procurent----honores dico substantiae ipsius,
1858 LII | peraequationem, corpus honoris non generis in differentiam
1859 LII | seminato et in terra dissoluto hordeum erumpit, et non idipsum
1860 V | malum denique appellare non horrent, etsi angelorum fuisset
1861 | Horum
1862 XVI | corpore vestro----certus et hos conatus ab anima agi, idcirco
1863 XXVI | ea consecutura est quibus hostes dei et Christi non modo
1864 XLVII | Romanos obsecrat exhibere hostiam vivam sanctam placibilem
1865 XXI | religionem publico odio et hostili elogio obnoxiam persuaderet.
1866 XVIII | possessionem sepulchri vobiscum et humabo mortuum meum, carnem scilicet:
1867 XXXV | nihil nocere possint, id est humanas potestates. Adeo hic et
1868 LII | caelestium luminum apposuit humanis, non pertinentia ad condicionis
1869 LXII | sollemnibus spiritus sub humano, nec ideo non permansuri
1870 XXXV | cavillatur, ego corpus humanum non aliud intellegam quam
1871 XXXIV | anima, quod pecus totum est, humeris boni pastoris advehitur,
1872 XLIII | quasi turbate enim per hyperbaton struxit: utrumne 'quae per
1873 VI | ventilare ut sordentis ut iacentis elementi, cum et si alia
1874 XVIII | sedenim agitatur in somnis et iactitatur: quiesceret autem si iaceret,
1875 XIX | deo non minus in errore iacuerit quam in sepulchro: itaque
1876 XXI | reges tam aperta prophetia iaculata est, quale est ut aeternae
1877 XX | non avertens a sputaminum iaculis: deputatus etiam inter iniquos,
1878 LVII | obnoxiae retro fuerant, idcircone illas eadem pati oportebit?
1879 XIV | substantiae congregatione parere, idcircoque in utraque exhibendum quem
1880 XXIV | Qualiter conversi sitis ab idolis ad serviendum vivo et vero
1881 XIV | restitui, etsi divinitas idonea restituendi, sed causa restitutionis
1882 XXXVI | virtutis dei incredulos, idoneae utique mortuis resuscitandis,
1883 VII | flatu, vaporeo scilicet et idoneo torrere quodammodo limum
1884 XXXII | divinae potestatis documentum idoneum Ionam, cum incorruptus utramque
1885 XIV | observare curarit an non, idque iudicium resurrectio expunget,
1886 XX | Aegypti et Babylonis et Idumaeae et Carthaginensium navium,
1887 VIII | conflictationes dico animae, ieiunia et seras et aridas escas
1888 LXI | diebus Moyses et Helias ieiunio functi solo deo alebantur:
1889 XXVII | Itaque Esaias, docens quale ieiunium dominus elegerit, cum subicit
1890 XXXVI | confirmabat, et scripturarum ignaros increpans, earum scilicet
1891 V | Menandro et Marco placet, etsi ignei alicuius extructio aeque
1892 LVIII | deputaretur, quod Babylonii ignes trium fratrum nec tiaras
1893 IV | onerosae, et post totum ignobilitatis elogium caducae in originem
1894 X | corpore nostro. Itaque si ignominiae carnis resurrectionem eius
1895 XXVI | sperando caelestia amittunt, ignorantes et panem de caelesti repromissum
1896 III | sua scientia non de vulgi ignorantia instrui.' Adeo non erit
1897 XIX | redanimatus et revivificatus deo, ignorantiae morte discussa, velut de
1898 XIX | sit habitaculum, id est ignorantium deum, vel etiam de ipso
1899 XLVIII | eosdem, Nolumus enim vos ignorare, fratres, de pressura nostra
1900 XLVII | apostolo ingerente: An ignoratis quod quicunque in Iesum
1901 II | II. Si vero et apud deum aliqua
1902 III | III. Est quidem et de communibus
1903 XXXIV | contentioso fune deducere hac an illac hominem perditio depostulet,
1904 VII | enim, ut quidam volunt, illae pelliciae tunicae quas Adam
1905 XXVII | reposita servatur, depromenda illinc suo tempore? Proinde enim
1906 | illius
1907 XLIV | deus in cordibus nostris ad illuminationem agnitionis gloriae suae
1908 XXXVIII| quid non prosit, pariter illuminavit quid cui prosit, spiritum
1909 VIII | adumbratur ut et anima spiritu illuminetur, caro corpore et sanguine
1910 X | infuscatur: tene etiam quibus illustratur. Legis cum quando deprimitur:
1911 XLIV | Cum enim de lumine quod illuxerit deus in cordibus nostris
1912 XIX | manifeste adnuntiatam, in imaginariam significationem distorquent,
1913 IX | infirmitate perficitur; etsi imbecillam, sed medicum non desiderant
1914 LVIII | infirmitas post virtutem, quae imbecillitas post salutem? Quod vestimenta
1915 LVIII | potuissent si non omnem lacrimae imbrem indulgentia divina siccasset.
1916 XXIII | praecipit custodire mandatum immaculatum inreprehensibile in adparentiam
1917 V | haeretici cuiusque est, non immerito ab ipso quoque deducerem
1918 XXII | expectatione eorum quae immineant orbi terrae. Virtutes enim
1919 XVIII | audio resurrectionem homini imminere, quaeram necesse est quid
1920 LVII | magis paralyticus, nisi cum immobilis? Ita nihil aliud est mortuum
1921 XLIII | semper, et scientes quod cum immoramur in corpore peregrinamur
1922 XLIII | sive peregrinantes sive immorantes placibiles esse deo: omnes
1923 XLIII | peregrinari a corpore et immorari ad dominum, scilicet ut
1924 XLIII | peregrinatus a corpore statim immoratur penes dominum nisi ex martyrii
1925 III | naturaliter nota sunt, ut immortalitas animae penes plures, ut
1926 LI | et mortale istud induere immortalitatem----quid mortale nisi caro?
1927 IV | primordio ex faecibus terrae, immundioris deinceps ex seminis sui
1928 XLVII | exhibuistis membra vestra famula immunditiae et iniquitatis ad iniquitatem,
1929 LVIII | omni iniuria et contumelia immunitatem carnis ediscunt: cuinam
1930 LVII | ipsa, qua eadem, et tamen impassibilis quia in hoc ipsum manumissa
1931 XVI | eo quod ab anima videatur impelli, iudicio liberata credatur.
1932 XV | si anima est quae agit et impellit in omnia, carnis obsequium
1933 I | defunctis parentat, et quidem impensissimo officio pro moribus eorum,
1934 XLVII | nullam omnino competisset imperari propriam sanctimoniae et
1935 V | igitur, ut famula, iussu et imperio et sola vocali potestate
1936 XVI | XVI. Sed cum imperium animae obsequium carni distribuimus,
1937 XLV | operando manibus, ut habeat impertire indigenti. Omnis sermo
1938 LVIII | Christum? Ubi daemonici impetus apud spiritum sanctum, iam
1939 XLV | caecitate in duos homines impingunt, in veterem et in novum,
1940 XXXI | Tunc ergo et quod subiecit implebitur, Et exibunt----utique de
1941 XLV | caro, eo ipso quod anima impleri se expectavit priorem eam
1942 XXXIV | exinde merito perditionis implevit. Totus itaque salvus fiet
1943 XII | colorare, herbas rursus imponere, exhibere eadem quae absumpta
1944 LXII | finem dominica pronuntiatio imponet: Erunt, inquit, tanquam
1945 VIII | anima muniatur, caro manus impositione adumbratur ut et anima
1946 XVIII | inemeribile sit aut deo impossibile aut iudicio inhabile. Plane
1947 LVII | Quo ergo legimus, Quae impossibilia apud homines possibilia
1948 LII | ideoque et reconsignat imprimens, Sic enim scriptum est,
1949 XX | et populi meditati sunt inania in persona Israelis: adstiterunt
1950 IV | solidum de casso, in plenum de inanito, in aliquid omnino de nihilo,
1951 XXXIX | praeconium resurrectionis inauditae retro ipsa novitate concussit,
1952 XLVII | regenerationem non etiam restitutioni inauguraretur, hoc quoque apostolo ingerente:
1953 XLVI | positi secundum spiritum incederent. Et rursus corpus quidem
1954 XXI | opus certum est mercedis incertae, nullus timor iustus est
1955 XIX | quaeque praevaleant et de incertis certiora praescribant. Nacti
1956 XXI | inter discordiam certorum et incertorum, manifestorum et obscurorum,
1957 VII | Tanta quidem concretione ut incertum haberi possit utrumne caro
1958 V | nosti qui unicum credidisti. Incipiat iam tibi caro placere cuius
1959 XVI | qui prior titulo hominis incisus est, non calicis aut gladii
1960 XX | patefacti sunt caecorum, nec inclaruit lingua mutorum, nec manus
1961 LIV | recipitur et redigitur et includitur in ipsam. Ceterum mors merito
1962 XXVI | videbitur repromissa, quae eum incolare et custodire sortita est,
1963 IX | vivacitatis animavit, quam incolatui fructui dominatui totius
1964 XXVI | sit terra, vere sancta per incolatum spiritus sancti, vere lac
1965 LX | puppi sine compaginis totius incolumitate salvam adseverabis. Et tamen
1966 LVII | gloriam, quanto magis in incolumitatem? Vitiatio corporum accidens
1967 XL | Et hic minora ostendit incommoda praemiis suis. Porro si
1968 VIII | sordes, caro de proprio suo incommodo instaurat. Virginitas quoque
1969 LI | apostolo ipso, revera maximae inconsiderantiae revincendo si tam abrupte,
1970 XXI | periclitetur, ipsa divinitas ut inconstans denotetur. Tunc quod verisimile
1971 XXI | nec livorem nec dolum nec inconstantiam nec lenocinium adscribi
1972 LV | postea et facies eiusdem incontemplabili claritate: sed Moyses erat
1973 XVII | tormenti seu refrigerii, utpote incorporalis: hoc enim vulgus existimat.
1974 LII | in corruptela resurgit in incorruptela, seminatur in dedecoratione
1975 LVII | mortui, inquit, resurgent incorrupti: quomodo, nisi integri qui
1976 LI | tuba, et mortui resurgent incorrupti---- qui hi nisi qui ante
1977 L | habeat corruptivum istud ab incorruptibilitate, id est caro, et mortale
1978 XXXVIII| non enim in gloriam nec in incorruptibilitatem sed in mortem aliam suscitabantur. ~
1979 XLII | ossa durare verum et dentes incorruptos perennare, quae ut semina
1980 XXXII | documentum idoneum Ionam, cum incorruptus utramque substantiam, carnem
1981 XXXIX | novitate concussit, et digna incredulitas rei tantae quaestionibus
1982 XXXVI | praedicassent, et virtutis dei incredulos, idoneae utique mortuis
1983 XXXVI | et scripturarum ignaros increpans, earum scilicet quae resurrectionem
1984 XXIII | scopum persequor ad palmam incriminationis per quam concurrerem----
1985 LIX | de isto caelo quod nobis incubat, verum lumen nationibus
1986 II | quae et alibi pro causarum incursione praestricta distulimus.
1987 LVIII | casus adversi apud deum, ubi incursus infesti apud Christum?
1988 XLVI | caro absoluta est, sicut indemnata ea legi mortis et delinquentiae
1989 LVIII | quadraginta illis annis indetrita et inobsoleta manserunt,
1990 VII | uti tu quidem Scythicas et Indicas gemmas et rubentis maris
1991 XXXV | dispositionis fidelissima indicia sunt. ~
1992 XVI | aliquas laudis operas carni indicit---- Glorificate, tollite
1993 XV | aliquid anima, vultus operatur indicium; facies intentionum omnium
1994 XLV | manibus, ut habeat impertire indigenti. Omnis sermo turpis non
1995 XLV | blasphemandum et cor ad non indignandum et manus ad operandum et
1996 VII | alicui commiserit capulo et indigne collocando utique damnaverit.
1997 XXIX | vestris, populus meus, et inducam vos in terram Israelis,
1998 X | cur non dignitates potius inducent? Quoniam deo magis congruit
1999 XXXVIII| resurrectionis sine carne non valuit inducere, multo magis plenitudinem
2000 XXXV | quis arcanum aliquod corpus inducit, ostendat revelet probet
2001 XLVI | anima a qua delinquentia inducitur inquilina est carnis, mortificatae
2002 XLIV | exterioris et interioris inducta est, nonne et dignitatem
2003 XXVI | Exsurge, exsurge, Hierusalem, indue fortitudinem brachii tui,
2004 LXII | porrigendo: humanam enim induerant superficiem salva intus
2005 XIX | esse quem in baptismate induerint. Hoc denique ingenio etiam
2006 VII | Adam et Eva paradisum exuti induerunt, ipsae erunt carnis ex limo
|