Poema, Versus
1 14, 2 | Natalem Felicis agens, qua corpore terris~
2 14, 20 | Sidereum meriti signat Felicis honorem.~
3 14, 91 | Felicis complexa tui, gemino bene
4 15, 53 | Felicis patriam decuit, quam quae
5 15, 257| Lux et iter Felicis erat. Nonne unus in omni~
6 15, 308| Felicis videt ora sui, amplexusque
7 15, 354| Deposito. Tum deinde sacram Felicis amati~
8 16, 55 | Ureret ut nigras Felicis gratia mentes.~
9 16, 231| Felicis nomen totum balabat ovile,~
10 16, 243| Observabat, et os linguam Felicis habebat.~
11 18, 25 | Christe, Deus Felicis, ades; da nunc mihi verbum~
12 18, 67 | Felicis merito; quod dicere non
13 18, 84 | Felicis liceat, totumque efferre
14 18, 107| Orbavit: superi Felicis mente fruuntur,~
15 18, 131| Moliturque sacrum solii Felicis honorem.~
16 18, 164| Ad tumulum Felicis agens, diffundit in omnes~
17 18, 165| Felicis late terras mirabile nomen.~
18 18, 168| Felicis meritis ita dilatavit, ut
19 18, 248| Sanctaque Felicis rapido petit atria cursu,~
20 18, 353| Corpore, sacratam Felicis mittit ad aulam,~
21 18, 405| Credere, cognoscens Felicis gesta patroni.~
22 18, 439| Et modo Felicis spolium; dat euntibus ingens~
23 19, 165| Felicis meruit muniri Nola sepulcro,~
24 19, 256| isti, quos nunc celebri Felicis in aula~
25 19, 379| Dignum etenim sancti Felicis munera in ipso~
26 19, 518| Sederit: ecce ipsam sancti Felicis in aulam,~
27 19, 604| Nunc aliud Felicis opus, quod dextera Christi~
28 20, 110| Orantem medici Felicis ad ipsa reduci~
29 20, 158| Limina Felicis misero veneranda liceret.~
30 20, 191| Felicis sancti, lambensque per oscula
31 20, 212| Felicis merito, ut coram adsit Christus
32 20, 248| Deus ipse Petri Deus, et Felicis, eadem~
33 20, 265| Felicis sancti solium, et projectus
34 20, 318| Ducere sacratam sancti Felicis ad aulam,~
35 20, 328| Rursum Felicis veneratum limina longe~
36 20, 394| Larga ope multorum Felicis gratia pascit.~
37 20, 428| Donec sacratam ventum Felicis ad aulam est.~
|