Poema, Versus
1 6, 131| Filius esse tuus, Domini cum Filius esset.~
2 6, 151| Salve, o mater, ait, Domini, salve pia virgo,~
3 6, 200| Quem Domini jussis, naturae lege remissa,~
4 6, 305| Non haec prima dedit Domini sententia, qua te~
5 8, 9 | Praeceptum Domini super almum praedico Sion.~
6 9, 22 | Sed Domini carmen tellus aliena mereri~
7 9, 31 | Ecce quis est hymnus Domini, quae cantica Sion:~
8 10, 63 | Totusque nostra jure Domini vindicat~
9 10, 294| Cura sit ad Domini praeceptum vivere Christi,~
10 10, 321| Et subitis Domini coelo venientis aperto~
11 14, 126| Ne renuas gremio Domini fulgentis ad ora:~
12 15, 61 | Sic pater Abraham Domini praecepta secutus,~
13 15, 170| Exemplo Domini, promptus dare pro grege
14 15, 322| In gremio Domini dulcis mea colla reponens,~
15 15, 348| Hanc Domini gemmam gremio, quam tempore
16 16, 124| Qui Domini tutus gremio candentia tela~
17 16, 161| Mira canam, ingenium Domini pascentis alumnum,~
18 17, 130| Bellua, ad nutum Domini profundo~
19 17, 211| Nunc jugo veri domini subactas~
20 17, 275| Audies: Intra Domini perennis~
21 18, 173| Plebs Domini, ut seris antiqua minoribus
22 18, 396| Atque intellectum domini reserare timentis.~
23 18, 421| Dum complectentis domini juga cara benignum~
24 19, 67 | Laudibus aeterni Domini ferit aethera clamor~
25 19, 245| Judicium Domini solis sibi triste, suisque~
26 19, 675| Haec quoque crux Domini tamquam diademate cincta~
27 20, 1 | Saepe boni domini caris famulantur alumnis~
28 20, 167| Ergo potens medice in Domini tu nomine Christi,~
29 20, 184| Sed scio, quod Domini manus haec, quae verberat,
30 20, 245| Claudentem in verbo Domini Petrus, atque Johannes~
31 20, 275| Parcentisque fuit Domini. Sanator, et ultor~
32 20, 326| Moerentes Domini: mens anxia nutat in anceps:~
33 20, 349| Gaudentis Domini, et gestu subgrunnit alumno~
34 20, 386| Et subito hospitium Domini delapsus ad ipsum~
35 20, 403| Sustulerant domini parvam, tectisque, cibisque~
|