Poema, Versus

 1   6, 70 |                 Cumque hominum generi vel post errata salutem~
 2   6, 127|   Induet; atque oculos hominum, coetusque subibit.~
 3   6, 225|     Deserit, ac turbas hominum, coetusque nocentes~
 4   6, 262|          Hic quicumque hominum vitae commissa prioris~
 5   6, 273|      Absolvitque metus hominum, poenasque remittit,~
 6   6, 276|             O Pater, o hominum rerumque aeterne creator,~
 7   6, 326| Quosque dabit sollemni hominum de more creatos,~
 8   7, 17 |                        Hominum per orbem dissipatorum greges,~
 9   8, 17 | Mentibus, et quicumque hominum famulantia corda~
10  10, 157|             Vita fugax hominum, Lyciae qua scribis in antris~
11  10, 198|        Testantur mores hominum: nec enim impia summum~
12  10, 200|                  Multa hominum studiis inculta, expertia
13  10, 217|     Urbibus, et laetis hominum celeberrima cultis?~
14  10, 226|                  Extra hominum tecta atque vias: an credis
15  14, 41 |          Turba tremens hominum; mixtae inter gaudia cunctis~
16  15, 43 |          Unde ego pars hominum minima, isto munere fretus,~
17  16, 137|             Vana salus hominum, virtus mea non mihi virtus,~
18  16, 193|        Expertem coetus hominum vixisse sub illa~
19  17, 259|       Qui feras mentes hominum polito~
20  18, 11 |            Nam cui fas hominum, cui Christus amorque timorque,~
21  18, 95 |            Nemo oculis hominum qua corpore cernimus exstat~
22  19, 232|    Daemonas, ut pulsis hominum de corde colonis~
23  19, 269|                   Gens hominum, et sacros demens libabat
24  19, 307|  Sed Deus ut cunctorum hominum sator, omnibus istam~
25  19, 719|     Crux aeterna salus hominum, crux terror iniquis,~
26  20, 133|             Assuetorum hominum notos quaerebat odores.~
27  20, 213|            Pro meritis hominum moderans in utroque potenter,~
28  20, 416|   Nec procul ex oculis hominum de more ferino~