Poema, Versus

 1   6, 32 |                 Progenita, et tanto virtutibus aequa marito.~
 2   6, 52 |               Nascetur dignus tanto sponsore beatus,~
 3   6, 61 |                 Qui dabit, et tanto tribuet tibi gaudia nato:~
 4   6, 81 |             Ergo ad condignas tanto pro munere grates,~
 5   6, 155|     Cur mihi non meritae, nec tanto munere dignae~
 6  14, 13 |                    Ergo dies, tanto quae munere rettulit alto~
 7  15, 220| Patris summi pietas antistite tanto,~
 8  16, 109|                    Et tenerum tanto non ruptum corpore textum?~
 9  16, 223|                  Redderis heu tanto nobis post tempore Felix?~
10  17, 281|    Nam Deo grates, quod amore tanto~
11  18, 119|               Felicem credat, tanto tamen ipsa relinqui~
12  18, 166|                      Dignatam tanto prae cunctis urbibus unam~
13  19, 150|            Multiplicat largas tanto de semine fruges,~
14  19, 697|                  Verterat, ut tanto reprehensus lumine veri~
15  20, 255|             Quas illi referam tanto pro munere digne ~
16  20, 256|                   Tam cito de tanto sanatus vulnere grates?~
17  20, 374|        Caelesti ditione datum tanto suis auso,~