Poema, Versus

 1   5, 33 |                      Sit satis, antiquam serpens quod perdidit
 2   5, 59 | metuam, cupiamque nihil: satis hoc rear esse,~
 3   5, 60 |                     Quod satis est: nil turpe velim, nec
 4   6, 258|                      Jam satis impensum spatii, dilecte
 5   6, 280|                      Non satis: innectis servandae vincula
 6  10, 122|                   Quique satis coelo soles largitur, et
 7  12, 15 |         Sit jam, quaeso, satis merita impietate tulisse~
 8  17, 62 |                      Cum satis imbrem sitit, utque molles~
 9  18, 128|                      Nec satis est vidisse semel, juvat
10  18, 447|       Debitor et Christo satis isto pignore solvit,~
11  19, 311|                      Nec satis hoc donum Domino fuit, ut
12  19, 715|                      Cui satis ad poenam est spoliatae
13  20, 168|               Felix, jam satis hoc tibi sit, Dominoque