Sententia

 1 3  |        esse, perpetuum est, quia natura initio carens, incremento
 2 65 | creaturam, ut nec propter vitium natura damnetur, nec propter naturam
 3 139|   arbitrio suo peccat, prior est natura quam vitium. Quod ita contra
 4 145|    dicendus est, tamquam in eius natura fiat aliquid quod ante non
 5 156|  civitatis parit peccato vitiata natura, qui sunt vasa irae. Cives
 6 160|                       160-~ ~Est natura in qua nullum malum est,
 7 160|          esse potest. Esse autem natura in qua nullum bonum sit,
 8 164|     servitutis culpa genuit, non natura. Et prima huius subiectionis
 9 177|          nisi ab ipso sit creata natura, nulla est substantia mali,
10 229|  substantia est. Et peccatum non natura est, sed vitium naturae,
11 259|        quia per gratiam reparata natura. ~
12 278|          omnium rerum species et natura concideret. Proinde quod
13 283|        erigi quae in spiritalium natura maxime excellunt, ut quae
14 284|        autem Deo, cui hoc est in natura quod fecerit. ~
15 289|       excellens bonum sit humana natura, hoc maxime apparet, quod
16 289|     aliquod bonum remansisset in natura, nullius amissi boni dolor
17 298|       potest esse nisi in aliqua natura. Omnis autem natura, in
18 298|       aliqua natura. Omnis autem natura, in quantum natura est,
19 298|         autem natura, in quantum natura est, bonum est. ~
20 304|                           304-~ ~Natura humana, etsi mala est, quia
21 304|        non tamen malum est, quia natura est. Nulla enim natura,
22 304|      quia natura est. Nulla enim natura, in quantum natura est,
23 304|          enim natura, in quantum natura est, malum est, sed prorsus
24 304|       malum, quia nisi in aliqua natura ullum esse non potest vitium,
25 304|      numquam vitiata, vel sanata natura. ~
26 306|     spiritum, non est praecedens natura hominis instituti, sed consequens
27 307|       vitiis turpetur quaecumque natura, institutio eius semper
28 310|                           310-~ ~Natura humana, etiamsi in illa
29 317|    iustificabat. Iam hic erat et natura, et non iustificabat. Ideo
30 317|         solvere, sed implere. Et natura per Adam perdita, per illum
31 371|                   371-~ ~Quamvis natura incommutabilis non accipiat
32 382|    laudabile advertitur in rerum natura, sive exigua, sive ampla
33 386|   vituperatur vitium, nisi cuius natura laudatur. Non enim in vitio
34 386|      nisi quod corrumpit quod in natura placet. ~
35 387|      operibus temperare, non est natura instituti hominis, sed poena