Sententia
1 140| vel hominum crearet, quem malum futurum esse praescisset,
2 159| bonum, aliud autem summum malum, illud propter quod appetenda
3 160| Est natura in qua nullum malum est, vel etiam nullum malum
4 160| malum est, vel etiam nullum malum esse potest. Esse autem
5 203| bonorum inimicum habet, nisi malum, qui ideo esse permittitur,
6 248| 248-~ ~Non vincit in bono malum, qui in superficie bonus
7 249| apprehendatur bonum, et declinetur malum, discernendum est, quid
8 289| bono se privat, et hoc ei malum est, unde per iustitiam
9 289| superioris boni non sentitur malum, dum habetur quod amatum
10 291| non possunt, et qui omnino malum desertionis suae maiore
11 298| Non potest esse ullum malum, nisi in aliquo bono, quia
12 304| quia vitiata est, non tamen malum est, quia natura est. Nulla
13 304| in quantum natura est, malum est, sed prorsus bonum.
14 304| bono nullum esse potest malum, quia nisi in aliqua natura
15 308| hominis impossibile, nullum malum est insanabile. ~
16 389| ergo a bono substantiali ad malum substantiale, quia nulla
17 389| substantiale, quia nulla substantia malum est, sed a bono aeterno
18 389| est. Quare ipsum peccatum malum est, non ea substantia quae
|