Sententia
1 1 | suam. Et nemo non prius in se quam in alterum peccat. ~
2 1 | nemo non prius in se quam in alterum peccat. ~
3 3 | immortalitas non est, nisi in deitate Trinitatis, cui
4 3 | et localis motio, et ipsa in augmentum sui facta mutatio. ~
5 5 | bonitas ideo maxime irascitur in hoc saeculo, ne irascatur
6 5 | hoc saeculo, ne irascatur in futuro, et misericorditer
7 8 | infirmi, sive fortes, habent in ea unde alantur, unde satientur. ~
8 9 | Sic ergo quaerat, ut non in se, sed in Domino gaudeat.
9 9 | quaerat, ut non in se, sed in Domino gaudeat. Accedendo
10 14 | 14-~ ~Habet etiam in hac vita requiem suam anima
11 14 | vivens Deo, et mundo mortua, in humilitatis et mansuetudinis
12 17 | dum temporali utitur vita, in patria vivit aliena, ubi
13 17 | illuminans oculos, ut nec in Dei, nec in proximi caritate
14 17 | oculos, ut nec in Dei, nec in proximi caritate fallantur. ~
15 22 | Quoties enim bona agimus, Deus in nobis atque nobiscum, ut
16 25 | legem Dei diligit, probat se in hominibus iniquis id quod
17 30 | tentatio adest, fit quidam in id quod nos impugnat introitus.
18 32 | 32-~ ~Omnes qui in Christo volunt pie vivere,
19 32 | haec despectio et irrisio in ipsos retorquebitur, cum
20 32 | cum et abundantia eorum in egestatem, et superbia transierit
21 32 | et superbia transierit in confusionem. ~
22 33 | patientiae fortitudo, ad eum qui in sanctis suis est mirabilis
23 33 | referenda est, quia nisi in illis Dominus esset, furori
24 40 | 40-~ ~Id quod in tempore novum est, non est
25 41 | tempore simul sunt, quae in temporibus non simul fiunt,
26 48 | 48-~ ~Omnia vitia in malefactis tantummodo valent,
27 48 | valent, sola superbia etiam in recte factis cavenda est. ~
28 55 | Nulla igitur differentia est in Deitate Trinitatis, quoniam
29 57 | 57-~ ~Ordo temporum in aeterna Dei sapientia sine
30 58 | gratiarum et retributionum, in ista totius creaturae amplissima
31 60 | 60-~ ~In rebus spiritalibus cum minor
32 63 | sine quo non potest esse. In quo enim est, sine dubio
33 65 | homines diligas. Recte ergo in malis odimus malitiam, et
34 67 | 67-~ ~Bonae sunt in Scripturis sanctis mysteriorum
35 69 | Sacramentum pietatis in iudicium sibi sumit indignus.
36 70 | 70-~ ~Qui laudat Deum in miraculis beneficiorum,
37 70 | beneficiorum, laudet etiam in terroribus ultionum. Nam
38 72 | et bene invocat Deum, qui in omnibus malis quae patitur
39 72 | se accusat, non Deum, et in bonis quae facit, non se
40 73 | contra naturam, convertatur in poenam. ~
41 76 | 76-~ ~Recte in laudem Dei psallit, cuius
42 76 | carmine, vox tacet, vita autem in bonis actibus permanens,
43 76 | reticet eius gloriam, quem in se gaudet operari. ~
44 78 | Sicut praepostera securitas in periculum impellit, ita
45 80 | 80-~ ~Multa nos in facultatibus nostris superflua
46 81 | Non potest autem fieri ut in mala opera exeant cogitationes
47 83 | fidelium humilitas est, in nullo superbire, in nullo
48 83 | est, in nullo superbire, in nullo murmurare, nec ingratum
49 83 | esse, nec querulum, sed in omnibus Dei iudiciis gratias
50 84 | miser est qui non sperat in Deo, et de se sibi secunda
51 85 | 85-~ ~In magna egestate sunt qui
52 87 | differtur. Gravius autem in eum decernitur, cui etiam
53 92 | Humanae aegritudinis est, in carne mortali delectationem
54 93 | credita differuntur. Licet in abscondito sit promissio,
55 93 | abscondito sit promissio, in spe tamen perseveret oratio.
56 94 | enim tam exiguum quam quod in hoc tendit, ut non sit? ~
57 99 | impii, melior est etiam in hoc tempore causa iustorum,
58 102| tota tentatio est, etiam in sublimissimis sanctis, non
59 104| auctoris. Et tamen, dum in hac vita degit, conturbationes
60 106| falsa virtus est, etiam in optimis moribus. ~
61 107| fundamentum corporeae fabricae in imo est, ita fundamentum
62 107| fundamentum fabricae spiritalis in summo est. Terrena aedificatio
63 108| Nam neque oblivio cadit in Deum, quia nullo modo mutatur,
64 110| misericordiam, non ambulabis in via Domini, in qua misericordia
65 110| ambulabis in via Domini, in qua misericordia et veritas
66 111| debent esse discipuli, non in faciendis miraculis, quae
67 111| miraculis, quae nemo exigit, sed in custodienda humilitate atque
68 113| ne obsint aeternis, ut in via qua peregrini ambulant,
69 116| 116-~ ~Si in mores malorum non transeant
70 118| 118-~ ~Melior est in malis tactis humilis confessio,
71 118| humilis confessio, quam in bonis superba gloriatio. ~
72 126| nostro habemus. Sed si hoc in nobis est quod ipsi fecimus,
73 127| tempori cessit quo verteretur in carnem. Homo quippe Deo
74 129| bene sibi mens conscia, in se potius quam in Domino
75 129| conscia, in se potius quam in Domino glorietur. ~
76 130| perfectio est desideriorum. Et in id quisque tendit ac nititur,
77 133| prius laedat hominem iustum in quem tendit, quam cor iniustum
78 136| sunt inferni, per quas itur in mortem. Cuius dominatum
79 137| linguae alligant animas in peccatis. Delectat enim
80 137| Delectat enim ea facere, in quibus non solum non metuitur
81 139| 139-~ ~In creatura, quae arbitrio
82 142| est, et istum amorem odit in se qui illum diligit, quo
83 142| Possunt enim ambo esse in uno homine. Et hoc bonum
84 142| ad perfectum sanetur, et in bonum commutetur omne quod
85 144| 144-~ ~Vitium esse nec in summo potest bono, nec nisi
86 144| summo potest bono, nec nisi in aliquo bono. Sola ergo bona
87 144| voluntatis initio vitiatae sunt, in quantum vitiosae sunt, malae
88 144| vitiosae sunt, malae sunt, in quantum autem naturae sunt,
89 145| affici dicendus est, tamquam in eius natura fiat aliquid
90 145| omne quod patitur. Non ergo in Deo aut pigra vacatio, aut
91 145| agens quiescere. Et quod in operibus prius quidem dicitur
92 145| consilio alternante variatur. In qua simul est quidquid in
93 145| In qua simul est quidquid in rebus creandis vel ordinandis,
94 146| suam rebus quae gignuntur in mundo, tam non sunt creatores
95 150| vivendum fuit, ut staret in veritate, et veritatem de
96 155| Non omnes quidem mali in hoc proficiunt, ut sint
97 158| diligunt, omnia cooperatur in bonum. ~
98 160| 160-~ ~Est natura in qua nullum malum est, vel
99 160| potest. Esse autem natura in qua nullum bonum sit, non
100 161| convenientius iniustus dolet in supplicio, quam laetatus
101 161| supplicio, quam laetatus est in delicto. ~
102 162| 162-~ ~In praecepto caritatis tria
103 162| et proximum. Et quia ille in sui dilectione non errat,
104 163| parentibus, servi dominis. Sed in domo iusti viventis ex fide,
105 168| refertur, tamen tanta est in hac vita, ut potius remissione
106 170| secunda animam nolentem tenet in corpore. Ab utraque morte
107 171| 171-~ ~In incognitis causis operum
108 172| hoc corpus promittit, quod in hoc corpore comparare neglexit. ~
109 174| 174-~ ~Sicut in potestatibus societatis
110 175| diligit Deum, et amicum in Deo, et inimicum propter
111 175| carum amittit, cui omnes in illo cari sunt, qui numquam
112 176| nulla bona essent, quid in eis corrumperetur non esset. ~
113 179| parte non appetit. Ideoque in duas dividitur voluntates.
114 183| 183-~ ~Ideo plerumque in sermone copiosa est egestas
115 186| sibi ipse pacatus, ne aliud in professione oris, aliud
116 186| professione oris, aliud sit in cordis arcano. Nihil enim
117 186| Nihil enim prodest hoc esse in corde, quod verum est, si
118 187| conqueratur homo, quando in his quae iuste habet, patitur
119 189| 189-~ ~In tranquillitate pacis comprehendenda
120 189| Nec facile inveniuntur in adversitate praesidia, quae
121 189| praesidia, quae non fuerint in pace quaesita. ~
122 191| Finis legis Christus est, in quo lex iustitiae non consumitur,
123 191| impletur. Omnis enim perfectio in ipso est, ultra quem non
124 192| quam malae conscientiae. In qua cum Deus non habetur,
125 193| medici interfectio? Sed cum in baptismo hoc dimittitur,
126 194| edenti, cum vero audita in memoriam revocat, sit similis
127 197| bonis Ecclesiae filiis, quod in discretione eorum non fallitur
128 199| 199-~ ~Hereditas, in qua coheredes Christi sumus,
129 201| desperare de venia. Nam ipse se in aeternum perimit, qui apud
130 202| latent, quia bonum ipsorum in occulto est. Nec visibile
131 202| diligunt, et tam merita eorum in abscondito sunt constituta,
132 203| obtineatur eorum conversio, aut in nobis divinae bonitatis
133 204| meridie. Vespere enim Dominus in cruce, mane in resurrectione,
134 204| enim Dominus in cruce, mane in resurrectione, meridie in
135 204| in resurrectione, meridie in ascensione. Unum ad patientiam
136 204| gloriam pertinet maiestatis in Patris dextera consedentis. ~
137 207| amplius invenire, sed habet in quo debeat permanere. ~
138 209| concupiscentia, redeamus corde in Aegyptum. ~
139 215| denuntiationibus prophetarum in paucis quae restant, cum
140 216| colunt idola, quomodo qui in somnis vident vana. Si autem
141 217| putrefacta, vel etiam concremata, in quasdam dissolvuntur favillas,
142 217| Deo perire non possunt. In illa enim elementa mundi
143 219| substantiam quaerat, ne in actione deficiat. ~
144 220| sed duplicatur peccatum, in quo est et iniquitas, et
145 221| repellitur a lumine veritatis, et in tenebrosa demergitur. ~
146 222| 222-~ ~Duas in toto mundo civitates faciunt
147 223| quem diffunditur caritas in cordibus nostris, ut diligendo
148 224| impletur, non per timorem. In tantum enim fiunt mandata
149 224| fiunt mandata iustitiae, in quantum adiuvat spiritus
150 226| Deus mutatus est Adam, sed in peius, per iniquitatem suam.
151 226| iniquitas, mutantur fideles, sed in melius, per gratiam Dei.
152 227| 227-~ ~In praesenti vita et deliciae
153 228| 228-~ ~In Trinitate divina tanta est
154 233| prorsus pauperes sunt, et in comparatione caelestium
155 235| dixerit, remansit, et haesit in via ante finem, qui non
156 235| non perseveraverit usque in finem. ~
157 236| 236-~ ~Nullus nisi in Deo locus est, nec est quo
158 239| oboedientia, cum hominem in paradiso positum ab ea re
159 239| sola inoboedientia incidit in poenam. ~
160 247| malitia, cum laetatur iustus in impios processisse vindictam,
161 248| 248-~ ~Non vincit in bono malum, qui in superficie
162 248| vincit in bono malum, qui in superficie bonus est, et
163 248| superficie bonus est, et in alto malus, opere parcens,
164 251| talis est, ut contemnat in se quidquid illud est unde
165 252| neglegendo recedis. Constitutus in terra Deo iungeris, si quae
166 256| 256-~ ~In primo homine patuit, quid
167 256| arbitrium valeret ad mortem, in secundo autem, quid Dei
168 259| itaque per gratiam lex Dei in cordibus scribitur, quae
169 260| gratis mortuus est: Ascendens in altum captivavit captivitatem,
170 265| 265-~ ~Non est in carendo difficultas, nisi
171 265| difficultas, nisi cum est in habendo cupiditas. Et ideo
172 266| est, quanto magis ab eo, in his quae audire inutile
173 267| ingeniorum clara est indoles, in verbis disserentium verum
174 268| 268-~ ~Omnis peccator, in quantum peccator est, non
175 268| diligendus, et omnis homo, in quantum homo est, diligendus
176 269| venitur, ad me pervenitur, in me permanetur. Cum enim
177 269| agglutinante nos Spiritu Sancto, ut in summo atque incommutabili
178 270| patiatur, satis apparet, in una eademque re, illum qui
179 272| 272-~ ~Qui in Scripturis Sanctis non inveniunt
180 272| autem non quaerunt quod in promptu habent, fastidii
181 273| gloriam, quae revelabitur in nobis. Saeviat et fremat
182 273| temporalis mali transit in perceptionem aeterni boni. ~
183 274| 274-~ ~Cum in duobus praeceptis caritatis
184 278| atque administrat, ostendit. In quo opere etiam sapientia
185 278| Atheniensibus Deum praedicans, ait: In quo vivimus, et movemur,
186 279| est operibus intentus, nec in ipsis bonis actibus suis
187 279| acceperit, gloriatur, illum in se operari cognoscens, qui
188 280| Et ideo certa etiam nobis in illo est, quia nos beatificamur
189 280| fecit omnia bona valde, in quibus fecit et nos. Porro
190 281| ipso enim, et per ipsum, et in ipso sunt omnia. ~
191 282| unum passerem non cadere in terram sine voluntate Dei,
192 282| post paululum mittendum in clibanum, ipse tamen formet
193 283| 283-~ ~Anima rationalis in ea debet erigi quae in spiritalium
194 283| rationalis in ea debet erigi quae in spiritalium natura maxime
195 284| Naturarum conditor Deus nihil in miraculis contra naturam
196 284| non autem Deo, cui hoc est in natura quod fecerit. ~
197 285| 285-~ ~Omne corpus in omne corpus mutari posse
198 285| Quodlibet autem corpus in animam rationalem posse
199 289| aliquod bonum remansisset in natura, nullius amissi boni
200 289| amissi boni dolor esset in poena. ~
201 291| est. Quia et qui gaudent in mortiferis voluptatibus,
202 292| illam bonam esse quae habet in potestate illicitam delectationem
203 293| Magna opera Domini exquisita in omnes voluntates eius. Praevidet
204 294| alienae, quid unde nascatur in promptu est. Amando enim
205 295| Plenitudo divinitatis in Christo dicta est corporaliter
206 295| comparationem corporaliter dicta est in Christo plenitudo divinitatis
207 295| divinitatis habitare, quod in illo impleantur omnia quae
208 295| illo impleantur omnia quae in illis imbris figurata sunt,
209 296| 296-~ ~Actio in hac vita pia est Deum colere,
210 296| pia est Deum colere, et in eius gratia contra vitia
211 296| religiosae pietatis exposcere. In paradiso autem, si nemo
212 297| facit, quae diffusa est in cordibus nostris, non per
213 298| potest esse ullum malum, nisi in aliquo bono, quia non potest
214 298| quia non potest esse nisi in aliqua natura. Omnis autem
215 298| natura. Omnis autem natura, in quantum natura est, bonum
216 300| praeputiatum gignit, traiciens in illum, quo ipse iam caruit,
217 300| caruit, sicut baptizatus in filium quem generat carne,
218 301| istum pertinet omnis qui in illo gratiae largitate renascitur.
219 304| est. Nulla enim natura, in quantum natura est, malum
220 304| potest malum, quia nisi in aliqua natura ullum esse
221 310| Natura humana, etiamsi in illa integritate in qua
222 310| etiamsi in illa integritate in qua est condita permaneret,
223 311| Quia et ipsa ignorantia in eis qui intellegere noluerunt,
224 311| dubitatione peccatum est, in eis autem qui non potuerunt,
225 311| potuerunt, poena peccati. Ergo in utrisque non est excusatio,
226 312| filii Dei sunt. Nec aliquid in nobis libera voluntas melius
227 314| 314-~ ~Multa Deus facit in homine bona, quae non facit
228 315| Quae licet non immerito in aliquibus iustis pro huius
229 316| poenam, sicut nos per illum in sine bonis meritis gratiam.
230 316| Commendans ergo dilectionem suam in eos quibus daturus erat
231 317| Sicut eis qui volentes in lege iustificari, a gratia
232 319| Nemo erigit quemquam ad id in quo ipse est, nisi aliquantum
233 319| est, nisi aliquantum ad id in quo est ille descendat. ~
234 321| voluit habere contemnit. In quo cavendum est ne surrepat
235 322| Nam pertinax motus facile in eius odium transit cui non
236 325| est quem debemus sitire in hoc eremo, ut ex eo quasi
237 325| irrorati, non deficiamus in via. ~
238 327| baptismi perceptione, vive in novi hominis sanctitate,
239 328| ut totum verum accipiatur in Christo, verum Verbum Dei,
240 330| Christus Patrem, quia cum in forma Dei esset, non rapinam
241 330| recessit a Patre, sed quia non in ea forma apparuit hominibus
242 330| forma apparuit hominibus in qua aequalis est Patri.
243 331| formam futuri. Quia sicut in Adam omnes moriuntur, ita
244 331| omnes moriuntur, ita et in Christo omnes vivificabuntur. ~
245 335| quiddam est animae, quod in ea secundum participationem
246 335| superna luce radiatur, ut sit in ea lumen verum, quod illuminat
247 335| omnem hominem venientem in hunc mundum. ~
248 336| cupiditate depulsa, praepara tibi in cordis tui pace secretum.
249 336| tui pace secretum. Volens in templo orare, in te ora,
250 336| Volens in templo orare, in te ora, et ita age semper,
251 338| filius dicitur vitam habere in semetipso, sicut habet Pater,
252 338| Pater vita, nec differt in aliquo essentia gignentis
253 339| videant impii eius gloriam, in cuius mansuetudinem saevierunt.
254 341| et invenies Verbuum eius. In principio erat Verbum, non
255 341| erat Verbum, non autem: In principio Deus fecit Verbum,
256 341| Deus fecit Verbum, sicut: In principio fecit Deus caelum
257 341| talis verbi doctrinam homo in carne constitutus possit
258 341| factum est, et habitavit in nobis. ~
259 343| aeternitatis poculum bibit, qui in Christo manet, et cuius
260 347| lumen verum, ne ambulemus in tenebris. Tenebrae autem
261 349| invisibili Deitati hoc fuit in hunc mundum venire, quod
262 351| Utrumque oportet noverimus in Christo, et unde aequalis
263 352| caritas Dei, quae diffusa est in cordibus nostris per Spiritum
264 352| quanto magis certiusque in Patre et Filio et Spiritu
265 355| per incredulitatem auditur in mortem, ab aliis per fidem
266 355| aliis per fidem suscipitur in salutem. ~
267 356| Fides Christi est, credere in eum qui iustificat impium,
268 356| iustificat impium, credere in Mediatorem, sine quo nullus
269 356| reconciliatur Deo, credere in Salvatorem, qui venit quaerere
270 356| salvare quod perierat, credere in eum qui dixit: Sine me nihil
271 358| Sicut enim dicitur mundus in impiis, ita dicitur mundus
272 358| impiis, ita dicitur mundus in sanctis. Unde cum totus
273 358| cum totus a semetipso et in odio et in amore discordet,
274 358| semetipso et in odio et in amore discordet, nos eum
275 361| bonitatis exemplum. Nam si ille, in quo nullum fuit omnino peccatum,
276 362| deerit, quando Deus omnia in illis omnibus erit. Ad quam
277 362| animae a carne moriuntur, nec in eis inveniuntur cupiditatibus,
278 363| constituentur multi. Non resurget in resurrectionem vitae, quia
279 363| resurrectio mortuorum. Sicut enim in Adam omnes moriuntur, ita
280 363| omnes moriuntur, ita et in Christo omnes vivificabuntur.
281 364| 364-~ ~In quibusdam aeternis potest
282 364| Multae quippe mansiones, in una vita varias meritorum
283 364| Sed ubi Deus erit omnia in omnibus, fiet etiam in dispari
284 364| omnia in omnibus, fiet etiam in dispari claritate par gaudium,
285 368| 368-~ ~Ita sunt in vite palmites, ut viti nihil
286 368| vivant. Sic quippe vitis est in palmitibus, ut vitale alimentum
287 368| Ac per hoc et manentem in se habere Christum, et manere
288 368| habere Christum, et manere in Christo, discipulis prodest
289 370| Habet enim Pater vitam in semetipso, nec aliud est
290 370| est ipse quam vita, quae in illo est, et dedit Filio
291 370| dedit Filio habere vitam in semetipso, hoc est, genuit
292 370| sane aliqua disparilitas in summa illa Trinitate cogitationi
293 371| mutabilitatem temporum, in quibus versatur nostra mortalitas
294 371| fuit, et erit, et est. Fuit in praeteritis saeculis, est
295 371| praeteritis saeculis, est in praesentibus, erit in futuris.
296 371| est in praesentibus, erit in futuris. Fuit quippe, quia
297 371| sicut Pater cum habeat vitam in semetipso, dedit et Filio
298 371| dedit et Filio habere vitam in semetipso, sic ei dedit
299 372| Displicentes amati sumus, ut fieret in nobis unde placeremus. Diffundit
300 372| Diffundit enim caritatem in cordibus nostris Spiritus
301 373| accepimus, propter hanc in eum credimus et speramus,
302 373| tribulationem fortiter toleramus, ut in ea feliciter sine tribulatione
303 374| erant per singula tempora, in Dei sapientia habent efficientes
304 374| habent efficientes causas, in qua nulla sunt tempora.
305 375| 375-~ ~In eo quod dicitur: Haec est
306 376| Verbo verba daret aliqua, in quo ineffabiliter dixit
307 377| Pater et Filius, amborum in nobis servandis alternante
308 378| Si naturam cogitemus in qua creati sumus, cum omnes
309 378| donante Christo, credit in Christum? ~
310 381| dicere Apostolum, etiam in futuro saeculo Patri Filium
311 381| subiecit omnia. Quando quidem in Filio forma humana mansura
312 381| subiectionem ipsius humanae formae in divinam substantiam commutationem
313 381| cuique rei subiciatur, quod in eam vertitur et mutatur.
314 381| subiectum futurum, ne quis in eo putaret spiritum et corpus
315 381| sit Deus omnia, non tantum in illius forma hominis, sed
316 381| illius forma hominis, sed in omnibus, quando capitis
317 382| possunt. Quid enim maius in creaturis quam vita intellegens?
318 382| quantumlibet deficiant, et in id tendant ut non sint,
319 382| igitur laudabile advertitur in rerum natura, sive exigua,
320 384| dicit, et videt, quod dicit. In illis supernis rationibus
321 384| fuisse cognovit, etiam si hoc in rebus factis non videt.
322 384| cerneret faciendum fuisse, nisi in his rationibus quibus facta
323 385| caro fieret, et habitaret in nobis. Sic enim posset panem
324 386| vitium. Quapropter quoniam in quacumque re non vituperatur
325 386| natura laudatur. Non enim in vitio displicet, nisi quod
326 386| nisi quod corrumpit quod in natura placet. ~
327 389| veritas. Ita homo de paradiso in hoc saeculum expulsus est,
328 391| est. Aliud est enim quod in agendo anteponitur, aliud
329 391| anteponitur, aliud quod pluris in appetendo aestimatur. Quia
330 392| es, et quia terra es, et in terram ibis. Circumspice
331 392| Non omnia favillae? Non in paucis ossibus eorum vitae
|