-1--agatu | age-damne | dante-habea | habeb-nascu | natur-quoti | quotq-vetus | vexem-zizan
bold = Main text
Sententia grey = Comment text
1001 361| indulgentiam peccatorum, dante nobis Domino suae bonitatis
1002 366| ne quod possit Deus non dare propitius, det iratus. ~
1003 376| Nam quomodo Verbo verba daret aliqua, in quo ineffabiliter
1004 152| amissum, nisi a quo potuit dari, non potest reddi. Unde
1005 23 | 23-~ ~Iusto iudicio Dei datur plerumque peccatoribus potestas
1006 29 | habeant quibus odisse nos debeant. ~
1007 316| gratiam. Quia sicut nobis non debebatur aliquid boni, ita nec illi
1008 169| quae resistunt, periculoso debellantur proelio, et illa quae victa
1009 392| vinctum a rege, fortem a debili, pulchrum a deformi. Memor
1010 38 | conditori legis: Dimitte nobis debita nostra sicut et nos dimittimus
1011 38 | sicut et nos dimittimus debitoribus nostris. Bene enim exspectat
1012 12 | iustum est cum tranquillitate decernit, et recta voluntate disponit,
1013 87 | differtur. Gravius autem in eum decernitur, cui etiam ipsa correctio
1014 166| atque administrandus, ut decet, tamen indecenter appetitur.
1015 130| facit, non id amare quod decipit. ~
1016 159| ipsum, hoc, propter quod declinanda sunt mala cetera, ipsum
1017 77 | timentur, rationabiliter declinantur. Deus sic timendus est,
1018 201| 201-~ ~Prima salus est, declinare peccatum, secunda est, non
1019 98 | iustitiae ratio est, ut declinentur mala et fiant bona. Cuius
1020 249| apprehendatur bonum, et declinetur malum, discernendum est,
1021 59 | superbus hominem superbientem deduxit ad mortem. Christus humilis
1022 315| propter istam, quae adhuc deerat, imperfectum se esse dicebat.
1023 371| variatur, qui per nulla deesse potuit, aut potest, aut
1024 363| Nec ullus se beati Petri defendat exemplo, qui se multis lacrimis
1025 72 | repellit Deus peccat sua defendentem, sic recipit confitentem. ~
1026 231| iacet, sed etiam volens ea defendere, perdit aditum confessionis. ~
1027 392| honoribus qui tibi ab hominibus deferuntur. Respice te ipsum, quia
1028 382| illa forma est quae nescit deficere, motusque ipsos rerum deficientium
1029 325| quibusdam irrorati, non deficiamus in via. ~
1030 382| corpus? Quae quantumlibet deficiant, et in id tendant ut non
1031 382| autem formae cuipiam rei deficienti remanet, ex illa forma est
1032 382| deficere, motusque ipsos rerum deficientium vel proficientium excedere
1033 153| illo qui vere ei sufficit, deficit. ~
1034 388| suam et essentiam, ea quae deficiunt, id est ad nihilum tendunt,
1035 392| fortem a debili, pulchrum a deformi. Memor itaque naturae, non
1036 381| maior est Pater. Quamvis non defuerint, qui illam tunc Filii subiectionem
1037 371| Fuit quippe, quia numquam defuit, erit, quia numquam deerit,
1038 301| Primus homo Adam sic olim defunctus est, ut tamen post illum
1039 104| Et tamen, dum in hac vita degit, conturbationes vanitatis
1040 59 | ille elatus cecidit, et deiecit consentientem, sic iste
1041 349| incarnatio fuit et invisibili Deitati hoc fuit in hunc mundum
1042 61 | Excedit supereminentia Deitatis non solum usitati eloquii
1043 320| negatur, difficile est ea non delectari, cum offertur. ~
1044 209| a recordandis cum quadam delectatione praeteritis, ne, subrepente
1045 90 | Non potest umquam fraudari delectationibus suis, cui Christus est gaudium.
1046 292| verum etiam de ipsius pravae delectationis cohibitione laetetur. ~
1047 179| cum bonis inferioribus delectatus, superiora ex parte appetit,
1048 227| In praesenti vita et deliciae temporales dulces sunt,
1049 10 | periculosum est spiritales delicias fastidire. ~
1050 361| conditio, ut dimittendo delicta aliena, diluat sua. ~
1051 161| supplicio, quam laetatus est in delicto. ~
1052 221| veritatis, et in tenebrosa demergitur. ~
1053 44 | carnis. Quod vitium per legem demonstrandum, per gratiam sanandum fuit. ~
1054 87 | cui etiam ipsa correctio denegatur. ~
1055 | denique
1056 215| Stultus est qui non credit denuntiationibus prophetarum in paucis quae
1057 387| difficultas. Ex ignorantia depravat error, ex difficultate cruciatus
1058 158| errore caecentur, vel malitia depraventur, si accipiunt potestatem
1059 336| omni inde mala cupiditate depulsa, praepara tibi in cordis
1060 233| omne aurum suum arenam deputant, quia ibi quisque habet
1061 282| mortalibus et corruptibilibus deputatam, verum etiam vilissimas
1062 377| non cecidit ut iaceret. Si descendentem cognovimus, cum levante
1063 385| descendit ad nos, ut illos desereret, sed simul integer illis,
1064 97 | numquam a suo habitatore deseritur. Et si quaedam dura atque
1065 291| possunt, et qui omnino malum desertionis suae maiore superbiae stupore
1066 289| iniquum, quam ut bene sit desertori boni? Aliquando autem amissi
1067 330| reliquit Patrem, non quia deseruit, et recessit a Patre, sed
1068 12 | reorum, tamquam saturari desiderans ultione, sed quod iustum
1069 165| promerendum Deum consulunt, desiderantes venire ad caelestem domum,
1070 334| totum tibi est, quod recte desideras. Et omnium bonorum varietas,
1071 271| diligitur adeptum, quam desideratum. Nemo enim plus de illo
1072 271| fides credidit, vel spes desideravit. ~
1073 27 | rationalis et intellegendum desideret et gerendum. ~
1074 20 | 20-~ ~Hoc affectu et desiderio colendus est Deus, ut sui
1075 159| finis mali est, non quo esse desinat, sed quo usque nocendo perducat.
1076 32 | futura promittant. Sed haec despectio et irrisio in ipsos retorquebitur,
1077 185| 185-~ ~Non est desperandum de malis, sed pro ipsis,
1078 201| peccatum, secunda est, non desperare de venia. Nam ipse se in
1079 32 | patiantur opprobria, et despiciantur tamquam stulti et insani,
1080 366| Deus non dare propitius, det iratus. ~
1081 101| consequatur. Nam quid prodest detegere plagam, et non adhibere
1082 350| verbis duae simul haereses detruncantur. Nam per id quod ait, unum,
1083 83 | iudiciis gratias Deo agere, Deumque laudare, cuius omnia opera
1084 291| recipere medicinam talia devitandi, valeant ad exemplum, quo
1085 291| exemplum, quo possunt talia devitari. ~
1086 204| pertinet maiestatis in Patris dextera consedentis. ~
1087 226| primi, haec mutatio est dexterae Excelsi. ~
1088 59 | 59-~ ~Diabolus superbus hominem superbientem
1089 235| quamvis multum profecerit, dicat: Sufficit mihi. Qui enim
1090 315| vitae capacitate perfecta dicatur, parva tamen est ad illam
1091 315| deerat, imperfectum se esse dicebat. Sed plane minor ista iustitia
1092 370| unum, quamvis non utrumque dicendum sit, quod verissime simplex
1093 350| ipse Filius audiendus est, dicens: Ego et Pater unum sumus.
1094 350| sumus, de uno, nec, unum, diceret de diverso. ~
1095 371| mutabilitas, non mendaciter dicimus, et fuit, et erit, et est.
1096 378| meam ex veritate est, ideo dictus ex veritate putaretur, quia
1097 279| sabbati, quae vacatione unius diei figurabatur, ablata, perpetuum
1098 71 | indulgentiam promisit, dissimulanti diem crastinum non spopondit. ~
1099 37 | sunt gaudia, et stantium dierum perpes infinitas nec variabitur,
1100 99 | frumenta zizaniorum avulsio differatur. Quantumlibet saeviant impii,
1101 71 | nullis sunt cunctationibus differenda, ne tempus correctionis
1102 232| quia excitans fidem, et differens ii opem, non auxilium negat,
1103 55 | Deus est. Nulla igitur differentia est in Deitate Trinitatis,
1104 338| enim genuit Pater vita, nec differt in aliquo essentia gignentis
1105 87 | quia male agentis poena differtur. Gravius autem in eum decernitur,
1106 93 | Christiane, quod credita differuntur. Licet in abscondito sit
1107 320| non cupere, dum negatur, difficile est ea non delectari, cum
1108 66 | 66-~ ~Difficilia et laboriosa sunt figmenta
1109 46 | bona opera, sine quibus difficillime vita cuiuslibet pessimi
1110 387| ignorantia depravat error, ex difficultate cruciatus affligit. Sed
1111 189| inter tribulationum turbines difficulter agnoscitur. Nec facile inveniuntur
1112 372| in nobis unde placeremus. Diffundit enim caritatem in cordibus
1113 223| Spiritum Sanctum, per quem diffunditur caritas in cordibus nostris,
1114 154| potest, nisi qui eam, ut digna est, amat, consequens est
1115 36 | greges, sed etiam ipsos dignatur custodire pastores. ~
1116 316| poenam, sine peccato subire dignatus sit. Sicut enim solus ideo
1117 364| varias meritorum significant dignitates. Sed ubi Deus erit omnia
1118 346| solum sacerdotalis et regiae dignitatis esse consortem, sed etiam
1119 337| animus suo tantum sensu diiudicat, et omnes varietates uno
1120 19 | et tamen per ipsam nisi dilatato corde non curritur, quia
1121 367| est, diligam? Tamquam tunc dilecturus sit, et nunc non diligat?
1122 372| diligeretur dedit, qui non dilectus dilexit. Displicentes amati
1123 73 | inferiora calcabit, ne quod dilexerit contra naturam, convertatur
1124 65 | nec vitia propter homines diligas. Recte ergo in malis odimus
1125 274| do vobis, ut vos invicem diligatis? Caritas enim innovat homines,
1126 367| quod videbimus, tunc autem diligemus videndo quod credimus. ~
1127 2 | 2-~ ~Sic diligendi sunt homines, ut eorum non
1128 162| consequens est ut proximo ad diligendum Deum consulat, quem iubetur
1129 357| amator est sui, et non diligens Deum, non diligit proximum,
1130 367| Filio, aut Filius sine Patre diligeret? Quomodo, cum inseparabiliter
1131 372| diligere Deum. Ipse ut diligeretur dedit, qui non dilectus
1132 367| fidei teneamus. Tunc ad hoc diliget, ut videamus, et ipsam visionem
1133 367| diligit me, inquit Dominus, diligetur a Patre meo, et ego diligam
1134 249| discernendum est, quid et diligi debeat, et timeri. ~
1135 252| iungeris, si quae Deo cara sunt diligis. ~
1136 358| mundum, et cum dicitur: Diligite inimicos vestros, ut quorum
1137 361| dimittendo delicta aliena, diluat sua. ~
1138 38 | dicitur conditori legis: Dimitte nobis debita nostra sicut
1139 361| tam benigna conditio, ut dimittendo delicta aliena, diluat sua. ~
1140 175| sunt, qui numquam a non dimittente amittitur. ~
1141 38 | debita nostra sicut et nos dimittimus debitoribus nostris. Bene
1142 377| custodia, quasi alius, alio discedente, succedat. Simul enim custodiunt
1143 73 | creatis, qui ab auctore discedit. Cui si inhaeserit superiori,
1144 287| sed voluntatis aversione disceditur. ~
1145 391| 391-~ ~Ad discendum necessario dupliciter ducimur,
1146 359| vanae gloriae, melior est discentis conditio quam docentis.
1147 392| quis pauper, quis dives. Discerne, si potes, vinctum a rege,
1148 337| calida, sicca et humida, discernenda, sufficiunt. Incorporea
1149 291| sentiunt, aliis qui haec discernere noverunt, quanta miseria
1150 305| operibus divinis iudicia divina discernit, quia aliud est creando
1151 347| exteriorum, sed interiorum, unde discernitur non album et nigrum, sed
1152 28 | solos sanctos intueamur, non discernuntur hae viae. Individua enim
1153 217| Omnia corporis nostri, quae discerpta, vel putrefacta, vel etiam
1154 243| carnem suam regit legibus disciplinae. ~
1155 111| enim magistri debent esse discipuli, non in faciendis miraculis,
1156 368| Christum, et manere in Christo, discipulis prodest utrumque, non Christo.
1157 92 | delectationem habere peccandi. Sed discipulus amatorque virtutum, non
1158 343| Christus habitator est. Nam qui discordat a Christo, nec carnem eius
1159 358| semetipso et in odio et in amore discordet, nos eum et odisse iubemur,
1160 197| Ecclesiae filiis, quod in discretione eorum non fallitur divina
1161 337| motu attingit, et quidquid discretionis inter bona et mala, iusta
1162 190| illic vitam suam qui hic discreverit causam suam. ~
1163 244| pares quidem sunt manu, sed dispares corde, similes actione,
1164 364| in omnibus, fiet etiam in dispari claritate par gaudium, ut
1165 370| procedit. Nec ideo sane aliqua disparilitas in summa illa Trinitate
1166 372| qui non dilectus dilexit. Displicentes amati sumus, ut fieret in
1167 392| oratores? Ubi qui conventus disponebant et festa? Ubi equorum splendidi
1168 41 | 41-~ ~Mutabilium dispositionem immutabilis ratio continet,
1169 374| Omne tempus ab illo est dispositum, qui tempori subditus non
1170 359| humilitas custoditur. Cum autem disputatio placet, vix est ut disserentem
1171 355| quae bene loquitur, vita dissentit. Quae conditio etiam auditores
1172 359| disputatio placet, vix est ut disserentem non pulset quantulacumque
1173 267| clara est indoles, in verbis disserentium verum amare, non verba.
1174 244| corde, similes actione, dissimiles voluntate. ~
1175 32 | necesse est ut ab impiis et dissimilibus patiantur opprobria, et
1176 71 | paenitenti indulgentiam promisit, dissimulanti diem crastinum non spopondit. ~
1177 217| etiam concremata, in quasdam dissolvuntur favillas, Deo perire non
1178 364| aeternis potest aliqua esse distantia, ipsa autem aeternitas absque
1179 28 | misericordia et veritas, suo fine distinctae sunt. Si autem solos sanctos
1180 377| ita loquitur, personas eum distinguere, non separare naturas. ~
1181 40 | temporibus pro eorum varietate distribuit. ~
1182 95 | maior, et largitate fit ditior. ~
1183 334| sua tribuit, se ipsum sub diversis munerum suorum nominibus.
1184 151| 151-~ ~Diversitas humanae affectionis, ex
1185 350| uno, nec, unum, diceret de diverso. ~
1186 197| iustitia. Sed non temere dividant congregatos, quia ipsorum
1187 179| appetit. Ideoque in duas dividitur voluntates. Cumque una est,
1188 381| ipsius humanae formae in divinam substantiam commutationem
1189 263| nemo ad contemplandam Verbi divinitatem posset accedere. Quia ergo
1190 369| 369-~ ~Divinitus dictum est: Noli esse iustus
1191 18 | sentit resisti, semper se divino auxilio exspectat adiuvari. ~
1192 116| inter cohabitantes magna divisio est. Non ergo homines, qui
1193 233| quia ibi quisque habet divitias suas, ubi delectationem. ~
1194 89 | 89-~ ~Sicut peccatoribus divitibus nihil prosunt exsequiae
1195 392| 392-~ ~Divitiis flores, et maiorum nobilitate
1196 328| resurrectio. Si aliquid horum dixeris falsum, intrat putredo,
1197 235| Sufficit mihi. Qui enim dixerit, remansit, et haesit in
1198 381| intellegi potest, ideo magis dixisse Apostolum, etiam tunc Patri
1199 378| non sit gratia. Si enim dixisset: Omnis qui audit vocem meam
1200 274| Dominus dicit: Mandatum novum do vobis, ut vos invicem diligatis?
1201 181| est, quam audire nolunt docentem, et nolentes falli, volunt
1202 359| discentis conditio quam docentis. Tutius enim auditur veritas
1203 353| essentia. Et hoc est a Patre doceri, quod est a Patre generari,
1204 187| amaritudinem enim inferiorum docetur amare meliora, ne viator
1205 360| sed ut ille melior fiat et doctior. Nobis enim prodest auctorem
1206 353| nescienti. Sed intemporalis doctrinae est intemporalis essentia.
1207 341| Ut ergo ad talis verbi doctrinam homo in carne constitutus
1208 27 | Nemo tam eruditus, nemo tam doctus est qui superna illustratione
1209 353| 353-~ ~Non sic docuit Pater Filium quasi indoctum
1210 289| natura, nullius amissi boni dolor esset in poena. ~
1211 289| amare debuit, amittat cum dolore quod amavit, et naturarum
1212 291| mortiferis voluptatibus, sine doloris timore esse non possunt,
1213 163| 163-~ ~Pax domestica est ordinata cohabitantium
1214 373| facit, quoniam qui adhaeret Domimo, unus spiritus est. ~
1215 195| 195-~ ~Rationalis anima domina est corporis sui. Quae inferiori
1216 163| videntur imperare. Quia non dominandi cupiditate, sed officio
1217 165| magis debent patres quod dominantur, quam servi tolerare quod
1218 243| rationabiliter imperare. Vere enim dominator est terrae, qui carnem suam
1219 136| quas itur in mortem. Cuius dominatum subit, qui adeptum se ad
1220 300| praecepit, quia Christus die Dominico resurrexit, qui post septimum
1221 53 | sed, quod est gravius, tot dominorum quot vitiorum. ~
1222 348| 348-~ ~Catholica fides Dominum Iesum Christum et verum
1223 165| desiderantes venire ad caelestem domum, ubi imperandi necessarium
1224 378| Quod quid est aliud quam, donante Christo, credit in Christum? ~
1225 373| et amore ipsius, quantum donat, accendimur, propter hanc
1226 56 | quales futuri sumus ipsius dono, non quales sumus nostro
1227 331| Christus ut fiat Ecclesia. Dormienti Adae, fit Eva de latere,
1228 331| 331-~ ~Dormit Adam, ut fiat Eva, moritur
1229 302| sunt iudicia Dei, quem non dubitandum est esse iustum, etiam quando
1230 311| intellegere noluerunt, sine dubitatione peccatum est, in eis autem
1231 312| gratia Salvatoris, ut non dubitet Apostolus dicere: Quotquot
1232 386| 386-~ ~Dubium non est, contra naturam
1233 392| splendidi invectores, exercituum duces, satrapae, tyranni? Non
1234 391| discendum necessario dupliciter ducimur, auctoritate atque ratione.
1235 46 | sine quibus haec vita non ducitur, sic ad salutem aeternam
1236 227| gehennarum? Et quis non contemnat dulcedinem saeculi, inhians bonis aeternae
1237 227| vita et deliciae temporales dulces sunt, et tribulationes temporales
1238 220| aequitas, non est aequitas, sed duplicatur peccatum, in quo est et
1239 391| Ad discendum necessario dupliciter ducimur, auctoritate atque
1240 97 | deseritur. Et si quaedam dura atque adversa patiatur,
1241 | e
1242 | eademque
1243 | eas
1244 15 | sacrificii extra catholicam Ecclesiam locus non est. ~
1245 194| Et cum audit, sit similis edenti, cum vero audita in memoriam
1246 263| parvulum pascat qui panem edere non potest, sic nisi Sapientia
1247 337| invenit, unius est intentionis effectus, ut tibi imago appareat
1248 141| excellentior Deo, nec ars efficacior Dei verbo, nec causa melior,
1249 64 | sed de nostro, ut et nos efficeremur participes divinitatis eius,
1250 47 | mala potestatem accipit ut efficiat quod cupit, ex iudicio Dei
1251 374| in Dei sapientia habent efficientes causas, in qua nulla sunt
1252 27 | superna illustratione non egeat. Non enim ita ulla divinorum
1253 389| temporalia, a copiosis ad egena, a firmitate ad infirma.
1254 183| plerumque in sermone copiosa est egestas humanae intellegentiae,
1255 85 | 85-~ ~In magna egestate sunt qui de iniquitate sunt
1256 32 | cum et abundantia eorum in egestatem, et superbia transierit
1257 296| contra vitia interna pugnare, eisque usque ad illicita instigantibus
1258 | eiusdem
1259 321| cavendum est ne surrepat elatio. Utilius enim terrena opulentia
1260 356| Talia enim sentientes sua elatione obdurantur, et excaecantur,
1261 205| tribulationibus, ut vasa electionis evacuentur nequitia, et
1262 217| non possunt. In illa enim elementa mundi eunt, unde sumpta
1263 266| Qui affluit insipienti eloquentia, tanto magis cavendus est,
1264 61 | Deitatis non solum usitati eloquii nostri, sed etiam intellegentiae
1265 68 | suo, quod est Ecclesia, emanaturas martyrum passiones. ~
1266 119| flagellatur bonus, et de servo emendatur filius. ~
1267 392| disponebant et festa? Ubi equorum splendidi invectores, exercituum
1268 | eras
1269 325| quem debemus sitire in hoc eremo, ut ex eo quasi guttis quibusdam
1270 59 | humiliatus surrexit, et erexit credentem. ~
1271 283| Anima rationalis in ea debet erigi quae in spiritalium natura
1272 319| 319-~ ~Nemo erigit quemquam ad id in quo ipse
1273 | eris
1274 | eritis
1275 162| ille in sui dilectione non errat, qui Deum diligit, consequens
1276 387| approbare falsa pro veris, ut erret invitus, et, resistente
1277 387| Ex ignorantia depravat error, ex difficultate cruciatus
1278 158| Inimici Ecclesiae quolibet errore caecentur, vel malitia depraventur,
1279 2 | ut eorum non diligantur errores, quia aliud est amare quod
1280 105| divini muneris gratia est, ut erudiat nos ad nostrae humilitatis
1281 373| eius operibus et sermonibus erudimur, propter hanc Spiritum eius
1282 240| Interdum Deus per malos erudit bonos, et per temporalem
1283 27 | 27-~ ~Nemo tam eruditus, nemo tam doctus est qui
1284 63 | tamen si eius non meminit, eumque non intellegit, neque diligit,
1285 217| illa enim elementa mundi eunt, unde sumpta sunt illa manu
1286 205| tribulationibus, ut vasa electionis evacuentur nequitia, et impleantur
1287 236| nisi ad ipsum. Qui vult evadere offensum, confugiat ad placatum. ~
1288 355| Quo odore vitam capit qui Evangelio bonis moribus servit et
1289 274| Prophetae, quanto magis et Evangelium, quo Lex non solvitur, sed
1290 291| bonum sit Deus, etiam ex hoc evidenter ostenditur, quod nulli ab
1291 239| 239-~ ~Perfecte Deus evidenterque monstravit quantum sit bonum
1292 216| somnis vident vana. Si autem evigilet anima ipsorum, intellegit
1293 205| 205-~ ~Ad hoc exagitantur homines tribulationibus,
1294 275| flagellis piae castigationis exagitat, exercet ante iudicium disciplinam,
1295 53 | est criminis, sed virtutis examen. Nam bonus etiamsi serviat,
1296 214| innotescit, nisi probationis examine, neque coronabitur, nisi
1297 336| templum Dei sis. Ibi enim Deus exaudit, ubi habitat. ~
1298 366| ab eo petitur unde homo exauditus laedatur, magis metuendum
1299 356| elatione obdurantur, et excaecantur, quia negando Dei gratiam,
1300 382| deficientium vel proficientium excedere numerorum suorum leges non
1301 61 | 61-~ ~Excedit supereminentia Deitatis
1302 289| 289-~ ~Quam excellens bonum sit humana natura,
1303 271| amplius. Sed tanta ibi est excellentia, ut multo plus adeptura
1304 294| Cum superbia sit amor excellentiae propriae, invidentia vero
1305 294| est. Amando enim quisque excellentiam suam, vel paribus invidet,
1306 141| bona est. Nec auctor est excellentior Deo, nec ars efficacior
1307 382| laude dignum iudicetur, ad excellentissimam et ineffabilem laudem referendum
1308 154| omnibus rebus, necesse est ut excellentius diligatur, quoniam propter
1309 335| participationem divinae rationis excellit. Et tunc omnibus motibus
1310 283| spiritalium natura maxime excellunt, ut quae sursum sunt sapiat,
1311 226| haec mutatio est dexterae Excelsi. ~
1312 360| laudet, non se extollit excelsus, nec vult se sua videri
1313 84 | ab omni spe verae salutis exciderit. ~
1314 317| lege iustificari, a gratia exciderunt, verissime dicit Apostolus:
1315 232| tunc misericors est, quia excitans fidem, et differens ii opem,
1316 180| inimicitias aliorum non excitare vel augere male loquendo,
1317 188| misericordem, qui se accusat, excusat. ~
1318 311| Ergo in utrisque non est excusatio, sed iusta damnatio. ~
1319 81 | autem fieri ut in mala opera exeant cogitationes bonae, quoniam
1320 14 | quae de morte infidelitatis exempta est, et non ab operibus
1321 67 | vilescant, ob hoc quaeruntur, ut exerceant, ob hoc aperiuntur, ut pascant. ~
1322 93 | tamen perseveret oratio. Exercere operibus, cresce virtutibus.
1323 276| 276-~ ~Labor piorum exercitatio est, non damnatio. Nec enim
1324 34 | domini sunt ferendi, ut sub exercitatione tolerantiae sustineantur
1325 23 | aguntur, fiant per laborum exercitia clariores. ~
1326 392| equorum splendidi invectores, exercituum duces, satrapae, tyranni?
1327 192| liberator, ut quem tribulatio exercuit ad confessionem, confessio
1328 70 | blandiretur, nulla esset exhortatio, si non minaretur, nulla
1329 309| neque remittendo, neque exigendo quod debetur, iniustus est.
1330 111| faciendis miraculis, quae nemo exigit, sed in custodienda humilitate
1331 15 | seipsum voveat et reddat. Hoc exigitur, hoc debetur. Imago Caesaris
1332 382| advertitur in rerum natura, sive exigua, sive ampla laude dignum
1333 94 | pusillum est. Quid enim tam exiguum quam quod in hoc tendit,
1334 330| aequalis Deo, sed semetisum exinanivit, formam servi accipiens.
1335 266| audit, etiam vere dicere existimat. ~
1336 247| vindictam, quia non peccatoris exitium placet, quem voluit corrigi,
1337 30 | profundo temporalis laboris exitur. ~
1338 107| exstructio a superno crescit exordio. ~
1339 99 | fidelibus infideles, et exortorum inter frumenta zizaniorum
1340 277| cuius nullum hominum ab exortu usque ad obitum videmus
1341 296| affectu religiosae pietatis exposcere. In paradiso autem, si nemo
1342 296| non esset actio pietatis expugnare vitia, quia felicitatis
1343 389| paradiso in hoc saeculum expulsus est, id est, ab aeternis
1344 293| 293-~ ~Magna opera Domini exquisita in omnes voluntates eius.
1345 358| inimicos vestros, ut quorum exsecramur iniquitatem, optemus salutem. ~
1346 323| volentes legem suis viribus exsequi, nec valentes, cogantur
1347 89 | divitibus nihil prosunt exsequiae sumptuosae, ita nihil nocent
1348 38 | promissionem Dei, qui mandata eius exsequitur, nec frustra sperat parcendum
1349 8 | utentium neminem sui relinquat exsortem, quia sive parvuli, sive
1350 196| lucem, sic homo de Deo debet exspectare misericordiam et veritatem. ~
1351 180| loquendo, nisi eas etiam exstinguere bene loquendo studverit. ~
1352 120| Sicut stellas caeli non exstinguit nox, sic mentes fidelium,
1353 107| terra incipit, caelestis exstructio a superno crescit exordio. ~
1354 392| nobilitate te iactas, et exsultas de patria et pulchritudine
1355 90 | est gaudium. Aeterna enim exsultatio est, quae bono laetatur
1356 191| spes fidei et caritatis extendat. ~
1357 103| si valde proficiat cuius exterior homo corrumpitur, et interior
1358 335| oculusque sit animae. Sicut enim exteriores oculi quiddam sint carnis,
1359 347| oculorum, et si oculorum, non exteriorum, sed interiorum, unde discernitur
1360 392| Memor itaque naturae, non extollaris aliquando. Memor autem eris,
1361 288| eam voluntati superioris extollendo praeponat. ~
1362 360| quantumcumque se laudet, non se extollit excelsus, nec vult se sua
1363 49 | temporalibus, nec bonis extollitur, nec malis frangitur. Malus
1364 260| accepisse, quia littera extrinsecus vel ut legeretur apparvit,
1365 73 | 73-~ ~Mirabilis est mundi fabrica, sed mirabilior fabricator.
1366 73 | fabrica, sed mirabilior fabricator. Et male occupatur creatis,
1367 223| ut diligendo liberaliter faciamus, quod qui timendo facit,
1368 383| praescientia sua non cogit facienda quae futura sunt. Et sicut
1369 389| rationalis vitium est voluntas ea faciendi quae vetat summa et intima
1370 111| debent esse discipuli, non in faciendis miraculis, quae nemo exigit,
1371 97 | Adhaerens Deo et semper Dei faciens voluntatem, numquam a suo
1372 145| dicitur aut posterius, non ad facientem, sed ad facta referendum
1373 208| patientis, quam laetitia iniqua facientis. ~
1374 115| feceris, fit de te magis quam facis. ~
1375 121| peccandum homo abundat propria facultate. Ad agendum autem bonum
1376 61 | sed etiam intellegentiae facultatem. Verius enim cogitatur Deus
1377 80 | 80-~ ~Multa nos in facultatibus nostris superflua habere
1378 17 | multa illecebrosa et multa fallacia, Deum nosse et amare paucorum
1379 66 | veridicorum quam commenta fallacium. ~
1380 17 | nec in proximi caritate fallantur. ~
1381 255| Plerumque enim vera non fallendo occulimus, sed tacendo.
1382 270| Multos invenimus qui fallere velint, qui autem falli,
1383 328| remanebit, quia ubi fuerit falsi alicuius corruptio, ibi
1384 22 | cogitamus, et pedes nostros a falsitate atque iniustitia continemus.
1385 264| 264-~ ~Odor bonus fama bona est, quam quisquis
1386 272| veritatem quam quaerunt, fame laborant. Qui autem non
1387 164| melior eius status est, qui famulatur homini, quam qui suae servit
1388 | fas
1389 272| quod in promptu habent, fastidii languore marcescunt. Et
1390 10 | est spiritales delicias fastidire. ~
1391 374| credatur hora passionis Domini fato urgente venisse, sed Deo
1392 307| est, etiam quando nascitur fatuus, sic institutio ipsius hominis
1393 392| omnia pulvis? Non omnia favillae? Non in paucis ossibus eorum
1394 217| in quasdam dissolvuntur favillas, Deo perire non possunt.
1395 115| Nam si quid boni tristis feceris, fit de te magis quam facis. ~
1396 126| hoc in nobis est quod ipsi fecimus, inde damnabimur. Si autem
1397 384| videt. Credat ergo Deum fecisse quod recto intellectu ab
1398 373| fortiter toleramus, ut in ea feliciter sine tribulatione regnemus.
1399 333| mortalitate, una est de masculo et femina, alia de Deo et Ecclesia.
1400 335| Anima carnalia appetens feminae comparatur non habenti rectorem
1401 282| sine voluntate Dei, et quod fenum agri, post paululum mittendum
1402 34 | et a servis domini sunt ferendi, ut sub exercitatione tolerantiae
1403 52 | aerumnosam magis eligit ferre, quam fugere, et humanum
1404 9 | videat, et caritate qua ferveat. ~
1405 392| conventus disponebant et festa? Ubi equorum splendidi invectores,
1406 357| conscientia bona, et fide non ficta, diligit Deum et proximum
1407 226| est iniquitas, mutantur fideles, sed in melius, per gratiam
1408 99 | promissa. Sustineantur a fidelibus infideles, et exortorum
1409 213| 213-~ ~Fideliter supplicans Deo pro necessitatibus
1410 316| nos per illum Dei filii fieremus, ita solus suscepit sine
1411 66 | Difficilia et laboriosa sunt figmenta mendacii. Qui autem verum
1412 279| quae vacatione unius diei figurabatur, ablata, perpetuum sabbatum
1413 295| ipse sit corpus, hoc est figurarum et significationum illarum
1414 295| omnia quae in illis imbris figurata sunt, ac sic quodammodo
1415 199| non minuitur multitudine filiorum, nec fit angustior numerositate
1416 132| Non poterit hominis labor finiri, nisi hoc diligat quod ei
1417 76 | cum voce concordant. Nam finito carmine, vox tacet, vita
1418 120| mentes fidelium, adhaerentes firmamento sanctae Scripturae, non
1419 388| nihilum tendunt, reducat et firmet. ~
1420 389| a copiosis ad egena, a firmitate ad infirma. Non ergo a bono
1421 157| omnibus omnino rebus tam fixa sententia quam certa est
1422 275| nolens invenire quem damnet. Flagellat autem simul et iustos et
1423 119| 119-~ ~De malitia mali flagellatur bonus, et de servo emendatur
1424 275| plerumque non eligit quem flagellet, nolens invenire quem damnet.
1425 275| corripit Deus genus humanum, et flagellis piae castigationis exagitat,
1426 4 | indulgentia consulit et flagello. ~
1427 100| est intentio cordis, et flagrantia dilectionis, quia semper
1428 392| 392-~ ~Divitiis flores, et maiorum nobilitate te
1429 226| 226-~ ~Ab eo quod formavit Deus mutatus est Adam, sed
1430 282| in clibanum, ipse tamen formet ac vestiat, nonne confirmat,
1431 331| proflvant sacramenta quibus formetur Ecclesia. Unde merito Apostolus
1432 392| si potes, vinctum a rege, fortem a debili, pulchrum a deformi.
1433 8 | magni, sive infirmi, sive fortes, habent in ea unde alantur,
1434 182| tolerare amat, quia aliud est fortis patientia, aliud secura
1435 33 | fidelium salus, tota patientiae fortitudo, ad eum qui in sanctis suis
1436 282| divina providentia regi, ne fortuitis perturbari motibus ea quorum
1437 33 | Dominus esset, furori impiorum fragilitas humana succumberet. ~
1438 200| ut inveniant adversa quod frangant. ~
1439 250| 250-~ ~Nulla infelicitas frangit, quem felicitas nulla corrumpit. ~
1440 49 | bonis extollitur, nec malis frangitur. Malus autem ideo huiusmodi
1441 90 | 90-~ ~Non potest umquam fraudari delectationibus suis, cui
1442 273| revelabitur in nobis. Saeviat et fremat mundus, increpet linguis,
1443 337| tactu ad levia et aspera, frigida et calida, sicca et humida,
1444 362| quod elegit, et eo bono fruatur iustitia, quod amavit. ~
1445 225| altero nullius virtutis fructum parit. ~
1446 258| nec fit. Non enim bonus fructus est, qui non de caritatis
1447 293| futuros, et creat, seipsum ad fruendum praebens bonis, multa munerum
1448 146| animalium, quam nec agricolae frugum atque arborum. ~
1449 385| facta sunt omnia, et quo fruitur omnis angelica beatitudo,
1450 99 | infideles, et exortorum inter frumenta zizaniorum avulsio differatur.
1451 189| adversitate praesidia, quae non fuerint in pace quaesita. ~
1452 110| rigida veritate oblitus fueris misericordiam, non ambulabis
1453 52 | magis eligit ferre, quam fugere, et humanum iudicium, maximeque
1454 236| Deo locus est, nec est quo fugiatur ab ipso, nisi ad ipsum.
1455 116| queunt, sed hominum est fugienda iniquitas. ~
1456 135| qui diabolum persequentem fugiunt, quam qui praeeuntem sequuntur,
1457 392| te similibus splendoribus fulsere. Ubi sunt quos ambiebant
1458 33 | in illis Dominus esset, furori impiorum fragilitas humana
1459 279| sabbatum observat, qui spe futurae quietis sanctis est operibus
1460 273| passiones huius temporis, ad futuram gloriam, quae revelabitur
1461 332| Deus homo factus est. Quid futurus est homo, propter quem Deus
1462 9 | non in se, sed in Domino gaudeat. Accedendo enim ad Deum,
1463 113| Christiano causa recte gaudendi, non praesens saeculum,
1464 197| 197-~ ~Gaudendum est bonis Ecclesiae filiis,
1465 291| recedenti, bene est. Quia et qui gaudent in mortiferis voluptatibus,
1466 262| erit, creditorum adeptione gaudere. ~
1467 327| immunda non polluunt. Qui ergo gaudes baptismi perceptione, vive
1468 37 | Aeternae civitatis aeterna sunt gaudia, et stantium dierum perpes
1469 271| animam, nisi incorruptibilis gaudii, vera et certa aeternitas.
1470 227| tribulationis poculum, metuens ignem gehennarum? Et quis non contemnat dulcedinem
1471 358| 358-~ ~Duo hominum genera sub uno mundi nomine nuncupantur.
1472 353| doceri, quod est a Patre generari, quia simplici veritatis
1473 300| baptizatus in filium quem generat carne, reatum tamen traicit
1474 277| 277-~ ~Miseria generis humani, cuius nullum hominum
1475 338| aliquo essentia gignentis et geniti, cum sic ex Patre sit Filius,
1476 330| Ecclesiae, quam ex omnibus gentibus congregavit. ~
1477 297| 297-~ ~Fortitudinem gentilium mundana cupiditas, fortitudinem
1478 353| Pater Filium quasi indoctum genuerit, et scientiam contulerit
1479 27 | intellegendum desideret et gerendum. ~
1480 376| Deus Pater Deo Filio dedit, gignendo dedit. Ita enim dedit Filio
1481 338| differt in aliquo essentia gignentis et geniti, cum sic ex Patre
1482 300| circumcisus praeputiatum gignit, traiciens in illum, quo
1483 146| operationem suam rebus quae gignuntur in mundo, tam non sunt creatores
1484 118| confessio, quam in bonis superba gloriatio. ~
1485 279| his quae non acceperit, gloriatur, illum in se operari cognoscens,
1486 360| suam, non hoc agit ut ipse gloriosior, sed ut ille melior fiat
1487 99 | acrius impetuntur, tanto gloriosius coronantur. ~
1488 19 | quia iter virtutum, quo gradiuntur pauperes Christi, amplum
1489 288| ut voluntas propria non grandi ruinae pondere super hominem
1490 58 | praemiorum atque poenarum, gratiarum et retributionum, in ista
1491 83 | in omnibus Dei iudiciis gratias Deo agere, Deumque laudare,
1492 309| debetur, iniustus est. Et ibi gratuita est indulgentia, ubi iusta
1493 276| debemus, cum aliquis sanctus gravia et indigna perpetitur, si
1494 192| 192-~ ~Nullae poenae graviores sunt, quam malae conscientiae.
1495 36 | praesidet, et non solum greges, sed etiam ipsos dignatur
1496 278| ut conditas continere et gubernare cessaret. ~
1497 335| cuius eam oportet sapientia gubernari, non quasi aliud sit quam
1498 325| hoc eremo, ut ex eo quasi guttis quibusdam irrorati, non
1499 327| per dilectionem operatur, habe bonum quod nondum habes,
1500 29 | sequuntur, causas tamen non habeant quibus odisse nos debeant. ~
1501 271| plus diligitur antequam habeatur, vilescit autem cum advenerit.
|