bold = Main text
     Sententia                                   grey = Comment text

2002 |                                 286-~ ~Naturale nobis est velle vivere,
2003 |              distinguere, non separare naturas. ~
2004 |         caelestem domum, ubi imperandi necessarium non sit officium. Quo donec
2005 |           Fideliter supplicans Deo pro necessitatibus istius vitae, et misericorditer
2006 |            principem suum Ecclesia non negationis, sed paenitentiae imitatione
2007 |             est laudem non cupere, dum negatur, difficile est ea non delectari,
2008   |              parcit contemptus, parcit negatus, et mavult vitam peccatoris
2009 |                Deum, ut eundem hominem neget verum, habentem scilicet
2010 |              si corpus ipsius esse non neglegant. Fiant ergo corpus Christi,
2011 |               tua est. Amando accedis, neglegendo recedis. Constitutus in
2012 |               in hoc corpore comparare neglexit. ~
2013 |             actus multos, et laboriosa negotia de illo poterit cogitare?
2014 |            quaerat dilectio veritatis, negotium iustum suscipiat necessitas
2015  |                bonum est. Et parum est nemini nocere, nisi studeas multis
2016 |             vasa electionis evacuentur nequitia, et impleantur gratia. ~ ~
2017 |             alius sciens faciat, alius nesciens patiatur, satis apparet,
2018 |                et scientiam contulerit nescienti. Sed intemporalis doctrinae
2019 |                 quem negando non facit nescium. ~
2020 |               discernitur non album et nigrum, sed iustum et iniustum. ~
2021 |                ex se ipsa est, quia ex nihilo creata est, sed ex illo
2022 |              quae deficiunt, id est ad nihilum tendunt, reducat et firmet. ~
2023 |           dissimilitudo longinquum. Et nimia miseria est ab eo bono longe
2024 |            ergo fit nimis iustus, ipso nimio fit iniustus. Quis autem
2025 |                in id quisque tendit ac nititur, ut ad illud perveniat quo
2026 |               non servant, sicut lucis nitorem loca immunda non polluunt.
2027 |            Divitiis flores, et maiorum nobilitate te iactas, et exsultas de
2028    | nobiscum
2029 |                non peccat, quamvis non noceat cui vult nocere, sibi tamen
2030 |            esse desinat, sed quo usque nocendo perducat. Unde unum est
2031  |        exsequiae sumptuosae, ita nihil nocent aut viles, aut nullae sanctorum
2032 |             audire nolunt docentem, et nolentes falli, volunt mendacia sua
2033 |                  Divinitus dictum est: Noli esse iustus multum. Quod
2034 |              amare, cum dicitur nobis: Nolite diligere mundum, et cum
2035 |             adhaerere naturae. Quod si noluerit, bono se privat, et hoc
2036 |      ignorantia in eis qui intellegere noluerunt, sine dubitatione peccatum
2037  |                quod regebat, quia regi noluit a quo regebatur. ~
2038 |           hominum genera sub uno mundi nomine nuncupantur. Sicut enim
2039 |                diversis munerum suorum nominibus. impertit. ~
2040    | nonne
2041 |                causis operum divinorum nonnihil novimus, cum scimus non
2042 |              praescisset, nisi pariter nosset quibus eos bonorum usibus
2043    | nostros
2044    | nostrum
2045  |             cogitatur. Non parva autem notitiae pars est, si antequam scire
2046  |             nec aliqua sunt apud illum nova, qui fecit quae futura sunt. ~
2047 |           operibus suis, ut iam nullam novam naturam conderet, non ut
2048 |                351-~ ~Utrumque oportet noverimus in Christo, et unde aequalis
2049 |             potestate, qui corpori suo noverit rationabiliter imperare.
2050 |              aliis qui haec discernere noverunt, quanta miseria premantur,
2051 |              operum divinorum nonnihil novimus, cum scimus non sine ratione
2052 |       malignitas veteres, ita dilectio novos facit. ~
2053 |           stellas caeli non exstinguit nox, sic mentes fidelium, adhaerentes
2054  |                    10-~ ~Sicut corpori noxium est corpoream escam non
2055 |         Secunda vero sine dubio, sicut nullorum bonorum est, ita nulli bona. ~
2056 |              quia numerus sanctorum de numero semper auctus est impiorum. ~
2057 |             vel proficientium excedere numerorum suorum leges non sinit.
2058 |            filiorum, nec fit angustior numerositate coheredum. Sed tanta est
2059 |          studiosius supplicandum, quia numerus sanctorum de numero semper
2060 |            genera sub uno mundi nomine nuncupantur. Sicut enim dicitur mundus
2061 |             Sensus corporis corporalia nuntiant cordi. Et non omnium una
2062    | nusquam
2063  |               peccantium, qua poenalis nutritur impunitas, et mala voluntas
2064 |              sapientiae cibum et illis obcaecatio, et his inedia subtrahit. ~
2065 |                sentientes sua elatione obdurantur, et excaecantur, quia negando
2066 |           volumus non potest? Aut quid obest lignea, si hoc potest ?
2067 |             hominum ab exortu usque ad obitum videmus alienum, non pertineret
2068   |          eruditio est paenitudinis, et oblatio correctionis, nec ulla ipsius
2069 |              et indigna perpetitur, si obliti non sumus quae pertulerit
2070 |              aut quasi rigida veritate oblitus fueris misericordiam, non
2071 |            quando non facit. Nam neque oblivio cadit in Deum, quia nullo
2072 |          meminisse, quando facit, tunc oblivisci, quando non facit. Nam neque
2073 |           neque recordatio, quia nihil obliviscitur. ~
2074  |            esse tendunt. Quid enim tam obnoxium paucitati quam quod est
2075 |            nascitur peccati originalis obnoxius. ~
2076 |                cohabitantium imperandi oboediendique concordia. Imperant enim
2077 |               maior potestas minori ad oboediendum praeponitur, ita Deus omnibus. ~
2078  |               Christus humilis hominem oboedientem reduxit ad vitam. Quia sicut
2079 |       superbiae, sed ad Deum, quod est oboedientiae. Plus autem appetendo minus
2080 |      constituti sunt multi, ita et per oboedientiam unius hominis iusti constituentur
2081 |        parentes filiis, domini servis. Oboediunt autem quibus consulitur,
2082 |                sanctae Scripturae, non obscurat mundana iniquitas. ~
2083 |                      361-~ ~Christiana observantia ad perfectae pietatis profectum
2084  |              mala et fiant bona. Cuius observantiae inter quaslibet adversitates
2085 |                                 279-~ ~Observatione sabbati, quae vacatione
2086 |               utendum temporalibus, ne obsint aeternis, ut in via qua
2087 |               conditio etiam auditores obstringit, cum recta praedicatio ob
2088 |               Nam qui terrenorum amore obstringitur, non possidet, sed possidetur. ~
2089 |               veritate putaretur, quia obtemperat veritati. Non autem hoc
2090 |               est pro inimicis, ut aut obtineatur eorum conversio, aut in
2091  |              prava, etiamsi quod cupit obtinuit. ~
2092 |                misericordia et veritas obviaverunt sibi. ~
2093 |         ascensione. Unum ad patientiam occisi, aliud ad vitam resuscitati,
2094 |       Plerumque enim vera non fallendo occulimus, sed tacendo. Neque enim
2095  |                 nec ideo iniuste, quia occulte. Ceterum iniquus puniri
2096  |                               21-~ ~De occultis cordis alieni temere iudicare
2097 |          latent, quia bonum ipsorum in occulto est. Nec visibile enim est,
2098  |         mirabilior fabricator. Et male occupatur creatis, qui ab auctore
2099 |             illa Trinitate cogitationi occurrat humanae, quia et Filius
2100 |              cum originali peccato. Et octavo die lex circumcidi carnem
2101 |              qui post septimum sabbati octavus est. Et circumcisus praeputiatum
2102 |          animae. Sicut enim exteriores oculi quiddam sint carnis, ita
2103  |             Domini lucidum, illuminans oculos, ut nec in Dei, nec in proximi
2104 |                sed quia obtutus quidam oculusque sit animae. Sicut enim exteriores
2105  |              nec propter vitia homines oderis, nec vitia propter homines
2106 |                Necesse est enim ut nos oderit, quos videt odisse quod
2107 |       dilectione patienter etiam mundi odia toleranda sunt. Necesse
2108  |           diligas. Recte ergo in malis odimus malitiam, et diligimus creaturam,
2109 |                totus a semetipso et in odio et in amore discordet, nos
2110 |             contrarios, quibus qui non offenditur, parum proficit. Tantum
2111 |                ipsum. Qui vult evadere offensum, confugiat ad placatum. ~
2112 |              est ea non delectari, cum offertur. ~
2113 |                  131-~ ~Sicut duo sunt officia medicinae, unum quo sanatur
2114 |              dominandi cupiditate, sed officio consulendi, nec principandi
2115 |          imperandi necessarium non sit officium. Quo donec veniatur, magis
2116    | olim
2117 |              est. Quoniam Deus sic est omnipotens, ut numquam suae rationis
2118 |                scimus non sine ratione Omnipotentem facere, unde infirmus humanus
2119 |                 Creatoris omnitenentis omnipotentia causa est subsistendi omni
2120 |                       278-~ ~Creatoris omnitenentis omnipotentia causa est subsistendi
2121 |             aliud intellegitur dictum: Onus meum leve est, nisi quia
2122 |        excitans fidem, et differens ii opem, non auxilium negat, sed
2123 |            fidelis, cum vacat, et bene operandi substantiam quaerat, ne
2124  |            aedificii status, sicut Deo operante proficit, ita Deo custodiente
2125 |                bonum operaris, hilaris operare. Nam si quid boni tristis
2126 |                       115-~ ~Cum bonum operaris, hilaris operare. Nam si
2127 |           iniquitatem suam. Ab eo quod operata est iniquitas, mutantur
2128 |           iussi vel permissi, adhibent operationem suam rebus quae gignuntur
2129  |               nobis atque nobiscum, ut operemur operatur. ~
2130 |           Quomodo, cum inseparabiliter operentur, separabiliter diligunt?
2131  |                numquam amittitur, quod operi pietatis impenditur. ~
2132 |                   In incognitis causis operum divinorum nonnihil novimus,
2133 |                de conditione creaturae oportuit intimari: quis eam fecerit,
2134  |              sanctitate, etiam corpore oppresso, sicut amittitur sanctitas
2135  |              et dissimilibus patiantur opprobria, et despiciantur tamquam
2136 |            semper petitur, quod semper optatur. Hoc autem Deo absconditum
2137 |                exsecramur iniquitatem, optemus salutem. ~
2138 |             falsa virtus est, etiam in optimis moribus. ~
2139 |           elatio. Utilius enim terrena opulentia humiliter tenetur, quam
2140 |          Volens in templo orare, in te ora, et ita age semper, ut templum
2141 |                ipsum bonus exerceatur. Orandum ergo est pro inimicis, ut
2142  |                                  68-~ ~Orans cum sudore sanguineo Dominus
2143  |                in spe tamen perseveret oratio. Exercere operibus, cresce
2144 |          potentatus? Ubi insuperabiles oratores? Ubi qui conventus disponebant
2145 |         quidquid in rebus creandis vel ordinandis, aut praecessit, aut sequitur. ~
2146 |                venisse, sed Deo potius ordinante. Non enim siderea necessitas
2147 |               peccat, quia infra illam ordinatum est. Quare ipsum peccatum
2148 |           usibus commodaret, atque ita ordinem saeculorum, quasi pulcherrimum
2149 |                appetentis quod non est ordinis sui. ~
2150 |           futuris, tamquam non fuerit, orietur. Proinde cum secundum volumina
2151 |              nascitur, quemadmodum cum originali peccato. Et octavo die lex
2152 |                quando nascitur peccati originalis obnoxius. ~
2153  |                  Corpus carnis nostrae ornamentum nobis fuit. Peccavimus,
2154 |        delectatur auditor, et eum quem ornate dicere audit, etiam vere
2155 |             millia inter illum et hunc orta sint. Et ideo manifestum
2156 |                favillae? Non in paucis ossibus eorum vitae memoria est?
2157 |                 etiam ex hoc evidenter ostenditur, quod nulli ab eo recedenti,
2158 |             nondum securo triumphantur otio, sed adhuc sollicito premuntur
2159 |                             219-~ ~Qui otiosus et quietus non cogitat Deum,
2160 |               Deo pacem, sit sibi ipse pacatus, ne aliud in professione
2161  |           Christianae perfectionis est pacificum esse etiam cum pacis inimicis,
2162 |               possunt, quia aut homine paenitente, aut Deo iudieante plectuntur.
2163  |             pereat tarditate. Qui enim paenitenti indulgentiam promisit, dissimulanti
2164 |               plurimum valet confessio paenitentis. Facit peccator confitendo
2165 |               Deum cuiusquam facti sui paenitet, cuius de omnibus omnino
2166   |              quam mortem, eruditio est paenitudinis, et oblatio correctionis,
2167 |                           178-~ ~Sicut palato non sano poena est cibus
2168 |              oboedientia potuit tenere palmam, sola inoboedientia incidit
2169 |              non Christo. Nam praeciso palmite, potest de viva radice alius
2170 |                368-~ ~Ita sunt in vite palmites, ut viti nihil conferant,
2171 |                Sic quippe vitis est in palmitibus, ut vitale alimentum subministret
2172 |              quia accipit caritas quod parat veritas. ~
2173  |         exsequitur, nec frustra sperat parcendum peccatis suis qui ignoscit
2174 |                et in alto malus, opere parcens, corde saeviens, manu mitis
2175 |                Dei, et non intellegere parcentis benignitatem, iam sit magna
2176 |                enim Deus confitentibus parcere, et eos qui semetipsos iudicant,
2177 |                mulieres maritis, filii parentibus, servi dominis. Sed in domo
2178 |               contra mandatum. Et ideo pares quidem sunt manu, sed dispares
2179 |         quisque excellentiam suam, vel paribus invidet, quod ei coaequentur,
2180 |         futurum esse praescisset, nisi pariter nosset quibus eos bonorum
2181 |                solum totam istam mundi partem rebus mortalibus et corruptibilibus
2182  |               aequalis Patri facta est particeps mortalitatis nostrae, non
2183 |                 sicut habet Pater, non participando adeptus, sed nascendo. Vitam
2184 |         omnibus. Sicut usus lucis, ita participatio veritatis. ~
2185  |          nostro, ut et nos efficeremur participes divinitatis eius, non de
2186 |       vilissimas eius abiectissimasque particulas divina providentia regi,
2187   |          relinquat exsortem, quia sive parvuli, sive magni, sive infirmi,
2188 |            transit nisi per carnem, ut parvulum pascat qui panem edere non
2189  |       exerceant, ob hoc aperiuntur, ut pascant. ~
2190 |               nobis, illos intrinsecus pascens per id quod Deus est, nos
2191 |             praebet, quia utraque ipse pascit, qui utraque fecit. ~
2192 |               Cum Salvator dicit, unum passerem non cadere in terram sine
2193 |                 Non ergo credatur hora passionis Domini fato urgente venisse,
2194  |               ipsos dignatur custodire pastores. ~
2195 |           Quando nihil quaerimus, nisi patere quod clausum est. ~
2196  |                omni malo, non ut nihil patiamur adversi, sed ut ipsis adversitatibus
2197  |              ab impiis et dissimilibus patiantur opprobria, et despiciantur
2198 |               Pro hac autem dilectione patienter etiam mundi odia toleranda
2199  |              Tota fidelium salus, tota patientiae fortitudo, ad eum qui in
2200 |            Melior est tristitia iniqua patientis, quam laetitia iniqua facientis. ~
2201 |          accepturi sumus? Appendo quod patior contra id quod spero. Hoc
2202 |           donec veniatur, magis debent patres quod dominantur, quam servi
2203 |                            165-~ ~Veri patresfamilias subditis suis, tamquam filiis,
2204 |             irae. Cives vero caelestis patriae parit, a peccato naturam
2205 |                 256-~ ~In primo homine patuit, quid hominis arbitrium
2206  |                 Quid enim tam obnoxium paucitati quam quod est debitum perditioni? ~
2207  |          fallacia, Deum nosse et amare paucorum est, quibus sit praeceptum
2208 |               et quod fenum agri, post paululum mittendum in clibanum, ipse
2209  |            retentor est, qui profutura pauperibus inutiliter habet. ~
2210  |            viles, aut nullae sanctorum pauperum sepulturae. ~
2211 |              eos qui propria voluntate peccabunt. Cur ergo non vindicet iustus
2212  |           mortali delectationem habere peccandi. Sed discipulus amatorque
2213 |                 non ea substantia quae peccando diligitur. ~
2214 |                            387-~ ~Omni peccanti animae duo sunt poenalia,
2215  |              est infelicius felicitate peccantium, qua poenalis nutritur impunitas,
2216 |                paradiso autem, si nemo peccasset, non esset actio pietatis
2217 |               vere liberum, cum vitiis peccatisque non servit. Tale datum est
2218 |               aliud iudicando plectere peccatorem. ~
2219 |           inoboedientiam unius hominis peccatores constituti sunt multi, ita
2220 |               esse mendacium, quia non peccatur, nisi ea voluntate, quae
2221  |         nostrae ornamentum nobis fuit. Peccavimus, et compedes inde accepimus,
2222 |               mutatus est Adam, sed in peius, per iniquitatem suam. Ab
2223 |             Prima mors animam nolentem pellit e corpore, secunda animam
2224 |          praeceptis caritatis tota Lex pendeat et Prophetae, quanto magis
2225 |          naturaliter divinis ex quibus pendet connexa rationibus, cum
2226   |             dedit vel daturus est, non penitus omnis finis alienae sunt,
2227 |               Qui ergo gaudes baptismi perceptione, vive in novi hominis sanctitate,
2228 |             temporalis mali transit in perceptionem aeterni boni. ~
2229 |                   149-~ ~Qui etiam non percepto regenerationis lavacro pro
2230  |              corpoream escam non posse percipere, ita animae periculosum
2231 |             gratiam, quam commendat et percipit fides Christi, putant esse
2232 |               id quod ait, unum, Arium perculit, per illud quod ait, sumus,
2233 |                 mortuo Christo, lancea percutitur latus, ut proflvant sacramenta
2234  |            insani, qui praesentia bona perdant, et invisibilia sibi ac
2235 |            implere. Et natura per Adam perdita, per illum repararetur qui
2236 |             perfruendum laetatur, quod perdite concupivit. ~
2237  |        paucitati quam quod est debitum perditioni? ~
2238 |              et adhuc ab illa civitate peregrinantis, etiam qui imperant, serviunt
2239 |                aeternis, ut in via qua peregrini ambulant, hoc placeat quod
2240  |           supernam pertinet civitatem, peregrinus est mundi, et dum temporali
2241 |             pro huius vitae capacitate perfecta dicatur, parva tamen est
2242 |              Christiana observantia ad perfectae pietatis profectum per mutuam
2243 |                                 239-~ ~Perfecte Deus evidenterque monstravit
2244 |                peccatorum constet quam perfectione virtutum. ~
2245  |                      29-~ ~Christianae perfectionis est pacificum esse etiam
2246 |         consumatur ut non sit, sed quo perficiatur ut plenum sit. Et finis
2247 |               subit, qui adeptum se ad perfruendum laetatur, quod perdite concupivit. ~
2248 |                pretiosi unguenti odore perfundit. ~
2249 |            secura esse felicitas, quia periculosiora sunt animo secunda, quam
2250 |                et illa quae resistunt, periculoso debellantur proelio, et
2251 |                quae de magna eius domo perierant, non furtum fecit sed furtum
2252 |                Nam ipse se in aeternum perimit, qui apud misericordem iudicem
2253  |            vita autem in bonis actibus permanens, numquam reticet eius gloriam,
2254 |                sed habet in quo debeat permanere. ~
2255  |              Dei. Nulla enim iniquitas permanet, cui finem aut correctio,
2256 |                ad me pervenitur, in me permanetur. Cum enim ad ipsum pervenitur,
2257 |                 quia felicitatis esset permansio vitia non habere. ~
2258 |           etiamsi angeli vel iussi vel permissi, adhibent operationem suam
2259  |                aula, aut iubeatur, aut permittatur, secundum ineffabilem iustitiam
2260 |          mundana sapientia, ut numquam permitteret Deus eos qui mali sunt esse
2261 |                        232-~ ~Cum Deus permittit aut tacit ut aliqua tribulatione
2262 |              nisi malum, qui ideo esse permittitur, ut aut corrigatur, aut
2263  |             gaudia, et stantium dierum perpes infinitas nec variabitur,
2264 |              sanctus gravia et indigna perpetitur, si obliti non sumus quae
2265  |          nolens, quantum mali sit quod perpetravit volens. ~
2266  |            potestas qua sanctos ipsius persequantur, ut qui Spiritu Dei iuvantur
2267 |               causa eorum qui diabolum persequentem fugiunt, quam qui praeeuntem
2268 |                 aliud quod facit animi perseverare virtutem. ~
2269 |           opere etiam sapientia ipsius perseverat, de qua dicitur: Pertingit
2270 |                via ante finem, qui non perseveraverit usque in finem. ~
2271  |                promissio, in spe tamen perseveret oratio. Exercere operibus,
2272  |                voveat Deo et quae vota persolvat, seipsum voveat et reddat.
2273 |           aequalitatis, non una quidem persona, sed una sit Deitas. ~
2274 |        intellegamus, cum ita loquitur, personas eum distinguere, non separare
2275 |           mansuetudinis lenitatem. Nam pertinax motus facile in eius odium
2276 |               manifestum est, ad illum pertinere omnem qui ex illa successione
2277 |            obitum videmus alienum, non pertineret ad iustum Omnipotentis iudicium,
2278 |            perseverat, de qua dicitur: Pertingit a fine usque ad finem fortiter,
2279 |               si obliti non sumus quae pertulerit Iustus iustorum, Sanctusque
2280 |         providentia regi, ne fortuitis perturbari motibus ea quorum causas
2281 |                     157-~ ~Ira Dei non perturbatio eius est, sed iudicium quo
2282 |              Christus est. Ad quem cum pervenerit currentis intentio, non
2283 |                ac nititur, ut ad illud perveniat quo delectatur. Sapientis
2284 |                Ad quam beatitudinem hi perveniunt, qui huic saeculo ante separationem
2285 |               iam non est naturae, sed perversae voluntatis, quam iuste poena
2286 |         voluntatis. Quae si prava est, perversis erit moribus inquieta, si
2287  |           difficillime vita cuiuslibet pessimi hominis invenitur. ~
2288 |               inventio, et longior est petitio quam impetratio. ~
2289 |     vivificabuntur. Nec ullus se beati Petri defendat exemplo, qui se
2290 |               296-~ ~Actio in hac vita pia est Deum colere, et in eius
2291  |            Omnes qui in Christo volunt pie vivere, necesse est ut ab
2292 |             munda dicuntur, ut non sit piger de his cogitare quae alvo
2293 |             propter hanc Spiritum eius pignus accepimus, propter hanc
2294 |           patitur. Non ergo in Deo aut pigra vacatio, aut laboriosa cogitetur
2295 |         evadere offensum, confugiat ad placatum. ~
2296 |                peregrini ambulant, hoc placeat quod ducit ad patriam. ~
2297 |            Periculosum est homini sibi placere, cui cavendum est superbire.
2298 |                ut fieret in nobis unde placeremus. Diffundit enim caritatem
2299  |           humilitatis et mansuetudinis placida tranquillitate requiescat. ~
2300 |              Nam quid prodest detegere plagam, et non adhibere medicinam? ~
2301 |       imperfectum se esse dicebat. Sed plane minor ista iustitia facit
2302  |                         34-~ ~Ita et a plebibus principes, et a servis domini
2303 |              mortalem, aliud iudicando plectere peccatorem. ~
2304 |          paenitente, aut Deo iudieante plectuntur. Cessat autem divina vindicta,
2305 |             Quamdiu vitiis repugnatur, plena pax non est, quia et illa
2306 |                 sed quo perficiatur ut plenum sit. Et finis mali est,
2307 |                ut aequalitatem teneat, pluralitatem non recipiat. ~
2308 |                anteponitur, aliud quod pluris in appetendo aestimatur.
2309 |               terra de caelo exspectat pluviam et lucem, sic homo de Deo
2310 |               peccanti animae duo sunt poenalia, ignorantia et difficultas.
2311  |             felicitate peccantium, qua poenalis nutritur impunitas, et mala
2312  |             iustitiam praemiorum atque poenarum, gratiarum et retributionum,
2313 |               bonis consulens etiam de poenis malorum. ~
2314 |               nitorem loca immunda non polluunt. Qui ergo gaudes baptismi
2315 |              propria non grandi ruinae pondere super hominem cadat, si
2316  |         custodia est, cum Spiritus Dei populo suo praesidet, et non solum
2317 |                superior, sine quo regi populus non potest, etiamsi ita
2318 |              usque ad miseriam nostram porrigeret clementiam suam, et Verbum
2319 |               Omnes pravae cupiditates portae sunt inferni, per quas itur
2320 |          dicere, sed non potestis illa portare modo. ~
2321 |            promittit, fiet omnino quod poscit, quia accipit caritas quod
2322 |                 Deus, cum aliquid male poscitur, dando irascitur, non dando
2323 |                cum hominem in paradiso positum ab ea re prohibuit, quae
2324 |           vivere, nec moveri, nec esse possemus. Et ideo sic Deus intellegendus
2325 |              bona non essent, corrumpi possent, quia si summa bona essent,
2326 |                amore obstringitur, non possidet, sed possidetur. ~
2327 |        obstringitur, non possidet, sed possidetur. ~
2328 |               prius quidem dicitur aut posterius, non ad facientem, sed ad
2329 |             quam aegrotus. Si autem id postulat, quod Deus et praecipit
2330 |             sunt quos ambiebant civium potentatus? Ubi insuperabiles oratores?
2331 |                ergo lux a tenebris non poterat comprehendi, ipsa lux mortalitatem
2332 |               quis dives. Discerne, si potes, vinctum a rege, fortem
2333 |                        174-~ ~Sicut in potestatibus societatis humanae maior
2334  |                quia incommutabili pace potientur, quorum omnium erit bonum,
2335 |              est, in eis autem qui non potuerunt, poena peccati. Ergo in
2336  |           caligine erroris involvitur, prae conscientiae luce ac puritate
2337 |             creat, seipsum ad fruendum praebens bonis, multa munerum suorum
2338 |               et carni necessaria Deus praebet, quia utraque ipse pascit,
2339 |             adversus spiritum, non est praecedens natura hominis instituti,
2340 |        praestatur, nullis procul dubio praecedentibus meritis, ne gratia non sit
2341 |                sic quodammodo umbrarum praecedentium ipse sit corpus, hoc est
2342 |              gratia, quae non debetur, praecedit ut fiant. ~
2343 |              die lex circumcidi carnem praecepit, quia Christus die Dominico
2344 |                              162-~ ~In praecepto caritatis tria invenit homo
2345  |                non est, quam bona vita praecesserit. Non enim facit malam mortem,
2346 |           creandis vel ordinandis, aut praecessit, aut sequitur. ~
2347 |              non est, ne non profutura praecipiat, nec fieri potest, ut voluntas
2348 |              id postulat, quod Deus et praecipit et promittit, fiet omnino
2349 |             utrumque, non Christo. Nam praeciso palmite, potest de viva
2350 |             alius pullulare; qui autem praecisus est, sine radice non potest
2351 |          divina vindicta, si conversio praecurrat humana. Amat enim Deus confitentibus
2352 |                 cum Atheniensibus Deum praedicans, ait: In quo vivimus, et
2353 |                verum hominem credit ac praedicat. Utrumque enim scriptum
2354 |              enim auditur veritas quam praedicatur. Quoniam, cum doctrina recipitur,
2355 |            quae tunc non erant, quando praedicebantur implenda. ~
2356  |                non est promittere, sed praedicere. Ideo non ex operibus, sed
2357 |         persequentem fugiunt, quam qui praeeuntem sequuntur, quia utilius
2358 |       abscondito sunt constituta, quam praemia. ~
2359 |                si non potest, proficit praemio citius consequendo, et finis
2360  |         secundum ineffabilem iustitiam praemiorum atque poenarum, gratiarum
2361 |               facta sunt omnia, tempus praeordinavit quo susciperet carnem, non
2362 |               mala cupiditate depulsa, praepara tibi in cordis tui pace
2363  |              humanarum actionum cursus praepediretur. ~
2364 |        voluntati superioris extollendo praeponat. ~
2365  |      rationalis superioribus inferiora praeponens, non potest regere quod
2366 |         potestas minori ad oboediendum praeponitur, ita Deus omnibus. ~
2367  |         consistit. Quoniam tunc utilis praepositorum custodia est, cum Spiritus
2368  |                            78-~ ~Sicut praepostera securitas in periculum impellit,
2369 |            octavus est. Et circumcisus praeputiatum gignit, traiciens in illum,
2370 |                originale peccatum. Cum praeputio quippe omnis homo nascitur,
2371 |                quem malum futurum esse praescisset, nisi pariter nosset quibus
2372 |            iustus quae fieri non cogit praescius? Sicut enim nemo memoria
2373 |                              227-~ ~In praesenti vita et deliciae temporales
2374 |                             103-~ ~Dum praesentis vitae cursus agitur, etiam
2375 |             inveniuntur in adversitate praesidia, quae non fuerint in pace
2376 |           superato vitio, quod naturae praesidium legis abstulerat. Cum itaque
2377 |          intellegitur. Et tamen tantum praestat voluntatibus nostris gratia
2378 |              credant, ex ipsa Veritate praestatur, nullis procul dubio praecedentibus
2379 |                sapientis, sed superbia praesumentis. Qui ergo fit nimis iustus,
2380 |           sacramentum ad iudicium suae praesumptionis quotidie indifferenter accipiat. ~
2381 |               nos. Porro alia res bona praeter ipsum nulla est, quam ipse
2382 |              sua cogit facta esse quae praeterierunt, sic Deus praescientia sua
2383 |                 Illa ergo mutatio fuit praevaricatoris primi, haec mutatio est
2384 |                    354-~ ~Fides semper praevenit visionem. Credimus enim
2385 |              nisi qui Dei misericordia praevenitur. ~
2386 |            fiunt, non quia per naturam praeventa sit gratia, sed quia per
2387 |               noverunt, quanta miseria premantur, apparet, ut si nolunt recipere
2388 |              otio, sed adhuc sollicito premuntur imperio. ~
2389 |        sequitur, pedes quodammodo eius pretiosi unguenti odore perfundit. ~
2390 |                              256-~ ~In primo homine patuit, quid hominis
2391 |                officio consulendi, nec principandi superbia, sed providendi
2392  |                34-~ ~Ita et a plebibus principes, et a servis domini sunt
2393 |              Quod si noluerit, bono se privat, et hoc ei malum est, unde
2394  |               nostris superflua habere probabimur, si necessaria sola retineamus.
2395 |              quisquam innotescit, nisi probationis examine, neque coronabitur,
2396 |              laetatur iustus in impios processisse vindictam, quia non peccatoris
2397  |            nocere, nisi studeas multis prodesse. ~
2398 |                 periculoso debellantur proelio, et illa quae victa sunt,
2399 |               fidelium, quamvis multum profecerit, dicat: Sufficit mihi. Qui
2400 |                esse inter se contraria profecto videt quisquis ab operibus
2401 |      observantia ad perfectae pietatis profectum per mutuam maxime pervenit
2402 |              ipse pacatus, ne aliud in professione oris, aliud sit in cordis
2403 |          cursus agitur, etiam si valde proficiat cuius exterior homo corrumpitur,
2404 |              bonum est homini, ut illo proficiente quo bene vivimus, iste deficiat
2405 |           ipsos rerum deficientium vel proficientium excedere numerorum suorum
2406 |             intellegitur, vel unde non proficitur, non videtur. ~
2407 |               omnes quidem mali in hoc proficiunt, ut sint boni. Nemo tamen
2408  |         ascendunt, nisi qui toto corde profitentur, non proprii operis, sed
2409 |            lancea percutitur latus, ut proflvant sacramenta quibus formetur
2410 |                 Tunc hominem concludit profunditas iniquitatis, quando non
2411  |         Scripturis sanctis mysteriorum profunditates, quae ob hoc teguntur, ne
2412 |            bonorum varietas, uno fonte profunditur, quoniam cum sua tribuit,
2413  |                 ad aeternam requiem de profundo temporalis laboris exitur. ~
2414 |              paradiso positum ab ea re prohibuit, quae non erat mala. Sola
2415  |              ut aliud magis quam ipsum promereatur, non Deum colit, sed id
2416 |         tamquam filiis, ad colendum et promerendum Deum consulunt, desiderantes
2417  |                paenitenti indulgentiam promisit, dissimulanti diem crastinum
2418  |                 donec veniat beatitudo promissa. Sustineantur a fidelibus
2419  |                Licet in abscondito sit promissio, in spe tamen perseveret
2420  |             invisibilia sibi ac futura promittant. Sed haec despectio et irrisio
2421  |                facit, quod iam non est promittere, sed praedicere. Ideo non
2422  |             bonae, quoniam hoc actione promitur, quod corde concipitur. ~
2423 |                qui ex illa successione propaginis nascitur, sicut ad istum
2424 |          caritatis tota Lex pendeat et Prophetae, quanto magis et Evangelium,
2425 |                credit denuntiationibus prophetarum in paucis quae restant,
2426  |                per humilitatem. Et cui propinquat subditus, longe ab eo recedit
2427  |          habent quod non recte volunt. Propior ergo est beatitudini voluntas
2428 |              Facit peccator confitendo propitium, quem negando non facit
2429 |              quod possit Deus non dare propitius, det iratus. ~
2430  |             enim merita virtutis, quod propositum non violat religionis. ~
2431  |            toto corde profitentur, non proprii operis, sed divini esse
2432    | proprio
2433 |               vincto, non quod habebat proprium, sed quod rapuerat alienum.
2434    | propterea
2435 |         adversa. Prius enim corrumpunt prospera, ut inveniant adversa quod
2436  |             usus, vel earum rerum quae prosperae, vel earum quae dicuntur
2437 |                                 214-~ ~Provectus fidelium sine tentatione
2438 |           fidelium sine tentatione non provenit. Nec sibi quisquam innotescit,
2439 |              principandi superbia, sed providendi beneficentia. ~
2440 |             diligit, consequens est ut proximo ad diligendum Deum consulat,
2441  |                caritatis est, qua Deus proximusque diligitur, et per quam dicitur
2442  |              non implebatur, sed vitio prudentiae carnis. Quod vitium per
2443  |              76-~ ~Recte in laudem Dei psallit, cuius opera cum voce concordant.
2444 |             eiusdem est temporis labor pugnae et beatitudo victoriae. ~
2445 |            gratia contra vitia interna pugnare, eisque usque ad illicita
2446 |              ordinem saeculorum, quasi pulcherrimum carmen, etiam ex quibusdam
2447 |               et exsultas de patria et pulchritudine corporis et honoribus qui
2448 |               a rege, fortem a debili, pulchrum a deformi. Memor itaque
2449 |            potest de viva radice alius pullulare; qui autem praecisus est,
2450 |             vix est ut disserentem non pulset quantulacumque iactantia. ~
2451 |           satrapae, tyranni? Non omnia pulvis? Non omnia favillae? Non
2452  |               occulte. Ceterum iniquus puniri se ignorat, nisi cum manifesto
2453  |                quem non est iniquitas. Punit enim etiam isto modo, nec
2454  |            ideo huiusmodi infelicitate punitur, quia felicitate corrumpitur. ~
2455 |              habens, quae est de corde puro, et conscientia bona, et
2456  |              94-~ ~Omne tempus malorum pusillum est. Quid enim tam exiguum
2457  |                        50-~ ~Mala mors putanda non est, quam bona vita
2458 |                percipit fides Christi, putant esse naturam, verissime
2459 |            habent quod volunt, felices putantur, quia quid sit felicitas
2460 |       subiectum futurum, ne quis in eo putaret spiritum et corpus humanum
2461 |                ideo dictus ex veritate putaretur, quia obtemperat veritati.
2462 |            commutationem intellegendam putarunt, tamquam hoc cuique rei
2463 |             non acceperit, aut ideo se putet accepisse, quia littera
2464 |           horum dixeris falsum, intrat putredo, de veneno serpentis nascuntur
2465 |            nostri, quae discerpta, vel putrefacta, vel etiam concremata, in
2466 |          vitium. Quapropter quoniam in quacumque re non vituperatur nisi
2467 |                 qui audit verbum eius, quaere quid sit Christus, et invenies
2468  |              sola retineamus. Nam vana quaerentibus nihil sufficit, et alienorum
2469  |                 Lex data est ut gratia quaereretur. Gratia data est ut lex
2470 |               est, quando propter Deum quaeritur Deus. ~
2471  |         teguntur, ne vilescant, ob hoc quaeruntur, ut exerceant, ob hoc aperiuntur,
2472 |               quae non fuerint in pace quaesita. ~
2473    | quale
2474    | Quamdiu
2475 |               operatur, continuationem quandam operis eius, quo simul omnia
2476 |                                 307-~ ~Quantislibet vitiis turpetur quaecumque
2477 |              ut disserentem non pulset quantulacumque iactantia. ~
2478    | quantumcumque
2479    | Quapropter
2480 |               vel etiam concremata, in quasdam dissolvuntur favillas, Deo
2481  |               Cuius observantiae inter quaslibet adversitates forma servanda
2482 |                     319-~ ~Nemo erigit quemquam ad id in quo ipse est, nisi
2483  |                 nec ingratum esse, nec querulum, sed in omnibus Dei iudiciis
2484  |                et constitutionibus non queruntur, quia iustum est aequanimiter
2485 |               meliorum exemplo corrigi queunt, sed hominum est fugienda
2486  |         tempore habet omnia, quae suis quibusque temporibus pro eorum varietate
2487    | quicumque
2488    | quidquam
2489 |               industria, quia novit et quiescens agere, et agens quiescere.
2490 |              quiescens agere, et agens quiescere. Et quod in operibus prius
2491  |             Mandata Dei scrutari, nisi quieta mens, non potest. Ut ergo
2492  |              vult dicere, non laborat. Quietiores enim sunt boni quam mali,
2493 |              observat, qui spe futurae quietis sanctis est operibus intentus,
2494    | quisquam
2495  |           nihil sufficit, et alienorum quodam modo retentor est, qui profutura
2496    | quoddam
2497 |            mutari posse credibile est. Quodlibet autem corpus in animam rationalem
2498    | quolibet
2499 |               formae illis remanet, ut quoquo modo sint. Quidquid autem
2500    | quot
2501 |           iudicium suae praesumptionis quotidie indifferenter accipiat. ~
2502  |           atque iniustitia continemus. Quoties enim bona agimus, Deus in