Lib. Cap. Par.
1 1, 1, 2| brevitati studens, ut paene nihil gestis subduxerim. ~3.
2 1, 4, 7| Abraham ducta successio nihil sane insigne memorabile
3 1, 18, 5| depositum fuit, iurabit nihil se dolo egisse. fur inventus
4 1, 20, 7| quoque una cum his fuisse, nihil metuendum in solo illo repperisse; ~
5 1, 24, 5| mulier statum reddidit. adeo nihil spei in eorum ducibus erat,
6 1, 24, 7| semper peccasse post veniam, nihil mirum videri potest Christum
7 1, 26, 7| rerum potiti, pacis tempore nihil quod historia loqueretur
8 1, 28, 7| Simmichar successit, de quo nihil amplius scriptura prodidit.
9 1, 32, 6| vecordia insanae gentis nihil adversum se petentibus negandum
10 1, 35, 9| animo mutatum; crederes nihil ultra adversum generum ausurum.
11 1, 35, 9| spectatum haberet et cognitum, nihil regi credendum ratus intra
12 1, 36, 5| temporibus scripsere, quia fere nihil de eius annis sacra historia
13 1, 50, 6| eiusque responso edocetur, nihil ex hoste periculi fore;
14 1, 51, 2| sed nihil his Ezechias motus orasse
15 1, 51, 4| relictis idolis Deum colerent. nihil sane dignum memoria gessit,
16 2, 2, 2| astricti praesenti negotio nihil scire se confiterentur;
17 2, 4, 6| litteris siletur; nobis nihil compertum. ~
18 2, 10, 5| ceterum Esdram nihil super reficienda urbe egisse
19 2, 11, 5| incursantes praesidiis, nihil territus coepta explicuit;
20 2, 13, 7| perniciem deprecatur. rex vero nihil se petenti, si quid ultra
21 2, 14, 7| scriptores saecularium litterarum nihil ex his, quae sacris voluminibus
22 2, 15, 8| ferox multis victoriis, nihil sibi invictum ratus, ira
23 2, 21, 4| temptaverat, illis quidem, ubi nihil sancti erat, facile relinquentibus, ~
24 2, 21, 6| in proelium; Deo fretis nihil invictum fore; saepe antea
25 2, 21, 7| namque ex Syria negotiatores nihil de victoria dubitantes,
26 2, 26, 4| et XX; in cuius actibus nihil praeter crudelitatem memoria
27 2, 31, 2| tormentis et quaestionibus nihil in Christianis morte aut
28 2, 35, 5| Arriani nihil contra sanam fidem retractare
29 2, 36, 3| fuisse damnatum; in Marcello nihil tum damnatione dignum repertum
30 2, 37, 6| catholicos se gerebant, nihil sibi prius agendum rati
31 2, 38, 4| palatium occupaverant, ut nihil sine eorum nutu ageret imperator,
32 2, 39, 3| imperator; eadem illa contentio nihil invicem relaxabat. ~4.
33 2, 41, 4| tam pauperes fuisse, ut nihil proprium haberent neque
34 2, 41, 4| egregium exemplum. de reliquis nihil memoria dignum traditur,
35 2, 41, 6| igitur frequentibus conciliis nihil actum, nostris in fide manentibus,
36 2, 42, 3| cum tamen nihil de eo specialiter mandasset
37 2, 49, 5| exspectare; interim sibi nihil agitandum. ~6.
38 2, 50, 2| displicere, certe Ithacium nihil pensi, nihil sancti habuisse
39 2, 50, 2| certe Ithacium nihil pensi, nihil sancti habuisse definio;
40 2, 50, 6| Maximo elicuit sponsionem, nihil cruentum in reos constituendum. ~
|