Lib. Cap. Par.

 1  1, 15, 1|         Sed pridie quam Aegypto populus egressus est, mandatis Dei
 2  1, 15, 2|                             ita populus egressus dives et suis copiis
 3  1, 16, 4|       repertis consedit. rursum populus famem conquerens Moysen
 4  1, 16, 6|                  tum per Moysen populus admonetur, panem hunc eis
 5  1, 16, 7|                           verum populus, ut semper parum dicto audiens,
 6  1, 17, 1|                 Inde progressus populus, cum aquae penuria temptaretur,
 7  1, 17, 5|        Moyses a Domino monetur, populus ut sanctificaretur, auditurus
 8  1, 17, 6|       cacumine Dominum propter, populus circa ima montis constitit.
 9  1, 18, 1|         montem fumus obtegeret, populus prae timore inhorruit, verba
10  1, 19, 4|      dies apud Dominum duceret, populus desperato eius reditu Aaron
11  1, 19, 5|         caput exstitit. cui cum populus, Dei immemor, hostias obtulisset
12  1, 19, 9|       renidebat, ut intueri eum populus non valeret. sed cum mandata
13  1, 20, 3|                        cum ergo populus mannae cibo, ut supra retulimus,
14  1, 20, 4|  virorum perisse tradantur. ita populus eo, quem desiderabat, cibo
15  1, 24, 1|                     Iesu mortuo populus sine duce agebat. sed cum
16  1, 24, 1|       militiaeque summum otium; populus subactis aut per deditionem
17  1, 26, 3|        principatum obtinuisset, populus relicto Deo idolis se mancipavit.
18  1, 28, 5|     templum autem, in quo omnis populus omnesque Allophylorum principes
19  1, 32, 1| praeerat; quietis a bello rebus populus in otio degebat. pax deinde
20  1, 32, 3|    liberis gentibus perinvisum, populus desiderabat; plane insigni
21  1, 32, 6|        modi frustra dictis, cum populus in sententia perseveraret,
22  1, 33, 4|       fieret, tardante illo cum populus dilaberetur, illicita praesumptione
23  1, 38, 8|   videns angelum, cuius dextera populus prosternebatur, veniam precari
24  1, 41, 4|       promoverentur, verbis Dei populus admonetur, proelio abstineret;
25  1, 41, 5|         templo a Salomone facto populus sacrificare Deo consueverat,
26  1, 41, 6|     apud Dan constituit, quibus populus litaret, sacerdotesque omissa
27  1, 43, 8|      hostia absumpsit. tum vero populus solo stratus Deum fateri,
28  1, 48, 5|   statim iussu regis exemploque populus universus, quin et recens
29  2, 10, 4|         dicto paruere. purgatus populus veteris legis ritu agebat. ~
30  2, 39, 5|       ut, si eam aequis auribus populus recepisset, publica auctoritate
31  2, 39, 6|      lecta in ecclesia epistola populus aversatus. Dionysius, quia