Lib. Cap. Par.
1 1, 14, 3| verbisque se Dei dicere, populum Hebraeum uti dimitteret.
2 1, 15, 3| nuntiatum est, Hebraeum populum viae errore in obiectum
3 1, 17, 2| Raphidin perventum, Amalecitae populum incursionibus vastabant.
4 1, 18, 1| Deus atque ita audita ad populum referret. ~2.
5 1, 19, 1| Haec fere Moyses ad populum verba Dei retulit altariumque
6 1, 19, 5| haec iusto dolore improbum populum nisi a Moyse exoratus delesset. ~
7 1, 19, 6| praecepit, ut districtis gladiis populum caederent. quo impetu XX
8 1, 19, 9| velamento obtexit, atque ita ad populum verbis Dei locutus est.
9 1, 20, 7| conscissis vestibus flentes populum obtestantur, ne exploratoribus
10 1, 22, 2| dimissis per castra nuntiis populum certiorem facit frumentum
11 1, 24, 7| reputare in animo soleo, populum tot beneficiis Dei obligatum,
12 1, 25, 3| ingemescebat, siquidem quod populum captivitas premeret, virtutumque
13 1, 25, 4| spiritu, quo locutus es, et populum de captivitate eripe.' ille
14 1, 25, 8| captivitate, quae septem annos populum continuerat, pax per XL
15 1, 28, 7| imperii eius repperi et fuisse populum sine duce invenio. ideo,
16 1, 29, 7| post historia consignet populum sine iudicibus egisse, Heli
17 1, 38, 6| metiendas imperii vires populum censere; ita a Ioab militiae
18 1, 40, 3| sacrificio dictaque oratione, qua populum templumque benedixit, Deus
19 1, 43, 6| sacrilegio poposcit ad se omnem populum congregari. qui cum propere
20 1, 46, 1| annos per sacerdotes et populum depulsa avia redditum. ~
21 1, 49, 4| coniecit urbemque excidit, populum universum in regnum suum
22 1, 50, 1| ingenii. namque initio regni populum sacerdotesque ad Dei cultum
23 2, 4, 3| igitur populum universum metus pervaserat,
24 2, 11, 5| dimensus est. censuitque populum minime urbi parem, neque
25 2, 18, 7| superstitionibus susceptis populum repperisset, legem Dei destruens
26 2, 22, 6| reminiscens malorum, quibus populum Dei vexaverat, merito sibi
|