|
1. Quo nuntio Sennacherim ad sua tuenda
conversus, fremens et clamitans victori sibi victoriam eripi, bellum omisit,
missis ad Ezechiam litteris cum verborum contumeliis denuntians, se paulo post
rebus domi compositis ad excidium Iudaeae mature rediturum.
2. sed nihil his Ezechias motus orasse Deum
traditur, ne hanc tantam hominis insolentiam inultam sineret. ita eadem nocte
angelus castra Assyriorum aggressus multa hominum milia leto dedit. rex
trepidus in oppidum Ninivem confugit ibique a filiis interfectus dignum se
exitum tulit.
3. per idem tempus Ezechias aeger corpore
morbo incubuerat. cumque Isaias ei verbis Domini annuntiasset vitae eius finem
adesse, flesse rex traditur; ita XV annos prorogari sibi ad vitam meruit.
4. quibus peractis nono et vigesimo imperii
anno decessit; regnum Manasse filio reliquit. is a patre multum degenerans
relicto Deo culturas impias exercuit; ob quod in potestatem Assyriorum traditus
malo coactus agnovit errorem, populumque adhortatus est, ut relictis idolis
Deum colerent. nihil sane dignum memoria gessit, regnavit autem annos V et L.
5. Amos deinde filius eius regnum indeptus
est, nec ultra biennium eo potitus est; paternae impietatis heres, Dei
neglegens, suorum insidiis circumventus periit.
|