|
1. Qua tempestate
Mardochaeus inter proximos regis erat, pro virili portione negotiorum
familiarium curator. is compositas a duobus spadonibus regi insidias
prodiderat, atque ex eo carior summisque honoribus donatus.
2. erat ea tempestate regi
Aman quidam perfamiliaris, quem aequatum sibi adorari more regum praeceperat.
id Mardochaeus unus ex omnibus facere fastidiens odia Persae in se graviter
accenderat.
3. igitur Aman ad perniciem
Hebraei animum intendens regem adit affirmatque, esse in regno eius hominum
genus pravis superstitionibus deo hominibusque invisum, externis legibus
vivens, dignum exitio; rectum esse omnes huius gentis internecioni dare, exque
eorum bonis immensas opes pollicetur.
4. facile id barbaro
persuasum; edictum emittitur Iudaeos necandos, missique continuo qui per omne
regnum ab India usque Aethiopiam promulgarent.
id ubi Mardochaeo compertum, conscissis vestibus sacco obvolvitur conspersusque
cinere pergit ad regiam, ibique eiulatu multo cuncta questibus replet; facinus
indignum immeritam gentem perire neque ullam pereundi causam dari.
5. Esther lamentantis voce
excita rem, ut erat, cognoscit. tum vero anceps consilii, quia adeundi regem
potestas non erat - etenim more Persarum reginae introire ad regem nisi
accersitae non licet, nec tamen, cum fuerit regi libitum, sed statuto tempore
admittitur - et forte tum ita evenerat, ut diebus XXX proximis separata a
conspectu regis Esther haberetur.
6. igitur audendum aliquid
pro civibus rata, etsi certa pestis adesset, pulchro in negotio occumbere
parata, invocato prius Deo, aulam regis ingreditur. at barbarus re insolita
percussus, paulatim blandimento muliebri delinitus, postremo ad cenam reginae
perducitur, unaque cum illo Aman ille regi carus et Iudaea genti infestus.
7. igitur cum iam post
epulas multis poculis convivium calere coepisset, Esther genibus regis
advolvitur, gentis suae perniciem deprecatur. rex vero nihil se petenti, si
quid ultra peteret, negaturum pollicetur.
8. tum Esther arrepto
tempore Amanis mortem flagitat in ultionem gentis, quam perditam cupierat. sed
rex amici memor paulisper cunctatus deliberandi gratia modicum secessit. deinde
regressus ut vidit Aman reginae genua complexum, succensus ira et appetitam
reginam clamitans, morte eum affici iubet.
9. et tum regi compertum,
poenam crucis per Aman Mardochaeo paratam. ita Aman eaedem cruci affigitur,
omniaque bona eius Mardochaeo data Iudaeique sunt absoluti. Artaxerses regnavit annos
duos et LX, eidemque Ochus successit.
|