|
1. Iudas pulsis hostibus Hierosolymam
regressus purgare templum et restituere animum intendit, quod eversum ab
Antiocho profanatumque a gentibus foedam sui speciem praebebat.
2. sed Syris arcem tenentibus, quae continua
templo et loci natura superior atque inexpugnabilis erat, adiri subiecta non
poterant, crebris eruptionibus prohibentibus.
3. adversum hos Iudas validissimam suorum
aciem obiecit. ita opus sacrae aedis curatum templumque muro circumdatum,
constitutique qui perpetuum praesidium armati agitarent.
4. at Lysias multiplicato exercitu in
Iudaeam regressus rursum vincitur, magna clade exercitus et auxiliorum, quae ei
a civitatibus missa in bello conspiraverant.
5. interea Antiochus, quem in Persidem
profectum supra memoravimus, oppidum Elymum, regionis illius opulentissimum,
fanumque ibi situm multo auro refertum, diripere conatus, confluente undique ad
defensionem loci multitudine fugatus; insuper nuntium accepit, res [vel] a
Lysia [vel a Lysimacho] improspere gestas.
6. ita ex maerore animi corporis morbo
incubuit. sed cum internis doloribus angeretur, reminiscens malorum, quibus
populum Dei vexaverat, merito sibi illa accidisse confitebatur. deinde post
paucos dies moritur, cum regnasset annos undecim. Antiocho filio regnum
reliquit, cui Eupator nomen fuit.
|