|
1. Ab hoc initio illecti
principis extulere animos Arriani, potestate regis usuri, ubi auctoritate sua
parum valuissent. igitur cum sententiam eorum, quam de Athanasio dederant,
nostri non reciperent, edictum ab imperatore proponitur, ut qui in damnationem
Athanasii non subscriberent, in exsilium pellerentur.
2. ceterum a nostris tum
apud Arelatem ac Bitteras, oppida Galliarum, episcoporum concilia fuere.
petebatur, ut priusquam in Athanasium subscribere cogerentur, de fide potius
disceptarent, ac tum demum de re cognoscendum, cum de persona iudicum
constitisset.
3. sed Valens sociique eius
prius Athanasii damnationem extorquere cupiebant, de fide certare non ausi. ab
hoc partium conflictu agitur in exsilium Paulinus. interea Mediolanum
convenitur, ubi tum aderat imperator; eadem illa contentio nihil invicem
relaxabat.
4. tum Eusebius
Vercellensium et Lucifer a Carali Sardiniae episcopi relegati. ceterum
Dionysius, Mediolanensium sacerdos, in Athanasii damnationem se consentire
subscripsit, dummodo de fide inter episcopos quaereretur. sed Valens et
Ursatius ceterique metu plebis, quae catholicam fidem egregio studio
conservabat, non ausi piacula profiteri intra palatium congregantur.
5. illinc epistolam sub
imperatoris nomine mittunt, omni pravitate infectam, eo nimirum consilio, ut,
si eam aequis auribus populus recepisset, publica auctoritate cupita
proferrent; sin aliter fuisset excepta, omnis invidia esset in rege, et ipsa
venialis, quia etiam tum catechumenus sacramentum fidei merito videretur
potuisse nescire.
6. igitur lecta in ecclesia
epistola populus aversatus. Dionysius, quia non esset assensus, urbe pellitur,
statimque eius in locum Auxentius episcopus subrogatur.
7. Liberius quoque urbis
Romae et Hilarius Pictavorum episcopi dantur exsilio. Rhodanium quoque,
Tolosanum antistitem, qui natura lenior non tam suis viribus quam Hilarii
societate non cesserat Arrianis, eadem conditio implicuit, cum tamen hi omnes
parati essent Athanasium a communione suspendere, modo ut de fide inter
episcopos quaereretur.
8. sed Arrianis optimum
visum praestantissimos viros a certamine submovere. ita pulsi in exsilium, quos
supra memoravimus, abhinc annos quinque et XL, Arbitione et Lolliano
consulibus. sed Liberias paulo post urbi
redditus ob seditiones Romanas.
9. ceterum exules satis
constat totius orbis studiis celebratos, pecuniasque eis in sumptum affatim
congestas, legationibusque eos plebis catholicae ex omnibus fere provinciis
frequentatos.
|