|
1. Per idem tempus fere,
cum Abraham esset iam centum annorum, Isaac filius natus est. tum ancillam, de
qua Abraham filium susceperat, Sara expulit; quae habitasse in deserto una cum
filio et praesidio Dei defensa traditur.
2. nec multum post Deus
Abrahae fidem temptans immolandum sibi a patre filium Isaac poscit. quem ille
non cunctatus offerre, cum arae puerum superposuisset gladiumque educeret, vox
missa de caelo est, puero parceret; victimae aries praesto fuit. consummatoque
sacrificio Abrahae Deus locutus est, promittens ea quae iam spoponderat.
3. at Sara, cum septimum et
vigesimum et centesimum annum ageret, decessit; corpus cura viri sepultum in
Chebron, Chananaeorum oppido, etenim illic Abraham commorabatur.
4. tum Abraham Isaac filium
iuvenilis aetatis videns, siquidem cum quadragesimum annum aetatis ageret,
servo suo imperavit uxorem ei quaereret, ex ea tamen tribu atque terra, de qua
ipse oriundus videbatur; modo ut inventam puellam in regionem Chananaeorum
deduceret, nec putaret is causa coniugis in solum patrium rediturum. atque ut
ea strenue mandata exsequeretur, contacto domini femine sacramentum dedit.
5. ita servus profectus in
Mesopotamiam ad oppidum Nachor, Abrahae fratris, devenit. successitque in domum
Bathuelis Syri, Nachore patre geniti; huius filiam Rebeccam, speciosam
virginem, conspicatus poposcit atque ad dominum adduxit.
6. post id Abraham accepit
uxorem Cethuram nomine, quae in Paralipomenis concubina dicitur, suscepitque ex
ea filios. sed Isaac Sara edito substantiam tradidit, his autem, quos ex
concubinis susceperat, dona distribuit. atque ita ab Isaac separati sunt.
7. Abraham diem functus est,
impletis annis centum et quinque et septuaginta; corpus sepulcro Sarae uxoris
appositum.
|