|
1. Inde progressus populus,
cum aquae penuria temptaretur, aegre ab exitio ducis temperabat. tum Moyses
mandante Domino apud locum, cui Choreb nomen est, virga petram percutiens large
aquae copiam fecit.
2. sed ubi Raphidin perventum,
Amalecitae populum incursionibus vastabant. Moyses suis in proelium eductis, cum
Iesum bellantibus praefecisset, assumpto Aaron et Ur spectator pugnae futurus,
simul precandi Dominum gratia, montem conscendit. sed cum dubio eventu acies
concurrissent, Moysi precibus victor Iesus hostes in noctem cecidit.
3. per idem tempus Iothor,
Moysi socer, cum filia Sepphora, quae Moysi nupta, proficiscente in Aegyptum
viro, domi resederat, liberisque eius, cognitis rebus quae per Moysen
gerebantur, ad eum venit.
4. huius consilio Moyses
ordines populi distribuit; tribunos centurionesque et decuriones praeficiens
necessarium disciplinae ritum posteris tradidit; Iothor in patriam regressus.
5. exin ad Sinam montem
perventum. ibi Moyses a Domino monetur, populus ut sanctificaretur, auditurus
Dei voces; idque sollicite curatum. sed ubi Deus monti institit, validis
tubarum clangoribus aer quatiebatur, crassaeque nubes crebris cum fulminibus
advolvebantur.
6. sed Moyses et Aaron in
montis cacumine Dominum propter, populus circa ima montis constitit. ita lex
lata multiplex et copiosa Dei verbis, et saepe repetita; cuius si quis erit
curiosior, fontem ipsum adeat, nos eam breviter perstringimus.
7. Non erunt, inquit, tibi dii
alieni praeter me; non facies tibi idolum; non sumes nomen Dei tui in vanum;
sabbato nullum opus facies; honorifica patrem tuum et matrem tuam; non occides;
non moechaberis; non furtum facies; non falsum testimonium dices adversus
proximum tuum; non concupisces quicquam proximi tui.
|