|
1. Sed defuncto Gedeon
filius eius Abimelech, ex concubina ortus, fratribus interemptis, pessimis
quibusque consentientibus et maxime Sicimorum principibus operam navantibus,
regnum occupavit.
2. isque discordiis
civilibus exercitus, cum suos bello premeret; turrim
quandam, in quam se amisso oppido fugientes receperant, expugnare aggressus,
dum incautius subit, saxo a muliere ictus periit, cum triennio imperium
tenuisset.
3. huic successit Thola,
qui duobus et XX annis regno potitus est. post hunc Iair fuit, qui cum aeque
viginti et duos annos principatum obtinuisset, populus relicto Deo idolis se
mancipavit. obque id Israelitae subacti sunt ab Allophylis et Ammonitis duoque
de XX annis sub eorum imperio fuerunt.
4. quo tempore eis Deum
invocantibus divinum responsum redditum est, simulacra potius invocarent, se
non ultra misericordiam ingratis praestiturum. at illi flentes culpam fateri et
veniam precari, abiectisque idolis Deum implorantes negatam licet misericordiam
impetraverunt.
5. igitur Iepta duce ad
libertatem armis vindicandam frequentes conveniunt, missis prius ad Ammon regem
legatis, finibus suis contentus bello abstineret. at
ille proelium non abnuens aciem instruxit. tum Iepta prius quam signum pugnae
daretur, vovisse dicitur, si prospere pugnasset, eum, qui sibi primus
revertenti obvius fuisset, hostiam Deo dandum.
6. ita victis hostibus, cum
domum rediret, filia ei obviam fit, quae patrem exceptura victorem cum tympanis
et choris laeta processerat. tum Iepta consternatus, dolore conscissis
vestibus, indicat filiae voti necessitatem. at illa non feminea constantia,
mori non recusans, duos tantum tamen menses vitae spatium petit, ut aequales
suas prius videret. quibus actis ultro ad patrem rediit votumque Deo reddidit.
7. Iepta principatum sex
annis tenuit. huic Esebon successit, et tranquillis rebus exacto imperio anno
septimo decessit. postque eum Ailon Zabulonites annis X itemque Abdon annis
VIII rerum potiti, pacis tempore nihil quod historia loqueretur ediderunt.
|