Cap.

 1 2 |          satis tibi est hinc quod ait Tullius: amicitia est rerum
 2 2 |     diligit qui amicus est; et ut ait noster Hieronymus: «Amicitia
 3 2 |       commendavit. «Vix enim», ut ait Tullius, «tria vel quatuor
 4 2 |      Aelredus. Magnarum rerum, ut ait quidam, etiam ipse conatus
 5 4 |           diligit qui amicus est. Ait etiam, sicut meministi,
 6 5 |       notet vel arguat? «Amicus», ait Sapiens, «medicamentum vitae
 7 5 |  reperitur. «Quo circa amici», ut ait Tullius, «et absentes adsunt
 8 6 |  desiderio clamans: osculetur me, ait, osculo oris sui; ut iam
 9 12|   denudabit» (Eccli. VI, 9). Unde ait Scriptura: «Noli esse amicus
10 12|           dissolvendam. Est enim, ait, regressus ad amicum, excepto
11 13|     mordeat serpens in silentio», ait Salomon, «nihil eo minus
12 15|           quippe mores, ut beatus ait Ambrosius, amicitia esse
13 15|           sed ut quidam eleganter ait: «Potius paulatim dissuendam;
14 19|           In necessitate enim, ut ait quidam, probatur amicus. «
15 19|         explorat. «Omni tempore», ait Salomon, «diligit qui amicus
16 20|         caritatem. «Non enim», ut ait sanctus Ambrosius, «vectigalis
17 23|         De his verbis, ut sanctus ait Ambrosius: «Dedit formam
18 24|        regno praeferens: tu eris, ait, rex et ego ero secundus
19 24| contemnendam potentiam. Ubi enim, ait, invenies, qui honorem amici
20 24|           Defer amico ut aequali, ait Ambrosius, nec te pudeat,
21 25|    petendis et dandis~ ~Haec lex, ait quidam, in amicitia sanciatur,
22 25|     Christus caput, faciamus quod ait propheta: oculi mei semper
23 25|     Aelredus. Felicissimam vitam, ait Sapiens, ducerent homines,
24 27|   desperanda est. Quocirca, sicut ait Ambrosius, si quid vitii
25 27|         non potest. Corripiet me, ait sanctus David, iustus in
26 27|           Simulator enim ore», ut ait Salomon, «decipit amicum
27 27|      expressit: negat quis? Nego. Ait? Aio. Postremo imperavi