Cap.
1 1 | revolvens, quaerebam si forte possent Scripturarum auctoritate
2 2 | voluerit, non video. Aelredus. Forte nomine caritatis mentis
3 2 | tamen diffinitione, quamvis forte tibi minus videatur esse
4 4 | aquam. Quocirca erit tibi forte haec nostra collatio quasi
5 4 | efferatur in publicum; ne forte aliqua resecanda, addenda
6 5 | studium est amari et amare; ne forte amicitiae nimium avidus,
7 7 | propter hunc Gratianum, ne forte secundum nomen suum ita
8 7 | sitis audiendi praepediret, forte iam nunc tibi redderem talionem.
9 10| esse fugiendam. Verum ne forte, si quilibet turpes sic
10 12| discreto offendant. Tales si forte in amicitiam receperimus,
11 12| numquam non amari. Unde si forte in hac parte fortior illo
12 12| timeas. Vide quid dicat. Si forte ira praeventus amicus eduxerit
13 13| I Reg. XXV, 38). Quod si forte contigerit in aliquo nos
14 15| mihi velim enuclees, si forte quis incautius in eorum
15 15| ipsa vitia, aut in alia forte deteriora corruerint, qualis
16 15| paulatim dissuendam; nisi forte quaedam intolerabilis iniuria
17 15| iam mereantur amari; si forte eis aliquid evenerit adversi,
18 17| ad ostium oculus est, ne forte quis irrumpat, qui vel nostris
19 19| experiendum non dubites. Quod si forte sinistrum aliquid de te
20 22| verissime. Aelredus. Quod si forte de omnibus difficile inventu
21 24| praeferas amico, sed si forte in his quae diximus superior
22 27| ex rancore procedere. Si forte primam correptionem respuerit,
23 27| colenda est amicitia, ut si forte certis ex causis admittenda
24 27| omnia mihi assentari. Et forte haec ethnicus ille de nostris
25 28| qua iam initiabamur; ne forte hac occasione vel minus
|