Cap.

 1 4 |     societate fruuntur, ut nihil magis quam ea quae amicitiae sunt
 2 9 |      puerilem, eo quod in pueris magis regnat affectus, ut infida,
 3 12|    amicitiam laeserit; nihil que magis animum torqueat, quam vel
 4 14|         imagines. Quid praeterea magis competit amicitiae, quam
 5 14|         promptulum ad loquendum; magis illo spem habet stultus» (
 6 15|          cum patientia iracundum magis excitet in furorem, in hoc
 7 16|          amicitia probabilior et magis virtus probatur, quod nec
 8 19|           nihil est quo amicitia magis laeditur quam consiliorum
 9 20|  intentio. Si eum videris tuorum magis cupidum quam tui; aucupari
10 24|      superior inveneris, tunc te magis amico submittere non cuncteris,
11 25|    pecunia propter amicum, multo magis amici utilitatibus vel necessitatibus
12 25|     consiliis plus potest, alter magis excellit in honoribus. In
13 25|   petitur. Ingenuus animus nihil magis erubescendum aestimat quam
14 25|  videatur praestare qui accepit, magis quam ille qui dedit. Galterus.
15 27|          adversa spiritui, multo magis festinet occurrere. Igitur
16 28| discernens, video priorem inniti magis affectui, alterum rationi;
17 28|   consolationem metiretur; ne id magis carnali affectui meo quam
18 28|    praeferre, illius necessitati magis quam suae ipsius occurrere;