Cap.
1 1| multitudinem, et optare secretum. Ivo. Profecto ita est, et gratulor
2 1| accipias, profundas et haurias. Ivo. Ego quidem discere paratus
3 1| ac praecepta descripsit. Ivo. Non usquequaque ipse mihi
4 2| esse quaerendum edicito. Ivo. Primum quid sit amicitia
5 2| benevolentia et caritate consensio? Ivo. Si tibi sufficit ista diffinitio,
6 2| eos pervenisse fatebimur? Ivo. Quidni? Verumtamen caritatis
7 2| exterioribus operum exhibitio. Ivo. Fateor placet mihi satis
8 2| poteris quid sit amicitia. Ivo. Non sim tibi oneri, rogo
9 2| cum videretur existere. Ivo. Quid est igitur quod inter
10 2| Epist. 41, ad Ruffin.). Ivo. Cum tanta sit in amicitia
11 2| ponat quis pro amicis suis. Ivo. Ergo ne inter amicitiam
12 2| securitate constrictis. Ivo. Quam multi saeculariter
13 3| datum existimas, edicito. Ivo. Sufficiunt plane ea quae
14 4| nullus prorsus abutitur. Ivo. Nonne, quaeso te, sapientia
15 4| non virtus sed vitium est. Ivo. Sed pace tua dico, non
16 4| aliud esse, quam sapientiam. Ivo. Obstupesco fateor, nec
17 4| debeas abrogare, tu videris. Ivo. O quid est hoc? Dicam ne
18 4| alio tempori reservemus. Ivo. Licet aviditati meae nimis
|