Cap.

 1 1 |           et optare secretum. Ivo. Profecto ita est, et gratulor plurimum,
 2 2 |          est rex gloriae. In cuius profecto fide non dico tria vel quatuor,
 3 3 |            talis est amicitia, ibi profecto est idem velle et idem nolle,
 4 4 |         stulto homini placet; quia profecto stultus est, qui sibi placet.
 5 4 |    sequitur de caritate, amicitiae profecto dare non dubito, quoniam:
 6 4 |     querebaris, edicito. Galterus. Profecto ita est. Quis enim patienter
 7 7 |       velit praestare. Inter tales profecto amicitiam oriri, a talibus
 8 10| suavissimus accedens affectus, ita profecto sentietur dulcis, ut esse
 9 10|         habeant, nihil possideant, profecto nihil commodi temporalis
10 10|       amicitia, sequatur utilitas; profecto non tam utilitas parta per
11 10|         Invitus certe recedo, cras profecto cum se tempus obtulerit
12 12|          velle possint aut facere; profecto non quamlibet, sed ipsam
13 15|          Nam verbosus quisquis est profecto latere non potest. Aelredus.
14 20|         sperant esse capturos; qui profecto germana et spiritali carent
15 20|          iudicas exigendam? Minime profecto; sed quod per se sibi quisque
16 26|        ipse peccasset, improperet; profecto licet non sibi, amico tamen