Cap.

 1 1 |            constet esse tractatum; maxime cum pueritiam tuam in studiis
 2 4 |    coaequantur, coniunguntur tamen maxime in virtutibus; quae licet
 3 7 |         metam a te opto constitui; maxime propter hunc Gratianum,
 4 8 |        pugnat? Quis, rogo, hominum maxime adolescentium, sine dolore
 5 15|    contemplatione propellant. Quos maxime in amicitiam quasi exercitatiores
 6 15|     videlicet nimis cito diligamus maxime indignos. Digni autem sunt
 7 16|           paulo ante descripsimus, maxime autem revelatio secretorum,
 8 16|   correptus praebere non desierit, maxime ubi vitiorum ipsorum te
 9 17| praecipitet, aut abducat suspicio; maxime qui non nimium a tuis dissentiat
10 19|        amici, quamuis in sinistris maxime. Nam ut superius diximus,
11 23|       secreta non admittimus, quae maxime in omnium secretorum et
12 24|    Amicitia haec carnalium est, et maxime adolescentium; quales aliquando
13 27|    praecipitem amicum fieri sinit. Maxime autem culpandus est amicus,
14 27|   cunctatio, simulatio nulla, quae maxime repugnat amicitiae. Debet
15 27|         dignitatibus vel officiis, maxime ecclesiasticis, magna cautio